Verslag dag 1 & 2 (26 & 27 Juni) Rondreis Sumatra Java Bali 26 juni tot 19 juli 2013.

Na een gedegen voorbereiding de afgelopen periode stonden de eerste reizigers al op tijd op de bus te wachten die ons vlekkeloos zonder enige oponthoud naar Schiphol bracht. Omdat er al een online check in was geweest waren de zitplaatsen al gereserveerd en hoefden we alleen de bagage bij de balie van Emirates af te geven. Het nieuwste paradepaardje de A380 hadden we toevallig al tijdens onze rit naar Schiphol over zien vliegen, maar nu konden we er ook instappen. Voorzien van de nieuwste snufjes kregen we een riante zetel met allerlei toeters en bellen. Precies op tijd vertrokken we richting startbaan wat een hele tijd in beslag nam. Uiteindelijk kozen we het luchtruim. Omdat we allemaal stoelen hadden in het voorste compartiment was het opvallend stil in de cabine. Na een vlucht van ruim 6 uur met een uiterst vriendelijke en zorgzame crew landden we op de luchthaven van Dubai. We kwamen aan in de gloednieuwe terminal die pas in januari dit jaar in gebruik was genomen en uiteindelijk alleen maar gebruikt gaat worden door 1 van de totaal 100 A380 toestellen die Emirates in bestelling heeft. Een glanzend immens paleis.  Nadat we met de skytrain verplaatst waren naar de “oude” terminal hadden we ruimschoots de tijd om daar rond te kijken. Om 4.15 uur vlogen we weer verder voor het laatste deel van ons traject naar Jakarta. Ook hier werden we weer keurig verzorgd door het cabinepersoneel met maar liefst twee maaltijden gedurende deze vlucht. Na aankomst op de luchthaven van Jakarta verliep alles voor Indonesische begrippen heel vlotjes en konden we al snel genoeg de koffers van de band halen. Het vriendelijke personeel van het FM7 hotel stond al op ons te wachten in de aankomsthal met een bord van Reishuis.nl om ons aansluitend in een super drukke avondspits naar het hotel dat aan de rand van het vliegveld ligt, te brengen. De mooie ontzettende ruime kamers waren voor vele een complete verrassing. Er werd ook gebruik gemaakt van het grote zwembad met veel faciliteiten dat dit hotel de gasten aanbiedt.  Nadat de meesten in het restaurant nog een warme maaltijd hadden genuttigd was het voor velen vroeg het bed in, want morgenvroeg om 4.00 uur loopt de wekker af. dit omdat we om 6.45 uur verder vliegen naar onze eerste bestemming; het eiland Sumatra.

Verslag dag 3 rondreis Indonesië 28 juni

Om op onze uiteindelijke startbestemming aan te komen moesten we deze ochtend helaas erg vroeg gewekt worden. Voor de meesten liep de wekker al om 4.15 uur af. Het ontbijt in ons luchthavenhotel werd al vanaf 4.00 uur inde ochtend geserveerd! Iedereen was op tijd bij het ontbijt en het gedeeltelijke continental en Chinees buffet mocht het op dit vroege uur toch al goed doen. Om 5.00 reden we via een rustige korte lokale route binnen 20 minuten naar het vliegveld van Jakarta. Hier was het echter een mierenhoop van mensen die ook een vroeg reisplan hadden. Het inchecken verliep heel vlotjes want Lion air had een aparte balie voor groepsreserveringen. Alleen de afhandeling is alles behalve efficiënt te noemen.  Allereerst vroeg ze om alle reispassen terwijl ze er uiteindelijk maar 4 controleerden. De vlucht stond gepland om 6.45 uur maar aangekomen op het vliegveld bleek hij pas om 7.00 uur te vertrekken. Op de boardingcard stond een andere gate vermeld dan op de beeldschermen. Uiteindelijk ging de deur al voor vertrektijd dicht en kwamen we na 2 uur vliegen al aan op de warme luchthaven van Medan. Onze gids Joe stond al op ons te wachten in de aankomsthal van dit oude koloniale vliegveld dat in augustus ingeruild wordt voor een compleet nieuw exemplaar aan de andere kant van de stad. Dat werd hoog tijd ook. Nadat iedereen in de lekkere gekoelde bus zat reden we allereerst naar Tip Top voor een koffiestop met iets lekkers erbij. Aansluitend brachten we een kort bezoek aan de grote Moskee en het paleis van de Sultan dat speciaal voor ons ondanks dat het gebedsdag was, geopend werd. Daarna kon er geld gewisseld worden bij een van de money changers.  Hierna verlieten we het drukke Medan en bereikten we na enige tijd een heel andere omgeving. Heel veel groen en het lokale dagelijkse leven kwam aan onze ogen voorbij. We kwamen ogen en oren tekort om alles in ons op te nemen. Vooral het gebruik van de openbare weg door alles wat ook maar wielen had was heel speciaal. Rond 14.00 uur kwamen we aan bij ons lunchadres. Net nadat we binnen waren hoorden we een enorme onweersklap en begon het enorm te regenen. Na een heerlijke lunch bood de eigenaresse op verzoek van Paul iedereen een heerlijk stuk verse ananas aan. Het gebied waar we zijn staat nl. bekend om de lekkerste ananas van heel Indonesië. Hierna was het nog 18 kilometer via een hevig slingerende bergpas naar onze eindbestemming Brastagi. Onderweg zagen we regelmatig grote groepen apen en aapjes die langs de weg voedselresten opaten. Ook hier weer een heel andere wereld. Uiteindelijk kwamen we aan in het centrum  waar we welkom werden geheten door een lekkere regenbui. We brachten een bezoek aan de lokale groenten, bloemen en fruitmarkt. Joe gaf ons uitleg over de fruitsoorten die wij niet kenden en ook konden proeven.

Hierna kregen we nog vrije tijd om zelf wat rond te neuzen. Net toen het zonnetje weer begon te schijnen reden we naar ons fraaie hotel met een prachtig uitzicht op de omgeving. Speciaal voor ons waren de betere kamers gereserveerd die ook hier weer enorm van omvang waren en sfeervol ingericht. Hier zullen we vanavond ook ons diner nuttigen. Omdat we een lange dag achter de rug hebben zal niemand problemen hebben om de slaap te vatten. Morgenvroeg mogen we uitslapen want de wekker loopt pas om 7.00 uur af.

Dag 4, 29 juni

Na een goede nachtrust in een heerlijk frisse omgeving en wederom mooie hotelkamers ditmaal zo hoog als een balzaal stond er een typisch Indonesisch ontbijtbuffet klaar. Met een prachtig uitzicht vanuit het restaurant op de grote tuin met op de achtergrond een vulkaan waar rook uit kwam waren er diverse warme en koude gerechten waaruit gekozen kon worden.

Nadat de koffers in de bus waren geladen vertrokken we klokslag 8.30 uur voor ons traject van vandaag. Allereerst een stop bij de pinautomaaat in Brastagi waar we gisteren de markt bezocht hadden. Na een korte rit kwamen we in een plaats waar we op zoek gingen naar een RK kerk en het bijbehorende kerkhof waar een Nederlandse priester begraven lag. De kerk werd al snel gevonden, maar het kerkhof was te ver weg om er even naar toe te gaan. Echter in de nabijheid van de kerk was een huwelijksplechtigheid gaande. Hier werd uitgestapt en kregen we de tijd om naar dit feest te gaan kijken. Bij de Batak bevolking heerst een bepaalde traditie dat een jongen alleen met een meisje van de eigen familie mag trouwen. Deze wordt door de ouders uitgezocht! Dus als de partner niet bevalt heb je pech voor het leven! De gasten zijn dus in principe allemaal familieleden. In traditionele kledij staat men de gasten op te wachten die allemaal een materialistisch cadeau meebrengen in de vorm van een zak rijst een matras, een kast of andere gebruiksartikelen. Er wordt ter plaatse gekookt in een grote overdekte ruimte en er wordt op een speciale Batakmanier gedanst. We werden zelfs uitgenodigd voor Makan wat mee eten betekent.  Helaas hadden we net ons ontbijt achter de rug. Wat betreft andere tradities bij deze bevolkingsgroep; Een bepaald gedeelte is Patriachaat d.w.z alle kinderen dragen de achternaam van de moeder. Bij de matriachaten dragen ze de naam van de vader. Veel kinderen in een gezin betekent rijkdom. Een auto betekent bij hun geen rijkdom. De vrouwen zijn er om te werken de mannen om koffie te drinken en spelletjes te doen. Kinderen zorgen uiteindelijk voor de ouders en grootouders. Ook heeft dit volk een andere eetgewoonte. Bij de zgn. B1 restaurants kun je hond eten. Bij de B2 restaurants serveert men varkensvlees. De uithangborden geven aan wat er te eten is. Vaak hangen de geslachte honden die in eerste instantie als huisdier rondlopen hier af te sterven.

Na een afwisselend panorama met bloemen, groenten en fruitteelt op elk vrij plekje kwamen we aan bij het dorp Dekan. Hier woont ook weer een andere bevolkingsgroep die afgezonderd hun eigen traditie voortzet. We gingen hier op bezoek in een huis waar 8 gezinnen samen wonen in een huis. We werden hier vriendelijk welkom geheten en kregen uitleg samen met de gids over hun leefgewoonten. Er kon pruimtabak geprobeerd worden en ook de lokale sigaret werd geprobeerd. De kinderen gaan wel buiten het dorp naar school maar blijven hun leven lang in hun eigen dorp wonen. Nadat we weer een stuk verder gereden waren kwamen we weer bij een andere plechtigheid uit van een andere volksstam. Ook hier werd weer een onverwachte stop gemaakt. Volop foto momenten en wederom de uitnodiging om mee te feesten. Nadat we een stop hadden gemaakt bij de /sipiso piso waterval van meer dan 100 meter hoog hadden we een rit door een totaal andere omgeving met veel koffieplantages en uitzicht over het Tobameer voor de boeg. Onderweg maakten we nog een stap bij een longhouse; een voormalig verblijf van de keizers die hier geheerst hebben. De gids gaf een uitgebreide uitleg van deze woning. In vergelijk met de woning van het dorp dekan ontbrak hier echter de zgn. “Baarstoel” bij de ingang van de woning. Ook hier werden vroeger vreemde rituelen gehanteerd. De tocht die hierna volgde bleek geen straf achteraf; er viel genoeg te zien. Kort na 15.00 uur kwamen we aan in Parapat waar we met een mooi uitzicht op het tobameer konden genieten van een heerlijke lunch. Hierna reden we met de bus naar de aanlegsteiger van het Silintong waar de hotelboot op ons lag te wachten. Aanvankelijk scheen het zonnetje nog maar al snel gedurende de overtocht viel de regen met bakken uit de lucht. Geen ongebruikelijk weertype in deze omgeving in de late namiddag. Nadat iedereen zijn welkomstdrankje had genuttigd konden de hotelkamers met uitzicht op de hoteltuin met o.a. orchideeën en een blik op het Tobameer in gebruik genomen worden. Niet de luxe die we gewend waren, maar dit was vooraf verteld. Vanavond een later diner en morgen een mooie tour wederom met de hotelboot met een bezoek aan verschillende bezienswaardigheden waar dit eiland bekend om staat.

Verslag dag 5, 30 juni

Na een heerlijk diner met live muziek gisterenavond werd iedereen deze ochtend wakker geklopt door een van de medewerker van het hotel. Na een typisch Sumatraans ontbijt vertrokken we om 8.30 uur met de hotelboot die bij de aanlegsteiger van het hotel op ons lag te wachten. Ondanks dat het zondag was, werd er volop gewassen zowel kleding als zichzelf en tanden gepoetst en de behoefte gedaan in hetzelfde water! Puur natuur dus. Nadat iedereen aan boord was werd Annemie Arntz eerst in het zonnetje gezet met een in koor gezongen lang zal ze leven met de nodige felicitaties vanwege haar verjaardag. Onze eerste stop na een klein half uur varen met een lekker zonnetje was in Ambarita. Hier bezochten we de stenen executietafel in een oud Batak dorp met huizen in traditionele stijl. Hier kregen we uitleg hoe de koppensnellers hier vroeger te werk gingen. Ook enkele van de priesters en nonnen die het geloof kwamen verkondigen moesten dit in eerste instantie met de dood bekopen. Natuurlijk waren de souvenirkraampjes op dit vroege tijdstip al geopend en was de verleiding groot. Echter niemand had interesse op dit vroege tijdstip. Daarna stapten we weer in de boot en voeren verder naar Simanindo. Hier zagen we allereerst een kapokboom waar de vruchten nog aanhingen. Omdat het vandaag zondag is was er in  de protestantse kerk dicht bij de aanlegsteiger een dienst bezig. Op zijn zondags gekleed zaten de kerkgangers aandachtig te luisteren en mee te zingen. We mochten binnen kijken en ook foto’s maken van deze plechtigheid. Daarna woonden we een Tot Tor voorstelling bij die opgevoerd werd op een traditioneel oud dorpsplein. Een Krbau maakte ook deel uit van dit schouwspel. Aan het einde werden de bezoekers ook uitgenodigd om mee te dansen op de klanken van de live muziek samen met de spelers. Inmiddels was het al na twaalven dus zette onze hotelboot koers naar ons lunchadres bij het Toledo Inn hotel. Ook hier konden we met uitzicht op het Tobameer genieten van een heerlijke lunch. Ons laatste adres van vandaag; Tomok werd bereikt na een korte vaartocht. Hier liepen we door een druk bezochte souvenirmarkt naar het lokale kerkhof waar de oude tombes van de Sidabutar koningen staan opgesteld. Met een typisch Batak sjaal over de rechterschouder mochten we dit complex betreden. Ook hier weer een uitleg van onze gids Joe over de geschiedenis erachter. Daarna werd iedereen vrij gelaten om een kijkje te nemen op de grote markt die vandaag extra druk was vanwege de landelijke vakanties die nog tot het begin van de Ramadan op 7 juli duren. Een gedeelte van de reizigers ging aansluitend met de hotelboot terug naar huis, de anderen liepen met Paul mee over de lokale weg om zodoende een betere indruk te krijgen van de eilanders en hun leefomgeving en gewoontes. De nodige kiekjes waren het gevolg. Niet alleen de bloemen en fruitdiversiteit maar ook de vele Karbauen die er rondliepen vormen een mooi schouwspel. Onderweg vertelde onze lokale gids ook het e.e.a. van wat we allemaal zagen. Niemand had maar 1 seconde spijt dat hij/zij meegelopen was. Nadat iedereen opgefrist was konden we aanschuiven voor het avondeten. Annemie werd nog uitgebreid in het zonnetje gezet met een speciaal voor haar gedekte tafel met een prachtige krans van bloemen, een leuk souvenir van het eiland en een kleurrijke schouderdoek. Morgenvroeg om 8.00 uur vertrekken we met de boot weer naar het vaste land voor een dagtocht naar Bukit Lawang waar we de apen met een bezoek gaan vereren.

Verslag dag 6 rondreis Indonesië 1 juli

Op deze maandagmorgen werden we met een klop op de deur gewekt voor een wederom traditioneel ontbijtje met geroosterd brood, een gebakken eitje met tomaat en komkommer, kaas, jam en boter en natuurlijk vers fruit. Om 8.00 uur namen we afscheid van het eiland Samosir met zijn vriendelijke bewoners om met de hotelboot over te steken naar Parapat. Er scheen een heerlijk zonnetje en de temperatuur op dit vroege tijdstip was al heel aangenaam om op het dek te zitten. Aan de overkant na ruim een half uur varen stonden de kofferdragers alweer op ons te wachten om de koffers naar de bus te sjouwen.  Helaas waren de apen die we op de heenweg gezien hadden nog niet wakker, maar na een route vol gaten in de Trans Sumatra highway stopten we na enige tijd bij een grote orchideeën kwekerij. Hier mochten we rondkijken en zagen ook een aantal planten in bloei die nadat ze geplant zijn, na 6 maanden in bloei staan. De stekken komen uit Thailand en worden hier opgekweekt voor de verkoop als plant of voor de bloemtakken voor de nationale handel. Net voor vertrek wilden alle medewerksters wel graag met ons op de foto omdat wij voor hun exoten waren die niet elke dag op bezoek kwamen! Onderweg vertelden Paul en de gids Joe regelmatig over dingen die we onderweg tegenkwamen. De eindeloze rubber en palmolie plantages waren hier volop te vinden. Sumatra is de 2e plek ter wereld wat betreft de productie van palmolie. Gedurende de hele dag zagen we vrachtauto’s met de palmnoten en de verwerkte olie af en aan rijden naar de verschillende perserijen. Ook werd er volop latex geoogst op een van de vele rubberplantages. In de stad Tebing Tingi stopten we voor een koffiepauze in een Chinees restaurant. Met lekkere koekjes en kroepoek was dat geen straf. Een hilarisch moment toen achteraf bleek dat er een aantal gasten in de veronderstelling waren dat de gecondenseerde melk voor bij de koffie met een vanillesmaakje aangezien werd voor een dipsausje voor bij de kroepoek en de koekjes! Het was niet voor niets dat het personeel vreemd opkeek toen men deze daarvoor gebruikte. Onderweg was er continue wat te zien, want ook hier wonen de mensen allemaal aan de doorgaande weg. De meest vreemde vormen van transport waren te zien, en zelf langs deze highway is het heel normaal als er plotseling vee oversteekt. Dus oplettendheid geboden! Chapeau voor onze chauffeur die heel behendig alle voor ons vreemdsoortige obstakels onderweg omzeilt. De middaglunch was in een echt lokaal Indonesisch restaurant. Toen we uit de airconditioned bus stapten merkten we pas hoe warm het buiten was. Gelukkig was er airco in het restaurant aanwezig. We werden verrast met typisch Indonesische gerechten waarvan we de meesten niet kenden. Ook de gekruide Sumatraanse keuken werd ons duidelijk. Nadat iedereen weer voorzien was reden we richting Medan. De dagelijkse grote verkeersopstoppingen gingen ook niet aan ons voorbij. Wat een chaos! Echter in slakkengang bereikten we uiteindelijk de buitenwijk vanwaar we verder reden naar onze eindbestemming Bukit Lawang. Onderweg nog even een korte stop waar Dunkin Donut echt lekkere koffie met verse donuts serveerde voor een belachelijke lage prijs. Uiteindelijk kwamen we even na 18.00 uur op onze eindbestemming aan waar de kofferboys in rap tempo de koffers naar de kamers van dit eco hotel in de jungle brachten. Ook hier weer een verfrissende regenbui en enkele harde onweersknallen die niet ongebruikelijk zijn in deze omgeving. Hier geen internet, dus geen contact met de buitenwereld voor 1 dag. Na het wederom kruidige avondmaaltijd kwam de ranger waarmee we morgen de jungle intrekken uitleg geven over het programma. Enkele twijfelaars besloten alsnog mee te gaan toen ze hoorden dat er hulpjes mee liepen om hen te ondersteunen. Morgenvroeg dus lekker op tijd uit de veren voor een hopelijke ontmoeting met de apen die verdacht veel menselijke trekjes hebben en zelfs tot 60 jaar oud kunnen worden. Een groot verschil is echter dat ze maar 1 x per 5 jaar zwanger kunnen raken terwijl de draagtijd evenals bij een mens 9 maanden bedraagt. Ze leven en slapen in de bomen om vooral niet door tijgers aangevallen te kunnen worden. Een nieuwe dag vol verrassingen staat ons weer te wachten.

Verslag dag 7 dinsdag 2 juli 2013 Rondreis Sumatra-Java-Bali

Met volop junglegeluiden op de achtergrond werden we om 6.30 uur wakker geklopt. Na het traditionele ontbijt met heerlijk vers fruit erbij werden we om 7.30 uur door de ranger opgewacht die ons ging begeleiden in de jungle. Via een wiebelbrug waar telkens 6 personen overheen konden kwamen we aan de overkant van de rivier. Via een vrij steil pad omhoog over treden gemaakt van bamboe kwamen allereerst in een landbouwgebied met diverse soorten bomen en planten waarvan we uitleg kregen. Hier kwamen de eerste apen al in beeld. De zgn Thomas glee apen grijs met witte borst leven in groepen in de bomen en komen zelden op de grond. Ze eten het liefst verse bladeren die in dit jaargetijde volop aanwezig zijn aan de latexbomen. Een latexboom met een gemiddelde leeftijd van 25 jaar levert maar liefst 500 liter latex gedurende zijn leven. De cacaobomen die we zagen groeiden van bloem tot vrucht in ruim 1 maand. Deze bomen hebben een continue proces in productie. Vanwege de aanwezigheid van de vele apen wordt er in deze omgeving geen ananas geteeld maar in de lager gelegen gebieden. Deze is hier trouwens ook overheerlijk en zoet van smaak. Even later kwamen we aan bij de rand van het 1 miljoen hectare grote Leuser nationaal park.  Na korte tijd kwamen we al diverse dingen tegen zoals een termieten nest gemaakt op een oude boomstronk. Een lekkernij voor Orang utans. Ook zagen we een boom waar een bijenvolk tegenaan zat. Hier zagen we sporen van een zwarte beer tegen de boomstam aan. De vele teakbomen waarvan een 200 jaar en een andere 300 jaar oude tot wel 60 meter hoog waren erg indrukwekkend om te zien. Al snel hadden we geluk en zagen we de eerste Orang utan in levende lijve van wel heel dichtbij. Dit is niet gebruikelijk! Ook hoorden we op afstand Gibbon apen herrie maken. Via een glibberig pad met obstakels kwamen we bij een ander Orang utan met een baby van ongeveer 6 maanden en een ander kind van haar van ongeveer 6 jaar oud. Normaal gesproken blijft een baby aap 3 jaar zogen bij de moeder. Deze moeder was heel mensvriendelijk en was zelfs aan te raken op het moment dat je haar te eten gaf. Ze nam de bananen gulzig aan en kropte deze op in haar mond om ze vervolgens te herkauwen en om aan haar baby te geven. Ook kwam er een mannetjes Orang utan opdagen die al bijna 25 jaar oud was en aan zijn baard voor ons te herkennen als zijnde een mannetje.  We hadden dus ontzettend veel geluk vandaag wat volgens de rangers lang niet altijd het geval is. Waarschijnlijk wist onze familie dat we op bezoek kwamen. De vele helpers kwamen voor sommigen van ons trouwens goed van pas. Ze lopen de hele tour mee voor 20.000 Rupiah. Even later hadden we een picknick met overheerlijke verse ananas en kleine banaantjes. Blijkbaar roken de in de buurt zijnde Apen dit want eentje kwam ons vergezellen. Daarna liepen we weer terug naar ons resort om een heerlijk verfrissende douche te nemen want de meesten kwamen nat bezweet uit de jungle vandaan ondanks dat het vandaag niet echt heel warm was. Echter bewegen in deze hoge luchtvochtigheid is voor ons geen dagelijkse gewoonte.  Nadat iedereen zich opgefrist had stond er een lekkere warme lunch voor ons klaar. Rond 13.00 uur lieten we de jungle achter ons en reden we naar de hoofdstad Medan voor een overnachting alvorens we morgenvroeg met een binnenlandse vlucht naar Bandung op verkenningstocht gaan over het eiland Java.

Verslag dag 8 woensdag 3 juli 2013 rondreis Indonesië

Nadat we gisterenavond op een andere locatie dan ons verblijfshotel van een lekker buffetdiner hadden genoten werden we bij vertrek naar een grote shoppingmall overvallen door een enorme regenbui. Iedereen werd met een paraplu boven het hoofd naar de bus begeleid om vervolgens een uurtje te gaan shoppen in het andere moderne Indonesië. Aansluitend terug naar ons hotel voor de laatste nacht op Sumatra. Om 5.30 uur liep de wekker af omdat we om 7.00 uur moesten vertrekken richting vliegveld. Het restaurant was om 6.00 uur al open voor het ontbijt, dus geen probleem. Na een korte rit omdat het nog niet druk was in de stad kwamen we aan bij het vliegveld. Koffers uit de bus en afscheid genomen van onze lokale begeleiders. Het inchecken ging heel vlot en al snel waren we bij de gate om te wachten op onze oproep. Mart Hermans werd echter tegen gehouden omdat hij zijn zakmes nog bij zich had. Paul liep terug om dit apart in te checken. Aardig op tijd konden we aan boord van onze Lion air vlucht naar Bandung. Tot onze verrassing bleek dat we een gloednieuw vliegtuig kregen wat nog helemaal nieuw rook met een mooie blauwe hemel aan het plafond. Na aankomst op het militaire vliegveld waar ook commerciële vluchten landen stond onze gids voor de rest van onze tot nu toe geweldige rondreis; Jan Loen al op ons te wachten.  Nadat de laatste koffers en ook het zakmes van Mart in de eveneens nieuwe bus met luchtvering geladen waren reden we allereerst naar het ereveld waar Nederlandse strijders begraven lagen. Een emotioneel moment voor velen van ons hoe mooi dit complex onderhouden wordt. Hierna stond ons een verrassing te wachten zoals er nog vele zullen volgen. Onze lunch was in het oergezellige restaurant De rijsttafel; oorspronkelijk een oude dokterswoning verbouwd tot oud koloniaal Hollands restaurant met een Nederlands getinte menukaart. Alleen al de inrichting en de oude Nederlandse muziek waren een warme binnenkomer. Na een super heerlijke lunch reden we naar de Anklungschool van Pak Udjo. Hier stond een geweldige show met kinderen en volwassenen met zang, dans en het spelen op de speciale Anklung op ons te wachten. Ook deze 1 1/2 durende show was een voltreffer. Dit moet je meegemaakt hebben. In stromende regen reden we na afloop richting hotel waar we met een heerlijke drankje ontvangen werden. Nadat iedereen zijn koffers had gekregen kon om 20.00 uur aangeschoven voor een uitgebreid diner in buffet vorm met een keuze aan Indonesische en Europese gerechten.  Vanavond op tijd naar bed na deze lange dag. Morgen staat een dagtocht in de omgeving op het programma.

Verslag dag 9 donderdag 4 juli 2013 rondreis Sumatra-Java-Bali

Na een uitgebreid dinerbuffet in ons verblijfshotel Savoy Homann gisterenavond stond onze gids Jan Loen al weer in de lobby op ons te wachten voor een dagtocht in de omgeving van Bandung. Allereerst reden we met de bus naar een plek nabij de Kawah Putih ofwel witte krater. Echter voordat we aankwamen werden we onderweg aangehouden door de politie voor een “controle” Er kwamen maar liefst 4 agentes en enkele agenten de bus in voor een algemene controle. Er werden veiligheidsfoldertjes uitgedeeld op z’n Indonesisch maar de werkelijke reden was een fotoshoot met de reizigers. Ze kwamen al met de fotocamera in de hand de bus in. Er werden verschillende foto’s over en weer gemaakt van deze komische actie. Aangekomen bij de wisselplek werd overgestapt in kleinere busjes die ons naar de rand van de krater brachten. De chauffeurs reden als idioten over de weg naar boven. Zoiets waren we dus niet gewend. Eenmaal aangekomen liepen we de krater in om een aantal mooie foto’s te kunnen maken van het landschap wat aanvankelijk potdicht zat van de mist maar plotseling helemaal open trok. Het water in deze krater had een prachtig blauwe kleur. Na dit bezoek werd de meegebrachte picknick genuttigd. Deze was verzorgd door een van de dames van onze reisagent. De pakketjes waren goed gevuld met zoetigheden lekkere drankjes etc. Op deze plek die tevens verzamelplaats was voor geplukte thee in het Malabar gebied kwamen de theepluksters naar ons toe gelopen om hun manden met theeblaadjes te ledigen. De overgebleven spullen uit de picknickboxen werden gretig door hun in ontvangst genomen. Hierna reden we door de theeplantages waar we regelmatig stopten om foto’s te kunnen maken. In dit gebied wordt tevens veel witte kool en aardbeien geteeld. Ook werd er nog gestopt bij een plek waar kaneel bomen groeien. Een lokale Indonesiër liet ons zien hoe de kaneel geoogst wordt.Uiteindelijk reden we via een afwisselende route weer terug naar ons hotel waar we rond 17.00 uur weer aankwamen. Het diner was wederom in het hotel en bood voor iedereen weer wat wils.

Verslag dag 10 vrijdag 5 juli 2013 Rondreis Sumatra-Java-Bali

Deze ochtend was er weer een wake-up call om 6.30 uur omdat er weer een reisdag op het programma stond.  Het zeer uitgebreide ontbijtbuffet met zelfs vers gebakken pannenkoeken mocht iedereen weer goed smaken. Precies om 8.00 uur reden we door de ochtenddrukte door het centrum en waren we getuigen van de vele markten waar een enorme bedrijvigheid heerste.  Het eerste gedeelte daarna ging via de tolweg waardoor we al snel Bandung achter ons lieten. Het landschap veranderde ook snel want we passeerden vele vlakke rijstvelden. Daarna gingen we echt weg van de snelweg want we reden de bergen in waar ons een prachtige en afwisselend landschap voor ogen kwam. We stopten bij een rijstveld waar grote groepen tamme eenden met hun hoeder erbij de overgebleven rijstkorrels van de sawa’s zodat het land weer voorbereid kon worden voor nieuwe aanplant die in dit gebied 3 keer per jaar plaatsvindt. Inmiddels was het tijd voor een koffiestop. De plek die we uitgezocht hadden was werkelijk schitterend ingericht met een prachtige tuin met daartussen kleine sawa’s. De reaktie was dat we hier wel een paar uur konden blijven! Echter onze rit van vandaag liet dit niet toe. Een stuk verderop stopten we bij een van de mooiste sawa landschappen van Java voor een foto stop.  Een schitterend panorama om te zien. Niet te lang want we moesten weer verder naar een volgend bezoekadres op deze route. Een stuk verder rijden stopten we bij de ingang van Nagadorp. Hier woont een bevolkingsgroep geheel afgezonderd van het normale leven in 101 woningen. Er mag en kan niets bijgebouwd worden. De tradities die men heeft worden absoluut in stand gehouden. Via meer dan 400 trappen gingen we onder begeleiding van een inwoner naar beneden. Onderweg groeide echt van alles en nog wat waar we aan konden ruiken wat het allemaal was. Via een hobbelig pad bereikten we uiteindelijk het dorp. Allereerst gingen er een aantal voetjes een an de vijvers in om de visjes er aan te laten knabbelen! De rondleiding ging verder door het dorp waar de kippen onder de woningen leven en er een mandje bij elke toegangsdeur hangt waar kippen de eieren uitbroeden. Men leeft er van alles wat er groeit en bloeit. We werden uitgenodigd om een van de woningen te betreden om te zien hoe primitief deze bevolking leeft. De kinderen moeten wel verplicht naar school , maar voor de rest is alles al enkele honderden jaren hetzelfde. Ook werd er van alles aan de bevolking uitgedeeld wat we mee hadden genomen van thuis of uit de hotelkamers zoals zeepjes shampoo en tandenborstel met tandpasta. Wij blij, zij ook blij. Na een stevige klim naar boven over dezelfde trappen reden we verder naar Tasikmalaya; een rit die uiteindelijk bijna 1 uur langer duurde dan gepland. Rond 15.30 uur kwamen we pas aan voor onze lunch! Evenals de andere dagen viel er geheel ongebruikelijk voor deze periode weer een flinke portie regen naar beneden tijdens het laatste deel van ons traject van vandaag naar Pangandaran. Uiteindelijk vanwege de enorme verkeersdrukte, de totaal kapotte wegen en de vele wegwerkzaamheden kwamen we uiteindelijk pas na 20.00 uur aan bij ons hotel waar het vriendelijke personeel ons stond op te wachten. De koffie met zoete aardappel stond ook al op tafel. Nadat iedereen zijn kamer sleutels had en de koffers door de personeelsleden naar de kamer waren gebracht staken we de weg over om bij het Relax restaurant dat al 24 jaar gerund wordt door een Zwitserse mevrouw te gaan genieten van een voortreffelijk 3 gangen a la carte menu. Ondanks het late tijdstip koos iedereen toch nog een nagerecht van de “Europese” menukaart. Han Heldens kreeg een speciale Currywurst geserveerd! Hij wilde er een echt spicy. De eigenaresse had een pasklaar antwoord! Rond 23.30 uur! verlieten de laatste gasten het restaurant voor een welverdiende nachtrust.

Verslag dag 11 zaterdag 6 juli 2013 rondreis Sumatra Java Bali

Deze ochtend mochten we een keer “uitslapen” We werden nl pas om 8.00 uur gewekt. Het zonnetje scheen al vroeg uitbundig en het was al lekker warm buiten. Er waren al gasten die het zwembad deze ochtend uitgeprobeerd hadden alvorens het ontbijt te nuttigen in het openlucht restaurant van ons hotel waarbij alle kamers uitzicht hebben op het zwembad en restaurant.  Om 9.00 uur zat iedereen in de bus voor een dagtocht door Pangandaran. Hiervoor moesten we een kleine stukje rijden voordat we bij het huis van de familie van onze gids aankwamen. Hier stapten we over in de becaks die voor ons klaarstonden. In kolonne reden we naar het strand waar bij toeval uitkwamen bij een vliegerfestival. Men was volop bezig met de voorbereidingen om de vliegers op te laten. Hier hadden we ook een mooi zicht op de Indische oceaan. Daarna reden we verder door het vissersdorp waar ons de geur van de gedroogde vis tegemoet kwam. Onze volgende stop was bij de pasar die 7 dagen per week geopend is. In een modderige omgeving door de vele regen van de afgelopen dagen liepen we langs de vele kraampjes waar we dingen tegenkwamen die bij ons absoluut niet meer zouden kunnen. Ik zal hierover niet verder in detail treden. Opmerkelijk was een kraam waar oude spaarlampen die kapot waren gerepareerd werden. Bij ons zou dit door de hoge loonkosten niet meer mogelijk zijn. Aan de andere kant van de markt liepen we naar een werkplaats waar bamboe stroken met een mes in fijne repen werden gesneden om vervolgens gevlochten te worden als vloerbekleding of wandbekleding. Nadat we weer op de fietstaxi zaten reden we naar een Kampung in de buurt. De vele kinderen onderweg zwaaiden ons vriendelijk toe, en menige high five ging de lucht in. We stopten bij een fabriekje war tempei gemaakt werd. Dit is een mengsel van soja dat gekookt wordt en daarna met gist vermengd tot koekjes gevormd wordt. Dit is erg voedzaam en een goede vleesvervanger. De volgende werkplaats waar we stopten was een plek waar de schil van de kokosnoot vermalen werd. Deze vezel wordt o.a. gebruikt om er stoelvulling van te maken of kokosmatten en bezems. De buitenkant van de klapper dient weer als mest voor planten. De harde noot wordt o.a. gebruikt om er lepels van te maken. Ook kwamen we bij een rijstpellerij waar met een primitieve machine de ongepelde rijst 4 keer door de molen moet om de beste rijstkorrels te krijgen. Ook stopten we op een plek waar we konden zien hoe palmsuiker gewonnen en verwerkt wordt tot bruine palmsuiker. Een lokale boer klimt gemiddeld in 50 klapperbomen per dag met een paar emmertjes bij zich. Boven aangekomen snijdt hij een stukje van de bloem van de klapper af en hangt er een emmertje onder. Deze vangt het mierzoete vocht op. Na een aantal uren klimt hij wederom in dezelfde boom om het gewonnen vocht naar beneden te halen en de bloemknop opnieuw aan te snijden. Dezelfde dag wordt dit vocht zo’n 6 uur gekookt totdat het helemaal ingedikt is er er gegoten in bamboebuisjes harde bruine palmsuiker van gemaakt wordt. aan het einde van deze tour stond er ook nog een veld met aardnootjes ofwel pinda’s te groeien. De groeiwijze is hetzelfde als een aardappelplant met de nootjes onder de grond. Helaas hadden we deze dag pech. Vanwege de grote regenval was de green canyon niet bevaarbaar, en deden we een alternatieve tocht naar het nationaal park van Pangandaran. Met de lokale gids liepen we het park in en kwamen al snel oog in oog te staan met de zgn. macak apen. Het was een lust voor het oog de families te zien in hun bezigheid. Er waren ook 2 kleine babyaapjes van amper een week te zien. Ook waren we er getuige van hoe nieuwe aapjes gemaakt werden!  Een geparkeerde auto werd ook niet ontzien want de apen stonden er vrolijk op te springen! Ook een typisch soort hert wat hier in een groep van zo’n 250 stuks woont konden we zien van dichtbij. Na een korten tocht door het park gingen we nog een 2-tal grotten langs het strand binnen waar prachtige formaties te zien waren. Een overvloed van koraal was er te vinden met mooie grote witte schelpen. Een wit strand wat uiteindelijk gevormd wordt door het koraal verraadt dat er koraalriffen voor de kust te vinden zijn. Inmiddels was het tijd voor de lunch, dus we reden weer terug naar ons hotel. Vanmiddag weer a la carte. In tegenstelling tot gisterenavond duurde het echter wel lang voordat de eersten hun voorgerecht geserveerd kregen. Op dit gebied valt er nog veel te leren in dit land. Ofschoon er een aantal voor kozen de rest van de middag lekker te luieren was er ook een groep die meeging om de zonsondergang in een oud vissersdorp nabij ons hotel te gaan bekijken. Bij een open lucht is het een prachtig plaatje om dit mee te maken met op de voorgrond de traditionele vissersnetten die boven de lagune hangen. Vanavond zijn we bij de familie van Jan uitgenodigd voor een gezellige avond met zang, dans en lekker eten op een lokale manier. Wellicht morgen een verslag van deze avond.

Voor meer foto’s kijk op onze Facebookpagina KLIK HIER of zie www.facebook.com/reishuis

 

Verslag dag 12 rondreis Sumatra Java Bali 2013 zondag 7 juli

Nadat we gisterenavond gastvrij ontvangen waren bij de familie van onze gids op korte afstand van ons hotel stond er een heerlijk buffet voor ons klaar met allerlei typisch Indonesische gerechten. Een van de dames van de familie had dit voor ons klaargemaakt. Er was allereerst een bijzonder scherp gekruide groentesoep en natuurlijk volop sate met dito saus. Ook de gefrituurde kip en het rundvlees met groenten vielen goed in de smaak. Bij het nagerecht werden mini banaantjes geserveerd. Ook was er voor live muziek gezorgd. Met een organist zongen 2 lieftallige dames voor ons. Er moest natuurlijk ook gedanst worden. Met behulp van een songboek werd er weldra ook door de eigen gasten gezongen. Om 22.00 uur moesten we helaas al weer afscheid nemen en bracht de bus ons weer terug naar het hotel. Onderweg reden er feestelijk verlichte fietstaxi’s rond die allemaal anders verlicht waren met volop knipperende ledlampjes en discomuziek aan boord. Een nieuwe trend zo bleek. Het leek verdacht veel op de lichtjesoptocht in Well met de carnaval.

Deze ochtend werden we keurig om 6.30 uur gewekt door het personeel. Na een goed ontbijt werden we door het personeel met vlaggetjes uitgezwaaid voor onze reis naar Wonosobo. Nadat Paul het nieuws had voorgelezen kwam Jan met de bloem van de klapper tevoorschijn. Hij werd helemaal ontleed en hij vertelde wat je er allemaal mee kon doen. Weer kwam de inventiviteit van de Indonesiërs om de hoek kijken. Niet veel later stopten we bij de grensovergang van west naar midden Java. Een B weg vol hobbels en veel gaten was onze voorlopige route. Toch zag je dat er volop gewerkt werd om deze op te knappen en te verbreden. We kwamen in een streek waar veel steenfabriekjes gevestigd waren. Hier maakten we een stop om te zien hoe van de kleigrond stenen gevormd worden op een primitieve manier en daarna gedroogd en enkele malen gebakken met hout en het kaf van de rijst. Heel intensief werk waarvoor men uiteindelijk 6 cent per stuk ontvangt. Het uitval percentage van deze middelmatige kwaliteit steen is daarbij ook nog eens hoog. Onderweg passeerden we weer tal van vormen van vervoer die op de gevoelige plaat werden vastgelegd. Ook passeerden we een begrafenisstoet waarbij het lijk in een met doeken omwikkelde kist over de straat gedragen werd. Via een afwisselend landschap met enorme rijstvelden, rubber en harsbomen kwamen we uiteindelijk aan bij ons lunchadres. Omdat de rit hiernaartoe meegevallen was stond het eten nog niet klaar en moest de coca cola nog met de sneldienst elders gehaald worden. Echter het wachten werd beloond want het eten smaakte voortreffelijk. Voor vertrek nodigde Paul nog enkelen uit om in de keuken een kijkje te nemen. Hier kan menig restaurant nog wat van leren in Nederland!  Opvallend was dat het hier op midden Java veel schoner was dan het gebied waar we tot nu toe hebben gereden. Wel bedelaars langs de weg maar ook plaatsen waar een betere standaard aanwezig was.  Nadat we nog een korte stop hadden gemaakt bij een mooi panorama kwamen we deze dag al op tijd aan bij het Kresna hotel in Wonosobo waar vroeger Koningin Juliana en Prins Bernard ook hebben geslapen. Een opmerking die gisterenavond door Agnes gemaakt werd en veel gelach teweeg bracht, was dat Bernard wel op meer plaatsen geslapen had!

Voor meer foto’s kijk op onze Facebookpagina KLIK HIER of zie www.facebook.com/reishuis

Verslag dag 15 woensdag 10 juli 2013 Rondreis Sumatra-Java-Bali

KLIK HIER VOOR HET VERVOLG VAN HET REALTIME REISVERSLAG