Verslag dag 1
Iedereen had er veel zin in want mooi op tijd vertrokken we richting Dusseldorf voor een traject van 2 vluchten richting Johannesburg. Helaas hadden we een kleine vertraging bij vertrek maar de overstaptijd in Dubai was ruim dus een relaxte aansluiting naar Joburg was daarom geen probleem. Bij aankomst in Zuid-Afrika was het gelukkig niet druk bij de paspoortcontrole zodat we in korte tijd het vliegveld konden verlaten. Eerst nog even Randen gepind voordat we onze truck/bus instapten voor een surprise tour naar Soweto net buiten Johannesburg. Samen met David onze vriendelijke chauffeur en Norman die de eerste dagen de taak als gids van Shaun overnam gaan we beginnen aan het avontuur ver van huis. Deze plaats heeft een cruciale rol gespeeld in de strijd tegen de apartheid in Zuid-Afrika als centrum van de anti apartheidsbeweging met Nelson Mandela en Desmond Tutu in de hoofdrol. Zij zijn allebei winnaars van de Nobelprijs voor al het goede werk dat ze verricht hebben. Een lokale gids vertelde ons wat er destijds zich hier allemaal afgespeeld heeft. Deze kleurrijke plaats biedt tegenwoordig onderdak aan 3 klassen van inwoners. De studentenopstand van destijds in 1976 heeft heel veel leed veroorzaakt maar was een keerpunt in de strijd tegen de apartheid. Op naar ons hotel voor de komende nacht waar s’ avonds een heerlijk diner voor ons klaarstond.
Verslag dag 2
Na een welverdiende nachtrust was iedereen na een uitgebreid ontbijt fit om de rit richting het Krugerpark te aanvaarden. Rekening houdend met de ochtendroutine werd er op tijd gestopt om te ontlasten bij een enorme shopping mall waar tevens iets voor de lunch gekocht kon worden. Zo’n 60 km verderop werd bij een tankstation annex restaurant gestopt waar een aantal buffels en struisvogels te zien waren. Na nog een stop arriveerden we tegen 14.00 uur bij de beroemde 3 rondavels die door natuurlijke erosie ontstaan zijn. Het weer zit ons vandaag helemaal mee want er konden mooie foto’s gemaakt worden op deze populaire plek. Daarna reden we de berg af richting Burcks potholes waar op een plek waar 2 rivieren samenkomen zich een prachtig landschap heeft gevormd. Hoe mooi kan de natuur toch zijn.
Verslag dag 3
Onderweg kunnen we zien waar tegenwoordig heel veel citrusfruit vandaan komt dat wij in Nederland in de supermarkten kunnen vinden. Enorme landerijen vol met citrusbomen trekken aan het landschap voorbij en ook de tarwe is al flink aan het groeien. Onze laatste stop voordat we naar ons overnachtingsplek rijden is Gods window met een mooi uitzicht over de hoogvlakte. We rijden steeds verder bergaf en passeren veel eucalyptus en dennenbomen die gebruikt worden voor het maken van pulp voor de papierindustrie en voor het maken van planken. Tussen de 8 en 12 jaar oud zijn deze geschikt om gekapt te worden. Aangekomen in Hazyview rijden we naar een prachtig kompres met rondavels huisjes in Afrikaanse kleuren geschilderd. In een grote kraal wordt een luxe diner geserveerd in buffetvorm met rijkelijke keuze. Tijd om ons bedje op te zoeken. Omdat we dicht bij de ingang van het Krugerpark logeren vertrekken we morgen pas om 8.00 uur.
Verslag dag 4
Na een rustige nacht op een complex waar zebra’s vrij rondlopen tussen de rondavels genieten we van een uitgebreid ontbijtbuffet. Samen met het zeer vriendelijke personeel vol je je echt thuis in dit land. Na de nodige formaliteiten rijden we het Krugerpark binnen en begint onze Gids Norman met een lange biologie les. Wat zit de natuur toch bijzonder in elkaar. We krijgen verhalen over de dieren te horen die niemand van ons wist. Het dierenleven in het wild is zo op elkaar ingesteld en ook bijvoorbeeld de lichaamsbouw van elk dier heeft een reden. De zwangerschap van een olifant is het langst met meer dan 20 maanden! We hadden vandaag wel heel veel geluk want de ene na de andere stop moest gemaakt worden om weer een nieuw dierentafereel te aanschouwen. Een kudde olifanten met twee baby olifantjes was al meteen heel aandoenlijk. Een grote kudde buffels, diverse kleine en grote vogelsoorten, Giraffen, Apen, Hyena’s, een krokodil. En helaas een panter die zich onder een brug verstopt had met een aapje dat aan hem ten prooi gevallen was. Norman bleek een echte dierenkenner te zijn want bij elk dier dat we zagen wist hij een mooi verhaal te vertellen. Na enkele stops voor toilet en lunch arriveerden we tegen zessen bij Aan de vliet met wederom Rondavel huisjes die als appartement fungeerden op een complex met o.a. een groot zwembad gelegen aan een rivier. De dames van de keuken hadden een heerlijke maaltijd voor ons klaarstaan met warm appelgebak als toetje. Morgen een heel vroege wekker om voor een 2e dag een echte gamedrive met jeeps te gaan doen.
Verslag dag 5
Het verslag van deze dag is geschreven door een van onze “correspondenten” ter plaatse. 🙂
Nauwelijks bijgekomen van de indrukken (lees dieren) van gisteren, stonden we al heel vroeg paraat voor weer een dagje Krugerpark. In de bus kregen we allemaal een verrassingszak zoals vroeger op de kermis in de handen gedrukt; ons ontbijt wat bij het openen later op de ochtend wel erg goed gevuld was. Het vroege vertrek gaf meteen de mogelijkheid om te ervaren hoe in Zuid-Afrika het dagelijkse leven wordt opgestart. Helaas zie je daarbij ook het grote verschil tussen arm en rijk. Bij het park stonden de rankers ons al op te wachten met hun jeeps voor een heuse game-drive. Met 2 jeeps reden we het nog frisse park binnen. De uitgedeelde dekentjes kwamen heel goed van pas. Al snel werden de eerste dieren gespot. Dit moeten wel Impala’s zijn. In het park wonen er immers 200.000! De rangers hoopten ons vandaag naar (niet aan!) de leeuwen te voeren. In de jeeps was het ook al snel gezellig en er werd veel gelachen. Zo werd er een hilarisch verhaal verteld over een doktersbezoek. De rangers namen uitgebreid de tijd om ons de wilde dieren te laten zien. Daarbij werden interessante weetjes verteld. Zo weten we nu dat er in een termietenheuvel een koning en koningin wonen. Onderweg werd er tweemaal gestopt voor koffie en lunch. Hier ging de gezelligheid gewoon verder. Hoogtepunt was voor velen wel de leeuwenfamilie die pal voor onze neus lag te zonnen. De giraffen, zebra’s, olifanten, bavianen, gieren zagen er vandaag net iets groter en wilder uit dan gisteren. Onder een stralende zon reden we het park weer uit waar Paul en zijn crew weer op ons stonden te wachten. Een topdag. Op de terugweg nog even wat lekkers gekocht bij een grote supermarkt. Op het laatste stuk van de route terug naar het resort zagen we enorme plantages met macademia notenbomen in volle bloei. Bij de ingang van het park bloeiden de Mango bomen ook uitbundig. Het is hier per slot van rekening lente.
Verslag dag 6
Helaas moeten we de mooie locatie Aan de Vliet weer gaan verlaten op weg naar het “beloofde land” Koninkrijk eSwatini tot 2018 Swaziland. Dit om het land te herstellen van het koloniale verleden te doorbreken. Via een hoge bergpas en langs zeer eenvoudige dorpjes passeerden we Nelspruit waar je kon zien dat hier meer economische activiteit was gezien de duurdere merken auto’s die hier verkocht werden en de moderne shopping malls. De koeien steken hier gewoon zelfstandig de weg over en hebben geen zebrapad nodig. De eenvoudige huisjes met metalen dakplaten moeten in de zomertijd geen prettige plek zijn om te verblijven. We komen aan bij de grens en schuiven aan om stempels te verzamelen. Er werd wel gevraagd of we koorts hadden of ziek waren! Echt een formaliteit. Al lopend naar de grenspost van eSwatini met ook weer vriendelijk personeel. Daarna reden we het land in waar de koning naar schatting 15 vrouwen heeft in een polygaam huwelijk. Elk jaar tijdens een festival in september wordt weer een nieuwe vrouw voor hem gezocht uit de duizenden vrouwen die een poging doen om bij de koninklijke familie te horen. De economie draait veelal op de export van suikerriet en bosbouw. Ook zitten er kolen in de grond. De 1,3 miljoen inwoners leven echter veelal beneden de armoedegrens. Door de vele met Hiv besmette mannen zijn er veel weeskinderen omdat de ouders op jonge leeftijd sterven. Een situatie die niet snel zal veranderen helaas. Niet ver over de grens komen we aan bij ons overnachtingsadres van de komende nacht; het Mlilwane Wildlife resort. De weg erheen verloopt erg hobbelig maar uiteindelijk kunnen we zien waar we gaan overnachten. De beehives helemaal gemaakt van natuurlijke materialen waar we verblijven zijn letterlijk grote bijenkorven met een lage ingang. Onze natuurgids Norman neemt daarna de wandelliefhebbers mee over het terrein met zijn krokodillenvijver. Op het park lopen o.a. Impala’s zebra’s, kuddu’s en pumba’s rond. We zagen er ook eentje inderdaad met zijn knieën over de grond zoeken naar eten. Over eten gesproken; ook wij waren toe aan een eenvoudige lunch die in de keuken op het complex bereid kon worden. Nadat de buikjes gevuld waren gingen de wandelaars op pad. Nadat ze teruggekeerd waren van een boeiende wandeling en veel gezien te hebben was er om 18.00 uur een dansvoorstelling door de medewerkers van het park met een uitleg over het ontstaan. Hierna kon aangeschoven worden voor het avondeten bereid door de eigen crew. Morgenvroeg rustig ontwaken want we vertrekken pas om 9.00 uur richting St. Lucia waar weer een nieuw avontuur op ons staat te wachten.
Na de lunch stond iedereen te popelen om met onze gids Norman mee te gaan om een wandeling te maken over het terrein. Lopend over smalle paadjes maakten we al snel hernieuwd kennis met de Gnoes. Een snuivende stier deed ons besluiten er toch maar met een boog omheen te lopen. Safety first. Norman was weer erg enthousiast dus we kregen weer van alles te horen over de omgeving, dieren, bloemen en bomen. Bij thuiskomst zullen we ons bijna Zuid-Afrika gids mogen noemen. Bij een meer zagen we 2 grote krokodillen in de zon liggen. Besloten werd om er eentje van dichtbij te gaan bekijken. Spannend, temeer daar er nog eentjes aan kwam zwemmen. We voelden ons bijna Crocodile Dundee. In een slootjes troffen we nog een “in onze ogen” reuze exemplaar aan. Gelukkig had hij of zij geen honger. Wist je trouwens dat je aan de snuit van een krokodil kunt zien of het een mannetje of een vrouwtjes is?
Verslag dag 7
Na een rustige nacht in de Behives konden we op ons gemak gaan ontbijten in het restaurant van het complex. De pumba’s waren al weer lekker aan het wroeten op zoek naar eten. Na nog even wat foto’s gemaakt te hebben van de worstboom reden we al hobbelend het nationale park uit. Bij de vijver zagen we nog enkele krokodillen zwemmen. Paul had enkele leuke moppen meegebracht die de nodige lachers teweeg bracht. Niet veel later arriveerden we bij Swazi candles waar ze van paraffine in enkele minuten de prachtigste dieren uit het wildlife assortiment konden kneden. Wat een kunstenaars. Op het complex konden we nog meer kunstenaars aan het werk zien die de prachtigste beelden uit heel licht hout aan het snijden waren. De volgens stop was bij een mall waar we onze lunch zouden kunnen kopen. Helaas was de supermarkt met de noorder zon vertrokken sinds niet zo’n lange tijd. Geen nood. Shoprite in de buurt bood de oplossing. Terug bij de Riverstone mall kwam Shaun aan boord om te wisselen met Norman. Door enorme suikerriet velden en langs armoedige huisjes reden we richting de grens met Zuid-Afrika. Wetende dat van 100 kg suikerriet slechts gemiddeld 8 kg suiker gemaakt kan worden en deze rietstengels nog allemaal met de hand geoogst dienen te worden. Dan is het verrassend dat 1 kg suiker in de winkel zo weinig kost. Bij de grens aangekomen weer hetzelfde ritueel als gisteren. Stempel halen bijeSwatini. Al lopend de grens over. Met een temperatuur meter voor het hoofd de temperatuur laten meten op eventuele koorts en daarna de 2e stempel ophalen bij het kantoor van zuid-Afrika. Vanaf hier ging het lekker snel over de A2 richting St. Lucia waar we even na 17.00 uur aankwamen. Opgewacht met een borreltje Amarula om aan te sterken gingen we naar onze verblijven voor de komende 2 nachten. Voorafgaand aan het avondeten in de Forest lodge had Paul een lokale dansgroep geregeld. Iedereen werd uitgenodigd om mee te doen met de dansers. De meesten kozen er echter voor om op afstand mee te doen! (Kijkend) Daarna werd het programma binnen voortgezet met een heerlijk diner met lekker hapjes om me te starten en daarna diverse hoofdgerechten en een kom met ijs als nagerecht. Op tijd naar huis omdat de wekker morgen om 4.30 uur afloopt voor een nieuwe game-drive.
Verslag dag 8
Hè, het regent, dat hadden we nog niet meegemaakt en dat nog wel om 5 uur in de ochtend. In een gelukkig gesloten Jeep met dekzeilen en doorzichtig plastic ramen onderweg naar het Hluwehluwe nationaal park. Daar aangekomen waanden we ons al snel in een echte film! Het overweldigende landschap deed ins denken aan “Out of Africa”; prachtige vergezichten. Al snel scoorden we numero 4 op onze lijst van de Big five; de neushoorn. Wat een indrukwekkende verschijning. Wat jammer dat deze dieren vaak het slachtoffer zijn van stroperij. Opeens kwam er van een heuvel een hele grote olifant onze kant opgelopen. Zijn slurf slingerde van links naar rechts. Was hij boos of had hij goede zin? Wist u dat je dit kan zien aan de flapperende oren. Gelukkig had deze olifant geen kwaad in de zin. Zo’n groot beest en zo dichtbij. Dit was het startschot voor nog meer bijna aanraak momenten. Zo ontmoetten we een kudde buffels voor onze jeep. De buffel is trouwens het gevaarlijkste dier van de beroemde big five. Tot slot werden we nog getrakteerd op een in het grasland zittende Giraffen familie. Wat een mooi schouwspel. Terug in St. Lucia lieten Paul en Shaun zien dat ze alles behalve koekenbakkers zijn. De pannenkoeken smaakten heerlijk.
P.s. De verslagen van het 2e bezoek Krugerpark en de tocht van vandaag zijn door een van de reisgasten (Marc Rongen) geschreven.
Aanvulling dag 8
Na een korte break voor de lunch werden we met de bus naar de boor gebracht voor een rondvaart op het St. Luciameer. Omdat het vandaag toch al een dag vol dierenfamilies was, verachten wij weer vader, moeder en kleine Hippo’s te zien. Jonge Hippo’s zijn er, maar als we te horen krijgen dat deze bij de geboorte al 50 kg weegt! Van dichtbij zagen we deze uiterst gevaarlijke dieren hun grote bek wagenwijd open trekken. Wat een schouwspel. Volwassen Hippo’s kunnen zo groot zijn als een personenauto!. Na afloop gingen we samen dineren in een lokaal restaurant dichtbij het complex. Op de terugweg naar huis was het opletten geblazen want in de nachtelijke uren lopen deze beesten door de straten van St. Lucia.
Verslag dag 9
Ons ontbijt wordt deze ochtend geserveerd in de Forest lodge zodat we nagenoeg meteen konden aanschuiven. Omdat St. Lucia rijk is aan apen stond er bij de ingang naar de tuin iemand op wacht om deze op afstand te houden ze zijn nl. dol op suiker en andere zoetigheden. Deze ervaring hadden we een dag eerder ook al! Heel voorspoedig verliep onze rit richting de Drakensbergen. Er werd een stop gemaakt langs de autosnelweg voor een koffie to go. De volgende stop was bij een Picknick n Pay voor de lunch. Daarna reden we naar de op korte afstand gelegen capture site van Nelson Mandela. Hier werd hij destijds gevangen genomen op 5 augustus 1962 in Howick. Ter nagedachtenis staat hier een prachtig monument en kun je ook zien waar hij gevangen werd. Een museum tevens op deze plek gebouwd herinnert ons aan zijn leven. De commercie heeft hier inmiddels ook toegeslagen. Voorheen was een bezoek aan de sculpturen geheel gratis. Sind dit jaar dus niet meer en mag er flink in de buidel getast worden voor een bezoek. Met stralend weer kwamen we even na 16.00 uur aan bij het Gooderson Monks Cowl Golf resort. Een prachtige locatie met luxe kamers en o.a. zwembaden en mogelijkheden voor andere activiteiten. De crew was vandaag verantwoordelijk voor het diner. Een soepje vooraf en de traditionele Bogota zoals die hier klaargemaakt wordt. Dankzij de hulp van een aantal gasten gingen de voorbereidingen en het afwassen vliegensvlug. Met een drankje erbij werd er druk gebabbeld zonder de storende mobiele telefoons die iedereen in zijn zak hield.
Verslag dag 10
Deze ochtend konden we kennismaken met het restaurant van het complex. Met een flinke personele bezetting werden we verwend met allerlei lekkers zodat onze buikjes weer goed gevuld waren voordat we gingen wandelen in dit gebied waar de San Bosjesmannen gewoond hebben. De Drakensbergen lopen over een lengte van 1250 km door Zuid-Afrika heen en vormen een natuurlijke grens met Lesotho. Ze zijn veel langer want ook in Namibië is een gedeelte van deze bergketen te vinden. Ooit ontstaan door het verschuiven van tectonische platen. Vroeger lag dit gebied onder zeeniveau. Samen met 2 gidsen gingen we de bergen in met een hoogteverschil van 150 meter te overbruggen. Te beginnen bij zo’n 1450 meter boven de zeespiegel. De natuur is in september op zijn mooist als alles ontluikt. De eerste Protea’s; de nationale bloem van Zuid-Afrika kwamen al snel in beeld. Ook fleurige bloempjes langs de paden vrolijkten de omgeving helemaal op. Onderweg werd regelmatig gestopt voor uitleg van wat we allemaal zagen. Het uiteindelijk doel van een bezoek aan deze omgeving is het het verleden toen hier de bosjesmannen leefden. Tijdens de afdaling stopten we bij een grote rots waar we tekening uit het verleden tegenkwamen met o.a. afbeeldingen van dieren en uitgestoken mensenhanden. Het proces hoe deze tekeningen gemaakt werden werd haarfijn uitgelegd. Na bijna 3 uur onderweg geweest te zijn keerden we weer terug naar het resort voor een smakelijke lunch. De namiddag is deze keer bedoelt om lekker te relaxen; ieder op zijn eigen manier.
Verslag dag 11
Na een luxe ontbijt op het golfcomplex van Monks Cowl konden we de zaterdagse activiteiten gadeslaan op het platteland. Hier geldt over het algemeen een 7-daags zelfde ritme! Wel waren er sportieve activiteiten zoals een voetbal competitie op meerdere velden met alleen maar jongens die aan het voetballen waren. Al snel reden we het Golden Gate National park binnen met aan beide zijden enorme bergmassieven veelal gevormd door kalkzandsteen. Echter nog steeds deel uit makend van de Drakensbergen. We stopten bij het Golden Gate uitzichtpunt waar er flink gekiekt werd. Nog geen 15 minuten later was er een koffie en toilet stop. Het was er een drukte van jewelste want sinds Juni is hier een Dinosaurus museum geopend. Heel toevallig was deze week de entree gratis voor inwoners van Zuid-Afrika. Onze volgende stop was Ficksburg om in te slaan voor onze lunch en de lunch voor de volgende dag. Ruim een uur later stonden we bij de grens met Lesotho. De passage verliep wonderbaarlijk snel deze keer met meerdere loketten open om onze paspoorten weer van enige stempels te voorzien. We passeerden de hoofdstad met zijn bijna 250.000 inwoners en zagen hoe veel mensen zich van levensonderhoud probeerden te voorzien door etenswaren langs de weg te verkopen. Ook de eerste typische kleding van de dierenhoeders zagen we voorbij komen met een cape van wol en een muts waarmee je alleen de ogen kon zien. Dit land met een constitutionele monarchie en koning Letse de 3e geheel omsloten door Zuid-Afrika met zijn iets meer dan 2,3 miljoen inwoners heeft als hoofdinkomstenbronnen zelfvoorzienende landbouw, veeteelt, mijnbouw; met name diamant, textiel productie en toerisme. Het is ook een belangrijke waterexporteur naar Zuid-Afrika. Via een zeer hobbelige weg over de laatste 7 kilometer kwamen we aan bij het Malealea complex met zijn prachtige rondavel huisjes waar iedereen werd ondergebracht. Er kon nog genoten worden van een koorzang en daarna serveren de dames van het restaurant een heerlijk lokaal maal. In de gezellige bar werd nog nagepraat over de dag en spellen gespeeld.
Verslag dag 12
Na flink wat regen en onweer dat hier in de vallei extra hard klinkt was het weer deze morgen helemaal opgeklaard. Na een eenvoudig maar smaakvol ontbijt vertrokken we om 9.00 uur voor een wandeling door 2 dorpen. We begonnen bij de “PC Hoofdstraat van Malealea. De keuze was niet zo uitbundig zoals we dat bij ons gewend zijn! We liepen het eerste dorp in en omdat het zondag was waren er veel kinderen die er rondliepen. De meegebrachte waren werden met open armen ontvangen. Iedereen werd netjes op een rij gezet zodat niemand dubbel werd verrast met iets lekker of een kleinigheid. Er volgde een uitleg over de gebruiken in het dorp en de betekenis van de kleuren van de vlagen. Rood voor een plek waar vlees verkocht werd. Groen voor groenten, geel voor lokaal bier en de blauwe vlag voor de plek van de kerk in deze Christelijke gemeenschap met totaal 12 dorpen met elk een opperhoofd. Er volgde een uitleg over het gebruik van diverse planten en struiken zoals de aloe vera, de Agave en de cactus. Er is een centrale waterplek, en ook een toilet is voor gebruik door meerdere zeer eenvoudige huisjes. Sommige als rondavel en maar ook veel met golfplaten dak. We wandelden door een vallei en na de klim naar boven met prachtige vergezichten kwamen we bij een museum waar het dagelijkse leven van vroeger getoond werd op allerlei manieren. De speciale oven trok al meteen de aandacht. Ook de rondavel van binnen liet zien met welke materialen de mensen hier leefden. We vervolgden onze toch en stopten bij het lokale kerkhof. Een begrafenis van een van de dorpelingen wordt altijd op zaterdag gedaan. Op vrijdag wordt het gat al gegraven. Als er een vrouw overlijdt dan wordt er een koe geslacht. Bij een man een stier en bij een kind een kalf. Het lichaam wordt in de huid van een van deze dieren gewikkeld. Er is hier nog heel veel bijgeloof. Bij het museum stonden bijvoorbeeld 4 stokken elk in een andere richting om het onweer op afstand te houden! Net voordat we terug kwamen werd er nog gestopt op een plek waar locals producten verkochten. De lunch was vandaag weer erg uitgebreid a la Shaun. Deze keer was er Shakalaka om te proeven. De namiddag kon iedereen zelf invullen. Om 17.30 uur stond het lokale koor buiten klaar om een presentatie te geven. Ook vanavond weer eten in het restaurant van het complex.
Verslag dag 13, 14 en 15
Helaas moeten we deze bijzondere plek in Lesotho waar de mensen nog echt op een primitieve manier leven en wonen. Er is echt respect dat ondanks de armoede die hier heerst de mensen op hun manier toch tevreden zijn. Nadat we de dames van de keuken extra bedankt hebben met een fooi omdat ze extra vroeg voor ons begonnen zijn, rijden we de hobbelige weg van 7 kilometer weer terug de bergpas over. Het dagelijkse leven zien we op allerlei manieren weer aan ons voorbij trekken. Er is hier nog ontzettend veel straat handel te zien en alles te voet of met een auto als je de middelen hebt hiervoor. Al snel komen we bij de grens met Zuid-Afrika bij de van Royens gate. Het is rustig dus alles verloopt heel snel. Vandaag trouwens een van de langste ritten van deze reis. Gelukkig de meest kilometers via een 2-baans weg. Omdat er niet genoeg tijd is om een lunch te bereiden is het vandaag weer zelf een broodje kopen voor de lunch. Na nog een toiletstop en dan arriveren we tegen 17.15 uur bij onze locatie voor de komende 2 nachten. De dames van het 4 sterren Areena Resort in Cintsa staan ons al op te wachten. Nadat iedereen zijn luxe kamer heeft gevonden gaan we vanavond heerlijke verse Fish & Chips eten. Dagvers gevangen in de Indische oceaan die op slechts enkele kilometers verwijderd ligt. Op deze mooie plek aan een kreek met wilde en tamme dieren om ons heen gaat het lampje uit.
Verslag dag 14
Shaun en Paul zijn al vroeg in de weer om een heerlijk ontbijtje met gebakken bacon en roerei klaar te maken. Dat samen met andere typische ontbijtproducten zorgt ervoor dat we weer opgeladen op pad kunnen. We rijden met onze truck in korte tijd naar de oceaan waar de zon al uitbundig schijnt. De meesten maken een heerlijke strandwandeling langs de ruige kust en gaan op zoek naar bijzondere natuurvondsten in de vorm van schelpen die je aan de Noordzeekust niet vindt. Vol trots wordt de “oogst” getoond bij terugkomst. Op de terugweg nog even een shop moment en dan terug naar het resort. Hier kan na korte tijd weer aangeschoven worden voor de lunch met pannenkoeken! Omdat de buikjes eerder gevuld waren dan dat er pannenkoeken gebakken werden mocht het parkpersoneel ook mee smullen van de te veel gebakken exemplaren. De namiddag was ter eigen invulling met een van de activiteiten die op het park werden aangeboden. Een bezoek aan Abby de giraffe of een middagje abseilen wat een aantal gasten met veel plezier ging doen. Na deze relaxte namiddag kon er daarna weer aangeschoven worden in de thuiskeuken van Shaun en Paul voor een heerlijke Beef Stroganoff! De Afrikaanse wijn en het bier mochten hierbij niet ontbreken!
Verslag dag 15
Ook het ontbijt deze ochtend werd nog verzorgd vanuit de eigen keuken met voor elk wat wils. Nadat alles weer ingepakt was reden we door beveiligde hekken het park uit om via de havenstad met een niet al te lange route uiteindelijk bij Addo uit te komen. Onderweg werd de lunch vandaag verzorgd vanuit de truck. Daarvoor werd bij Port Alfred gestopt om deze in te kopen bij een grote mall. Ook alle gasten konden de tijd nemen om ondertussen een heerlijke beker koffie te scoren. Daarna reden we naar de kust waar we in korte tijd de truck koffie klaar hadden samen met de heerlijk gekruide saucijzen broodjes. Echt een flinke hap hier in Zuid-Afrika waar de prijzen van rundvlees op de helft liggen van de Nederlandse winkels! Men was verrast wat er in deze truck allemaal meegenomen wordt. Tot een uitrolbaar zonnescherm toe! Tegen de zon of soms tegen de regen zodat de keuken activiteiten gewoon door kunnen gaan. Nadat alles weer ingepakt was reden we verder en stopten we nog bij een grote paastak. Een soort streekwinkel maar dan in het groot. Niet veel later arriveerden we bij het dubbele hek van Kudu Ridge. Aanvankelijk stonden we “gevangen” tussen twee hekken in. Echter de eigenaar kwam naar ons toe gereden en simsalabim! Na een hobbelig pad waar echt geen normale bus zou passen kwamen we aan bij de loge waar we hartelijk ontvangen werden. Nadat iedereen op deze Nationale Braaidag die een echte feestdag is met local in kleurrijke kledij naar zijn huisjes gebracht was konden we plaatsnemen in de open patio rond het kampvuur. Ondertussen werd het avondeten bereidt door de crew wederom met hulp van een aantal gasten voor het nodige snijwerk. Vanavond dus echt een braai (barbeque) met zoals bijna gewoon een heerlijke verse soep vooraf a la Shaun. De eigenaren stond versteld van de eetlust van de gasten! Bij het kampvuur werd nog gezellig nagepraat over de dag.
Verslag dag 16
Om 6 uur was het al weer aanpakken geblazen voor Shaun en Paul om het ontbijt voor te bereiden. Vandaag een gekookt eitje en knakworstjes als opwarmer. Nadat de vaat gewassen was en alles in de truck geladen reden we in korte tijd naar de ingang van het Addo Nationale park waar o.a. meer dan 1000 olifanten groot en klein hun thuis hebben. Voor alle Zuid-Afrikaners was de toegang deze week gratis. Dit is 1 x per jaar. Voor ons dus niet 🙁 Na de nodige hekken gepasseerd te hebben reden we veelal over onverharde wegen door het 1640 km2 grote park. De gehele Big 5 is hier met veel geluk te vinden. Er wordt ook wel gesproken van de Big 7 omdat het park aan de kust grenst waar je in het marine gedeelte ook nog walvissen en witte haaien kunt spotten. We werden rijkelijk beloond met o.a. stokstaartje, Kuddu’s maar het grootste feestje was bij de drinkplaats van de olifanten waar zich minimaal 50 stuks groot en klein hadden verzameld. Ook de pumba’s dachten een slokje te komen drinken maar werden weggestuurd door de olifanten! Omdat de plek voor toilet vandaag niet toegankelijk was voor ons voertuig vanwege de drukte waren we verplicht door te rijden. Gedurende de rit naar de uitgang troffen we op verschillende plekken toch nog tal van wilde dieren aan Ook een paar struisvogels kwamen in het vizier. Eenmaal buiten het park werd er weer een zonnige lunch geserveerd vanuit de truck met lekkere warme gevulde broodjes. De laatste 200 kilometer gingen snel over de 2 baans autosnelweg. Onderweg veel agrarische bedrijven met weilanden vol met koeien die zelfs in een grote groep deze weg onder begeleiding weliswaar overstaken. Niet veel later kwamen we aan bij ons verblijf voor de komende 2 nachte Tube n Axe waar we zelfs gebruik konden maken van 2 hot tubs. Vanavond dineren we in het restaurant van het complex dat tussen de bossen gebouwd is met allemaal houten wandelpaden naar de kamers.
Verslag dag 16
Na een “frisse” nacht konden we aanschuiven voor een ontbijt naar keuze. Een systeem dat op deze manier bij ons niet zou werken! Maar uiteindelijk was iedereen voorzien van zijn natje en droogje en konden we even na negenen vertrekken richting Tsitsikamma National Park. Omdat Paul de lijst met bezoekers thuis al had ingevuld konden we3 in no time doorrijden bergaf richting de ruige kust. De zon scheen uitbundig en heeft ons de hele dag voorzien van de nodige vitamine D! Aangekomen aan de kust zagen we meteen waarom deze plek zo’n aantrekkingskracht heeft. Overal barbeque plekken en Chalets om te overnachten. Ook kampeerders kunnen hier terecht. Enkele gasten gingen de bever trail lopen naar de waterval terwijl de meesten met Paul richting de hangbruggen liepen. Omdat het nationale Parkweg was waren we niet de enigen die deze super zonnige dag gebruikten voor een bezoek. Via een aantal trappen, een stukje strand waar Afrikaanse jongeren uitbundig aan het genieten waren van het water liepen wij door een bosrijke omgeving.Eerder hadden we al kennis kunnen maken e met de klipdassen die hier hun woongebied ook hebben. Na wat op en aftjes kwamen we bij de eerste hangbrug aan. Een fotosessie volgde! Al wiebelend liepen we uiteindelijk via de derde brug naar de overkant van de kloof waar zoet en zout water zich vermengden en een mooie groene kleur van het water maakten. Terug bij de truck was het tijd voor een heerlijke lunch a la Shaun; dus weer veel te veel! Maar geen nood. Ook vandaag ging het overtollige voedsel weer naar de locals die ook van ons heerlijke maaltje konden genieten. Omdat het weer zo geweldig was, werd besloten langer te blijven en konden een aantal gasten met Paul nog mee om een gedeelte van de bever trail te lopen. Wat helemaal geweldig was deze dag was het schouwspel op zee waar de Zuidkaper walvissen met hun baby’s zichtbaar aan het genieten waren van hun verblijf vlak aan de kust om hun jongen te beschermen tegen een aanval van haaien. Ze verblijven hier tussen mei en oktober totdat de kleintjes groot genoeg zijn om niet meer genuttigd te worden door deze roofdieren. Ze komen op deze plek om te paren en te baren. De draagtijd bedraagt 12 maanden. Nadien werd er bij Storms nog een stop gemaakt om over een brug met een diepe kloof te wandelen. Terug in de loge weer tijd om te relaxen en vanavond bij het diner valt er nog iets te vieren met een jarige in ons midden.
Verslag dag 19
Nadat we gestart waren met een zeer luxe ontbijt met een ruime keuze aan lekkernijen stapten we om 9.00 uur in de bus richting Oudtshoorn. De rit verliep heel spoedig en onderweg vertelde Shaun het e.e.a over de omgeving waar we3 doorheen reden. We moesten een flinke klim maken om een be3rgpas over te steken maar werden wel beloond met mooie vergezichten. Al dalend naar een vallei zagen we her en der grote velden met lange staken waar hop moesten gaan groeien. Maar het is pas voorjaar hier! Niet veel verder werd gestopt bij een lokale padstal. Tijd voor toilet en heerlijke vers bereide koffie. Hier waren ook weer veel lokaal bereide producten te vinden en het brood wordt hier nog op de barbeque gebakken! Omdat der afstanden vandaag niet zo groot waren arriveerden we al gauw genoeg in Oudtshoorn; het centrum van de struisvogels. Dit gaat al heel ver terug in de tijd toen de veren een kostbaar handelsproduct waren. Tegenwoordig gaat het meer om het vlees en de huid waarvan men prachtige producten maakt. Bij een struisvogelboerderij kregen we een rondleiding met een zeer amusante gids die de geschiedenis vertelde van deze bijzondere dieren en hun eieren waarin wel tot 24 gewone kippen eieren passen. Ondertussen waren Shaun en Paul bezig met het voorbereiden van de lunch in de open lucht. Nog een laatste keer Zuid-Afrikaans pannenkoeken. Niet veel verder lagen de beroemde Kango grotten waar we een rondleiding kregen door een spectaculaire omgeving. Met ontelbare stalactieten en stalagmieten en dat alles aangelicht of soms ook helemaal in de duisternis. Het Limburgs volkslied kwam niet helemaal goed uit de verf in de enorme hal waar vroeger concerten tot voor 1500 man gegeven werden. Vanwege de vernielingen aan dit rotsencomplex is men hiermee uiteindelijk gestopt. De dame die ons rondleidde had er ook veel zin in en vertelde op zijn Zuid-Afrikaans de geschiedenis van dit natuurwonder. Na een klein half uur rijden kwamen we aan bij het luxe Riempie Protea hotel onderdeel van de Marriott groep. Genieten op de terrasjes bij de nagenoeg nieuwe kamers stond de wijn bij de buren al snel op tafel. Vanavond een heerlijk diner in buffetvorm en helaas morgen richting Kaapstad voor de laatste dagen van deze mooie reis.
Verslag dag 20
Iedereen stond al weer op tijd bij de truck om de tassen in te laden en vervolgens te gaan genieten van een heerlijk ontbijt. Vandaag op weg naar Kaapstad. Onderweg reden we door een immens groot landschap met prachtige vergezichten. Na een kleine 2 uur zouden we gaan kijken hoe Ronnies Sex shop er van binnen uit zag tevens toiletstop. Helaas was hij op dit tijdstip nog niet geopend terwijl zijn website het welaangaf. Ook dit is Zuid-Afrika! Niet veel verder was er alsnog de gelegenheid hiervoor. We vervolgden onze rit en waanden ons in de Allgau met zijn prachtige bergen. Dit was echter de Tradauw pas die we passeerden en daarbij ook nog een fotostop maakten om de prachtige natuur vast te leggen. Uiteindelijk belandden we in Hermanus dat bekend staat om de plek waar de Zuidkapers ook komen om te paren en te baren. Van lokale mensen hoorden we dat er deze ochtend 3 te zien waren geweest. Ze hadden helaas niet op ons gewacht en waren vertrokken. Gelukkig hadden we enkele dagen geleden het grote geluk ze te zien. Een uurtje verder stopten we bij Betty’s baai waar Pinguïns leven. Er waaide een stevige wind maar dat kon deze grappige dieren niet verhinderen een duik te nemen in de oceaan. Shaun vertelde dat er onlangs olie aangespoeld was en dat er momenteel wat minder dieren waren omdat ze weggehaald waren om ze te ontdoen van de olielaag op hun huid! De laatste etappe van vandaag voerde langs de kust waar het wemelt van gevaarlijke haaien. Een duik nemen wordt dan ook ten strengste afgeraden. We passeerden Gordons baai. Zeker niet vernoemd naar onze Gordon! En reden via de autosnelweg richting de stad. Onderweg passeerden we allereerst de filmstudio’s van Kaapstad aan onze rechterkant waar decors te zien waren die in films gebruikt worden en werden. Niet veel later reden we enkele kilometers langs het grootste township van Zuid-Afrika Khayelitsha met naar schatting tussen de 1 1/2 en 2 miljoen bewoners! Ondanks alle inspanningen van de regering om deze mensen permanent onderdak te bieden leven ze in kleine krotten van 3 bij 3 meten gemaakt van metalen golfplaten soms met 8 personen! Een hele rij Dixies aan de rand van het kamp is bedoeld als sanitaire voorziening. De criminaliteit los er enorm hoog vanwege de grote armoede. We komen dichterbij het centrum van de stad. Op zichtafstand ligt het Groote Schuur ziekenhuis waar de eerste succesvolle harttransplantatie heeft plaatsgevonden op 3 december 1967. Het maakte dit ziekenhuis wereldberoemd. Kort daarna kwamen we aan bij ons hotel voor de laatste 2 nachten. Met een gezamenlijk diner in het hotel werd deze mooie dag afgesloten.
Verslag dag 21
Nadat we een “uitslaap” ochtend hadden vertrokken we om 9.30 uur richting HET wijngebied van Zuid=Afrika; Stellenbosch. Hier bezochten we allereerst het wijngoed Blaauwklippen oorspronkelijk opgericht door Gerrit Jansz Visser in 1682. Dit ruim 154 hectare tellende domein is een van de oudste wijnlandgoederen in Zuid-Afrika. Samen met Jolanda deden we een proeverij met 5 verschillende wijnen die in een heerlijk zonnetje op het terras genuttigd werden. Daarna was er tijd om rond te kijken op dit meer dan prachtige complex met zijn oude gebouwen sfeervol ingericht. Hierna op naar de plaats Stellenbosch zelf met zijn koloniale gebouwen. Ook hier zagen we weer dat armoede en rijkdom heel dicht bij elkaar liggen. Terug naar de hoofdstad reden we richting de Tafelberg. Het was er echter zo druk dat besloten werd om de kabelbaan niet te doen maar door te rijden naar signaal Hill. Van hier uit hadden we een mooi uitzicht op Robbeneiland en Lions head. Shaun vertelde er ter plekke veel over. De afdaling naar het centrum werd ingezet en we stapten uit bij het Kasteel de Goede Hoop gebouwd door de Nederlanders tussen 1666 en 1679 door de VOC. Het is gebouwd ter vervanging van een ouder Fort van klei en hout; Fort de Goede Hoop dat in 165 hier kregen we enige tijd om het enorme complex dat 2 door Jan van Riebeeck werd gebouwd. Al wandelend kwamen we aan bij het monument van Nelson Mandela neergezet op de plek waar hij zijn eerste toespraak hield nadat hij de gevangenis verlaten had. Shaun verteld ook dat zijn oorspronkelijke naam eigenlijk Nelson Rolihlahla was gegeven door zijn leraar. Al wandelend liepen we naar het grote park waar bij de ingang een houten koepel ter nagedachtenis van Desmond Tutu was geplaatst. Een kleurrijke dansgroep heette ons er welkom. We hoorden een aantal verhalen oven het park en de ernaast gelegen parlementsgebouwen. Vroeger werden hier groenten en fruit verbouwd voor de inwoners. We passeerden de bankje waar alleen of zwarten of blanken mochten zitten bij een soort keuringsstation waar bepaald werd welke huidskleur ie had. Met de benenwagen liepen we naaar ons eetadres Marco’s waar we een heerlijk aal met o.a. struisvogelbiefstuk kregen voorgeschoteld. Dit alles onder begeleiding van een Afrikaans live band die een aantal van ons uiteindelijk ook nog in beweging bracht. Moe maar voldaan terug naar ons hotel.
Verslag dag 22
Was het gisteren nog volop zomer in Kaapstad; deze ochtend was het fris en grijs. Na een wederom zeer uitgebreid ontbijt verzamelde zich iedereen om 9.00 uur bij de receptie om afscheid te nemen van de crew. Er volgden 3 toespraakjes van drie verschillende deelnemers richting Shaun, David en Paul waarna de twee Afrikaners een mooi gevulde envelop ontvingen namens de gasten. Hierna werden voor de laatste keer de tassen ingeladen en reden we in korte tijd richting centrum. Dichtbij de Kathedraal werd uitgestapt om deze te gaan bezoeken. Via een stukje Berlijnse muur kwamen we bij de oude markt terecht waar je tegenwoordig een toeristenmarkt vindt. Tijd om rond te snuffelen om nog wat gaatjes in de bagage te vullen! Onze laatste plek om te bezoeken was The Waterfront; Een enorm complex met meer dan 450 winkels en meer dan 100 restaurants. Hier kregen we vrije tijd om zelf rond te kijken. Tegen 15.00 uur reden we richting het vliegveld. Echter rond deze tijd was het al spitsuur op de wegen die de stad uitgingen. Ruim op tijd kwamen we aan om vervolgens afscheid te nemen van de crew en daarna in te checken voor de terugvlucht naar Düsseldorf. De tijd is voorbij gevlogen en met veel mooie herinneringen gemaakt voor. Later kan deze prachtige reis jammer genoeg afgesloten worden. Tijdens de reünie die nog volgt zullen de herinneringen nogmaals de revue passeren. Dank aan iedereen voor de fijne samenwerking.