Dag 1 zaterdag

Met mooi weer in het vooruitzicht voor de komende week vertrokken we met een
bus van Munckhof reizen via enkele opstaplaatsen naar het vliegveld van
Eindhoven.

Exact op de geplande tijd ging onze Wizzair airbus vogel de lucht in. Met een tijdverschil van + 1 uur landden we rond 16.30 op het vliegveld van Vilnius in Litouwen. In korte tijd had iedereen zijn koffer en konden we instappen in de bus die al klaar stond samen met onze gids Dana.
Binnen 10 minuten waren we bij ons mooie en moderne Grata hotel wat in de nieuwe wijk ligt van deze 600.000 inwoners tellende stad. Omdat er heel toevallig een folklore festival gaande was in het centrum werd besloten het diner iets te vervroegen zodat we hier ook nog een glimp van op konden vangen. Samen met
Paul liep nagenoeg de gehele groep naar het centrum waar het nog even zoeken was naar de plek waar gedanst werd in traditionele kleding onder begeleiding van live muziek. De eerste ervaringen waren al meteen zeer verrassend toen we op korte loopafstand van het hotel een soort mini Kremlin zagen met koepels van bladgoud dat ter gelegenheid van het 200 jarige bestaan enkele jaren geleden aangebracht was. We liepen via de hoofdstraat met veel moderne winkels, en veel restaurantjes en koffiezaakjes naar het enorme parlement gebouw met in de buurt de witte in het oog springende afweertoren. Onderweg hadden we al eens geïnformeerd waar we moesten zijn, maar blijkbaar waren de inwoners zelf niet eens op de hoogte! Uiteindelijk vonden we een grote binnenplaats waar het spektakel zich afspeelde. Onder het genot van een
eerste glas bier wat wel geïmporteerd was konden we zien hoe zowel jong als oud zich massaal vermaakte met de live gespeelde muziek met een dansvloer die continue bezet was. Wat leeft hier de traditie nog volop voort. Op scholen wordt het zelfs verplicht onderwezen wat zeker geen straf is als je zag hoeveel plezier deze mensen beleefden. Tegen 22.00 uur liepen de meestenweer terug naar het hotel voor een verdiende nachtrust.

Dag 2 zondag 28 mei 2017

Na een heel uitgebreid en gezond ontbijt met veel verse producten stond iedereen op tijd in de hal om te vertrekken. Met een luxe bus met grote panorama ramen reden we op deze inmiddels al warme ochtend door het grote centrum van de stad. Onze gids Dana bleek een grote spraakwaterval en bleef continue aan het vertellen wat we onderweg allemaal zagen. O.a. reden we langs de Gedimino straat wat we gisteren als Champs Elysee omschreven. Beroemd o.a. vanwege het neerhalen van het grote beeld van Stalin in het stadspark. Verder het KGB gebouw waar allemaal gevelstenen met namen van slachtoffers ingegraveerd waren die in 1945 en 1946 vermoord waren op deze plek. Heden ten dage is dit een moderne winkelstraat met veel bekende merken.

Onze eerste stop was bij de Petrus en Paulus kerk die op een bijzondere manier gedecoreerd was. Elke plek in deze kerk had wel een verhaal. Onze gids wist dit haarfijn te vertellen. Nadat we weer ingestapt waren kwamen we op elke straathoek wel weer een kerk of ander belangrijk monument tegen.
Omdat het zondag was werden er in elke kerk meerdere diensten verzorgd voor de gelovigen met diverse taalachtergronden. Uiteindelijk stopten we bij de enige stadspoort die nog overgebleven was om van daar uit het oude centrum in te wandelen. Boven deze poort was ook een kerk gevestigd waar op dat moment een dienst gaande was. We liepen naar een Russisch Orthodoxe kerk waar we binnen mochten kijken. Wat ook weer een bijzonder exemplaar is. Ook hier was een kerkdienst gaande. Kerkbroeders van dit genootschap mochten trouwens trouwen. We zagen deze dag veel communicantjes door het centrum lopen. Verder lopend kwamen we bij het stadsplein wat typisch zoals alle pleinen in een driehoek ligt. Hierna bogen we af om in een oud gedeelte terecht te komen met heel veel linnen winkeltjes; Een artikel wat vroeger
heel veel met eigen vlas gemaakt werd. Tijd voor een koffiepaiuze vond Paul. Dana stemde toe want we passeerden een heerlijke lunchroom. Geen straf om hier even bij te komen. Vandaag was de laatste festivaldag dus we hadden geluk dat we wederom op diverse plekken mensen in klederdracht zagen rondlopen.
Daarna kwamen we bij het regeringsgebouw uit waar we konden zien dat de vrouwelijke premier aan het werk was; De vlag hing uit! Op weg naar onze pauzeplek passeerden we nog een festivalterrein waarna we tijd kregen voor een break. Tijd voor de middagpauze. Hierna reden we samen met Lana die met een kleine vertraging vandaag ook naar Vilnius gevlogen was met de busnaar de oorspronkelijke hoofdstad Trakai. Hier bezochten we het beroemde kasteel wat op een eiland gelegen was. Zomaar binnen komen was er destijds niet bij. Inmiddels helemaal gerestaureerd door de Russen is het nu een misschien wel te modern museum waar te zien is wat er zich hier vroeger allemaal heeft afgespeeld.
Na wat vrije tijd reden we in de zondagdrukte weer terug de stad in. Onderweg werd voorgesteld om morgenmiddag een traditioneel Letse lunch te gebruiken. Deze moest echter wel vooraf besteld worden. Het diner mocht iedereen deze avond weer goed smaken. Morgenvroeg gaan we verkassen naar Riga in Letland.

Verslag dag 3 maandag 29 mei

De dag begon alweer met heel vroeg licht te worden. Naarmate we richting 21 juni gaan is het nog maar slechts een paar uur echt donker hier! Het ontbijt was weer voortreffelijk met voor elk wat wils. Met een grote bus en onze vaste gids vertrokken we voor een rit van bijna 300 kilometer richting Letland.
Het landschap vulde zich na het verlaten van de stad al snel met uitgestrekte velden met koolzaad en ontzettende veel tarwe. Ook zagen we regelmatig grote natuurlandschappen en ook stonden er regelmatig ooievaars langs de weg op de uitkijk. Onze gids vertelde weer honderduit over de gewoonten en gebruiken van haar landgenoten. Ze weet heel erg veel en ook vandaag weer af en toe een stukje humor in haar verhaal. Doordat Paul voorin naast haar ging zitten ontfutselde hij haar regelmatig wetenswaardigheden die voor ons onbekend waren.

Ook zagen we onderweg de eerste Lidl die precies 1 jaar geleden zijn deuren geopend had. De Litouwers hebben ook nog even moeten wennen aan het gebruik van de Euro die pas sinds 2015 zijn intrede gedaan heeft. Meerdere malen werd duidelijk dat men heel blij is de vrijheid te hebben gekregen. De menselijke ketting van 2 miljoen mensen in 1991 die de drie hoofdsteden met elkaar verbond is daar een goed voorbeeld van. Ook de heilige eikenboom die niet gekapt mag worden is een typisch iets. 80% van alle mensen is gedoopt maar niet allemaal gaan ze regelmatig naar de kerk. Na een rit van bijna 3 uur kwamen we aan in Siauliai. Hier had onze gids gisteren al een typische Litouwse maaltijd besteld. In een zeer sfeervolle locatie onder in een kelder werd het eten geserveerd; Een koude soep met warme aardappeltjes en of een soort Rösti gevuld met kaas en met vlees Zeppelin genaamd. Even wennen maar zeker niet verkeerd. Na een korte rit kwamen we aan bij de zgn.
Hills of crosses. In het begin stonden hier alleen kruisen voor mensen waarvan men niet wist waar ze ergens begraven waren. Uiteindelijk is het een soort bedevaartsoord geworden en kan iedereen er een kruis plaatsen met zijn eigen redenen. De laatste telling vele jaren geleden leverde 54.000 stuks op. Momenteel bijna ontelbaar veel kruisen die er staan op deze heuvel en omgeving. Zelfs de paus is er persoonlijk op bezoek geweest.

Hierna reden we weer een aantal kilometers verder voor een bezoek aan het paleis van Rundale dat net over de grens in Letland ligt op een plek waar je zoiets kolossaals niet verwachten. Een enorm complex waar men 40 jaar mee bezig is geweest om het te restaureren! Maar het resultaat mag er wezen.
Twee professionele gidsen van het paleis zelf leidden ons rond door de sfeervolle ruimtes en zalen die tegenwoordig zelfs afgehuurd kunnen worden voor zo’n € 500,- per uur! Maar zeker de moeite waard. De ene ruimte nog fraaier dan de andere alsof er nog echt iemand zou wonen. De tuinen rondom het complex zijn aangelegd als de tuinen van Versailles. Het totale complex is ongeveer 70 hectares groot! De tuin herbergt 290 verschillende rozensoorten. Na dit bezoek reden we het laatste stuk van onze etappe naar de eindbestemming van vandaag; Riga. De avondspits ging gelukkig de stad uit dus we konden zonder veel oponthoudt ons hotel bereiken. Na een snelle check-in konden we om 19.00 uur aanschuiven voor het avondeten. Menigeen vertrok daarna toch nog de stad in om een eerste verkenning te doen nadat Paul had uitgelegd hoe het openbaar vervoer hier werkte. Morgen staat ons een mooie dag in het centrum van Riga te wachten.

Verslag dag 4 dinsdag 30 mei

Deze ochtend is de zon alweer vroeg uit de veren. Onze nieuwe gids Liga stond in de lobby al op ons te wachten voor vertrek. Met de Letse bus reden we kris kras door de stad Riga. Op deze manier konden we echt van dichtbij zien hoe het dagelijkse leven van de Letlanders er uit ziet. We kwamen o.a. langs vele houten huizen waarvoor deze landen o.a. bekend zijn. We passeerden de enorme suikertoren uit de tijd van Stalin die vanaf de top een prachtig uitzicht geeft over de stad. Ook reden we naar de andere kant van de rivier voor een fotostop richting het centrum van Riga aan deze kant is o.a. de nationale bibliotheek en een oorlogsmonument te zien. Imposant! Ook hier weer vele houten huizen. Sommigen opgeknapt anderen in verval geraakt.
Weer terug in de stad maakten we een rit door het centrum waar veel te zien was aan architectuur op allerlei niveau. Uiteindelijk stapten we uit nabij het Jugendstil gebied waar we een aantal schitterende voorbeelden konden zien hou men destijds deze nieuwe stijl uitgevoerd had. Ene zekere Eigenstein heeft veel bouwwerken op zijn naam staan en ook heel herkenbaar door de blauwe tegels die erin verwerkt zijn. Het gezegde van voren mooi van achteren fooi werd duidelijk toen onze gids ons meenam naar een binnenhofje.
Nadat we met de bus weer verder gereden waren stopten we bij het Raadhuisplein waar we konden gaan genieten van een koffie pauze. Hierna liepen we door het oude stadscentrum waar vele kerken met hanen erop te zien waren. Over een van die kerken werd een heel verhaal verteld over iemand die erop geklommen was. We kwamen langs diverse bezienswaardigheden en vele kunstwerken. Inmiddels was het tijd voor de lunch. Hierna kon men beslissen om samen met Paul en de locale reisagent een wandeling te maken of met de bus terug te gaan naar het hotel. Met het grootste gedeelte van de groep werd een wandeling gamaakt langs de boulevard waarna we uiteindelijk bij de markt aankwamen die bestond o.a. uit een 5-tal Zeppelin hallen waar 7 dagen per week een grote versmarkt is met alles wat je maar kunt bedenken.
Vergeleken met Nederland is hier alles veel goedkoper. Wetende dat een maandsalaris niet erg hoog is kan dit natuurlijk ook. Er moest natuurlijk ook geproefd worden op advies van de locale agent Alex. Na deze marktwandeling nam hij afscheid van de groep en liep Paul samen met iedereen naar de Stalin toren waar de meesten de lift naar boven namen. De rest van de middag was ter vrije besteding. Restaurant Forest was de locatie voor het avondeten deze keer. Na afloop kwamen er weer veel complimenten over de kwaliteit van het eten wat hier geserveerd werd in een heerlijke ambiance.

Verslag dag 5 woensdag 31 mei

De dagen vliegen hier voorbij. Dit komt wellicht ook omdat het programma mooi gevuld is met een leuke afwisseling wat betreft de activiteiten. Na een wederom smakelijk ontbijt vertrokken we even na negenen voor een dagtocht richting Segulda. Via een nieuw gedeelte van de stad reden we uiteindelijk via een soort semi snelweg de stad uit. Na een rit van nog geen uur over een
nieuw aangelegde weg kwamen we aan in Segulda een plaats van 10.000 inwoners. Echter door de uitgestrektheid had je niet het gevoel dat de plaats zo groot was. Letland is een van de dunst bevolkte landen van Europa met nog geen 2,5 miljoen inwoners en 4 x zo groot als België! Onze eerste stop was bij de bobbaan waar nagenoeg het gehele jaar getraind wordt door de
toppers in deze sport. We gingen met de lift naar het hoogst bereikbare punt van dit gebouw waar men een afdaling van 1200 meter kan maken als sporter.
Voor de amateurs was er een verkorte afdaling mogelijk. Nadat we het complex hadden bekeken en er een aantal foto’s in een bob gemaakt waren reden we verder het dorp in. Enkele minuten later stopten we bij een gondelbaan in combinatie met een rodelbaan. Hierna reden we naar een monumentaal park nabij het centrum. Ook hier was weer de nodige kunst te zien. De gids vertelde over de wandelstokken en stokjes; het symbool van deze plaats. Via een laan kwamen we bij het prachtig gerenoveerde complex met tevens een prachtig uitzicht over de omgeving. Ook liepen we over een oud burcht complex. Inmiddels was het tijd voor een lunch. In een lokaal restaurant met zelfbediening kon men genieten van nationale gerechten voor een uiterst vriendelijke niet-toeristische prijs! Na de lunch reden we naar een gebied wat als sport en vrijetijdscentrum was ingericht. Het zgn. Tarzan park waar jong en oud zich kon uitleven op een groot parcours tussen de bossen door.
Dit trok veel bekijks want zulke opzet kennen wij niet. Hierna bezochten we de enige grot die dit land rijk is. Het hoogste punt in dit land ligt trouwens op slechts 312 meter. Omdat het zandsteen was waar deze grot uitbestaat waren er in het verleden heel veel teksten ingegraveerd. Zelfs ontdekten we de naam Hoevelaken! Omdat er hier bronwater uit de bergen komt konden de waterflessen gevuld worden met koel helder water. Onze laatste stop in Segulda was bij een enorm uitgestrekt park met 24 kunstwerken. De wandeling erdoorheen was een echte verademing. Zo groot en prachtig onderhouden. Jammer genoeg konden we niet het hele park belopen omdat de oppervlakte te groot was. Ondertussen was op de verschillende stopplaatsen al regelmatig geshopt bij een van de stalletjes die volop souvenirs zoals barnsteen sieraden verkochten; de nationale steen van Letland. Omdat de regen ons vandaag parten speelde werd besloten om alvorens te gaan dineren even naar ons hotel terug te gaan voor een opfrisbeurt. Op een bijzondere plek met een molen als herkenningspunt stopten we bij het Lido. Een enorm complex waar 1000 mensen tegelijkertijd kunnen dineren verdeeld over 3 verdiepingen. Met enorme buffetten zoals ik ze nog nooit gezien heb kon men hier kiezen uit een nagenoeg onbeperkt assortiment aan eten en drinken. Wij echter kwamen in een sfeervolle ruimte terecht waar ons diner uitgeserveerd werd. Ook dit vormde weer een smakelijk geheel met ter afsluiting een kopje koffie met een heeeeerlijke bonbon! Er bleek trouwnes een heel pretpark bij het complex te liggen wat een grote aantrekkingskracht had. En dat al sinds 1987. Even na negenen reden we weer terug naar ons hotel voor een laatste overnachting hier in Riga.

Check de foto’s op Facebook of klik hier

Verslag dag 6 donderdag 1 juni

Met een aanvankelijk blauwe lucht vertrokken we precies om 9.00 uur vanaf het Ibis Styles hotel met het restaurant op de 12e verdieping met uitzicht over het havengebied richting Estland. Onze gids Liga vroeg de chauffeur om een ommetje te maken. Hierdoor reden we door een woonwijk met prachtige villa’s. Er wonen blijkbaar toch ook mensen met veel geld in dit Land! Ook
nadat we de stad verlaten hadden reden we niet via de kortste route maar door een aantal dorpen die direkt aan de kust van de Oostzee gelegen waren.
Even later stopten we op een mooie plek waar met houten vlonders een mooi pad over de duinen was aangelegd. We werden wel even flink wakker gewaaid want er stond een stevige bries deze ochtend. Het water kleurde nagenoeg zwart! Nadat we uiteindelijk zo’n 1 ½ uur gereden hadden bereikten we de grens met Letland die nog echt zichtbaar was ondanks het Schengen verdrag.
Tijd voor een korte koffie/toiletstop. Even later reden we weer verder en zagen we al snel genoeg de Baltische zee aan de linkerkant opdoemen. Ondanks de open verbinding met de Atlantische oceaan is het verschil tussen eb en vloed hier minimaal en bedraagt het zoutgehalte gemiddeld tussen de 3 en 7 %
Even voor 12 uur kwamen we aan in Parnu; de 5e grootste stad van het land met zo’n 10.000 inwoners. Het wordt ook wel de zomerhoofdstad genoemd want in de zomer vertienvoudigd dit aantal soms! Dit was ook wel te zien aan de vele hotels en appartementcomplexen die er allemaal erg verzorgd uitzagen.
Maar weer zoals al de hele week veel houten gebouwen met fraaie vormen waarvan er velen toch aan een likje verf toe waren! Dichtbij de kust werd alleen maar even langzaam gereden omdat het veel te hard waaide om uit te stappen. Helaas was het te bewolkt om het een echte stranddag te noemen.
Niet veel later waren we al in het centrum en maakte een stadswandeling en zagen o.a. de oude stadstoren en een Russisch/Grieks Orthodoxe kerk. Een oud monumentaal pand bleek een groot aantal ateliers te bezitten die we ook bezochten. Tijd voor de lunch. Hierna vervolgden we onze reis richting Tallinn. Met af en toe een kleine regenbui reden we over een perfecte nog
vrij nieuwe autoweg richting noorden. Even na 5 uur stopte onze bus bij hotel Metropool direct bij het oude centrum van deze Efteling stad met zo’n 400.000 inwoners. Na een snelle incheck kon iedereen nog even tot rust komen. Deze avond werd het diner gereserveerd in het Seaport hotel direkt aan de Tallink terminal aan de rand van het centrum. Na het diner zochten een aantal gasten het centrum op. We boffen want er zijn dit weekend allerleid activiteiten in het centrum.

Verslag dag 7 vrijdag 2 juni

Na een ietwat natte dag die in de avond eindigde met een stralend blauwe lucht en een zon die scheen tot bijna 22.30 uur begon de dag vandaag onbewolkt. Het hotel bood weer een lekker ontbijt met voor elk wel wat wils.
Om 9.00 uur zoals eigenlijk elke dag stond onze nieuwe gids voor vandaag; Kaja Adamson in de lobby op ons te wachten. Paul vertelde ondertussen aan iedereen hoe het programma voor deze dag er uit ging zien. Met de white summer nights in het vooruitzicht is het in Estland zelfs ’s avonds om 11.00 uur nog licht en wordt het niet echt donker gedurende de nacht in dit land met zijn 1.200.000 miljoen inwoners waarvan alleen al ruim 400.000 in de stad Tallin. Kaja liet ons met de bus de belangrijkste plekken zien in deze
sprookjesstad wat betreft bebouwing. Ook hier weer een heel verhaal betreffende het ontstaan van en de verdere geschiedenis van dit land wat ook in verschillende handen is geweest. De periode vanaf 1991 tot nu toe is de langste periode tot nu toe dat het een zelfstandige staat is. We maakten een stop bij het Kadiorg park waar grote muziekfestivals worden gehouden elk jaar. Hier is plek voor meer dan 100.000 bezoekers. Er hingen foto’s van grote artiesten zoals Michael Jackson en Pavarottie die hier opgetreden
hadden. Daarna reden we via de oude wijk met veel houten huizen waarvan sommigen prachtig gerenoveerd naar het Kadrioru museum. Via een wandeling door het mooie groene park waar we ook tijd hadden voor een groepsfoto bereikten we dit voormalige zomerverblijf wat na een 10-jarige renovatie sinds 2 jaar opgesteld is voor het publiek. We waren niet de enige
geïnteresseerden vandaag. Veel schoolkinderen kwamen naar een speciale expositie alvorens volgende week de 3 maanden durende schoolvakantie begint. Onze gids Wist iedereen voortdurend te prikkelen door haar boeiende manier van vertellen. Via een prachtige balzaal kwamen we in de diverse ruimtes terecht waar prachtige kunstwerken hingen en stonden. Er waren zelfs twee ruimtes helemaal ingericht met Nederlandse kunstwerken! Hierna reden we naar het oude centrum waar we boven op de heuvel met onze stadswandeling begonnen. We passeerden o.a. de prachtige stadsmuur die oorspronkelijk meer dan 2 kilometer lang was en een paar bewaarde torens in hoefijzervorm van de oorspronkelijke meer dan 70 stuks. Ook de Russisch Orthodoxe kerk met zijn prachtige koepels vormde een echte blikvanger. Overal worden gebreide textielwaren verkocht omdat het hier in de winter flink koud kan zijn voor een lange periode. Volgens onze gids hadden we vandaag geluk met de drukte.
Er lag geen cruiseschip aan de kade. Op jaarbasis leggen hier meer dan 400 Cruiseschepen aan in het korte zomerseizoen dat dit land kent. Op topdagen soms weleens 8. Dan kun je dus over de koppen lopen. Op diverse uitzichtpunten konden we de stad van bovenaf bekijken wat weer mooie plaatjes opleverde. Midden in het centrum loopt het horecapersoneel trouwens allemaal in Middeleeuwse kleding rond om de sfeer duidelijk in beeld te brengen. Even na het middaguur was onze tour beëindigd en kon iedereen op
eigen gelegenheid de rest van de dag invullen. Het merendeel van de gasten liep met Paul naar Seaplane harbour; Onderweg passeerden we o.a. het bijzondere monument opgericht ter nagedachtenis aan de veerbootramp met de Estonia in September 1994. Hiernaast lag ook de toren van de dikke Margaretha. Na een wandeling van een half uur kwamen we aan bij een complex wat pas sinds 2006 in Estlandse handen is en sinds 4 jaar geopend is als
maritiem museum. De lokale mensen spreken hun land uit als Eestland wat ook de ee verklaart op internet. Het gebouw waar oorspronkelijk watervliegtuigen werden opgeslagen is nu omgetoverd tot een prachtige expositie. Te beginnen met het buitenterrein waar allerlei soorten vaartuigen te zien zijn waaronder een ijsbreker die van binnen helemaal in oude staat te bezichtigen
is. De enorme hal ernaast laat allerlei aspecten van het zeeleven zien. Er ligt o.a. een oude Russische onderzeeër die ook van binnen bekeken kan worden. Wat een kleine ruimte waar men moest leven en werken. Naast dit complex ligt ook een oude zeevesting die de laatste tientallen jaren dienst heeft gedaan als gevangenis. In dit gebied is ook een wijk gevestigd met allemaal oude houten huizen. Een plaatje om doorheen te lopen. Het diner is
vandaag midden in het centrum aan het stadsplein.

Dag 8
Helaas is onze laatste dag van deze mooie reis alweer aangebroken. Het zonnetjes lacht ons al vroeg tegemoet zodat iedereen op eigen gelegenheid na het ontbijt nog een aantal uurtjes van deze mooie stad kan genieten. Een aantal gasten die gisteren bij het Seaport harbour waren geweest gingen vandaag met de entreekaart die ook geldig was voor de Margaretha toren hier ook nog naar een scheepvaart expositie kijken. De anderen gingen op hun gemak het centrum in wat nabij ons hotel gelegen is. Even na 14.00 uur vertrok de bus naar het vliegveld voor de terugreis via Weeze naar de diverse opstapplaatsen. Met een hele collectie foto’s en de vele indrukken kunnen we terugkijken op een geslaagde reis naar het noorden van Europa.