Dag 1 en 2
Vanuit een bewolkte Nederland stonden de eerste reizigers ruim op tijd bij de opstapplaats te Horst. Ruim op tijd reden we naar onze opstapplaats in Venray voor de overige reizigers.
De rit naar Amsterdam Schiphol verliep voorspoedig en in de bus werd nog de nodige informatie gedeeld. Ook degene die nog een e-sim geïnstalleerd wilde hebben of de Alipay app op hun mobiel wilde werden geholpen.
Op Schiphol konden we bij de Lufthansa balie middels een geautomatiseerde kofferafgifte systeem de koffers kwijt en begaven we ons via de security naar de gate. Onze eerste vlucht was naar Munchen en die vertrok met een 20 minuten vertraging naar Munchen. Met een zijde zachte landing hadden we ca. 2 uur de tijd om over te stappen op de Airbus A350-900 voor de vlucht naar Peking met een vluchtduur van 10 uur.
Het tijdsverschil tussen Nederland en China is 6 uur en na een avondmaaltijd en net voor aankomst een ontbijtje landen we in een zonnig Peking.
De Douane verliep wat traag door het invullen van de arrival card en afgifte vingerafdrukken. Eenmaal door de douane hadden we al snel onze koffers en stond bij de Exit onze gids op ons te wachten; mevrouw Tao.
Gezamenlijk liepen we met onze koffers naar de bus en zo zaten we al gauw op de snelwegen in Peking met haar 21 miljoen inwoners. De meer baan snelwegen waren dan ook erg druk met veel auto’s die voor ons Nederlanders steeds bekender worden aangezien ze in Nederland nu steeds vaker op de weg ziet. De groene kentekens waren Electrische autos en die waren met grote getalen aanwezig.
Mevr. Tao stelde zich voor aan de groep en komt uit Hangzhou het zuiden van China en was met de bullet trein naar Peking gekomen. De nationale feestweek van 1-6 oktober was nog niet helemaal voorbij aangezien het Maanfeest op 6 oktober viel hadden de meeste Chinesen een extra vrije dag.
Onze eerste bezichtiging was het zomerpaleis. Beroemd om zijn langste overdekte corridor/gang met mooi beschilderde plafonds die vele verhalen vertelde. In het complex de tuinen van het zomerpaleis was een grote door de keizer aangelegd meer waar het vandaag heerlijk toeven was. Zo mooi weer dat het vandaag was zal het morgen helaas niet zijn.
Het zomerpaleis is een groot keizerlijk buitenverblijf in de Qing dynastie oorspronkelijk gebouwd in 1750. Tijdens de tweede opiumoorlog werd het grotendeels verwoest en herbouwd met grote bijdragen van keizerin weduwe Cixi. Het complex staat op het Unesco werelderfgoed lijst.
Het was tijd om ons hotel op te zoeken en in te checken. Een groot hotel zeer centraal gelegen en toch fijn rustig.
Na onze koffers naar onze kamers te hebben gebracht liepen we in slechts 5 minuten naar ons lokaal restaurant voor onze eerste echte Chinese diner en met wat kun je het beste een welkomstdiner beginnen dan met Peking eend diner. Diverse heerlijke gerechten kwamen op tafel van pikante Chinese aubergine schotel en kipfilet en stukjes bief tot het hoofdgerecht van Peking eend wat aan tafel behendig werd gesneden waarbij de huid de delicatesse is. Lekker knapperig. Er kwamen flinterdunne pannenkoekjes waarbij je stukje knapperig gebakken huid en wat vlees van de eens in deed, stukje komkommer, wat lente ui en wat hoi sin saus en rolde je het pannenkoekje op om heerlijk van te smullen. Een bijzondere manier om Peking eend te proberen.
Na het diner liepen we op de ATM af om Chinese flappen te tappen en sommige moesten nog een powerbank hebben die we in een lokaal winkeltje konden kopen. Meteen Alipay geprobeerd, werkte bij de meeste van ons moeiteloos.
Dag 3
Na een heerlijke nacht die we echt even nodig hadden na de lange reis konden we ons tegoed doen aan een zeer uitgebreid ontbijtbuffet waar voor ieder wat wils lag zowel Aziatisch/Chinees als westers ontbijt. De koffie was wel behoorlijk sterk maar maakte ons dan ook goed wakker.
De dag begon vandaag bij het Tian’anmenplein, het politieke en symbolische hart van China. Met zijn oppervlakte van maar liefst 440.000 vierkante meter is het een van de grootste pleinen ter wereld — ruim vier keer zo groot als het Sint-Pietersplein in Rome. Het plein werd in 1958 aangelegd in zijn huidige vorm, maar zijn geschiedenis gaat terug tot de 15e eeuw, toen het dienst deed als voorplein van de keizerlijke stad. Er kunnen maximaal 1,5 miljoen mensen tegelijkertijd op het plein. De controle was wel erg streng zo net na de 1 oktober feesten waarin China een week feest viert en vorige maand was er de grote militaire parade waarin ook diverse wereldleiders aanwezig waren zoals de Noord-Koreaanse leider en Putin van Rusland. Naast paspoort controles waren er ook tassencontroles bij elke ingang, camera’s overal, en soldaten die in perfecte houding stonden. Toch voelde het niet dreigend, eerder indrukwekkend — een plek waar macht, geschiedenis en nationalisme samenkomen.
Het plein straalt een strakke symmetrie uit, omringd door monumentale gebouwen. Aan de noordzijde staat de beroemde Poort van de Hemelse Vrede (Tian’anmen), waarop het grote portret van Mao Zedong prijkt, een van de meest herkenbare beelden van China. Aan de westkant ligt het imposante Grote Hal van het Volk, waar het Nationale Volkscongres bijeenkomt — het gebouw beslaat meer dan 170.000 vierkante meter. Aan de oostzijde bevindt zich het Nationaal Museum van China, dat samen met het museum in Londen tot de grootste ter wereld behoort. Midden op het plein staat het Monument voor de Helden van het Volk, een 38 meter hoge obelisk opgericht in 1958 ter ere van de strijders die vielen voor de Chinese revolutie. En iets verder naar het zuiden ligt het Mausoleum van Mao Zedong, waar de stichter van de Volksrepubliek nog altijd opgebaard ligt.
Bij de nationale vlag die dagelijks bij zonsopgang wordt gehesen en bij zonsondergang gestreken maakte we een groepsfoto met het portret van Mao op de achtergrond.
Middels een voetgangerstunnel die onder de grote avenue loopt die 40 km lang is en waar altijd de militaire parade over heen rijdt kwamen we via de Tian’anmenpoort vervolgens naar de Verboden Stad, de voormalige residentie van de keizers van de Ming- (1368–1644) en Qing-dynastie (1644–1911). De Verboden Stad, officieel het Paleismuseum, werd gebouwd tussen 1406 en 1420 in opdracht van keizer Yongle. Ze omvat meer dan 980 gebouwen en beslaat een oppervlakte van 720.000 vierkante meter — bijna even groot als 100 voetbalvelden.
De eerste aanblik van de Hal van Opperste Harmonie (Taihe Dian) is ronduit indrukwekkend: een houten paleis van 37 meter hoog, rustend op een driedubbel marmeren terras, waar keizers hun kroning en belangrijke ceremonies hielden. Daarachter liggen de Hal van Midden harmonie en de Hal van Behoud van Harmonie, die samen het ceremoniële hart vormen van het complex. Verderop, in het privédeel van het paleis, bezochten we o.a. het verblijf van een van de concubines en de Tuin van de Keizer, waar oude cipressen en marmeren bruggetjes een oase van rust vormen na de drukte van de voorhoven.
Na uren wandelen door dit labyrint van geschiedenis verlieten we de Verboden Stad via de Shenwumen (Noordpoort) en was het tijd voor de lunch.
Wederom een heerlijke warme rijsttafel met diverse smaakvolle gerechten kwam op tafel. We konden ons tegoed doen aan deze heerlijkheden.
Na de lunch vervolgde we onze tocht met de bus naar het zuiden, naar de Tempel van de Hemelse Vrede, beter bekend als de Tempel van de Hemel (Tiantan).
Dit religieuze complex, gebouwd in 1420, werd gebruikt door de keizers om te bidden voor goede oogsten en harmonie tussen hemel en aarde. De ronde Hal van de Oogstgebeden (Qinian Dian), met haar drie blauw betegelde daken, is het absolute hoogtepunt. De tempel is 38 meter hoog en rust volledig op houten pilaren — zonder één enkele spijker. Rondom liggen uitgestrekte tuinen en parken van in totaal 273 hectare, waar Pekingers normaal gesproken hun hobby’s en bijv. tai chi beoefenen, zingen en mahjong spelen.
Ondertussen bleef het doorregenen en harder dan vanmorgen, helaas die zon van gisteren is ver te zoeken maar niemand liet zich uit het veld slaan want het was een machtig mooie dag met deze bezienswaardigheden.
Terug naar het hotel hadden we even pauze om in de vroege avond naar de acrobaten show te gaan. In het rode theater werd een prachtige acrobaten show opgevoerd de een nog spannender dan de ander. Halsbrekende toeren haalde ze uit maar zeer indrukwekkend. Ook het slot spektakelstuk met 4 motoren in een stalen bol die zig zag door de bol raasde was er een van op het puntje van je stoel.
Tijd voor ons diner; nu een ander specialiteit namelijk dim sum deeghapjes oftwel dumplings. Diverse dumplings kwamen op tafel alsmede weer diverse gerechten die zich goed lieten smaken.
Een dag Peking kwam te einde en voor sommigen nog een afzakkertje loopt de wekker morgen ietsje eerder af omdat we dan een stuk moeten rijden naar de Grote Chinese muur.
Dag 4
Geslapen als een roos werden we door een wake up call wakker gemaakt en konden we op ons gemak ontbijten. Vandaag stond een van de hoogte punten op het programma en wel de grote Chinese muur of zoals ze het hier noemen de Lange muur, het beroemdste bouwwerk van China.
We vetrokken om 8 uur met de bus maar wat een rit van ca 60 km en 1.30 uur zou moeten duren werd door de file om de stad uit te komen een rit van 2,5 uur. Na de feestweek was het goed te merken dat het dagelijks drukke leven weer was aangevangen.
De bergen doemde door de regen al op en we zagen al dat de bergtoppen moeilijk te zien waren door de laaghangende bewolking. Aangekomen bij de Yuyongguan pass volgde eigenlijk een tassencontrole maar door de regen mochten we die overslaan. Elk nadeel heeft zijn voordeel door de regen was het op de muur echt een stuk rustiger. Voorafgaand aan de klim werd er nog een glaasje mousserende wijn gedronken en getoast op een mooie reis door China.
Vele van ons waagde de steile route en sommigen kwamen tot de 4e wachttoren die door de bewolking geen uitzicht boden. Deze toren wordt ook de Wolkenplatformpoort (Yuntai) genoemd, een prachtig marmeren bouwwerk van 9,5 meter hoog, rijk versierd met draken en lotusbloemen.
De Juyongguan-pas ligt ongeveer 60 kilometer ten noordwesten van Peking, in een bergachtig gebied van het Changping-district.
De muur ligt kronkelend over de heuvels als een stenen draak. Deze muur, meer dan 8.000 kilometer lang maar volgens moderne metingen zelfs 21.000 km lang, werd eeuwenlang gebouwd om China te beschermen tegen invallen van nomadische stammen. De meeste delen stammen uit de Ming-dynastie (1368–1644). Maar de eerste delen nog uit o.a. klei stammen uit de 7e eeuw v. Christus.
De Juyongguan-pas was een van de drie belangrijkste doorgangen die Peking moesten verdedigen, samen met Badalingen Zijingguan.
We voelden allemaal bewondering voor de mensen die dit eeuwen geleden met de hand bouwden. Geen wonder dat de Chinese Muur sinds 1987 UNESCO-Werelderfgoed is en in 2007 werd uitgeroepen tot een van de Zeven Nieuwe Wereldwonderen. Schattingen geven aan dat er ca. 1 miljoen mensen aan hebben gewerkt en zeker 100.000 het leven lieten tijdens de diverse bouw perioden.
Een beroemde spreuk van Mao zedong was: wie de muur niet heeft bereikt is geen ware held.
Na deze natte klim verzamelden we ons in de winkel en coffee corner bij de bus parking en reden we vervolgens in 15 minuten naar ons lunchadres. Vandaag een uitgebreid lunchbuffet met vele Chinese gerechten als ook Chinese gerechten.
Na de lunch reden we terug naar de stad en het verkeer viel nu reuze mee. Als tussenstop maakten we een uitgebreide foto stop bij het Olympisch stadion en omdat het gestopt was met regenen was het wel een aangename wandeling over de Olympische boulevard. Een brede boulevard met daaraan diverse stadions zoals het Olympische indoor stadion, het zwemstadion, beter bekend als de Water Cube, met zijn futuristische gevel van blauwe, doorzichtige panelen die doen denken aan waterbellen.
Het meest opvallende gebouw is het Olympisch Stadion, beter bekend als het “Vogelnest” (Bird’s Nest). Dit indrukwekkende bouwwerk is ontworpen door de Zwitserse architecten Herzog & de Meuron samen met de Chinese kunstenaar Ai Weiwei. Het stadion biedt plaats aan 91.000 toeschouwers en dankt zijn bijnaam aan het vlechtwerk van stalen balken dat lijkt op een gigantisch vogelnest
Het Olympisch gebied is aangelegd voor de Olympische Spelen van 2008. Het enorme terrein ligt in het noorden van de stad en symboliseert het moderne, vooruitstrevende China.
Nadat we terug waren in ons hotel maakten we nog een wandeling achter het hotel waar nog een oude Hutong lag. Hutongs ofwel nauwe authentieke straatjes (wijkjes) met vaak vierkante woningen uit de Ming dynastie konden we het lokale leven zien, geen toeristen maar enkel lokale bewoners. Tegenwoordig worden de meeste hutong woningen verhuurd en zijn ze zo gemaakt dat er een soort van kamer/studio verhuur plaats vindt. Vroeger leefde een familie incl. grotouders en klein kinderen in zo’n hutong woning met in het midden een binnentuin, het is een historische gedeelte die het oude stadsleven van Beijing met haar traditionele wooncultuur laat zien. Vele Hutongs zijn inmiddels afgebroken om plaats te maken voor hoogbouw.
Dag 5
vandaag namen we afscheid van Beijing en na ons laatste ontbijt in dit hotel pakten we onze koffers en bracht onze bus ons naar het Noord Station van Peking. Een klein treinstation waar we de hoge snelheid trein namen naar Datong. Wat een controle, eerst werden onze koffers en handbagage door de scan gehaald, alle aanstekers en flesjes waar een vlammetje op stond mocht niet en bij sommigen werden die eruit gehaald en bij andere kwam deze weer wel door de controle. Vervolgens de paspoort controle. We waren op tijd op het station en na een klein half uurtje konden we in de rij staan om het perron op te gaan. Ook hier werden de paspoorten gecontroleerd en de tickets. We liepen gezamenlijk naar ons gereserveerde wagon en nadat we onze koffers een plekje hadden gegeven zaten we in de trein. We hadden flinke beenruimte en de trein zette zich in beweging en met topsnelheden van boven de 300 km/uur zoefde we over het spoor richting Datong op ca 380 km verwijderd van Peking. In de trein deelde Chi en Tao onze gids bekertjes uit met zakjes koffie. In elke wagon staat een heet water tank waar men de koffie of thee kon zetten.
De hoge snelheidslijnen in China zijn volledig gebouwd op palen en bruggen en gaat door de bergen heen met lange tunnels. Totaal geen overwegen dus.
Na ruim 2 uur kwamen we aan in datong en liepen we naar de exit waar onze lokale gids, dhr. Wang ons stond op te wachten.
Onze eerste bezienswaardigheid waren de Yungang grotten, een meesterwerk van boeddhistische kunst in steen en behoren tt de beroemdste en best bewaarde boeddhistische grotten tempels van China. De grotten liggen uitgehouwen in de rotsen van de Wuzhou-berg, langs de noordelijke oever van de Shi Li-rivier. Ze vormen een indrukwekkend bewijs van de verspreiding van het boeddhisme vanuit India naar China, via de oude Zijderoute.
De bouw van de Yungang-grotten begon rond het jaar 460 na Christus, tijdens de Noordelijke Wei-dynastie (386–534). Deze dynastie had haar hoofdstad in Datong (toen nog Pingcheng geheten) en was de eerste die het boeddhisme officieel tot staatsgodsdienst maakte.
Onder leiding van de boeddhistische monnik Tan Yao begon men met het uithakken van de eerste vijf grotten, die bekendstaan als de “Vijf Grotkamers van Tan Yao”. Ze symboliseren de eerste vijf keizers van de Noordelijke Wei.
De bouw ging bijna zeventig jaar door, en tegen het einde van de 5e eeuw waren er al meer dan 250 grotten voltooid, gevuld met duizenden boeddha beelden en reliëfs.
Vandaag de dag omvat het complex 252 grotten met in totaal meer dan 51.000 beelden en reliëfs — variërend van 2 centimeter tot 17 meter hoog. De grootste Boeddha, in Grot 5, is maar liefst 17 meter hoog en uitgehouwen uit massief zandsteen.
De beelden tonen invloeden uit Indiase, Centraal-Aziatische en Chinese kunst. Je ziet Boeddha’s in meditatiehouding, hemelse wachters, muzikanten, dansers en talloze decoratieve motieven. Veel beelden zijn oorspronkelijk beschilderd met levendige kleuren; resten van deze verf zijn nog zichtbaar.
De architectuur van de grotten weerspiegelt de overgang van vroege Indiase grotstempels naar een meer typisch Chinese stijl, met symmetrische indelingen en pagodeachtige structuren.
De Yungang-grotten worden beschouwd als een van de drie grote boeddhistische grottensites van China, samen met de Longmen-grotten (Luoyang) en de Mogao-grotten (Dunhuang).
In 2001 werden de Yungang-grotten opgenomen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO, vanwege hun uitzonderlijke historische en artistieke waarde.
UNESCO prees vooral de combinatie van boeddhistische beeldhouwkunst en vroeg-Chinese architectuur, en het feit dat de site een unieke culturele brug vormt tussen Oost en West.
Sommige grotten waren zo gebouwd dat gezangen een natuurlijke echo vormden, wat de religieuze beleving versterkte.
Na dit bezoek in de regen liepen we terug naar de bus en was er nog tijd om de stadsmuur te bezoeken. De stadsmuur is 7.46 km in omtrek met 4 poorten en moesten dan ook ca 60 hoge traptreden opklimmen om op de muur te geraken. Daar kon je goed zien dat binnen de stadsmuur de oude stad lag met oude gebouwen uit de Ming dynastie stijl en alles laagbouw. Buiten de stadsmuur was heel veel hoogbouw. Na dit korte bezoek wat niet gepland stond reden we naar ons prachtige moderne hotel met een imposante hoge lobby. Ook de kamers waren zeer ruim en modern en van alle gemakken voorzien.
In de avond konden we op eigen gelegenheid ergens een hapje eten en de meeste liepen mee met de reisleiding naar een lokaal noodle soup restaurant wat heel typisch is voor deze streek.
Morgen weer vroeg op voor onze volgende halte met de bulletrein naar Pingyao wat ca 400 km verder ligt. Nu iets zuidelijker waardoor het daar qua temperatuur iets warmer is echter zijn de voorspellingen helaas qua regen niet veel beter.
Onze gids vertelde nog over Confucius met zijn 5 spreuken:
Menselijkheid, oprechtheid, respect, wijsheid en betrouwbaarheid.
En de 5 wijsheden:
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet.
Kennis zonder na te denken is nutteloos, nadenken zonder kennis is gevaarlijk.
De edele zoekt in zichzelf; de kleine mens zoekt in anderen.
wie de richting kent, hoeft niet bang te zijn voor de afstand.
De zwijgende mens is soms de wijste.
Dag 6
We werden vandaag wakker in onze luxe kamer en konden beneden in het restaurant genieten van ons uitgebreide buffet. We zitten alweer meer in het binnenland dus een mes om de boter te smeren moest even worden gezocht. Het buffet was wederom voorzien van allerlei Chinese (warme) lekkernijen als een Westers georiënteerd ontbijt.
De bus bracht ons in ca 25 minuten naar het grote bullet trein station van Datong waar we weer de koffers moesten laten scannen en een paspoort controle hadden, het leek wel strenger dan op een luchthaven. De grote hoge hal had meer het idee van een luchthaven dan een treinstation.
Onze trein stond al te wachten en we konden instappen, hier gelukkig iets meer ruimte voor onze koffers. Nu hadden we ook zitplaatsen tegenover elkaar met tafels er tussen dus een potje kaarten kon nu ook. Deze manier van comfortabel reizen is dan ook een fijne manier om ons te verplaatsen en we konden ook nog eens het landschap voorbij zien gaan. In dit deel van China een en al maisvelden en het ene stadje afgewisseld met de andere mega stad zoals Taiyuan met 6 miljoen inwoners.
Omdat Pingyao slechts een tussen station was hadden we slechts 2 minuten om uit te stappen dus op tijd stond iedereen al keurig klaar met de koffers om ut te stappen.
Onze gids van Datong was ook nog mee om Pingyao te gidsen en liep voorop om het station te verlaten waar ook weer een ticket en paspoortcontrole was.
Helaas we verlieten Datong met een waterig zonnetje maar de regen achtervolgde ons helaas.
De nieuwe bus bracht ons in een uurtje naar de residentie van de Qiao familie.
De Qiao Family Compound is een groot, historisch herenhuis / familiecomplex uit de Qing-dynastie, gebouwd door de rijke koopmansfamilie Qiao, met name Qiao Zhiyong (1818–1907) De compound beslaat ongeveer 8.700-9.000 vierkante meter grondoppervlak. Hij is opgebouwd uit 6 grote binnenhoven en 20 kleinere binnenhoven. Er zijn in totaal 313 kamers binnen het complex.
De opeenvolging van binnenhoven, zalen, dienstvertrekken etc. toont een hiërarchie in de familiestructuur: grotere zalen voor de familie, kleinere kamers voor bedienden en gasten.
De compound is ommuurd, met muren van aanzienlijke hoogte, wat het geheel een versterkte uitstraling geeft. Het ontwerp bevat veel decoratieve hout-, steen- en baksteenbewerking, met geavanceerde ornamenten zoals ramen, deuren, luifels.
De familie Qiao was zeer vermogend, en de compound weerspiegelt hun status, rijkdom, ondernemerschap en hun rol in handel en financiën.
Het complex is bekend geworden in buitenlandse kringen mede doordat de film Raise the Red Lantern (1991, geregisseerd door Zhang Yimou) er is opgenomen. Deze regisseur heeft ook de openingsceremonie van de Olympische spelen geregisseerd om 2008.
Na dit bezoek reden we terug naar Pingyao. Eenmaal aangekomen moesten we met onze koffers overstappen op kleinere electro wagentjes want de bus kan het ommuurde stadje niet in.
Het electro wagentje reed met een noodgang door de smalle steegjes en bracht ons naar onze overnachtingslocatie in het hart van het historische deel. Iedereen vergaapte zich aan deze guesthouse want het leek wel alsof we terug in de tijd keken. Prachtige binnenhofjes met aangrenzend de kamers. Elke kamer moest met een hangslotje worden geopend en binnen was het interieur echt authentiek maar wel van alle gemakken voorzien. Wat een contrast met de luxe hotelkamer van een nacht eerder, was dit toch wel een hele leuke aangename verrassing.
De meeste kamers waren ook niet exact hetzelfde dus we moesten allemaal even bij elkaar kijken in de kamer.
Rond half 7 liepen we gezamenlijk naar de hoofdstraat voor ons diner. Het was een gezellige drukte met veel souvenirs winkeltjes, massage salons en veel eetkraampjes waar ze allerlei exotische etenswaren verkochten. Sommigen producten konden we echt niet thuis brengen wat het was.
Na het diner maakten de meesten van ons nog een mooie wandeling door de hoofdstraat; waar het nu nog wat drukker was omdat nu ook de barretjes met live muziek open waren
Uiteindelijk een mooie bijna droge dag die we niet snel zullen vergeten, waarbij sommige het nooit meer zullen vergeten nadat ze iets teveel zagen bij het nieuwsgierig binnen gluren van een van de kamers.
Dag 7
Vannacht weer de hele nacht geregend, na een week met veel regen zou de zon toch wel welkom zijn. Een beetje zon van de van Kaap tot Victoria reis die Paul met een groep momenteel maakt was wel fijn geweest. Het was in ieder geval een bijzondere nacht in deze guesthouse. Het ontbijt was erg eenvoudig met geroosterd brood en gebakken ei en nog wat Chinese gerechten. De koffie en sinaasappelsap liet zich goed smaken.
Onze lokale gids Wang en gids Tao lieten ons het mooie historische deel van Pingyao zien. We liepen eerst weer door de hoofdstraat richting de historische gebouw wat als bank gebouw diende. Dit was de eerste bank van China. Inmiddels een museum en konden we zien hoe het vroeger er aan toe ging in 1823. Na de nodige uitleg was het gestopt met regenen en liepen we naar de goed bewaard gebleven stadsmuur. Onderweg er naar toe stonden we vaak stil bij de verschillende winkeltjes die van alles en nog wat verkochten.
Bij een groot billboard met de Chinese vlag met op de achtergrond de stadsmuur met een wachttoren wilde we een groepsfoto maken. Een lokale Chinese man zou deze wel eens maken. Een professionele en pietje precies want iedereen groot en klein moest met het hele gezicht erop kunnen en schreeuwde en gebaarde druk hoe iedereen moest staan, niemand begreep er wat van maar het was wel een lachwekkend schouwspel.
Uiteraard beklommen we de stadsmuur die 12 meter hoog is en 6,4 km in omtrek in een vierkant, waarbij nu ook weer de laagbouw binnen de muren was en de moderne stad aan de buitenzijde. Pingyao werd ca. 800 v Chr. In de Zhou Dynastie gesticht als verdedigingsnederzetting. In de Qin Dynastie 221-206 v.Chr. werd het opgenomen in de administratieve systeem en ontwikkelt tot bestuurscentrum.
Het volledig ommuurde stadje staat op de Unesco wereld erfgoed lijst.
Na de bezichtigingen werden we met electro karren naar de bus gebracht die ons naar het treinstation van Pingyao bracht, Afscheid genomen van de chauffeur en in het treinstation namen we afscheid van onze lokale gids van de afgelopen 2 dagen dhr. Wang. Het was maar een klein station waarbij Pingyao slechts een tussenstation is en waar de high speed trein slechts 2 minuten zou stoppen. Dus zaak dat de groep zo snel mogelijk zou instappen wat prima lukte. We blijven ons verbazen waarom we zo vaak onze paspoorten moesten laten controleren. In Noord en midden China schijnt dat weer allemaal nieuwe wetten en regels te zijn, kennelijk in het zuiden van China zijn ze er een stuk makkelijker in.
De trein bracht ons in ca 3 uur naar Xi’an in het midden van China. Tijdens de treinrit smaakte de zelf meegebrachte lunch goed, de ene had cakejes de ander koekjes en weer andere een bowl cup noodles.
Aangekomen in Xi’an wederom regen het zal toch niet, grrr. Het was inmiddels 16.15 en de bus zou ca 3 kwartier doen om naar de stad en het restaurant van vanavond te rijden. We kwamen inderdaad rond 17 uur aan en konden we weer genieten van een heerlijke Chinese maaltijd. Ook nu weer enkele nieuwe gerechten die we nog niet hadden gehad.
Na de maaltijd reden we in slechts 15 minuten binnen de historische stadmuur ben zagen we al gauw de mooi verlichtte belltower, stammend van 1384 n.Chr. uit de Ming Dynastie. Deze toren was oorspronkelijk in gebruik om de tijd aan te kondigen en als waaktoren. En is ca 36 meter hoog en beslaat ca. 1377 m2. Het heeft een geheel houten boven structuur op een stenen voet en bakstenen muur.
Ons hotel lag op slechts 700 meter van de bel tower wat super centraal ligt want naast de belltower was het enorm levendig met heel veel grote winkels en een grote mall van 8 verdiepingen. Grote Westerse merken afgewisseld met Chinese merken.
na het inchecken was de avond vrij en konden de reizigers de avond vrij invullen. De meeste onder ons maakten een wandeling en liepen natuurlijk even naar de mall. Helaas mede door de importheffingen waren vele westerse merken vaak 2 x zo duur t.o.v. Nederland.
Morgen staat weer een van de hoogtepunten op het programma en wel het Terracotta leger.
Dag 8
Heerlijk geslapen in dit luxe hotel wat verkocht is aan Marriot en over enkele maanden verbouwd gaat worden en van 4 naar 5 sterren zal gaan. Het ontbijt was in ieder geval prima met veel keus.
In de versierde bus werd Gerda die vandaag jarig was toegezongen door alle mede reizigers.
Er stond vanochtend een heus Tai Chi cursus voor ons op het programma in een park langs de stadsmuur. Menigeen deed dan ook fanatiek mee want jawel de zon scheen heerlijk en de temperatuur fijn aangenaam, wetende dat Xi’an ook wel oven stad wordt genoemd en het in de zomer temperaturen kan geven tot 40 graden. Maar een aangename 18 graden was perfect.
De Tai Chi deed velen goed en was een zeer leuke en aangename ervaring, de Tai Chi master was dan ook zeer onder de indruk van die Westerlingen die het snel begrepen.
Het terracotta leger was aan de beurt.
Het Terracottaleger is een enorme verzameling levensgrote beelden van soldaten, paarden, strijdwagens en officieren.
Ze werden begraven bij het graf van Qin Shi Huangdi (259–210 v.Chr.), de eerste keizer van een verenigd China, om hem te beschermen in het hiernamaals.
Maart 1974 werd het ontdekt door boeren die een waterput groeven in Lintong, nabij Xi’an, provincie Shaanxi, China. Er werden 3 grote vondsten gedaan (Pit 1, 2, en 3), met nog meer niet opgegraven zones. Het totale oppervlak beslaat ca. 20.000 m2 verdeeld over meerdere opgravingsputten. Er zijn ca 8.000 soldaten maar er zijn er nog vele die niet opgegraven zijn. Ca. 670 paarden en 130 strijdwagens. Gewicht per beeld tussen de 100 en 300 kg en de hoogte van de soldaten varieerden van 1.75 tot 2.10 meter. Naar schatting hebben 700.000 arbeiders er aan gewerkt. Elk beeld is uniek — gelaatstrekken, haarstijl en houding verschillen. Het materiaal is gemaakt van terracotta (gebakken klei), in delen vervaardigd (hoofd, romp, armen, benen) en daarna samengevoegd, waarbij de romp hol was. Oorspronkelijk waren ze beschilderd in felle kleuren, maar de verf is grotendeels verdwenen door oxidatie. De wapens (zoals zwaarden, speren, kruisbogen) waren van brons en vaak functioneel scherp. De vele beelden zoals ze nu staan zijn zo niet gevonden. Door diverse boeren opstanden en diefstal waren veel beelden vernield. Huidige archeologen zijn immer nog bezig met het restaureren ervan. Ook nieuwe technieken om met name de kleur te conserveren worden nu toegepast.
De soldaten bewaken het graf van de keizer, dat zich in een heuvel bevindt ca. 1,5 km verderop. Het graf zelf is nog niet geopend, vanwege zorgen over conservering en mogelijke kwikvervuiling. Oude bronnen (zoals Sima Qian’s Shiji, ca. 100 v.Chr.) beschrijven een paleis met rivieren van vloeibaar kwik die China symbolisch voorstellen.
Keizer Qin Shi Huang (regeerde 221–210 v.Chr.) verenigde China na eeuwen van oorlog (Periode van de Strijdende Staten). Het oude China bestond toen nog uit vele koninkrijken. Een aantal belangrijke prestaties waren o.a.:Standaardisatie van maten, gewichten, munteenheid en schrift. Start van de Chinese Muur en centralisatie van macht onder een keizerlijke bureaucratie.
Zijn dood in 210 v.Chr. leidde tot snelle val van de Qin-dynastie (206 v.Chr.).
Sinds 1987 staat het Mausoleum van de Eerste Qin-keizer, inclusief het Terracottaleger, op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Het geldt als een van de grootste archeologische vondsten.
Tijd voor een late lunch, deze liet zich wederom erg goed smaken met o.a. brede noodles en een heerlijk hele geroosterd kip. Na de lunch volgde een thee ceremonie waarbij we uitleg kregen van de vele soorten thee. Diverse thee soorten zijn ook erg heilzaam, Chinese hebben een hele sterke thee cultuur. We konden diverse thee soorten ruiken en natuurlijk proeven.
Na de thee was het tijd om de verjaardag van Gerda te vieren. Er stond een prachtige grote taart klaar en Gerda werd andermaal hartelijk toegezongen door onze mede reizigers.
Terug in de stad was de avond vrij, er stond nog wel een facultatieve lichttour op het programma. Xi’an is in de laatste 25 jaar met name in de buurt van de Wilde gans pagode opnieuw opgebouwd en dan volledig in de Tang Dynastie stijl waarbij de gebouwen in de avond prachtig zijn verlicht. We maakten een wandeling op deze boulevard met een enorme mensenmassa. Je kwam ogen tekort, overal waar je keek was wat te zien. Vele eetkraampjes en mensen in traditionele Tang Dynastie kledij liepen er rond om op de foto te gaan. Moeilijk te beschrijven wat we allemaal zagen maar de foto’s vertellen alles. Het liep behoorlijk uit omdat er zoveel te zien was. Als 2e punt reed onze bus naar een mooie verlichtte brug met een nagebouwde Keizerlijke paleis en een drakenhoofd. Ook het 5* hotel Wynn werd op de foto gezet. Moe maar voldaan keerden we terug naar ons hotel waar sommige nog een drankje deden in de lobby bar.
Dag 9
Alweer 9 dagen onderweg in de immense land die we aan het doorkruisen zijn. Ondertussen vele gewoonten leren kennen en sommige proberen al een beetje over te nemen. De ochtend vandaag stond in het teken van de historische stadsmuur en fietsen op de muur.
De stadsmuur van Xi’an is een van de best bewaarde en grootste stadsmuren van China, oorspronkelijk gebouwd tussen 1370 en 1378 tijdens de Ming-dynastie (gesticht door keizer Hongwu) en had als Doel bescherming van de stad Xi’an, destijds de hoofdstad van de provincie en een belangrijke militaire basis. De totale lengte is ca. 13,7 km en 12 meter hoog, de basis is 15-18 meter breed en bovenaan 12-14 meter breed. Er zijn 4 hoofdpoorten in elke windrichting en 98 wachttorens. In de kern is de mur opgebouw met gestampte aarde bedekt met kalkstenen en kalk. Een brede gracht omringt de muur oorspronkelijk met ophaalbruggen bij de poorten. De stadsmuur vormt een rechthoek die de oude binnen stad ommuurt.
Eenmaal op de muur kwamen we erachter dat er nieuwe regels voor het fietsen en werden de 65+ gediscrimineerd. Aangezien er tijdens het Oktober feest wat ongelukjes waren gebeurd ivm diverse niveaus op de muur mochten 65+ geen fiets huren. Onze gids probeerde het verhuurbedrijf nog te overhalen dat dit Nederlanders zijn die heel goed konden fietsen maar helaas moesten we onze paspoorten laten zien. De fietsen waren wel slecht onderhouden en het was nog best zwaar voor diegene die wel mochten fietsen.
De rest van de groep vermaakten zich op en rond de oost muur poort en konden van het lokale leven proeven.
Dit deze ochtend reden we naar een Jade slijperij en werd ons uitgelegd wat Jade nu precies voor gesteente is. Het gaat om de hardheid waarbij diamant hardheid 10 heeft en harde jade 7 is. Van die jade hardheid maakten men sieraden van en de zachtere jade werden bijv, beeldjes van geslepen. Om het glanzend resultaat te bereiken wordt het gepolijst.
Tijd voor de lunch, omdat we vanavond vliegen en geen gezamenlijk diner konden gebruiiken gebruikten we een warme lunch buffet in het restaurant van de Tang Dynastie theater. De lunch liet zich goed smaken en een specialiteit van Xi’an is met name de handgemaakte noodles. De kok draaide ter plekke de noodles met de hand.
Na de lunch werden we naar de moslim wijk gebracht waar de Hui minderheid leeft. De oude hoofdstraat barstte van de bedrijvigheid met vele eetkraampjes en souvenirs winkeltjes. Middels de hoofdstraat en kleine nauwe steegjes als en Soukh met zijn winkeltjes aan weerszijde waar we maar met 2 a 3 naast elkaar konden lopen was sfeervol. Bij het moskee van Xi’an konden we ziejn hoe de toenmalige keizer de Moskee had laten bouwen in Chinese stijl. De bewoners zijn Soennitisch. Het is nog altijd een actieve gebedsplaats en cultureel erfgoed locatie en gebouwd ca 742 na Chr. Hetb is eenn unieke combinatie van Chinese en islamitische architectuur. De totale oppervlakte beslaat ca. 12.000 m2 en de gebedhal waar alleen mannen mogen bidden is ca. 13.000 m2.
Tijd om naar de luchthaven te gaan. Het inchecken was wel een hele belevenis de koffers werden nl. direct na het inchecken gescant nen men kreeg het paspoort en instapkaart uitgereikt nadat het koffer goed was gekeurd. Indien er toch iets van batterijen in het koffer lagen mocht je naar het kamertje en daar mocht je je koffer open maken. Vervolgens weer de koffer aanbieden bij de balie en bij groen licht ontving je je paspoort terug en instapkaart. Na de security vertrok het vliegtuig van Capital airlines op tijd naar Guilin. Het eten was kennelijk lang niet toereikend dus de meesten van ons hadden niets kunnen gebruiken. Na aankomst merkten we al dat de temperatuur hier een stuk hoger was dan wat we tot nu toe gewend waren,
Morgen vroeg op om de Li rivier boottocht te maken enn van het karstlandschap te genieten.
Zie fotos op Facebook.com/reishuis
Dag 10
De ontbijtzaal van dit Guilin Bravo hotel was super, lekker rustig en niet teveel Chinese groepen, wat bleek die zaten in een andere ontbijtzaal met louter Chinese gerechten. Er was weer genoeg keuze en met een banaantje in de hand op gingen we al vroeg op pad richting de Li rivier.
De Li-rivier; volledige naam Lijiang river tussen Guilin en Yangshuo is een van de mooiste en meest iconische natuurgebieden van China — vaak beschreven als een levend schilderij. De Li-rivier slingert zich tussen honderden karstbergen met bizarre vormen en namen als Nine Horse Fresco Hill en Folded Brocade Hill.
Het water is helder en groenblauw, en weerspiegelt de pieken als een spiegel. De rivier is rijk aan biodiversiteit: je vindt er karpers, zilverreigers en buffels die in het water staan te grazen.
De Li-rivier is al eeuwenlang een inspiratiebron voor Chinese schilders en dichters.
Klassieke Chinese landschapskunst is sterk beïnvloed door dit gebied. Sinds de Tang-dynastie (618–907) stond Guilin bekend als de mooiste plek van het zuiden.
De rivier is afgebeeld op het 20-yuan-bankbiljet van de Chinese munt .
Het karstlandschap van Zuid-China, inclusief delen van de Li-rivier, is sinds 2014 opgenomen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO onder de naam “South China Karst”.
Onder de zon met een temperatuur van ca 32 graden maar met een luchtvochtigheid van 75% was het op het zonnedek met een heerlijke bries goed uit te houden. Onderweg kabbelde het prachtige karstlandschap voorbij.
Na aankomst in Yangshuo meerde onze luxe boot aan en stapten we uit en liepen vervolgens door de hello street met vele kraampjes. Het was een flinke wandeling maar nu zonder briesje dus het werd tamelijk warm.
We liepen nu door West Street een winkel en barstraat waar het nu rustig was maar in de avond zou veranderen in een levendig uitgaansgebied. We kregen de tijd om ergens een bakkie koffie doen.
Na de koffie break konden we inchecken in ons hotel waar we even tot rust konden komen om even alle indrukken te verwerken.
Het diner was op loopafstand en liet zich weer goed smaken. De specialiteit van de regio een grote vispan met een biersaus viel wisselend in de smaak.
In de avond was een facultatief programma. Deze Avondshow heet de “Impression Liu Sanjie” het is een Openluchtshow op de rivier bij Yangshuo, geregisseerd door Zhang Yimou (bekend van de openingsceremonie van de Olympische Spelen 2008). Hij gebruikt de rivier en de bergen als natuurlijk decor, met honderden acteurs en lichtreflecties.
Morgen hebben we een vrije dag, maar we hebben besloten om te gaan fietsen langs de rivier en rijstvelden. Ook in de middag hebben we een programma bedacht en gaan we met degene die dat willen de hoogte in met een kabelbaan, een hangende brug en een glazen loopbrug, we gaan het meemaken.
Dag 11
Een vrije dag in het mooie Yangshuo. Iedereen kon vandaag zelf zijn vrije dag indelen maar bijna iedereen ging in de ochtend mee fietsen. Behendig manoeuvreerde we als groep ons door het verkeer en na enige tijd fietsten we op een speciaal aangelegd fiets en voetpad langs de oevers van de Luyong rivier. Wat een prachtige omgeving met de rijstvelden die bijna geoogst kon worden en met het karstgebergte op de achtergrond. Overal fotogenieke plekjes geweldig! De zon brak door dus het werd even puffen maar absoluut de moeite waard. Voordat we terug fietsten naar het hotel nog even een koffie break, met o.a. lekkere cappuccino. Na 3 uurtjes waren we terug in het hotel en vierden we de verjaardag van Lei. De lokale gidsen probeerde nog gauw het zaaltje te versieren en de taart werd aangeboden aan Lei. Uniek om helemaal in China je verjaardag te vieren.
Rond de klok van 2 had zich het groepje verzameld om naar de Ruyi peak te gaan. Aangekomen met een 34 graden en luchtvochtigheid van 50% pakten we de kabelbaan die ons over 2 bergtoppen en naar ca 500 meter hoogte bracht. We moesten nog een heel stuk klimmen om bij de grote hangbrug te komen tussen 2 bergtoppen. Je kon een wenslintje ophangen aan het touw van de hangbrug wat de meeste van ons dan ook deden. Na de hangbrug werd het verder klimmen naar het uitkijk platform. Wauw wat een uniek panorama zicht over het karstgebergte. Mooie vergezichten en heerlijke rust. Na de peak daalde we af en kwamen we bij een glazen kronkelbrug, ook hier weer voor sommige met knikkende knietjes over de brug. We dachten dat dit het was maar het bleek dat er nog een 2e glazen brug was die tegen een rotswand was gemaakt, zo liepen we kronkelend langs de rotswand met een zicht diep de afgrond in. Weer een unieke ervaring rijker.
Na terugkomst kon iedereen op eigen gelegenheid ergens een hapje eten.
Morgen staat o.a. een busrit naar de Longshen rijst terrassen op het programma.