Verslag wandelvakantie La Gomera & Tenerife 16 tm 25 maart 2017

Donderdag 16 Maart
Nadat iedereen tijdens een besloten bijeenkomst voorafgaand aan deze actiefe vakantie was geïnformeerd over het verloop werden de deelnemers in de vroege ochtend met een bus van Munckhof naar het vliegveld van Weeze gebracht samen met Chi. Na een voorspoedig vlucht werden de gasten door Paul op het vliegveld van Reina Sofia opgewacht om vervolgens de gehuurde auto’s in ontvangst te nemen. Omdat alles heel vlot verliep had men na aankomst in de haven van los Cristianos nog 2 uur de tijd voor een eerste verkenning van het dorp en een lekker kopje koffie op het terras want de zon scheen uitbundig. Even na 15.00 uur arriveerden we met de ferry van Armas in de haven van de hoofdstad San Sebastian de La Gomera met zijn slechts 5000 inwoners. Na de check in samen met Paul een korte ontdekkingswandeling door het centrum om de plekjes aan te wijzen voor de dagelijkse inkopen voor de picknick. Om 19.00 uur konden we aanschuiven voor een heerlijk diner in een restaurant aan de haven met een mooi uitzicht. De eigenaar liet ons naast zijn voortreffelijke kookkunst ook kennis maken met El Silbo de fluittaal van het eiland die zelfs in het Nederlands herkenbaar is. Na deze lange dag dook iedereen op tijd zijn bedje in.

Vrijdag 17 Maart
Na een heerlijk ontbijt in buffetvorm met voor elk wat wils stond onze gids voor de komende 3 dagen Encor op de parkeerplaats op[ ons te wachten voor een rit de bergen in naar ons eerste startpunt. In korte tijd bevonden we ons al op grote hoogte van zo’n 1000 meter om door de wolken heen uiteindelijk in Arure aan te komen. Het weer was ons goed gezind want het was droog en af en toe was het zelfs zo warm dat we in korte mouwen konden wandelen. Met de nodige uitleg onderweg van wat we allemaal zagen wat anders was dan in Nederland. Precies op de plek waar we onze picknick hadden kwam er wat nattigheid naar beneden. Echter van korte duur want zodra wij verder liepen brak de zon alweer door. Via een heel afwisselend landschap met veel bloeiende bomen en planten arriveerden we tegen 16.00 uur weer bij ons startpunt waar een lokaal restaurant er te uitnodigend uitzag om het links te laten liggen. De Dorado’s smaakten er in elk geval goed en dat voor On-Nederlandse prijzen! Terug in San Sebastina lekker tijd om even te relaxen. De avond was gereserveerd voor een diner in Inta. Een afwisselende maaltijden met veel tapas, veel vlees, veel wijn en bier en ter afsluiting nog een lekkere chupito. Dat alles voor het waanzinnige bedrag van € 17,- bij elkaar! Voor herhaling vatbaar.

Zaterdag 18 Maart
De volgende dag begonnen we na het ontbijt hoopvol aan de langste wandeling op dit eiland. Echter de plotseling opkomende regen gooide roet in het eten. Omdat we een reservedag hadden was er al snel een alternatief plan. Samen met onze gids reden we naar El Cedro midden in het nationaal park waar hij een finca bezat waar hij allerlei groenten en fruit verbouwde. Doornat kwamen we al lopend aan bij zijn huis waar we werden getrakteerd op lokale thee. Samen met Paul werden tijdens deze tea time de beide busjes opgehaald zodat we nagenoeg opgedroogd onze reis konden voortzetten. Dat Encor ook van avontuur houdt bleek wel uit de rit die daarna volgde. Via een bosweg waar geen einde aan leek te komen met vele hobbels en kuilen kwamen we uiteindelijk weer in de bewoonde wereld terecht van Agulo. Hier kwamen we echter allemaal wit spul op de weg tegen! Wat bleek; een enorme hagelbui had het landschap omgetoverd in een winterse wereld. Zeer zeer ongebruikelijk voor deze tijd van het jaar en dat ook nog op een eiland waar nooit sneeuw of hagel valt. Dat dit ons mocht overkomen. Naderhand bleek dat Tenerife ook de volle laag had gekregen. Het leverde in elk geval heel bijzondere plaatjes op. Hierna vervolgden we soms stapvoets onze weg naar het bezoekerscentrum voor de lunch. Aanvankelijk was het koud, maar al snel kwam de zon weer tevoorschijn. Er werd nog een film voor ons gedraaid waarna we onze reis vervolgden naar een plek met een glazen uitzichtplateau voor een blik over de vallei van Agulo direct aan zee. Na de afdaling reden we richting Hermigua waar we stopen bij de plaatselijke koekjesbakker. Er werden goede zaken gedaan! Later in de middag waren we weer terug bij ons hotel en in de avond gingen we weer dineren in de haven met heerlijke verse vis op het menu.

Zondag 19 Maart
De volgende dag waren de weersomstandigheden gelukkig weer veel beter zodat we de geplande tocht van gisteren konden aanvaarden. Met de busjes weer de bergen in over zeer goed geasfalteerde wegen waar ze op Tenerife nog wat van kunnen leren. Alleereerst maakten we een klim naar het hoogste punt op zo’n 1400 meter. Na enige uitleg over de historie van deze plek zetten we de daling in naar el Cedro. Het landschap was heel bijzonder door de o.a. met mos begroeide bomen en de vele laurierbomen die hier groeien. Ook de vele soort paddestoelen waren somen heel bijzonder om te zien. Tijd voor een groepsfoto bij het vroegere zwembad midden in het natuurpark. De picknick was vandaag bij een kerkje midden in het dal. Tijd voor de klim naar boven. Deze verlipe geleidelijk zodat de 700 meters hoogteverschil eigenlijk wel meevielen. Paul moest even een trucje gebruiken om de laatse kilometers te overbruggen maar uiteindelijk haalde iedereen de eindstreep. Terug in de hoofdstad waar Christoffel Columbus ooit zijn laatste stop had voordat hij Amerika ontdekte. Het diner werd genuttigd bij Inta waar we al eerder waren geweest. Omdat Paul zelf geen alcohol drinkt mocht hij 2 keer de berg op om de gasten weg te brengen en naar huis te brengen.

Maandag 20 Maart
Onze laatste volle dag La Gomera begon meteen al zonnig met temperaturen boven de 20 graden. Vandaag een korte rit van slechts 20 minuten naar de plek waar de wandeling begon in het gebied van las Lajas. Door een landschap met veel Agave en geiten klommen we naar boven waar we bij een kapel uitkwamen waar 1 keer per jaar een heel weekend een bijeenkomst plaatsvindt. We werden weer beloond met vele prachtige uitzichten. Elke dag weer een heel andere belevenis. Door een mooie groene tunnel en flink wat trappen oplaag kwamen we aan bij een brug waar ze de leuning aan de verkeerd kant gemaakt hadden. Ook hier komen er bouwfoutjes voor. Nu konden we met de echte afdaling beginnen. Onderweg zagen we diverse grote en klein lava schoorstenen op een eiland waar de vulkanische activiteit al heeeel lang verdwenen is. Door de erosie blijven alleen de basalt schoorstenen uiteindelijk in tact. Nadat we in de luwte terecht gekomen waren konden de jassen uit want het werd lekker warm. Bij Casa de manco nuttigden we onze picknick. De naam deed de omgeving echt eer aan. Verder lopend kwamen we langs bloeiende mimosa en eucalyptus bomen die eigenlijk niet in deze omgeving thuishoren omdat ze teveel vocht weghalen uit de bodem. Derhalve is men bezig ze te verwijderen. De camera’s maken vandaag weer overuren vanwege het prachtige natuurschoon wat we tegenkomen. Aangekomen in Las Lajas met allemaal huisjes met rode dakpannen en slechts enkele inwoners moesten we er toch aan geloven. Met een klim van 2,3 km. Zouden we uiteindelijk weer bij ons beginpunt aankomen. Af en teo ging het er behoorlijk steil aan toe, maar zonder problemen haalden we met gemak de eindstreep. Dit keer met een high five als beloning. Ter afsluiting van ons wandelavontuur nog een gezamenlijk drankje met onze gids voordat we de afdaling naar San Sebastian inzetten. De avond was gereserveerd voor een arepas diner in het restaurant van ons hotel. De uitbater kwam uit Venezuela waar Arepas zeer bekend zijn; maiskoekjes gevuld met salade en diverse soorten vlees en kaas.

Dinsdag 21 Maart
Een vroege wake up call vandaag. Nadat iedereen zijn koffer in de busjes had geplaatst reden we even na 6.00 uur met een picknick box naar de haven. Even voor 7.00 uur vertrokken we richting Los Cristianos op Tenerife waar ons een nieuw avontuur te wachten stond. Even voor 9.00 uur waren we bij ons hotel voor de komende nachten waar we alvast onze koffers in de bagageruimte konden plaatsen. Na een tankbeurt voor onze busjes reden we naar de plek van onze eerste wandeling op Tenerife; Het gebied van Santiago del Teide waar de laatste vulkanische erupties hebben plaatsgevonden zo’n 130 jaar geleden. Onze gids voor de komende 3 dagen Simeon stond ter plaatse al op ons te wachten. Onze tocht begon door een door prachtige witte bloesem omgeving. Deze struiken werden en worden nog steeds gebruik als voer voor de dieren. Al snel kwamen we een een bosrijke omgeving met veel naaldbomen en super grote dennenappels. Hier vertelde onze gids het e.e.a. over het ontstaan van deze omgeving. Ook konden we diverse vogels horen fluiten. Omdat hij een fotoboek bij zich had met de flora en fauna van de eilanden konden we al snel zien om welke zangvogels het ging. Ook kwamen er her en der ontelbaar veel nieuwe dennenboompjes tevoorschijn. Na de brand van enkele jaren geleden hersteld de natuur zich weer heel snel want dit soort dennenbomen kan niet verbranden. Het zorgt wel voor opruiming in de natuur waardoor nieuwe plantjes zich kunnen ontwikkelen. Ook zagen we een groot waterkanaal wat voor een gedeeltelijke zoetwatervoorziening voor het zuiden zorgde. Na het verlaten van dit bosrijke gebied waanden we ons op een maanlandschap. We staken een vulkaanstroom over die zo’n 130 jaar geleden ontstaan was. We konden duidelijk zien van welke richting de wind kwam want de begroeiing op de ai ai lava was al duidelijk te zien. Wat is de natuur toch enorm sterk! Na deze hobbelige oversteek liepen we langs een lavamuur verder. Tijd voor de lunch. Omdat het nogal frisjes was duurde deze vandaag niet zo lang. Een omgewaaide dennenboom liet zien wat voor een reuzen het kunnen worden. We passeerden bommen met lange slierten mos die slechts 1 cm per jaar groeien. Wat is de natuur toch bijzonder. Even later naderden we een vulkaan die met fijne zwarte as bedekt was. Nadat we het hoogste punt van deze tocht hadden bereikt kon de daling ingezet worden door weer een ander landschap dan voorheen. Omdat iedereen wel weer zin had in een plaatselijke versnapering werd gestopt in het lokale dorp nabij de route. Hier kon men tevens proeven van lokale zoetigheden zoals amandelkoek en honing. Nog even een korte voortzetting en we kwamen weer bij onze busjes aan. Terug aan de zuidkant scheen de zon weer uitbundig zodat we ons weer helemaal in de zomer waanden. Het diner werd vandaag genuttigd in het gezellige centrum van los Cristianos waar Paul al 2 weken geleden gereserveerd had bij Da Capo. Een schot in de roos bleek naderhand. Omdat we vandaag een jarige in ons midden hadden moest er natuurlijk eerst gezongen worden. De verjaardagsborrel werd naderhand nog genuttigd in het restaurant bij het zwembad van Castle Harbour.

Woensdag 22 Maart
Vandaag ons eerste ontbijt op een nieuwe locatie. Een lekker ontbijtbuffet met voldoende keuze zorgde ervoor dat we voldoende energie hadden om de dag te starten. Omdat vanwege de weersomstandigheden op de Teide onze eigenlijke route van vandaag nog niet geopend was reden we vandaag naar het noorden voor de route die eigenlijk voor de 3e dag gepland stond. Helaas hadden we vandaag de familie Vermeer niet in ons midden vanwege een stevige verkoudheid van Ton. Heel solidair bleef zijn vrouw natuurlijk bij hem om hem te vertroetelen! Na een rit van 1 uur en 45 minuten via vele bochten kwamen we aan het einde van de wereld aan in Chamorga. De eigenaresse van de enige bar in het dorpje van nog geen 40 inwoners werd vooraf al gewaarschuwd vooral open te blijven voor ons als we terug waren! Met eerst een stevige klim met onderweg natuurlijk weer de nodige uitleg over wat we allemaal zagen bereikten we een machtig uitzichtpunt over de omgeving die vroeger vol met bomen stond. Nu geen enkele boom meer te zien behalve enkele kleine drakenbomen. Tijdens de Spaanse overheersing werd al het hout gekapt voor de bouw van boten. Door een prachtige flora liepen we omlaag naar de Faro ofwel vuurtoren van dit gebied; Een belangrijk herkenningspunt voor alle scheepvaart richting Santa Cruz; de hoofdstad van Tenerife. Toen we op zeeniveau aangekomen waren konden we in het zonnetje genieten van onze picknick bij een klein kerkje in het tegenwoordig verlaten dorpje dat helemaal eigendom is van de kerk. De langste afstand zat erop, maar we moesten helaas nog wel helemaal naar ons beginpunt omhoog klimmen. Echter we waren inmiddels zo getraind dat de stops onderweg steeds over een grotere afstand plaatsvonden. Via een enorme kloof waar de wilde geiten regelmatig van zich lieten horen klommen we gestaag omhoog. Na vele bergen en dalen kwamen we uiteindelijk tegen 16.30 aan bij het dorp. Na een afzakkertje klommen we weer in onze busjes richting het zuiden. Omdat we later terug waren dan normaal werd besloten om rechtstreeks naar ons eetadres van vandaag te rijden nadat we de familie Vermeer natuurlijk opgepikt hadden in Los Cristianos. Vanavond weer een lokale Guachinche. We waren inmiddels verwend want deze keer was het wat meer lokaal dan andere keren.

Donderdag 23 Maart
Vandaag alweer de laatste van 6 zeer afwisselende wandelingen. Na een stevig ontbijt reden om 9.00 uur dan toch de bergen in via Villaflor naar de vallei van de El Teide dat eigenlijk een grote krater is met kilometers doorsnede. Wat een indrukwekkende krachten hebben zich hier afgespeeld om het eiland te vormen zoals het er nu uitziet. We hadden het meest perfecte weer besteld en werden hier ook nagenoeg in voorzien. Een stralend blauwe hemel op een loophoogte van 2200 meter. Een beetje frisjes in het begin maar al snel konden de mouwen opgestroopt worden. Halverwege de wandeling bij een voormalig sanatorium werd de picknick gebruikt. Ook hier weer de nodige uitleg over het gebied en wat we allemaal zagen. Vergeleken met de andere dagen werd deze route als gemakkelijk ervaren. Ondanks dat werd er toch voor gekozen om via een shortcut de terugweg te aanvaarden. Ook werden er door sommigen stenen de vallei uit gesmokkeld! Ach een steen meer of minder valt in deze massa toch niet op. Ondanks dat er elk jaar 3 miljoen bezokers op dit natuurgeweld afkomen. Na terugkomst bij het kerkje werd er in het restaurnat nog een afscheidsdrankje genuttigd en de gids in het zonnetje gezet. Tijdens de afdaling terug naar huis werd nog een stop gemaakt bij El Gordo waar je met 10 man omheen moest staan om hem te omarmen. Ook nam Paul iedereen nog mee naar het kerkhof waar iedereen nog in een wand begraven wordt. De avond was gereserveerd voor een maaltijd bij El cordero ofwel het schaap. Een Guachinche in een voormalige bananenplantage. Naast enkele typische taps gerechten kon iedereen a la carte kiezen wat hij als hoofdgerecht wilde. Natuurlijk ontbrak aan het einde een chupito in de vorm van een wodka caramel niet. Paul kreeg het verzoek om de volgende dag de nodige flessen in te kopen om mee te nemen naar Nederland. Vandaag alweer een jarige in ons midden! Andre. Na afloop van het diner weden de muzikanten van het restaurant door Paul opgetrommeld om een verjaardagsliedje op z’n Spaans voor hem ten gehore te brengen. Surprise!

Vrijdag 24 Maart
Op deze laatste volle dag van deze wandelvakantie koos de hele groep ervoor om deze op eigen gelegenheid door te brengen. Voldoende mogelijkheden in deze toeristische omgeving. Met de nodige tips van Paul kon iedereen zijn weg wel vinden.

Zaterdag 25 Maart
De dagen zijn voorbij gevlogen met een zeer hechte groep die echte als een familie meet elkaar omging. Voor het ontbijt dat vandaag ietsjes vroeger gepland stond werden de koffers in de bus geladen. Vandaag nog een jarige! Nog nooit 3 jarigen op een reis meegemaakt. Wiel van Vegchel kon er ook weer een jaartje aan toevoegen. Nadat Jac in het zonnetje was gezet vanwege zijn goede rijkunst de afgelopen week in het 2e busje werd voor de derde keer het lang zal ie leven ingezet. Ook Paul werd door iedereen nog bedankt met een traktatie voor zijn begeleiding de afgelopen 10 dagen. Op naar het vliegveld. Het was erg rustig bij de balie van Ryanair zodat iedereen in no time zijn koffer kwijt was en naar de controle zone kon. Met een hartelijk afscheid bleef Paul achter op Tenerife om zelf over een aantal dagen weer naar Nederland te vliegen.

Iedereen nogmaals hartelijk dank voor de prettige samenwerking.

 

Foto’s zie onze Facebook pagina of KLIK HIER