Verslag dag 1,2 en 3
Via enkele opstapplaatsen in de regio begon voor iedereen een nieuw avontuur richting Afrika. Met een stop in Dubai vlogen we met het grootste passagiersvliegtuig; de A380 comfortabel naar Dubai met een uitstekende verzorging aan boord. Met een triple 7 werd er uiteindelijk geland in Kaapstad waar de immigratie vrij vlot verliep. Met George; onze truck voor de komende weken reden we naar The Waterfront; de meest verzochte “attractie” in Kaapstad met zijn ruim 450 winkels en meer dan 100 restaurants met o.a uitzicht op de Tafelberg. Hierna in korte tijd naar het Easy Stay city bowl hotel waar we konden bijkomen van de reis. Even voor zeven liepen we naar ons restaurant van deze eerste avond in Zuid-Afrika; Marco’s place. We werden meteen ondergedompeld in Afrikaanse sferen want de bediening was bont Afrikaans gekleed en er zat een live band op ons te wachten. Dat deze plek erg populair was bleek wel uit de bezetting deze avond. Het vriendelijke personeel serveerde ons een heerlijk 3 gangen menu vergezeld van heerlijke Afrikaanse ritmes. Een goede nachtrust was nodig om bij te komen van de lange heenreis.
Dag 3
Iedereen verscheen deze ochtend weer fris en monter aan het ontbijt. Nadat we hiermee versterkt waren ging de bagage de truck/bus in en reden we de stad met zijn 3 miljoen inwoners uit. Een half uurtje later stopten we aan een rustige Indische oceaan voor een mooie blik op Devils Peak, De Tafelberg, Lions Head en Signal Hill waar elke dag een kanonschot te horen is om 12.00 uur. Deze historie voert terug naar 1806 om de tijd aan te geven aan schepen in de Tafelbaai om hun navigatieklokken weer gelijk te zetten. Het is inmiddels een van de oudste dagelijks gebruikte tradities ter wereld. Ook Robben eiland waar Nelson Mandela jarenlang gevang heeft gezeten was deze dag goed zichtbaar. Hierna reden we min of meer langs de kust richting de wijnproeverij waar we hartelijk ontvangen werden en de nationale bloem van Zuid-Afrika; De protea in grote vazen te zien waren. De eigenaar van het wijngoed deed de presentatie en het eerste glas was champagne van het landgoed zelf. Daarna volgden nog 2 witte en 2 rode wijnen van druiven op biologische manier geteeld. Ondertussen waren Shaun samen met Paul, Miguel en enkele reisdeelnemers die niet van de alcohol waren bezig de lunch klaar te maken. Op zijn Afrikaans dus meer dan genoeg! De laatste etappe voerde door een prachtig landschap met veel graanvelden en hectares vol met citrusbomen die inmiddels al weer in bloei stonden. De heerlijke geur ervan drong zelfs de truck binnen! Midden in dit berggebied lag ons overnachtingsadres voor de komende nacht; Marcuskraal echt midden tussen de sinaasappelbomen op deze citrus boerderij. Hier konden we bijkomen van de rit van vandaag en eventueel een duik nemen in het zwembad. Het diner wordt op de locatie zelf verzorgd. Morgen een lange reisdag voor de boeg om uiteindelijk de grens met Namibië over te steken.
Verslag dag 4
Na een relaxte nacht midden tussen de geur van Jasmijn stond er een lekker ontbijt voor ons klaar verzorgd door de eigenaren van de lodge zelf. Gisterenavond was het ook aangenaam vertoeven met voorafgaand aan het avondeten een korte toespraak door de eigenaar van de citrusfarm die inmiddels al de zesde generatie aan het roer heeft op het 45 hectare groot terrein vol met sinaasappels en mandarijnen. Een weetje is dat de sinaasappels die wij in de supermarkt in Nederland kopen tussen de 60 en 70 dagen onderweg zijn. Ook het oogstproces dat plaatsvindt tussen mei en september is zeer arbeidsintensief omdat elke sinaasappel geknipt dient te worden onder ideale weersomstandigheden. Met de tassen in de truck stond vandaag een van de langere trajecten op het programma; ruim 500 kilometer af te leggen om uiteindelijk in Namibië aan te komen. Met enkele stops; o.a. bij de familie van Shaun en bij Springbok waar de lunch gekocht werd kwamen we aan bij de grensovergang Vioolsdrift. De ambtenaar van dienst had er weinig zin in om ons de stempel te geven om Zuid-Afrika te kunnen verlaten. Ach het is een job voor het leven als je bij de overheid werkt. Wat zou je jezelf uitsloven. In de truck staken we de Oranjerivier over om bij de grenspost van Namibië ons thuis online visum te ondertekenen en het land in te kunnen. Sinds medio September moet de truck en onze schoenen met formaline ontsmet wordt en mogen geen verse producten het land ingevoerd worden. Uiteindelijk viel de totaal benodigde tijd mee die we hierdoor “verloren” Nog even wat spullen inslaan voor de eetmomenten morgen en we reden richting ons overnachtingsadres; het 4* Norotshama resort direct gelegen aan de Oranjerivier en midden tussen de tafeldruiven die hier in de hele vallei geteeld worden en rond december geoogst kunnen worden. Iedereen was onder de indruk van de locatie met een prachtig uitzicht en lekker eten. Morgen gaan we het asfalt verlaten en gaan we stof happen op het stofpad naar Fish river Canyon.
Verslag dag 5
Na een goed verzorgd ontbijt op deze super locatie vertrokken we relaxt richting onze volgende bestemming. Allereerst maakten we in stop in Aussenkehr om te zien hoe eenvoudig en armoedig de landarbeiders wonen die alleen in het oogstseizoen voor de druiven en de dadels ingezet worden en voor 50 cent per uur moeten zwoegen. De lokale supermarkt straalde ook niet echt vrolijkheid uit met lege schappen! Niet veel later verlieten we het asfalt en verruilden dit voor het stofpad. Af en toe een wildrooster en op een gegeven moment in een bizar mooi landschap stopten we bij een met kogels doorzeefde roestbak. De ideale foto plek bleek uiteindelijk! Al hobbelend met een prachtig landschap met zandvlakte en bergen om ons heen kwamen we aan bij Fish river Canyon. Om de uiteindelijke Canyon te kunnen bewonderen moesten we nog wel even “afzien” Aangekomen bij een fenomenaal uitzicht miljoenen jaren geleden gevormd o.a door verschuiving van tectonische platen vertelde Shaun over de geschiedenis van dit gebied. De nodige foto’s werden gemaakt voordat iedereen te voet naar een ander uitzichtpunt kon wandelen. Hier hadden Shaun samen met Paul en Miguel de lunch voorbereid. Nadat alles weer was opgeruimd reden we richting Ai Ais dat je tijdend in een kurkdroog landschap niet verwacht. Een oase van groen met warmwaterbronnen was onze overnachtingsadres. Er kon gewandeld worden op een duik in heerlijk verwarmde zwembaden. In dit gebied wonen ook vervelende apen. Het dichthouden van ramen en deuren werd streng geadviseerd. Het avondeten werd door de crew zelf gemaakt met vanavond naast soep Chicken a la King op zijn Afrikaans. Morgen vroeg kan er lekker uitgeslapen worden.
Verslag dag 6
Heerlijk uitgerust en gesterkt door een royaal ontbijt stapten we om 8.00 uur in de truck voor een langere rit richting Sossusvlei. Onderweg maakten we een stop waar Shaun uitleg gaf hoe het landschap hier ooit door het verschuiven van de platen ontstaan is. In Mariental werd een stop gemaakt om verse broodjes in te slaan voor de lunch van vandaag. Hierna begon het echte stofpad van vandaag! In Maltahohe werd gestopt voor de lunch in de open lucht en werd onze rit vervolgt richting de Zebra lodge. Het landschap onderweg was bijzonder met soms opeens een grote “Tafelberg” en dan weer kale vlaktes. Niet overal was de weg even glad, maar uiteindelijk reden we de toegangsweg naar ons verblijf voor de komende 2 nachten; Zebra river lodge. Het complex dat al 35 jaar geleden in de midle of nowwhere gebouwd is ligt geheel verscholen tussen de machtige bergen die wel iets weg hebben van rondavels! Het overvriendelijke personeel stond ons al op te wachten met een heerlijk verfrissend drankje en de tassen werden door het personeel naar de chalets gebracht. Deze avond werd er voor ons gekookt door het personeel van de lodge. Heerlijke malse Kudu stond op het menu! Vanavond op tijd naar bed want morgen loopt de wekker heel vroeg af!
Verslag dag 7
Om 5.30 uur werden we al gesterkt met koffie en thee waarna we om 5.00 uur met een ontbijtpakket voor onderweg richting Sossusvlei. Een taaie rit want de wegen in het binnenland zijn niet mooi gladgestreken! Even voor 8.00 uur kwamen we aan bij de beroemde duin 45 maar niet voordat we door een bizar landschap gereden waren met aan de linkerkant in eerste instantie zwarte bergen, maar uiteindelijk alleen nog maar oranje duinen aan weerszijden. De duinen zijn allemaal genummerd, maar duin 45 kan beklommen worden. De stevige wind die er vandaag stond verhinderde niet dat bijna iedereen de klim naar boven ondernam. Dat niet iedereen de top bereikte kon de pret niet deren. Slechts Petra was de enige vrouw die het uiteindelijk lukte samen met enkele andere mannen in de groep. Hierna reden we verder richting death valley; het drooggevallen zoutmeer aan het einde van de Sossusvlei. De laatste 5 kilometer werden met speciale terreinwagens afgelegd. Ivan liep met de groep mee naar het drooggevallen meer dat jaarlijks heel veel bezoekers trekt. Zo ook deze dag. Onderweg naar het meer kwamen we langs een grote inheemse struik die slechts zelden vrucht draagt. Door het mulle duinzand werd de klim voorgezet om uiteindelijk te genieten van een prachtig uitzicht op een meer dat lijkt op een ijsmeer. Terug bij de plek waar we uitgestapt waren reden we de route weer terug met onderweg enkele stops want we zagen enkele onixen van dichtbij en ook een bijzondere vogel. Ivan vertelde ook over een grote kever die we op meerdere plekken zagen hardlopen. Ze krijgen vocht binnen door de vochtige mist die neerslaat op hun huid en vervolgens door de zon omgezet wordt in druppels en zodoende voor vocht zorgt in hun lichaam. Hierna weer 50 km terug naar de ingang van het park waar de altijd weer te royale lunch geserveerd werd vanuit de truck. Onze laatste bezoekplek was Sesriem waar we ondergronds gingen en het een stuk koeler was dan de koperen ploert die ons de hele dag boven het hoofd hing. Net voordat we instapten kwam een bacon op bezoek bij de truck. Geen ongevaarlijke dieren zolang je ze maar niks te eten geeft. De terugweg naar de lodge verliep aanzienlijk sneller dus kon er nog genoten worden van het zwembad op het complex. Vanavond een echte braai bij de grote barbeque waar het voltallige personeel van de lodge bij aanwezig was. Er was volop keuze en iedereen kon zijn buikje rond eten. Ook het toetje was met veel zorg bereid. We wer4den nog verrast met een optreden door het personeel en opeens zagen we op een verlichte waterplek een groep kuddu’s tevoorschijn komen. Tenslotte kon ook een schorpioen op beeld vastgelegd worden. Wat een leuke afsluiting van ons verblijf bij de Zebra river lodge
Verslag dag 9
Maar “liefst” 2 uur later dan gisteren vertrokken we naar een lekker ontbijtje verzorgd door de Lodge met zijn zeer vriendelijke personeel over het “stofpad” richting Solitaire, maar niet voordat er een groepsfoto gemaakt was. Onderweg werd er gestopt voor een groep Baboons die dichtbij de weg met een groep bij elkaar zaten. Na ruim 1 1/2 uur kwamen we aan bij de lekkerste maar tevens enige bakkerij van de nederzetting. Lekker aan de koffie met de populaire appeltaart waarom ze bekend staan. Hier waren voor ons verse saucijzenbroodjes gebakken met een heerlijke rundvlees vulling die er in Nederland wel 3 x in past! Een stukje verder op de route richting Walvisbaai stopten we bij Bushman voor een zeer boeiende rit door de woestijn. De uitzichten waren fenomenaal nadat er de afgelopen periode 45 mm neerslag gevallen was tegen normaal slechts 4 a 5 mmm. Op verschillende plekken werd gestopt met een uitleg over het leven in de woestijn waar het tot 45 graden heet kan worden en er toch gewerkt wordt. Hoe bijzonder is het overlevingsmechanisme van de dieren die hier leven zoals de Orix die temperaturen tot boven de 100 graden aankan! Ook de verschillende soorten spinnen waarvan het gif gebruikt wordt om grote dieren te doden. Ook zagen we een uitgestoten Orix lopen die zijn gevecht verloren had met een van de familieleden. Deze mogen vrij afgeschoten worden. Ook het ontstaan van de duinen werd zeer duidelijk uitgelegd. Een aanvankelijk dode bloemenknop werd tot leven gewekt. Haar zaden worden pas vrij gegeven als er voldoende regen gevallen is om te laten verwaaien. Ook heel bijzonder was het ijzergehalte van het rode duinzand dat er met een magneet uitgehaald werd door de woestijnexpert. Ook het ontstaan en veranderen van vorm van de duinen werd duidelijk uitgetekend. Water wordt tot op enkele honderden meters uit de grond gehaald! Terug bij de lodge werd de lunch geserveerd. Daarna op weg over ruim 200 kilometers stofpad die zorgden voor een grondige lichaamsmassage! Bij capricorn werd een fotostop gemaakt en vertelde Shaun hoe belangrijk deze plek is met de zon die er recht boven staat op 21 juni en 21 december! Waar kennen wij deze datums toch van :).
De volgende stop was bij het maanlandschap met een totaal ander gesteente dan wat we tot nu toe gezien hadden. Pech moet je niet krijgen onderweg want over de ruim 200 kilometers was er geen enkele tankstation of stopplek in deze kale vlakte. Eindelijk was er land in zicht toen we Walvisbaai met zijn vis, hout enzoutindustrie naderden. Het is de enige diepzee haven en de frisse wind blies ons tegemoet. We stopten bij de baai waar de roze flamingo’s hun leefgebied hebben. Door het eten van algen en kreeftachtigen krijgen ze hun roze kleur. Uiteindelijk kwamen we even voor zessen aan bij ons hotel voor de komende 2 nachten om ons van al het gehapte stof te ontdoen. Ook het gereserveerd restaurant net om de hoek viel in goede smaak. De bedelaars buiten aan de deur vroegen ons om overgebleven eten aan hun te geven als we naar huis gingen. Er werd bijna om gevochten toen we naar buiten liepen. Een welverdiende nachtrust stond op het programma.
Verslag dag 10
Na een lange hobbelige rit gisteren vanaf Sossusvlei vandaag een dag om te relaxen. Ieder kon er op deze zonnige dag zelf een invulling aan geven. De een liep naar de pier, de ander naar de vuurtoren of een bezoek aan het museum in deze “Duitse” plaats met een aparte bouwstijl. De truck werd nog even nagekeken in de lokale garage en de tank werd voor de zoveelste keer weer gevuld. Ook de nodige boodschappen werden gedaan omdat het assortiment in de winkels de komende dagen beperkt is. Velen kozen voor hetzelfde restaurant als gisteren, terwijl er ook waren die ergens anders ging proeven.
Verslag dag 11
De ochtend begon relaxt met een uitgebreid ontbijt met voor elk wat wils. Nadat de tassen weer in de bus geplaatst waren en afscheid genomen was van het vriendelijke personeel reden we langs de kust richting Skeleton baai. Deze heeft zijn naam te danken aan de vele botten van grote zeedieren die hier regelmatig gevonden worden. We stopten bij een scheepswrak dat ontdaan van zijn motor ligt weg te roesten in de branding die hier sterk is aan de westkust. Langs de gehele kust liggen trouwens meerdere wrakken weg te roesten. We reden verder landinwaarts over een ondertussen welbekend stofpad richting Spitzkoppe. Her en der zagen we mensen langs te weg proberen eenvoudige eigengemaakte souvenirs te verkopen. Aangekomen bij Spitzkoppe tijd voor toilet waarna we het park inreden richting de bosjesman tekeningen die hier te vinden zijn. Frans de lokale gids gaf een duidelijke uitleg over de tekeningen die al 4000 geleden aangebracht zijn met natuurlijke “verf” producten. Ook het ontstaan van de fascinerende bergen kwam aan de orde. Watertekort is de reden waarom de wilde dieren uiteindelijk zijn verdwenen uit dit gebied. De bosjesmannen deden uiteindelijk hetzelfde en volgden het spoor van de dieren omdat deze weten waar nog wel water te vinden is. Tijd voor de dagelijkse lunch. Deze keer midden in dit gebied waar je met een beetje fantasie bepaalde dieren of zelfs mensegezichten kunt zien. Het park verlatend werd nog gestopt bij enkele kraampjes van locals die probeerden eigen gemaakte souvenirs probeerden te verkopen. Over stofpad dat niet zo hobbelig was als 2 dagen geleden reden we uiteindelijk naar de White lady lodge. Hier stond een smakelijk diner voor ons klaar in het restaurant van het complex waar zelfs een tam stokstaartje rondliep dat zich gewillig liet dragen om te poseren. Al weer een mooie dag komt ten einde in het machtige Namibië met als afscheid een groot zang en dansvoorstelling van het complex dat een leuke enthousiaste show gaf.