Verslag rondreis Tenerife 20-27 oktober 2015
Dag 1 Dinsdag 20 Oktober
Met een nachtelijke rit begon ons reisavontuur naar het grootste van de 7 Canarische eilanden; Tenerife. Via de diverse opstapplaatsen reden we richting Luik waar we ingecheckt werden voor onze Jetairfly vlucht. Geheel volgens schema kwamen we even na 11 uur lokale tijd aan op het vliegveld van Reina Sofia. Omdat er veel vluchten tegelijk aangekomen waren werden onze gasten via een andere uitgang naar buiten geleid. Dit terwijl Sebastian en Paul bij de gebruikelijke uitgang stonden te wachten! Een telefoontje loste dit “probleempje”snel op. Om de transfer naar het verblijf zo comfortabel mogelijk te laten verlopen reed Paul met een auto vol koffers een keer heen en weer terwijl Sebastian samen met de andere chauffeurs de andere busjes ging huren. Een eerste kennismaking met de locale gewoontes volgde al snel want er werd gestopt bij een Cafeteria waar gebruik gemaakt werd van het lunchmoment. Dat Spanjaarden van grote porties houden werd al snel duidelijk toen de bestelde bocadillo’s, tosti’s en sandwiches gebracht werden. Ook de prijzen zijn niet ter vergelijken met in Nederland. Hierna reden we in korte tijd naar ons hotel voor de check-in. Om de omgeving wat beter te leren kennen reed Paul na enige tijd met de groep naar het centrum van L. Cristianos voor een korte wandeling. Terug in het hotel reden we daarna naar ons eerste dineradres; El Cordero ofwel het schaap waar een locale maaltijd geserveerd werd. De eerste keer voor sommigen om kennis te maken met het eten van Tapas. Aan het einde van deze heerlijke maaltijd met veel locale gerechten volgde er nog een Chipito ofwel een likeurtje. Later in de week zou er een carbootsale volgen omdat er een aantal gasten wel een fles (of meer) mee naar huis wilden nemen. Vanavond op tijd het bed in voor een welverdiende nachtrust.
Dag 2 Woensdag 21 Oktober
De weersvooruitzichten waren niet te geweldig wat eigenlijk niet gebruikelijk is voor deze periode van het jaar. Desondanks reden we even na 9.00 uur richting het noorden. Na een rit van bijna 1 uur kwamen we aan in de oorspronkelijke hoofdstad La Laguna. Nadat de busjes in de parkeergarage verdwenen waren liepen we naar het oude centrum waar de meesten zicht nestelden op een terrasje voor een lekkere kop koffie. Om 11.30 uur was het verzamelen geblazen voor de groep bij het infocentrum waar onze vaste enthousiaste gids Dominga samen met Sebastian en Paul begonnen aan een boeiende stadswandeling. Op deze manier konden we een aantal gebouwen van binnen bezoeken wat normaal gesproken niet mogelijk is als je op eigen gelegenheid de stad gaat verkennen. Helaas kregen de weergoden gelijk want we hielden het niet droog terwijl we terug liepen naar de startplek. Hier kregen we ruim de tijd om de lokale markt te bezoeken met vlees, kaas, groenten en fruit etc etc. Hier werd op advies van Dominga massaal van de Baraquito geproefd. Ondanks een goede voorbereiding duurde het enige tijd voordat we echt op pad konden naar onze volgende bestemming; Chinamada. Door de enorme regenval was het een beetje onoverzichtelijk waar iedereen was. Uiteindelijk reden we samen de bergen in. Hier stond ons een heerlijke locale maaltijd te wachten met natuurlijk ook weer tapas in een heuse grot. Wonderbaarlijk hield het bijna op te regenen dus de wandeltocht waar we werden beloond met een fraai uitzicht kon gelukkig ook doorgaan. Inmiddels was het 16.00 uur voordat we de bergen uitreden richting onze laatste bezienswaardigheid; Candelaria. Dit is het Lourdes van de eilanden waar 2 x per jaar een processie plaatsvindt. Sebas vertelde bij de grote grot over het ontstaan van het fenomeen de zwarte Madonna. Daarna werden er diverse kaarsje ontstoken in de kerk waar het elke dag een komen en gaan is van bedevaartgangers. Na terugkomst in L. Cristianos kon ieder de resterende avond naar eigen genoegen invullen.
Dag 3 Donderdag 22 Oktober.
Ook voor vandaag was voor het weer niet veel goeds voorspeld wat later op de dag ook zou blijken. Met een heerlijk zonnetje verlieten we onze standplaats en reden via een prachtige route de bergen in op weg naar Icod de los Vinos. Hier werden we bij het bezoekerscentrum welkom geheten door onze locale gidsen voor de excursie door een lavatunnel die nog niet zolang gelden is opgesteld voor het publiek. Allereerst een filmpresentatie om wat meer te weten te komen over de vulkanologie. Met 2 kleine busjes reden we in 2 afzonderlijke groepen naar de plek waar de tocht begon. Gewapend met een mijnwerkershelm en batterijpack liepen we door een bosrijk gebied. Hier werd regelmatig gestopt voor een uitleg. Voor vele een openbaring wat de natuur allemaal te bieden heeft. Daarna werd het donker terwijl we afdaalden naar de lavatunnel. Een wereld op zich. Aan het einde volgde nog een kleine proef om te laten zien hoe donker het onder de grond echt is. Dit terwijl er toch vele dieren leven. Na deze boeiende excursie reden we de berg af richting Rincon. Inmiddels begon het te regenen. Onze maaltijd van vandaag was midden in een bananengebied. Ook hier was er weer goed voor ons gezorgd en de wijn vloeide rijkelijk. Wonder boven wonder werd het droog toen we na de maaltijd in korte tijd naar Puerto de la Cruz reden. Hier kregen we ruim de tijd zelf de stad te verkennen. Er stak zelfs een klein zonnetje op! Tegen 18.30 uur was het verzamelen geblazen bij de locale Plaza. Aanvankelijk verliep de terugreis voorspoedig. Er was wel wat regen en aan de andere kant was een ongeluk gebeurt met enkele kilometers file tot gevolg. We wisten toen nog niet wat ons te wachten stond. Naar mate we Santa Cruz naderden begon het steeds harder te regenen. Het leek op een wolkbreuk waar maar geen einde aan kwam. Het werd alsmaar erger en erger. Op een gegeven moment konden we echt niet meer goed doorrijden en zagen we overal lang de weg watervallen naar beneden komen. Paul is al veel op dit eiland geweest, maar nog nooit zoiets meegemaakt. Deze situatie bleef doorgaan tot we thuis waren. Daar bleek het ook noodweer want men kon de voeten niet droog houden terwijl men naar het hotel liep. Heet water zeilde als een kleine beek voor de entree van het hotel langs. Dit extreme weer haalde zelfs het Nederlandse nieuws.
Dag 4 Vrijdag 23 Oktober
Op deze in principe vrijdag dag scheen de zon uitbundig. Het grootste gedeelte van de groep ging echter samen met Paul naar het Reserva Ambiental de San blas. Dit complex niet ver gelegen van onze verblijfslocatie biedt de bezoeker een blik in het verleden van het eiland. We werden heel gastvrij ontvang door een vriendelijke juffrouw die ons allereerst naar een filmruimte bracht waar de verschillende levensvormen van mensen, planten en dieren getoond werden. Daarna volgde een wandeling door diverse ruimtes die een attractieparkachtig beeld gaven van het verleden. Dit was echter iets heel anders als wat ons daarna te wachten stond. Met speciale headphones waar we in onze eigen taal het hele verhaal konden volgen liepen we vervolgens door een prachtig natuurgebied waar we op verschillende plaatsen uitleg kregen over wat we zagen. Je moet het gezien hebben om te snappen wat ik bedoel. Ook waren er op enkele plaatsen figuranten die het verleden uitbeelden. Na deze meer dan 2 uur durende tocht werden we opgefrist met een heerlijk flesje koel water en konden we onze tour vervolgen. Omdat het weer vandaag super was met strak blauwe lucht zagen we dat de Teide een wit deken had gekregen. Dit leverde prachtige foto’s op. Heel bijzonder dat dit in oktober al gebeurt. Op advies van Sebastian reden we daarna naar El Medano waar we met een heerlijk ijsje in de hand een wandeling maakten de de straatjes en langs de boulevard van dit Surfdorp. De rest van de dag was ter vrije besteding.
Dag 5 Zaterdag 24 Oktober
De dag na deze watersnood was te zien wat de schade was. Overal lag zand en stenen op de straten en trottoirs. In L Cristianos aan de boulevard was het riool over de stoep gelopen! Ook hier heeft men steeds vaker last van weersextremen. Maar desondanks alles gingen wij vandaag weer gewoon op pad. Deze dag was onze bestemming o.a. La Orotava. Omdat de meeste de beroemde drakenboom niet hadden gezien 2 dagen geleden werd besloten de route aan te passen en Icod zelf met een bezoek te vereren. Via een mooie natuurrijke route kwamen we in het fraaie centrum aan en konden we na een korte wandeling de beroemde boom bewonderen. Er waren echter een aantal dames die meer oog hadden voor wat anders! Er werden nl. zelfgemaakte sieraden verkocht die niet aan de aandacht konden ontschieten! Ook dat hoort erbij. Wellis waar bewolkt maar toch droog ondanks de vooruitzichten reden we hierna naar La Orotava. Een prachtig oud centrum met straten tegen hellingen op. Hier wordt elk jaar een zand en bloem mozaïekfestival gehouden. In het locale museum wat we bezochten was hiervan een goed voorbeeld te zien. De typische balkonnetjes waardoor deze plaatst ook zeer bekend is, trokken ook volop de aandacht. Na een korte wandeling langs o.a. een van de botanische tuinen kwamen we bij een andere bloem en plantrijke plek waar de nodige foto’s gemaakt werden. Het is nu de tijd van de Strelizia’s die volop in bloei staan. Her en der zag je ook al de eerste kerststerren ontluiken die je hier als grote struik kunt zien. De bloemenpracht is o.a. iets waar deze stad ook heel bekend om is. Nadat we onze auto’s weer gevonden hadden reden we door naar het uitzichtpunt van Humbolt. Hier hadden we een mooi overzicht over de hele vallei. Onze maaltijd van vandaag was ook weer georganiseerd op een speciale plek. Hiervoor moesten we echter wel een hele klim maken met onze auto’s. Hellingen van 30 % waren geen uitzondering. Echter we kwamen wel terecht in een bijzondere omgeving mat allemaal druivenstruiken om ons heen die nog maar kort geleden geoogst waren. De Guachinche die we bezochten lag er helemaal tussenin. Omdat er regen dreigde werden we binnenhuis ondergebracht. Was dat niet het geval geweest dan hadden we onder de druivenranken met daaraan nog volop druiven onze maaltijd genuttigd. De eigenaresse serveerde ons wederom een heerlijke locale maaltijd met typische streekgerechten. Ook hier stroomde de lokale wijn weer rijkelijk. Zo sterk als we geklommen waren, zo sterk was natuurlijk ook de daling naar beneden. Maar we waren er inmiddels een beetje aan gewend. Via de autosnelweg reden we in korte tijd weer terug naar het zuiden.
Dag 6 Zondag 25 Oktober
Natuurlijk kan bij een bezoek aan het eiland van de eeuwige lente een bezoek aan de hoogste berg van Spanje; De Teide niet ontbreken. Via Villaflor waar we stopten bij de El Gordo boom voor een paar mooie foto’s klommen we door een wederom bijzonder landschap naar boven. Aanvankelijk dachten we dat het weer een beetje zou tegenvallen. Het tegendeel was waar. Toen we de vallei binnenreden opende de hemel zich voor ons en hadden we een prachtig zicht op de enorme krater met een doorsnee van wel 17 kilometer op sommigen plaatsen. Middels enkele stops kwamen we bij onze koffiestop waar een wandeling gemaakt kon worden. Vanwege het soms aanwezige wolkendek werd besloten niet met de kabelbaan naar boven te gaan. Uiteindelijk reden we verder en stopten bij Teletubbieland voor een paar mooie foto’s. Aan de andere kant van het Parc Nacial brachten we een bezoek aan het infocentrum waar men speciaal voor onze groep een filmpresentatie toonden in de Duitse taal . Dit gaf ons weer een ander beeld van het onstaan van dit natuurgeweld. De terugweg volgde door een lavagebied waar regelmatig filmopnamen plaatsvinden. Later in de middag waren we terug in Los Cristanos. Tegen 19.30 uur reden we met onze busjes naar Adeja; het kipdorp. Alle restaurants serveren hier alleen maar kip en konijn. Aan het begin van de barranco del infierno lag ons restaurant met een mooi uitzicht op de baai. Ook hier weer een steile weg om er te komen. Maar het was wederom de moeite waard. Er werd weer genoten van een heerlijke maaltijd met de gemarineerde kip naar recept van het huis. Nadat Sebastian het nagerecht van het huis enorm aangeprezen had bleek achteraf dat ze nog maar 5 porties hadden! Maar er was gelukkig keuze genoeg met andere zoetigheden.
Dag 7 maandag 26 Oktober.
Op deze helaas alweer laatste dag van deze zeer afwisselende rondreis vertrokken we met een prachtige blauwe lucht via de kustweg naar het uiterste zuidelijke punt van het eiland; Los Gigantes. Hier bezochten we allereerst een Mirador waar we een mooi zicht hadden op de enorme kliffen waar deze plaats zijn naam aan dankt. Daarna reden we via een slingerende weg naar boven naar Santiago del Teide. Aan het einde van dit hoog gelegen dorp werd het echt kronkelig. Via een weg met vele haarspeldbochten kwamen we in een prachtig landschap terecht zoals we het deze week nog niet gezien hadden. Blijkbaar waren we niet de enigen die dit wilden zien, want aangekomen in Masca was er geen vrije parkeerplek te vinden. Dus iedereen kon uitstappen en de busjes reden verder naar een plek waar je ook een mooie uitzicht hebt op deze kloof waar veel gewandeld wordt. Na dit bezoek passeerden we een bergpas waar je op hetzelfde moment zowel de noord als de zuidkust kunt zien. Van het ene op het andere moment veranderde ook het landschap en werd alles groener en zagen we veel akkers. We hadden geluk want de weg naar punta Teno was vandaag weer open nadat er de afgelopen dagen door het slechte weer gesteente naar beneden was gekomen. Om die reden was deze weg de afgelopen 3 jaar afgesloten om er enorme netten overheen te spannen. Langse de stijle bergwand reden we door een prachtig landschap naar het uiterste zuidelijke puntje van het eiland via Buena vista del Norte naar Punta Teno. Onderweg zagen sommigen de dolfijnen die hier hun leefgebied hebben opduiken. In de buurt van de vuurtoren kon de meegebrachte lunch genuttigd worden. Jammer dat we geen zwemkleding meegenomen hadden want het was hier heel goed toeven. Vanwege een ander soort watersnood reed Paul als eerste naar de volgende bestemming Garachico om deze nood te lenigen. Dit dorp dat ruim 300 jaar geleden nog getroffen is door een vulkaanuitbarsting waarbij een groot gedeelte van het dorp bedolven is onder de lava is daardoor een stuk opgeschoven. We konden dan ook zien waar de oude haven oorspronkelijk lag. Naderhand is er een compleet nieuw dorp overheen gebouwd. Nadat iedereen zijn natje met of zonder droogje had genuttigd maakten we in korte tijd een flinke klim naar boven. Hier kregen we nog een beter beeld wat de laatste uitbarsting had veroorzaakt en zagen we duidelijk een nieuw plateau. Vanwege de laaghangende noordelijke bewolking reden we hier een tijdje doorheen en druppelde het af en toe een beetje. Toen we echter aan de zuidelijke afdaling begonnen trok het van het ene op het andere moment meteen weer open en zagen we de zon weer volop tevoorschijn komen. Via de onlangs geopende autoweg arriveerden we in korte tijd weer in Los Cristianos. Voor vanavond stond een bezoek aan een heus visrestaurant op het programma. Het grootste gedeelte van onze groep ging hier samen met Sebastian en Paul naartoe in La Caleta. Er was niets te veel gezegd want het smaakte iedereen voortreffelijk. Je kon bijna met je eigen hengel de vis uit zee halen want het restaurant lag pal aan zee. Nog maar een nachtje slapen en het zit er alweer op.
Dag 8 Dinsdag 27 Oktober
Omdat het vliegtuig pas even na 12.00 uur vertrekt kan iedereen op zijn gemak aan het ontbijt. Paul bracht alvast een busje vol met koffers naar het vliegveld zodat iedereen daarna ook zijn eigen plekje in kon nemen in een van de busjes. Na een vlotte check in en een hartelijk afscheid kon iedereen door de controle om helaas weer terug te vliegen naar Nederland.