Dag 1 Zondag 10 September
Nadat iedereen in de bus zat reden we in korte tijd richting het vliegveld van Dusseldorf voor de vlucht met Qatar airways via Doha naar Johannesburg. De verzorging aan boord was zoals wij al gewend zijn van deze maatschappij weer meer dan genoeg en lekker.
Dag 2 Maandag 11 September
Rond 9.30 uur zette onze grote vogel zijn voetjes weer op de grond in Johannesburg. Er volgde een vlotte afhandeling bij de immigratie en ook de rolstoel van Marlon werd netjes bezorgd en onder begeleiding naar buiten gereden. Nadat iedereen voorzien was van de nodige Zuid-Afrikaanse randen stapten we in onze truck voor een verkenningstocht rond Johannesburg met aansluitend een bezoek aan Soweto; de plaats waar 2 Nobelprijswinnaars gewoond hebben; Nelson Mandela en Desmond Tutu; een mensenrechten verdediger en tevens predikant. Hier werden we rondgeleid door een lokale gids die het e.e.a. vertelde over haar geboorteplaats. Het contrast tussen arm en rijk werd iedereen al meteen pijnlijk duidelijk gezien de omstandigheden hoe mensen hier woonden. Overal huisvuil langs de weg en krakkemikkige kratjes waar mensen woonden. Wat zijn wij toch verwend! Daarna reden we naar ons hotel voor de komende nacht. Met een heerlijk diner werd deze lange dag afgesloten.
Dag 3 Dinsdag 12 September
Via de zgn. Panorama route reden wij in alle vroegte om 7.30 uur richting de rand van het beroemde Kruger park. Het is lente in Zuid-Afrika en dat merkten we aan het weer deze dag. Normaal gesproken al heerlijk zonnig. Vandaag in de bergen waar we doorheen reden mistig en regen. Na enkele toiletstops kwamen we aan bij ons eerste bezoekplek; de 3 rondavels. Vanwege de harde wind was het niet mogelijk om buiten te picknicken. Het was ook niet mogelijk koffie of thee te zetten. Dus een glas sinaasappelsap was een goed alternatief. We vervolgden onze rit richting Buicks potholes; onderweg hadden we al vele malen gemerkt hoe deze aanvoelen als ze in het wegdek zitten! Echt prachtig wat de natuur ons heeft nagelaten na ontelbare jaren. Dit natuuronderwijs moet je gewoon gezien. Hebben als je Zuid-Afrika bezoekt. Ons laatste bezoekpunt was Godswindow waar je een enorm vergezicht hebt over de laagvlakte waar ook het Kruger park ligt. Via een afdaling van maar liefst 1000 meter kwamen we in deze laagvlakte terecht en na een hobbelige zandweg te hebben overleefd kwamen we aan bij ons resort aan de rand van het park. In een soort glamping safari tenten/cottages was ons verblijf voor de komende 3 nachten gereserveerd. Het heerlijke Zuid-Afrikaanse diner werd afgesloten met een verrassing voor de 2 jarigen van vandaag. Het personeel was gevraagd de door ons geregelde taart namens de organisatie op een feestelijke manier binnen te brengen. Al dansend met een flinke afvaardiging van het personeel werden onze 2 gasten in het zonnetje gezet.
Dag 4 Woensdag 13 September
Vandaag begon het echte Afrika avontuur. Met onze eigen truck vertrokken we na de nodige formaliteiten vervuld te hebben richting de wilde dieren die de afgelopen nacht allemaal aan de accu gelegen hadden 🙂 Na een stuk gereden te hebben kwamen de eerste antilopen al in beeld met daarna enkele zebra’s. De giraffen leken vandaag wel in de aanbieding! Behalve wilde dieren wonen er ook enkele hinderden soorten vogels in het park wat bijna net zo groot is als de helft van Nederland! In ons lijstje van vandaag in de collectie o.a. ;Olifanten, Hyena’s Gnoes, Impala’s Hypo’s ofwel Nijlpaarden, , Apen en speciale soorten Ooievaars en Parelhoenders. Onderweg hadden we een prachtige lunchplek in het park waar ook het nodige te zien was aan dieren en natuurschoon. Deze tijd van het jaar is alles nog fris en groen en bloeit er ontzettend veel. Uiteindelijk keerden we tegen 16.30 uur weer terug op ons resort voor een heerlijk diner in een echt Afrikaans ingericht restaurant.
Dag 5 Donderdag 14 september
Vandaag was er een vroege wake up call want de 2e gamedrive stond op het programma. Om 5 uur werd iedereen gewekt en om 5.30 uur stond het ontbijt al klaar. Vandaag volop zon dus een mooie dag in het vooruitzicht. Het vroege opstaan werd beloond met een aantal prachtige plaatjes die geschoten werden gedurende de tour. Helaas geen leeuwen in het vizier vandaag ondanks dat de rangers onder elkaar communiceerden. Maar wel andere dieren die we gisteren nog niet gezien hadden. Daarom heet het een game drive. Een garantie krijg je nooit. De dag werd weer gezellig afgesloten met een diner en een borrel na afloop.
Dag 6 Vrijdag 15 september
Helaas moesten we onze tassen weer in de truck opbergen want de volgende bestemming lag al op ons te wachten. Vandaag gaan we de grens oversteken naar Eswatini; het voormalige Swaziland. Van naam verandert in 2018 omdat de koning vond dat de naam te veel op Zwitserland lijkt bij het uitspreken. Aangekomen bij de grens kregen we 2 stempels in elk van de kantoortjes. Omdat er veel HIV en Aids voorkomt liggen er bij de grens overal condooms voor zowel mannen als vrouwen! De gemiddelde leeftijd is daardoor erg laag bij 57 jaar. Enorme landerijen met suikerriet trokken aan ons oog voorbij voordat we uiteindelijk het nationaal park binnen reden. De lunch was al op het complex klaargemaakt in de boordkeuken van de truck. Daarna kon iedereen op zijn gemak de typisch Afrikaanse huisjes gaan bewonderen waarin we gingen overnachten. Een echt Afrikaans gevoel in een park waar volop dieren rondliepen. Ondertussen werd er gekookt voor het diner wederom vanuit de truck. Het menu bestond deze avond uit een heerlijk Afrikaanse soep die met smaak genuttigd werd, Spaghetti Bolognese met gemengde salade, coleslaw en heerlijke warme groenten in kaassaus. Het toetje was deze keer een gemengd ijsje. Tussendoor was er een traditionele dansshow van locals. In het donker met alleen olielampen als verlichting en headlights of een lampje van de telefoon ging iedereen deze avond naar zijn cottage. Achteraf bleek dat sommigen de natuur wel van erg dichtbij hadden leren kennen!
Dag 7 Zaterdag 16 september
Als verrassing werd het ontbijt deze ochtend door het restaurant ter plaatse verzorgd. In een Afrikaanse omgeving met veel hout en beelden van de dieren die zich in de directe omgeving bevinden met op de achtergrond een grote vijver met echte dieren konden we genieten van de Afrikaanse wildernis. Even na 8.30 uur reden we als verrassing naar Swazi Secrets; Een fabriek die Etherische olie perst uit o.a. Maryland noten. De producten die hiervan gemaakt worden zijn inmiddels in veel speciaalzaken in Europa en de USA te vinden. We kregen een duidelijke uitleg over het verwerkingsproces van de noten die door thuiswerkers gekraakt worden en aan de fabriek verkocht. Er volgde een demonstratie hoe het persen in zijn werk ging. Net als bij olijven met een koude persing voor de topkwaliteit. We zagen hoe de producten verpakt weren en natuurlijk kon er gekocht worden wat ik gretig gebeurde tegen prijzen die niet te vergelijken zijn met bij ons. We vervolgden onze reis door wederom enorme gebieden met suikerriet. Het dagelijkse leven met veel vee langs de kant van de weg en traditionele huisjes en dames in traditionele kleding trokken aan ons zicht voorbij. De lunch was in een lokaal stadje met enorm veel mensen op de been. Hier kon ieder zijn eigen lunchpakketje samenstellen. We vervolgden onze rit met voor ons volle trucks met steenkool zie naar Port Elisabeth werden gebracht om o.a. Ons Nederlanders een warme winter te kunnen bezorgen! We reden door een gebied waar veel schalen van hout langs de weg hingen te bungelen voor de verkoop en enorme plantages met annanasjes. Natuurlijk met vele kraampjes langs de weg waar ze verkocht werden. Uiteindelijk kwamen we tegen 16.00 uur aan in St. Lucia aan de kust waar we de komende 2 nachten gaan verblijven. In de avond volgde een les Afrikaanse taal, een dansshow en een echter Braai. Vanavond op tijd naar bed want om 5.00 uur morgenvroeg vertrekken de 4 x 4 jeeps voor een morning gamedrive in het Hluhehluhe nationaal park.
Dag 8 Zondag 17 september
Vandaag de allergroenste start van de dag. Om 5 uur vertrok de groep verdeeld over drie 4 x 4 gamedrive jeeps richting Hluhluwe national park voor een gamedrive. De rit erheen duurt bijna 1 uur. Vandaag de vroege start. Het park is niet te vergelijken met het Kruger en is avontuurlijker met veel meer bergen en dalen. Omdat een ontbijt om 5 uur erg vroeg is was er rond 7.30 uur een goed verzorgde picknick in het park. Helaas waren de leeuwen en luipaarden in geen velden of wegen te bekennen. Waarschijnlijk bang voor de Nederlanders! Ondertussen werd op het overnachtingsadres gewerkt aan de lunch. Vandaag Hollandse kost; Pannenkoeken! Nadat iedereen na het middaguur terug was mochten ze iedereen goed smaken. Alles was op! Tijd om te relaxen. Menigeen liep even het dorp in, maar het mobiele theekransje bij de ingang was druk bezocht om het thuisfront bij te praten. Even voor 4 uur in de namiddag gingen we aan boord van een cruiseboot die ons het meer van St. Lucia liet verkennen. De kapitein was erg professioneel met de uitleg van het dierenleven in en boven dit meer dat gevoed wordt vanuit het binnenland met vers water en soms bij springtij zoet water krijgt aangevoerd. Hier leven meer dan 1000 nijlpaarden; een dier wat tot de gevaarlijkste voor de mensen behoort. Hij heeft al menig mensenleven beëindigt in St. Lucia tijdens zijn nachtelijke wandeling door het centrum! Een uitgebreide uitleg over het leven van deze zoogdieren volgde die zich onder water wel tot 30 km. Per uur al lopend kunnen verplaatsen. Over land tot wel 50 kilometer per uur! We hadden meerdere keren de kans ze van wel heel dichtbij te zien. Ook de krokodillen die hier leven zagen we. Maar door het niet al te warme weer bleven deze merendeels onder water. Voor de Hippo’s geldt het omgekeerde. Ze hebben een zeer gevoelige huid die niet tegen de zon kan en blijven bij warm weer de hele dag onder water. Ook hadden we regelmatig kans het vogelleven met wel meer dan 200 soorten die in dit gebied voor komen vast te leggen op foto. Na ongeveer 2 uur gevaren te hebben kwamen we weer terug bij de opstapplaats. De meesten verkozen een wandeling terug naar het resort om onderweg nog een blijk op te kunnen vangen van de lokale markt waar zelf gemaakte producten te koop werden aangeboden. Vanavond een outdoor diner in een lokaal restaurant met de hele groep.
Dag 9 maandag 18 September
Ondanks dat iedereen pas vanaf 7 uur zijn reistasje bij de bus hoefde af te geven was alles al geladen voor die tijd. Blijkbaar had iedereen weer volop zin in het nieuwe avontuur. Het ontbijt was bij het Forest hotel op korte afstand van onze verblijfslocatie. Een royaal en zeer uitgebreid buffet stond op ons te wachten. Met gevulde buikjes stapten we in onze truck voor de rit naar Drakensbergen met als hoogste top op ruim 2800 meter. Eenmaal op de autosnelweg richting Durban zorgde een kilometers lange colonne van ontelbaar veel vrachtauto’s geladen met steenkool voor het nodige oponthoud. Wij willen er de komende winter weer warm bijzitten en daarom exporteert Zuid-Afrika op dit moment tonnen aan steenkool. Alleen de capaciteit in de haven is niet groot genoeg om de enorme aanvoer te verwerken. Chauffeurs staan soms 1 dag in de rij om hun lading te lossen! Uiteindelijk waren we verlost van deze file op een plak waar wij richting Durban reden. Onderweg werd er verteld over de mensen uit India die het suikerriet in 1850 naar Zuid-Afrika gebracht hadden en zich hier nu permanent gevestigd hebben en inmiddels grote bedrijven hebben opgericht. Dit alles ging niet zonder slag of stoot. Ook voor hen had de rassendiscriminatie grote gevolgen in negatieve zin. De wegen rondom Durban met zijn meer dan 5 miljoen inwoners de 3e stad qua grootte werden steeds drukker en we passeerden het gebied waar vele van de 2500 miljonairs die Durban rijk is wonen. Hier inmiddels ook veel moskeen en minaretten gemiddeld van de vele krotwoningen van de locals. Even na de middag naderden we Howick waar de lunch werd gekocht om die niet veel later te nuttigen op de plek van het Nelson Mandela memorial. In deze omgeving is hij destijds gevangen genomen toen hij incognito onderweg was maar verraden was. Hier maakten de meesten van de gelegenheid gebruik dit indrukwekkende museum te bezoeken. Nog 2 uur rijden en we waren op onze eindbestemming. Een flinke Afrikaans massage ging hier wel aan vooraf en overal vriendelijk zwaaiende locals. Net voordat we aankwamen passeerden we een grote groep Afrikaanse jongens en meisjes die in onze ogen wel zeer schaars gekleed waren op weg naar een inwijdingsfeest. Aangekomen bij ons complex dacht iedereen al op leuke locaties gelogeerd te hebben, maar dit sloeg echt alles. Zo puur Afrikaans, De foto’s zullen het beter kunnen laten zien. Een heerlijk diner in buffetvorm was de afsluiting van deze wederom indrukwekkende dag.
Dag 10 Dinsdag 19 september
Nadat iedereen met of zonder hulp zijn cottage in het pikkedonker weer teruggevonden had was het vanochtend relaxt wakker worden. Menigeen stond echter al op tijd buiten om te genieten van het adembenemend landschap waarin wij ons bevonden. Baboon apen lopen hier vrij rond op het complex en honderden antilopen stonden te grazen op de enorme weides rond het complex. Met een royaal ontbijt werd de dag gestart en om 9.00 uur vertrokken we richting Cathedral Peak waar de meesten deelnamen aan een hike. De rest kon hier rondkijken en met de truck terug keren naar het resort. De wandelaars werden de bergen in genomen met onze lokale gids Wizeman die onderweg het e.e.a vertelde over deze machtige omgeving. Allereerst klommen we naar een plek waar nog bosjesmannen tekeningen van 2000 jaar oud te zien waren. Vervolgens via een afwisselend landschap liepen we naar een waterval waar het zonlicht prachtige plaatjes opleverde. Elke berghut heeft hier trouwens zijn eigen naam. Terug bij Cathedral Peak hotel tijd voor een drankje met uitzicht. Met de truck reden we weer naar onze bijzondere cottages. Nellie had ondertussen met behulp van enkele achter gebleven gasten de lunch bereid bij het zwembad met wederom een geweldig panorama. De namiddag was ter vrije besteding om de dag vervolgens af te sluiten met een diner in het restaurant van het complex. Afrika blijft verwonderen. Het is bijna niet vast te leggen op foto’s.
Dag 11 Woensdag 20 September
Inmiddels is iedereen gewend aan het vroege opstaan want dichtbij de evenaar begint het al vroeg licht te worden en evenzo vroeg donker te worden. Op speciaal verzoek konden we al eerder ontbijten omdat we vandaag een flinke route te rijden hadden. Nadat we afscheid genomen hadden van het altijd vriendelijke personeel overal waar je komt in Afrika reden we door een gevarieerd landschap met o.a. Veel tarwevelden die met enorme regeninstallaties besproeid werden door een glooiend landschap om tenslotte boven in de bergen een enorm blauw meer te zien wat ook gebruikt wordt om stroom op te wekken. Onze eerste stop was bij het Golden Gate Park met enorme rotsformaties van zandsteen. In Ficksburg kon iedereen met plan B vanwege de korte tijd die we hadden voor lunch deze zelf inkopen. Om een oponthoud bij de grens van Lesotho bij Masuro de hoofdstad te voorkomen reden we via een zandweg naar de Peka Bridge overgang waar slechts gemiddeld 30 personen per dag oversteken. En dat met een bezetting van 5 personen aan elke kant van de grens! Hoe houdt je mensen aan het werk! Hierdoor kregen we de kans langer van het leven in. Lesotho te genieten terwijl we diverse dorpjes passeerden. We maakten een stop in een van de dorpen en konden daar een stuk al lopend contact leggen met de lokale bevolking. Even verderop werd volop zandsteen gewonnen uit de bergen en langs de weg als bouwstenen verkocht. De hoofdstad was wat drukker met het verkeer en overal waar stoplichten waren werden volop waren verkocht. Overal werd gezwaaid want in Lesotho wonen alleen maar kleurlingen. De kleine kindjes zou je zo in je koffer mee naar huis willen nemen! Uiteindelijk kwamen we in de buurt van ons overnachtingsadres voor de komende 2 nachten. We moesten echter nog een horde nemen van 7 kilometer over onverharde weg. Dit liep echter geheel anders dan verwacht. Na een flinke plof bleek dat een van de achterbanden geklapt was. Voor de schrijver van dit verhaal geen verrassing! Een gedeelte van de groep ging een stuk lopend verder om op de top van de bergpas van het prachtig uitzicht te genieten. Uiteindelijk werd besloten met 3 achterbanden naar de eindbestemming te rijden. Na aankomst konden we al vrij snel aanschuiven voor een echte Afrikaans maaltijd met een enorme steak van de barbecue en typische Afrikaanse gerechten.
Dag 12 Donderdag 21 September
Met vrolijke vogelgeluiden werden de meeste gewekt voordat de wekker afliep deze zonnige ochtend. Een Lesotho ontbijt stond op ons te wachten voordat we om 9.00 uur met een aantal lokale gidsen een dorpswandeling gingen maken. Iedereen stelde zich voor aan ons om vervolgens via de “PC Hooftstraat” het dorp in te lopen. De winkeltjes werden bezocht en er werd uitgelegd hoe de mensen hier zonder stroom en stromend water leven. We waren welkom bij een lokale bierbrouwerij met proeverij. De meegebrachte spulletjes hadden gretige aftrek bij lokale bevolking wetende dat Lesotho tot een van de armste landen ter wereld behoort. Het dorp wat wij bezochten maakte deel uit van 14 dorpen in de vallei. Elk dorp heeft een chief en er is een zgn. Burgemeester voor alle 14 dorpen. Toiletten zijn een gat in de grond en drinkwater komt uit de grond gepompt. Desondanks zien de mensen er allemaal schoon gewassen uit. De herders die met hun vee de weilanden in trekken en daar soms wel 3 maanden in speciale hutten verblijven hebben allemaal een wollen mantel ter bescherming tegen de zon en kou. We brachten een bezoek aan een museum om te zien hoe mensen hier leven en hoe hun oven er uit ziet. Speciaal voor onze gasten had Paul gevraagd of het mogelijk was de plaatselijk school te mogen bezoeken. Dit is nl. Tegenwoordig niet meer toegestaan omdat de kinderen te vaak afgeleid worden. Ook hier werden de meegebrachte spullen gretig in ontvangst genomen. De hoofdonderwijzer legde ons in de schoolbanken gezeten uit hoe er hier gewerkt werd. Tenslotte passeerden we nog een kinderopvang en een lokaal winkeltje waar eigen gemaakte spullen gemaakt worden. Zoals vroeger vindt er in Lesotho nog veel ruilhandel plaats. Na een royaal verzorgde lunch door onze Nellie met heerlijke hamburgers en frietjes was het tijd om te relaxen. Om 5 uur konden we genieten van een gemengd koor wat prachtige liederen ten gehore bracht met aansluitend een dansshow en muziekvoorstelling met eigen gemaakte muziekinstrumenten. Wat een plezier hebben deze mensen in het maken van muziek. Na het avondeten dat letterlijk werd ingeluid werd er nog gezellig nagepraat in de bar.
Dag 13 Vrijdag 22 September
Om dezelfde problemen te voorkomen als op de heenreis vertrokken we deze ochtend om 7.30 uur met de bagage in een aparte auto over de hobbelige weg de bergpas over. Deze keer zonder bandenpech. Aan de andere kant werd de bagage alsnog in de truck geladen om vervolgens onze route te vervolgen. Onderweg vertelde Paul uitgebreid over Lesotho zelf met zijn typische eigenaardigheden en weetjes. De rit verliep voorspoedig en ook de oversteek over de grens terug naar Zuid-Afrika verliep probleemloos. Echter eenmaal onderweg richting onze lunchplek hoorden we een knal en was er weer een band die het begeven had. Hoeveel pech kun je hebben. Uiteindelijk werd er ter plaatse met behulp van meerdere handen een nieuwe band opgelegd. We konden onze rit met enige vertraging toch weer vervolgen. Op onze lunchplek waar Nellie en Paul weer inkopen moesten doen voor de komende dagen was het weer een drukte van ja welste. Nadat iedereen zijn lunchpakketje ingeslagen had vervolgden we onze rit richting het Areena resort in Cintsa in de provincie East London. Nog een keer een toilet annex koffie/ijs stop totdat we tenslotte het laatste gedeelte van deze rit konden maken. In de duisternis vanwege de opgelopen vertraging werden we door het vriendelijke personeel naar onze luxe cottages gebracht. Iedereen kwam verbaasd naar het restaurant om te vertellen hoe luxe hun onderkomen was. Met traditionele fish and chips werd deze extra lange dag uiteindelijk afgesloten.
Dag 14 Zaterdag 23 September
De dag begon met een introductie door een van de medewerksters van het park die vertelde over de activiteiten op het park. Een ervan was een gamedrive om Amy; de tamme giraffe die op het park opgegroeid is te gaan zoeken en voeren. Nadat iedereen daarna zijn ochtendvitamientjes binnen had kon men op zijn gemak park met rondlopende dieren gaan bekijken. Daarna reden we met de truck op korte rijafstand naar de Indische oceaan. Het weer was heel aangenaam om een strandwandeling te maken en bijzondere schelpen te vinden. Even na de middag was er een pannenkoeken lunch vanuit de truck geserveerd. Terwijl men aan het wachten was op de Hollandse pannenkoeken bleken er walvissen in de buurt te zijn. Deze plek is er ook om bekend dat men ze hier kan aantreffen. Buikjes weer rond en terug naar het Areena resort waar de meesten mee gingen doen aan de gamedrive en met leuke foto’s samen met Aby erop terugkwamen. Het diner was in een van Chalets met o.a. Originele Boboti en natuurlijk weer vlees waar Afrikanen dol op zijn! Inmiddels was ook onze extra gids Norman aangekomen die zich voorstelde en meteen de briefing deed voor de volgende dag op z’n Zuid-Afrikaans.
Dag 15 Zondag 24 September
De dag begon grijs met regen helaas. Zeer ongewoon voor deze tijd van het jaar. Nadat alle ontbijtspullen en de tassen ingeladen waren vertrokken we richting Addo. We reden via East London waar Norman. Het nodige over te vertellen had richting Kudu Ridge waar we de komende nacht zouden verblijven. Omdat de rit vandaag niet zo lang was werd er gestopt bij een Mall waar een toiletstop ingelast was. Hier werd ook de lunch voor vandaag ingekocht. Een stuk verderop werd gestopt bij een farmstal op z’n Zuid-Afrikaans ook wel padstal genoemd; een soort boerderijwinkels waar allerlei lokale producten en souvenirs verkocht worden. Via Port Elisabeth reden we langs kilometers lange krottenwijk richting onze eindbestemming. Helaas waren de weergoden ons niet goed gestemd deze dag het bleef grijs en regenen. Via een tweetal corridors kwamen we uiteindelijk aan bij de vriendelijke familie van Kuduridge. Ook zij waren deze watermassa niet gewend getuige de lekkages her en der. Dit mocht de pret echter niet drukken en iedereen zocht zijn eigen onderdak voor de komende nacht op. Ondertussen werd de braai klaargemaakt in de patio met een klein kampvuur. Vanavond weer een heerlijk gebrouwen soepje wat tot de laatste schep op was en natuurlijk weer veel vlees!
Dag 16 Maandag 25 September
Het had inmiddels de hele nacht geregend en door het gekletter op de daken van de tenten en de onderkomens was de nachtrust niet echt rust geweest. Maar nadat we ons hadden klaargemaakt voor het ontbijt was het droog en begon uiteindelijk de zon gelukkig weer volop te schijnen. Nadat we afscheid hadden genomen van de uiterst vriendelijke eigenaars en hun personeel die het heel erg vonden ons in deze regenbuien hebben moeten laten verblijven reden we richting Addopark. Na de nodige formaliteiten met o.a. Het invullen van de bezoekerslijst mochten we het park in. Norman vertelde onderweg volop over de dieren die we onderweg tegenkwamen zodat we een heel ander beeld kregen van het dierenleven. De naam olifantenpark konden we helaas maar 1 keer zien met een klein groepje olifanten dichtbij de weg. Echter diverse andere dieren en diertjes hadden wel interesse in ons deze dag! Even na de middag reden we aan de zuidkant het park uit waarna er weer een openlucht lunch geserveerd werd. Bij de mooie kustplaats Alfreds bay met luxe huizen werd nog een stop gemaakt en vertelde Norman weer over het hoe en wat van deze plaats. Nog 70 kilometer te gaan en we waren bij ons overnachtingsadres voor de komende 2 dagen; Het Tsitsikamma Lodge en Spa. Iedereen werd ondergebracht in zeer sfeervolle houten cottages met ieder zijn eigen Jacuzzi in de badkamer en dat in een groene bosrijke omgeving met zelfs een verwarmd buitenbad. Het diner was in het restaurant van het complex in buffetvorm geserveerd door het alweer zeer vriendelijke personeel. Hier bestel je nog een heerlijke fles wijn voor nog geen 10 Euro per fles! Onze Anny was deze morgen in de bus al in het zonnetje gezet vanwege haar verjaardag. Dit werd aan het einde van het diner nog eens dunnetjes overgedaan met taart namens reishuis.nl en Nomad en het personeel wat een serenade bracht aan de jarige.
Morgen lekker uitslapen want het ontbijt is pas om 8.00 uur.
Dag 17 Dinsdag 27 September
Evenals gisterenmorgen werd het uiteindelijk droog en verscheen er zelfs weer een zonnetje. Zeer ongebruikelijk voor dit jaargetijde dat er zoveel neerslag in korte tijd valt. Ook hier heeft men last van de klimaatverandering. Na een heerlijk uitgebreid ontbijt in het restaurant van het complex reden we richting Tsitsikamma national park dat in de top 3 van de meest bezochte parken in Zuid-Afrika staat. Na de nodige formaliteiten bij de ingang waarbij de hele deelnemerslijst toch met pen op HUN formulier overgeschreven moest worden konden we na betaling van de entree het park inrijden. De storm van afgelopen week had het restaurant dat aan de rand van de zee stond volledig vernietigd! Catel Baron die in de Nationale parken de horeca verzorgd was al wel bezig met de bouw van een permanent gebouw, maar dit is pas in 2025 klaar! Improviseren dus. Na een prachtige wandeling over een houten wandelpad van bijna 1 kilometer lang kwamen we halverwege bij een leerplan uit waar Norman vertelde over de geschiedenis van deze plek waar houthakkers voor een mager loontje bomen kapten totdat de regering er een einde aan maakte om verdere ontbossing te voorkomen. bij de 3 hangbruggen aangekomen die over de kloof die uitmondde in de Indische oceaan en hierover aangelegd waren sinds eind jaren 60 en inmiddels een paar keer vernieuwd. Een echte publiekstrekker! Nadat de nodige foto’s gemaakt waren liepen we weer terug naar de truck. Net op tijd want het begon alweer te regenen. Wij hadden dus echt geluk gehad. Terug bij het resort werd de lunch voorbereid. De namiddag werd door diverse gasten gebruikt voor een lekkere massage. Na het avondeten kregen we weer een briefing wat er de komende dag op het programma stond.
Dag 18 Woensdag 28 September
Eindelijk waren de weergoden ons weer goed gezind. Met een zonnetje werden we wakker gemaakt en dat zou der de rest van de dag ook blijven. Nadat de tassendragers alle bagage in de bus hadden geladen en de buikjes weer gevuld reden we in korte tijd naar een brug met daaronder een enorme kloof. Hier vertelde Norman over het ontstaan en ook over de Babboons die zich hier ophouden. Onder de brug lagen uitwerpselen van hun die trouwens lijken op de van mensen. We stammen er per slot van rekening ook van af! Aan de reuk kunnen ze herkennen of het van hun eigen familie is of dat er een vreemdeling in hun leefgebied zich heeft binnengedrongen. Een klein stukje verderop kwamen we aan bij de beroemde Bungyjump brug waar mensen zich vrijwillig naar beneden laten vallen; aan een elastiek weliswaar over meer dan 200 meter! Het is daarmee dan ook de hoogste Bungyjump brug ter wereld Er werd deze zonnige ochtend dan ook volop gesprongen. Op de parkeerplaats verkochten locals hun eigen gemaakt souvenirs uit o.a. Hout en steen, maar ook van legen koffiecapsules waren prachtig voorwerpen gemaakt. Op onze weg naar Knysna waar we uiteindelijk naar toe gingen stopten we nabij Plettenberg waar zich een Apenpark en het vogelpark Bird of Eden bevond. Het grootste gedeelte van het gezelschap ging een bezoek brengen aan een van beide parken. Vooral het vogelpark mocht zich in terechte grote belangstelling verheugen. Er kwamen heel wat kleurrijke foto’s op de groepsacties terecht na afloop. Vandaag weer eens een openlucht picknick lunch bij deze plek. We vervolgenden onze rit om vervolgens bij een mooi uitzichtpunt over de Oceaan te kunnen genieten van de heerlijke zon. Deze plaats zelf wordt veel door rijke mensen bezocht en bewoond gezien de vele luxe huizen die tegen de heuvels gebouwd waren. Niet veel later stopten we dan ook in het centrum om daar te genieten van de strandactiviteiten met de enorme golven. Tegen 16.00 uur kwamen we al aan in Knysna waar we gingen verblijven in een compleet houten hotel op de eerste verdieping met luxe kamers. Lekker tijd om te relaxen want de waterfront met zijn vele gezellige winkeltjes lag op loopafstand van ons hotel. De avond werd afgesloten met een diner aan zee in een lokaal visrestaurant.
Dag 19 Donderdag 29 September
Als iemand lichter naar huis gaat dan dat hij gekomen is ligt dat zeker niet aan de maaltijden die hier voorgeschoteld worden. Ook gisterenavond weer heerlijk gegeten. Het ontbijt in het Graywood hotel was ook weer voortreffelijke. Om 8.30 uur vertrokken we richting Oudtshoorn. Allereerst werd een prachtig watergebrek bezocht dat bij vloed onderloopt en een verbinding vormt met een rivier. Een vrouw stond schreeuwend te bidden aan de rand van de zee om contact te leggen met haar dierbaren die overleden waren. Hierna klommen we de bergen in en maakten diverse stops bij weidse uitzichtpunten om met heerlijke zomerse temperaturen te genieten van het uitzicht. Nadat we een bergpas over gereden waren kwamen we in een vallei waar heel veel hop verbouwd werd. Daar stopten we ook bij een echte Padstal waar menigeen iets naar zijn gading vond om mee te nemen naar huis. Na nog zo’n 50 kilometer verder gereden te hebben stopten we bij een struisvogelboerderij waar een boeiende rondleiding volgde met een Nederlands sprekende gids die Paul nog kende van de vorige edities. Iedereen heeft nu een heel ander beeld van deze bijzondere dieren die gefokt worden voor de veren, het vlees en de huid die heel duurzaam is. Aan de overkant van de weg stond de laatste truck lunch voor deze reis voor ons klaar. Nadat alles weer was opgeruimd reden we in korte tijd naar de beroemde Congo caves. Wat plek van vers water betekent in het Afrikaans. Met een gids betraden we uiteindelijk 5 verschillende kamers die ooit door Nederlander midden 1800 ontdekt zijn. Ook hier hebben oorspronkelijk de bosjesmannen in gewoond. Ons hotel voor deze nacht is van de beroemde Marriot keten. We slapen allemaal in luxe rondavels die heel stijlvol zijn ingericht. Het avondeten staat alweer op ons te wachten.
Dag 21 Zaterdag 30 September
Na een echt zeer luxe ontbijt om alvast weer een beetje te wennen aan de terugkeer in de westerse wereld reden we allereerst naar Boulders beach. Omdat we de Pinguïns gisteren niet gezien hadden reden we naar deze plaats waar ze echt volop aanwezig waren in een van de Nationale parken. Hier is ook een grote marinebasis gevestigd en liggen veel luxe huizen. Na veel kiekjes gemaakt te hebben van deze prachtige dieren die een witte buik hebben om niet gemakkelijke gespot te worden door hun zeevijanden reden we naar de oorspronkelijk eerste wijnboerderij ooit gesticht op een enorm landgoed. Met een beetje alcohol in de bol na deze proeverij reden we weer richting Kaapstad. Het weer was dusdanig opgeknapt dat we besloten deze namiddag de Tafelberg te bezoeken. Gelukkig viel het mee met de drukte en konden we al snel genoeg met een van de gondels waar telkens 75 personen in pasten mee naar boven. We werden beloond met een prachtig uitzicht over de baai van Kaapstad en in de verte was Robben eiland ook goed zichtbaar. Niemand had spijt van deze mooie ervaring want boven was van alles te zien’ Van bijzonders planten en bloemen die alleen op. De Tafelberg voorkomen tot een dasje dat door menigeen op foto was vastgelegd. Deze voorlaatste dag werd afgesloten met een diner bij Marco’s waar een liveband iedereen in beweging bracht met opzwepende muziek en dans. Ook het lied dat Neil tijdens de reis aan de gasten geleerd had werd door de band ten gehore gebracht en iedereen zong volop mee. Wat een ritme hebben de Zuid-Afrikaners in hun lijf. De zanger en een dame in typische kleding bracht volop stemming in het restaurant. Het bedienend personeel was ook allemaal traditioneel gekleed. Wat een prachtige afsluiting van deze zeer gevarieerde reis.
Dag 22 Zondag 1 Oktober
Met een stralend blauwe lucht werden we deze laatste dag wakker om vervolgens om 9.30 uur richting het centrum te rijden om het Nederlandse fort te bezichtigen. Heel toevallig was er deze dag een ladies run tegen borstkanker op de plek waar wij moesten zijn. Gelukkig konden we bij de ingang van het fort parkeren waar Norman een uitgebreide uitleg gaf over de geschiedenis van dit enorme verdedigingswerk waarvan de bouw 13 jaar geduurd heeft. Stadswapens van
O.a, Amsterdam Rotterdam, Hoorn, Delft, en Middelburg waren oven de entree te ze. En een leeuw met 7 pijlen in een van zijn poten die de zeven provincies van destijds voorstelden. Hierna liepen we richting het plein waar een enorme menigte in roze t-shirts aan de run bezig waren. Even verder op zagen we het oude gemeentehuis met p het bordes een levensechte sculptuur van Nelson Mandela. Hier had hij op de dag van zijn vrijlating meteen een toespraak gehouden. Daarna ging het verder naar de Kathedraal waar Desmond Tutu zijn kerkdiensten hield. Aan de overkant stond een stukje van de Berlijnse muur dat Nelson Mandela als geschenk had ontvangen. Via het park waar vroeger groenten fruit werden verbouwd om even verderop op het marktplein te verkopen en waar zelfs een 300 jaar oude perenboom stond kwamen we bij de 2 banken die destijds alleen voor blanken of voor zwarte mensen gebruikt mochten worden! Uiteindelijk kwamen we bij het marktplein aan wat tegenwoordig een toeristenmarkt herbergt. Via de Bo Kaap met zijn gekleurde huisjes reden we richting Waterfront waar de rest van de tijd tot aan het vertrek naar het vliegveld werd doorgebracht. Een bonte menigte van mensen is hier elke dag te vinden en her en der zijn straatartiesten te zien. Na afscheid genomen te hebben van de mensen die ons deze reis begeleid hadden ging het richting incheckbalie. Als kers op de taart kwam Shaun die ons eigenlijk zou gidsen en voor ons zou koken op het laatste moment nog naar het vliegveld om zich te verontschuldigen en afscheid te nemen van ons.