Verslag rondreis Vietnam en Cambodja 2024
Zondag 6 en maandag 7 oktober
Met mooi weer stonden onze reizigers al klaar bij onze opstapplaats in Horst, 5 minuten eerder dan gepland reden we richting Venray om daar de overige deelnemers op te halen.
De rit naar Schiphol verliep voorspoedig wat op zondag wel een voordeel was. Slechts op het laatste stukje bij Badhoevedorp door wegwerkzaamheden reden we even stapvoets. Ruim op tijd konden we onze koffers kwijt aan de balie van British Airways die onze koffers direct doorlabelden naar Hanoi, we moesten nl. via Londen en via Hong Kong op onze eindbestemming Hanoi uitkomen. We hebben toen gekozen voor deze route omdat dit ten tijde van het boeken een stuk voordeliger was. De vlucht naar Londen vertrok mooi op tijd maar het was op Londen Heathrow behoorlijk druk qua vliegverkeer dus het taxien duurde een poos. Na aankomst zochten we gezamenlijk de volgende gate en ook daar konden vertrok de Airbus A350-900 op tijd en kwamen we in Hong Kong een half uur eerder aan dan gepland. Dit gaf ons iets meer tijd om de volgende gate op te zoeken. In de sluis van het vliegtuig naar de hal merkte we al dat we in Zuid Oost Azie waren want het was er al best warm.
We liepen samen naar de transfer gebied waar we weer door geautomatiseerde poortjes moesten, paspoort op de scanner leggen en dan in de camera kijken, ook hier weer door de security en de handbagage door de mangel om te kijken of je niks illegaals bij had, zoals een flesje water.
Boarding was ook weer mooi op tijd en heel modern, je hoefde alleen maar je gezicht te scannen en de gate poortjes wist wie je was en welke stoel je had en de poortjes vlogen weer open.
Op de korte vlucht van Hong Kong naar Hanoi van 1,5 uur kregen we ook een maaltijd, geen keuze dit keer maar wel smaakvol. Kip in een Oosters saus, broccoli en rijst stelt nooit teleur.
Eindelijk aangekomen in Hanoi, aansluiten bij de douane en dat verliep heel vlotjes, vanaf nu dus e-visum want vorig jaar ging dat met een visa on arrival dus minder vlotjes. Op band 5 kwamen we al heel snel onze koffers tegen heel fijn dat ook de koffers de 2 overstappen hebben gehaald.
Er moest in de aankomsthal natuurlijk flappen getapt worden en ineens waren we allemaal miljonair. Maximaal 3 miljoen per pinbeurt konden we tappen wat ongeveer € 110,00 was. Hiermee konden we komende dagen wel vooruit.
Onze gids Chu verwelkomde ons hartelijk en we liepen achter Chu aan naar onze bus die op enkele minuten lopen stond te wachten. De chauffeur laadde behendig alle koffers in en de rit naar ons hotel duurde een kleine 40 minuten. Onderweg stelde dhr. Chu zich voor en vertelde nog wat over Hanoi, met haar 8 miljoen inwoners een metropool. Het verkeer was een georganiseerde chaos, alles verloopt prima iedereen past zich aan en het verkeer lijkt wel vloeibaar.
Ons hotel ligt in de oude binnenstad en een hele drukke straat met heel veel levendigheid van restaurantjes en winkeltjes. De bus stopte aan de overkant dus onze eerste uitdaging van Vietnam was het oversteken wat een scooters en autos, maar het lukte en iedereen kon veilig oversteken.
We werden direct gedirigeerd naar de bar waar we onze eerste lekkernij kregen want na een lange reis mochten we meteen de echte Vietnamese loempia’s gaan proberen. Die lieten zich erg goed smaken. Ook werden nog wat bordjes met frietjes al snack op tafel gezet aangeboden door Reishuis.
We hadden ook een jarige onder ons Jimmy dus die werd even toegezongen door de hele groep. Onze Benjamin was op de vertrekdag 20 geworden. Jimmy nogmaals proficiat!!
Nadat Chi de kamersleutels had uitgedeeld was de avond ter vrije besteding. De ene maakten nog even een wandeling in de straat om de vibe van Hanoi te proeven en de ander plofte lekker in de bar voor een koud biertje. Dat koude biertje kwam er maar de bediening hier spreekt wel redelijk Engels maar snel waren ze niet.
De kamers war prima en van allen gemakken voorzien. Chi deelde al even een foto om de wegwerp slippers mee te nemen voor onderweg of straks in het vliegtuig.
Morgen een nieuwe dag en gaan we de hoofdstad van Vietnam ontdekken.
Dinsdag 8 oktober
Na een goede nachtrust met voor sommige gasten die aan de voorzijde van het hotel sliepen ietsje minder omdat het verkeer lawaaiig bleef tot na middernacht. In de ochtend stond op de 10e verdieping met cityvieuw ons ontbijt buffet te wachten. Er was keuze uit Westers ontbijtbuffet maar ook diverse Vietnamese lekkernijen zoals de beroemde noodlesoep Pho genaamd.
Het liet ons goed smaken en waren dan ook klaar om de dag te beginnen.
Onze gids wachte ons al op in de lobby waarna we met de bus naar onze eerste bezichtiging reden. Het Confucius tempel. Onze gids lichtte toe dat Confucius een filosofische leer betreft en een tempel in Vietnam gebouwd is ter ere van personen, als in geleerde of heiligen, een Pagode naar het Chinese model met boeddhisme te maken heeft. Onze gids is een wandelende geschiedenisboek dus hij smeet wel met jaartallen, gevraagd hierin iets te matigen want te veel info slaan we helaas niet op omdat de rest al zo indrukwekkend is. We liepen door de verschillende symmetrisch aangelegde tuinen waarbij er een mooie foto tentoonstelling stond opgesteld.
Na dit bezoek reden we naar het museum van de etnische bevolkingsgroepen. Er zijn in Vietnam 54 bevolkingsgroepen waarvan de grootste groep 85% betreft, dus de overige 15% is verdeeld over 53 bevolkingsgroepen. Deze bevolkingsgroepen zij weer onderverdeeld in 5 taalgroepen met ieder weer hun eigen dialect. Middels een landkaart van Vietnam kon je zien in welke gebieden welke bevolkingsgroepen leven. Het museum was groot zowel binnen was van alles gezien als buiten. Buiten stonden dan ook traditionele huisjes van hout en rieten daken, waarbij er een traditionele Longhouse stond opgesteld. Ook het gemeenschapshuis van een van de volkeren was indrukwekkend op hoge palen en middels een soort van dichte ladder kon je boven komen.
Na dit bezoek was het tijd voor de lunch, een echte Vietnamese maaltijd met allerlei gerechten. Frisse salade met zoete passievrucht dressing, vis gebakken in een blad en eenden vlees in oosterse saus en rijst. Een warme lunch die ons liet smaken maar Aziatisch is altijd licht verteerbaar.
Na de lunch zouden we naar het Ho ChiMinh mausoleum gaan echter was daar weinig schaduw dus besloten om een intermezzo te doen bij een winkel waar er werd geborduurd. Ook leuke beschilderde houten beeldjes ingelegd met eierschalen en gepolijst was erg mooi om te zien. Helaas was in deze zaak daar geen workshop van maar wellicht dat we die nog tegen gaan komen.
Om het plein te moge betreden was er even wat consternatie aangezien niet iedereen een half lange broek aan had maar een korte broek die mochten helaas het plein niet op, beetje flauw want verschil met net boven de knie of net eronder is slechts een detail. Degene die niet mee mochten hebben zich uiteindelijk prima vermaakt met heerlijke koffie op een terrasje en de rest ging mee het plein op waar het mausoleum gebouw stond. Hier ligt Ho Chi Minh gebalsemd en opgebaard. Tegenover het mausoleum ligt het moderne parlement naar Duits ontwerp. Tevens liepen we iets verdeop naar het paleis van Ho Chi Minh waar we langs diverse gebouwen liepen waaronder het palies zelf wat als ontvangst werd gebruikt voor de hoog geplaatste gasten. Ook kregen we de autos te zien waarin de president werd vervoerd geschonken door de Russen en tevens een oude Peuget 404 van Franse makelij. Frankrijk heeft een belangrijke plek in de geschiedenis en is tot de jaren 70 een Frans Kolonie geweest. Maar de Chinese invloed is nog groter doordat voor Christus meer dan 1000 jaar de Chinese en zelfs de Mongolen hier hebben geheerst.
Na dit bezoek waarbij we een dik uur hadden gewandeld werden we terug gebracht naar ons hotel om ons even op te frissen. Waarna we na deze break we de rest van de dag te voet gingen doen. Omdat ons hotel erg gunstig ligt in het Old Quarter ligt alles op loopafstand. We liepen dan ook door een chaotisch verkeer met zoveel scooters dat je er duizelig van werd. En geen ongelukjes oversteken gaat prima als je maar blijft lopen en niet terug gaat lopen want dat verwachten ze niet. Ook zagen we scooters met wel tot 5 personen op 1 scooter. In Nederland een dikke prent.
We liepen langs stalletjes vol met etenswaren, vlees wat zonder koeling op een tafel lag voor de verkoop en veel fruit, van passie vruchten tot de stinkende durian. We gaan nog eens de uitdaging aan deze reis om iets van die durian te proeven.
Tijdens onze wandeling kwamen we in een straat wat helemaal dichtgeslibt was met scooters, het bleek dat de school daar net uit was en veel kinderen met de scooter werden opgehaald wat een chaos. Maar een prachtige chaos.
Halverwege de wandeling stopte we bij een verscholen eettentje waar we authentieke gefrituurde Vietnamese loempias kregen en gefrituurde pasteitjes. Heerlijk met een glas bier of gewoon cola of water. Een aangename break.
Even later kwamen we aan bij het water poppen theater en woonde we een traditionele waterpoppen show bij. Een stukje folklore want verstaan deden we er niets van maar op de schermen werden in ieder geval uitgelegd waar het over ging. Na de voorstelling liepen we naar ons restaurant voor het diner en nu stond er een krabsoepje klaar en als voorgerecht niet gefrituurde loempias. Als hoofdgerecht vis met verse rijst noedels en beef in zwarte bonensaus en gestoomde rijst. Als toetje een klein gebakje.
Sommige liepen na het diner naar het hotel op slechts 150 meter andere maakten nog een mooie wandeling langs het meer. Morgen gaan we de stad Hanoi verlaten en gaan we 100 km verderop naar Ninh Binh.
Woensdag 9 oktober
Vandaag vertrekken we uit de hoofdstad Hanoi. Na een goed ontbijt stond iedereen punktlich alweer in de lobby met de koffers. De koffers werden verzameld en door de bellboys behendig naar de bus gebracht waarbij ze de drukke straat moesten oversteken.
We reden vervolgens nog een poos door Hanoi waarbij we de beroemde spoorlijn zagen liggen waar de huizen wel heel dicht tegen het spoor aan waren gebouwd, vele winkeltjes langs het spoor met daarboven woningen.
Al gauw kwamen we op de snelweg wat hier tolwegen zijn. De rit duurde een kleine 2 uur en in de bus kon onze gids de vele vragen beantwoorden die onze reizigers hadden zoals woningen onderwijs en inkomen.
Qua inkomen verdienen ze hier niet veel, in de stad ligt het gemiddelde inkomen op ca 500 us dollar en dat is Noord Vietnam, in het zuiden bij Saigon wat het financiële centrum is verdient men gemiddeld 100 dollar meer. Op het land echter verdiend men een stuk minder. De boeren onderhouden zichzelf door zelf dieren/vee te houden en het land te bewerken met rijst of groente en fruitteelt.
Qua wonen blijft de grond ten alle tijden van de staat of het nu een woning op de begane vloer is een compleet huis of een appartement, de pacht is 50 jaar. Na 50 jaar kun je opnieuw pachten. Het gebruiksrecht van een stuk land of woning kan binnen die 50 jaar wel verhandeld worden. Ook kan het zijn dat de staat het onteigend echter wel conform marktwaarde en soms ruilen, stuk land terug appartement er voor terug.
Het onderwijs is verplicht vanaf 6 jaar en daarbij is er de basisschool en de middelbare school die verplicht zijn en wat door de staat betaald wordt. Vanaf de hogeschool of vakscholen is het niet meer verplicht. Ook hier betaald de staat het onderwijs echter ouders moeten vaak meebetalen aan overige school gerelateerde zaken.
Qua afval verwerking wordt er nog niet goed gescheiden, wel zijn er afval verwerkingsfabrieken en het afval in de stad wordt vaak met karren opgehaald en verzameld. Ook wordt er energie opgewekt uit afval. De energie voorziening zijn vooral kolencentrales, waterkracht centrales en zon en wind energie. Benzine is hier goedkoop omgerekend 70 eurocent.
Het politieke stelsel is zoals een socialistische staat vaak gaat een partij waarbij binnen de partij wel kleinere afsplitsingen zijn. Maar de communistische partij regeert echter met een marktwerking. Vietnam is ook goed bevriend met de Russen. Alhoewel ze ook goede betrekking hebben met de Verenigde Staten ondanks de oorlog. Overigens zit er meer zeer bij de Chinesen die langer hebben geheerst over Vietnam dan richting de Amerikanen.
Aangekomen in Ninh Bingh deden we eerst de overblijfselen aan van de laatste keizerlijke dynastieën. We maakten een wandeling waar we ook weer bij een tempel uitkwamen die de keizerlijke familie vereerden.
Het was tijd voor de lunch waar we o.a. weer de loempia’s kregen maar ook een wokschotel van geitenvlees voorgeschoteld kregen.
Na de lunch reden we naar het hotel om in te checken en kregen we even pauze.
Onze middag excursie was om te beginnen een prachtige boottocht in Tam Coc waarbij de roeiers met hun benen vooruit roeide. Ze duwde als het ware de roeispanen om vooruit te komen en zaten dus met hun gezicht in de vaarrichting. De tocht voerde door diverse grotten en met een heerlijk briesje en de mooie karstgebergte op de achtergrond maakte het een prachtig plaatje. (op Facebook staan diverse foto’s en filmpjes)
De tocht duurde zowat 1,5 uur en respect voor de roeiers, uiteraard verwachtte ze ook een fooi die gezamenlijk werd gegeven maar nog niet bekend was bij alle roeiers, dus even wat consternatie.
Hierna brachten de electro wagens ons terug naar het hotel waar de fietsen op ons stonden te wachten. De fietstocht was begonnen maar al gauw was er een pechgeval want Chi zijn fiets brak de trapper af, lekker dan. De bus die achter ons aan reed zag het gebeuren waarna de chauffeur de fiets onderin het ruim gooide en Chi mocht instappen. Aangekomen bij de pagode met de trappen bleek helaas dat we te laat waren en we dus niet meer de pagode konden bezichtigen. Uiteindelijk konden we via een kleine omweg een stukje van de trappen meepakken, maar omdat het erg vroeg donker wordt in Vietnam werd besloten terug te fietsen en op tijd naar ons diner te gaan wat vanavond in het hotel was.
Na het diner werd door Chi mede gedeeld wat het programma zou zijn voor de volgende dag. Sommigen namen nog een duik in het zwembad en andere gingen relaxen op hun kamer bijkomen van de dag die voorbij was. Morgen op tijd op want er volgt een busrit naar HaiPhong voor een cruise in Halong Bay.
Donderdag 10 oktober
Vandaag een vroege wake up call en ondanks de vroegte was het bij de start van het ontbijt om 06.30 uur al meteen volle bak. Het ontbijt was lekker uitgebreid en we konden weer een goede bodem leggen voor de dag.
Nadat de koffers ingeladen waren in de bus vertrokken we richting HaiPhong. De rit zou zo’n 4 uur duren incl. pauzes en een intermezzo. In de bus kon onze gids nog wat vertellen over Vietnam en wat we onderweg zo ondertussen zagen. Na ca 2 uur was een korte pauze bij een groot tankstation voor een sanitaire stop en er bleef bij sommige wat aan de vingers plakken en zelfs wat lokale snacks gekocht.
Na ca 1,5 uur kwamen we aan bij een intermezzo en wel een parelkwekerij waar we een toelichting kregen over de parel kweek. Het blijkt dat de parels gekweekt worden in oesters waarbij ze stukje schaal van de oester implanteren. Slechts 40% van de kweek slaagt. Natuurlijk mondde de toelichting uit in een enorme winkel. Na deze stop reden we nog een stukje door en kwamen we aan bij de oever van de Halong Baai. We liepen met onze koffers naar de hal en daar brachten de crewleden onze koffers aan boord van een kleinere boot die ons naar de cruiseschip zou brengen.
Na ca een half uur varen stond op het achterdek de crew ons op te wachten al zwaaiend mooi welkomstcomité. We werden hartelijk ontvangen met een lekker vochtig doekje en liepen we via een wenteltrap naar boven waar een crewmember rozenblaadjes naar beneden liet vallen, mooi welkom. We werden vervolgens in het restaurant ontvangen met een verfrissend glaasje watermeloen sap.
In het restaurant kregen we de veiligheidsinstructies en het programma van de dag.
Het lunchbuffet stond klaar en wat een heerlijke lunch was dit; er lag van alles tot heerlijke graat loze vis en grote garnalen en gevulde krabschaal, als gewokte kip en vlees en seafood gebakken rijst. Sushi diverse hapjes en lekker dessert met vers fruit zoals dragonfruit.
We konden ons schip nu verder ontdekken met slechts 18 zeer ruime hutten van ca 35 m2 met balkon mooie badkamer en airco. Op het bovendek mooie zitjes een minipool/jacuzzi om heerlijk te bubbelen en een buitenbar.
Om 15 uur was er de mogelijkheid om te kajakken wat diverse van ons aangrepen om zelf op het water te varen, wat een rust speciaal aangemeerd op een rustige plek en kon men om een van de karstbergen varen met de kajak. Anderen hadden een heerlijke massage geboekt.
Genieten van de ondergaande zon was het echt heerlijk weer heerlijk zon met een fijn briesje was het goed toeven.
Om 18 uur begon de happy hour en was er een kookworkshop en mochten we onze eigen Vietnamese loempias rollen. Uiteraard werden ze gefrituurd en konden we ze meteen proeven.
Enorm gezellig vergaten we de tijd en was het alweer tijd voor het diner. Mooi 5-gangen diner werd er geserveerd, voorgerecht van gerookte eend, pompoensoep, hoofdgerecht van zeebaars, 2e hoofdgerecht van grote scampi’s en een tiramisu.
Na het diner werd het weer gezellig op het bovendek bij de Skybar.
Morgen wordt een vroege dag want er staat een ochtend excursie op het programma met een tocht door een grot. Tevens vliegen we in de namiddag van Hoian naar Danang en Hoian midden Vietnam. Het klimaat in Vietnam is onderverdeeld in meerdere klimaatzones en we gaan dan ook wat vochtiger weer tegemoet.
Vrijdag 11 oktober
Voor de vroege vogels was er een mogelijkheid op het zonnedek een Taichi sessie mee te maken. Een aantal van ons ging daarvoor vroeg uit de veren.
Het ontbijt werd ook al vroeg voor ons geserveerd omdat er een excursie stond gepland naar een grot.
Ongeveer de helft van de groep ging mee en de kleine boot bracht ons naar een eiland waar we middels bussen naar de grotten werden gebracht. Om daar te komen diende we 150 traptreden naar boven te nemen alvorens we een wandeling door de grotten maakte. Onderweg er naar toe zagen we dat vele bomen waren om geknakt van de typhoon en storm die hier vorige maand had huis gehouden.
In de grot zagen we druipstenen en rots formaties, op sommige plekken moesten we flink bukken om onze weg te kunnen vervolgen. Ook hingen op enkele plekken de vleermuizen hoog in de grot.
Na deze bijzondere bezienswaardigheid bracht de bus en de boot weer naar ons schip en werden de koffers weer ingepakt en genoten we van een brunch. We moesten na de brunch al helaas afscheid nemen van het luxe schip met haar grote hutten en grote badkamers. Heel attent personeel en alles was tip top in orde en schoon.
Nadat we afscheid namen van de crew sprak Lou nog een dankwoordje naar de kapitein en zijn crew en overhandigde een mooie envelop met de fooi voor de hele crew.
Terug aan wal reden we in ca 2,5 uur terug naar Hanoi airport alwaar we moesten aansluiten bij een lange rij passagiers om onze koffers af te geven. Uiteindelijk ging het nog redelijk vlot en hadden we na de security check nog voldoende tijd om een broodje te nemen. Gek dat hier een flesje water gewoon door de security mocht.
Onze vlucht van Hanoi naar Danang vertrok op tijd en landde ca 75 minuten in Danang. Nadat we erg snel onze bagage hadden leidde onze gids Chu ons naar de gereed staande bus. Ons hotel resort lag in de oude binnenstad met nauwe steegjes direct aan de rivier dus moesten we overstappen in kleinere busjes die ons naar het hotel bracht. Eenmaal aangekomen kregen we gauw de kamersleutels en konden we naar onze kamers. Er stonden huisjes met hotelkamers rond het centrale zwembad.
Vele hadden nog wat trek en gezamenlijk liepen we op slechts 5 minuten naar de oude binnenstad waar het een gezellige boel was met vele restaurantjes en bars met veel live muziek. Ook een avond markt waar ze van alles verkochten en met vele foodkarretjes maakte het erg sfeervol.
Morgen gaan we het platteland op.
Zaterdag 12 oktober
Het klimaat in deze regio is toch wel een stuk klammer vochtige lucht bij een temperatuur van ca 30 graden. Na ons ontbijt werden we middels 2 busjes vervoerd naar een plek waar de fietsen stonden te wachten. Fietshelm is in deze stad dus voor toeristen verplicht en zo fietsen we nog voordat het warm werd een prachtige tocht langs de rijstvelden. Op diverse plekken zagen we al de waterbuffels in het water.
Onderweg maakte we enkele stops om fotos te knippen en voor degene die niet mee fietsten werden met het busje naar de lokale familie gereden. Onderweg zagen we een slang langs het pad en nog een enorme rat, ook die leven hier natuurlijk vlak langs het water.
Na de fietstocht van ca 8 km kwamen we aan bij een lokale familie die enkele rijstvelden had en omdat dit te weinig was voor levensonderhoud ontvangen ze toeristen. We kregen van onze lokale gids Viet een uitleg over het rijst. Er zijn 2 oogsten in midden Vietnam. In september wordt er rijst geoogst en dan 3 maanden niets. De waterbuffels grazen dan en eten o.a. het overgebleven riet/gras van de rijst en de eenden de wormen en slakken die in het water aan de planten zitten.
De rijstzaadjes worden nog gezaaid op het droge land. Dus het water wordt bij kleine boeren met 2 personen en speciale techniek met een mand overgeschept naar het kanaaltje langs de rijsvelden en de grotere boeren werken met pompen. Het zaadje wordt 2 dagen vochtig gehouden en daarna 2 dagen gedroogd alvorens ingezaaid te worden. Na 3 weken komend e boeren terug en worden de kleine plantjes verpoot, reden hiervan is om deze beter te verdelen over het land. Na het groeien wordt de rijst geoogst. De rijst zit dan in een omhulsel/vlies en dat wordt opengebroken om vervolgens daarbinnen de witte rijskorrels te oogsten. Zilvervlies rijst kennen ze in Azie niet hier wordt echt witte rijst gegeten.
Het was tijd voor waterbuffel rijden, degene die dit wilde mocht op de rug van de waterbuffels door het water ploeteren en daarna zelfs een stuk ploegen. Wat een sterke dieren zijn die waterbuffels. Het leverde hilarische momenten op.
Ook het planten en verplanten werd gedemonstreerd als ook het scheppen van het water.
We kregen van de lokale familie vervolgens wat kleefrijst in een bananenblad gerold welke je kon dippen in een schaaltje met seam zout en pinda’s.
Na dit bezoek werden we naar een boot gebracht waarna we over het water een prachtig uitzicht hadden van de vele vis kwekerijen en vele vissersbootjes.
Degene die wilden kon gaan varen in ronde baskets, reden dat ze rond waren kwam door de Fransen, men moest in de Franse tijd belasting betalen over elke boot die gemaakt werd maar door de vindingrijkheid maakten ze ronde bootjes en daarover hoefde men geen belasting te betalen. Deze baskets waren gemaakt van riet, teer en waterbuffel uitwerpselen.
De bemanning gaf eerst nog een gangnam style show in de ronde baskets en tolde snel om hun as. Hierna was het de beurt aan de gasten om plaats te nemen in de bootjes en ook rondjes te draaien en uiteindelijk een mooie boottocht te maken over het water. Dit gedeelte van het water was rustig ondanks dat het in verbinding staat met de open zee. Op de achtergrond prachtige palmbomen en waterkokosbomen.
Na de tour op het water in de baskets waren de tafels gedekt op de boot en konden we genieten van een lunch die Captain Cook had bereid. Dit liet zich heel goed smaken maar iedereen moest het wel doen met eetstokjes. Kleine garnalen loempia’s gebakken vis, gebakken noodles, inktvis schotel en rijstpapier waar je een mais pannenkoekje gevuld met tauge in kon wikkelen en deze dippen in het heerlijke sausje. Met het benauwde klimaat en dan op de boot eten met een heerlijk briesje was het goed toeven en dus goed uit te houden.
Na deze echt heerlijke ochtend leverde de busjes ons weer terug naar het hotel en hadden we ruim de tijd voor ons zelf. De ene ging het mooie zwembad in en de ander rusten lekker uit. Ook waren er enkele die op zoek gingen naar leuke dames handtasjes van leer die men laten maken en die dan in 7 uur klaar was.
In de namiddag maakte we een wandeltocht door old town Hoi An, wat op loopafstand was van het resort.
Chu liet ons diverse historische plekjes zien van de oude binnenstad van Hoi An. Waaronder een oude tempel waar bijzondere spiraalvormige wierook hingen te branden. De tempels is in die tijd gebouwd door de Chinese aangezien Hoi An een handelsplaats was gunstig gelegen aan de zee. Tevens was gedurende de Vietnam oorlog de Amerikaanse CIA hier gevestigd waardoor Hoi An niet verwoest werd.
Ook bezochten we een oude familie huis die al door 8 generaties van dezelfde familie wordt bewoond.
Als laatste bezochten we een zijde en borduur workshop waar een oude weefgetouw uit 1940 gedemonstreerd werd.
Ondertussen werd de temperatuur en luchtvochtigheid steeds aangenamer en was het tijd voor het diner. Besloten werd om dit op eigen gelegenheid te doen maar de meesten kozen ervoor om samen met een gedeelte van de groep te eten. Vanavond werd voornamelijk gekozen voor Westers eten ook wel weer een lekker na al die Loempia’s en rijst.
De rest van de avond was ter vrije besteding en sommigen doken nog even het mooi verlichte zwembad in en dit bleek heel fijn en rustig zowat een prive zwembad.
Morgen rijden we verder naar Hue de oude keizerlijke stad uit de keizerlijke tijd. De route gaat over de Hai Van pass.
Zondag 13 oktober
Vandaag namen we afscheid van het mooie Hoi An wat een echte aanrader is. Ook het mooie rustige resort is een aanrader met fijn rustig zwembad. We vertrokken na het ontbijt richting Hue en reden Hoi An uit en kwamen ca na 1 uur rijden op de weg naar boven met haarspeldbochten via de Hai Van pass. Op het hoogste punt op ca 500 meter hadden we pauze waar we naar de Franse Bunker met uitkijktoren konden om daar foto’s te maken van de vergezichten. Het wordt in Vietnam ook wel de Wolken zee pass genoemd omdat je uitzicht op de zee hebt. Na de afdaling reden we verder richting Hue en kwamen uiteindelijk bij de graftombe aan van de 4ekoning van de Nguyen dynastie terecht. Deze graftombe is van de 10 tombes de mooiste aangezien deze koning door de bof onvruchtbaar was en zijn leven niet aan zijn rijk besteedde maar aan kunst architectuur en literatuur. Zijn moeder regeerde daadwerkelijk het land. Omdat deze koning zijn grafcomplex zelf had ontworpen kan het beschouwd worden als de mooiste. Naast het lotus meer en de diverse ontvangst hallen zagen we de ceremonie tuin wat mooi was aangelegd en op een hoog marmeren plateau het graf liggen van Keizer Nguyen.
Ondertussen was het al ruim lunchtijd en reden we in ca 20 minuten naar de binnenstad van Hue waar ons 4* Romance Hotel lag. De ruime kamers met grote badkamers waren van alle gemakken voorzien.
Recht tegenover het hotel was de lunch geboekt. Een mooi setmenu met salade, gebraden ki, en vis en rijst en als voorgerecht gevouwen gefrituurde pannenkoekjes met een vulling van beef, garnaal en tauge liet ons goed smaken. Ook het dessert van gebakken banaan (zonder korstje) met een zoete saus.
Na het inchecken werd de nodige info gedeeld en was de rest van de avond ter vrije besteding.
Maandag 14 oktober
Alweer een week in Vietnam die tijd vliegt als je het fijn hebt met elkaar. Alle reizigers onderling beleven een mooie reis en de sfeer onderling is heel erg fijn!
Na een zeer uitgebreid ontbijt op de bovenste verdieping melden we ons om half 9 in de lobby voor wat gaat blijken een mooie afwisselende dag.
De bus bracht ons naar een plek ergens heel erg lokaal in Hue vlak langs de parfum rivier. We konden daar weer een fiets nemen en een lokale gids die voorop fietste. We namen nauwe steegjes met links en rechts woningen van lokale families en onderweg kwamen we ook een kinderdag verblijf tegen. De ene woning met altijd een groot voorplaats achter een hek en poort was netjes bijgehouden en de ander totaal niet. Uiteindelijk kwamen we bij een wierook makerij waar we de traditionele manier te zien kregen hoe dit vroeger werd vervaardigd. Ook een moderner machine wat heet modern waarmee het sneller kon maar onze gids vertelde al dat er tegenwoordig fabrieken staan. De pasta waarmee de wierook gemaakt wordt is gemaakt van een bepaalde soort houtpulver en rijst als kleefstof.
De volgende stop met de fiets was bij een lokale schilder/kunstenaar die het schilderen op een zijde/katoenen doek van zijn opa had meegekregen. Hij liet ons zien hoe hij het hele dunne doek bewerkte met een rijstepap die hij met een brede kwast insmeerde aan beide zijde. Dit diende dan in de zon gedroogd te worden. Hierna schilderde hij de achtergrond kleur. Ook die moest dan even drogen en vervolgens schilderde hij in nog geen 5 minuten een prachtige schilderij. Deze droogde hij dan boven een wok met houtskool en het was inderdaad na enkele minuten droog. Er bleven heel wat kleine schilderijtjes aan de vingers plakken maar ze kosten dan ook niet veel. De meesten betaalde voor de kleine schilderijtjes slechts € 8
We fietsten vervolgens door naar onze laatste locatie qua fietsroute en kwamen aan bij een lokale familie waar we tevens een kookworkshop zouden krijgen en ook zouden lunchen. Maar tot ieders genoegen begonnen we met een heerlijke hoofd en voeten massage. Alle schoenen gingen uit en we mochten onze voetjes in een houten bak leggen en werd er warme kruiden water ingegoten. Ook wat eucalyptus olie en de voetjes werden heerlijk gemasseerd. Niet alleen de voetjes maar het hele onderbeen incl. de knie werden meegenomen. Bij sommige gaf de knie niet mee, daar bleek een nieuwe knie te zitten.
Ondertussen kwam er een andere dame of heer aan die een hoofdmassage gaf terwijl men nog met de voetjes in het water zat. Als herboren voelde de reizigers zich.
Het was tijd voor de kookworkshop. We vulde diverse bananenbladen met een rijstepapje en een vlees gehakt en kruiden. Deze moesten we vouwen. Dit zelfde deden we met garnaal en spek.
Leuk om te doen maar echt koken was het niet, wel zeker een leuke activiteit.
Hierna werden de bananenbladeren opgediend die even van te voren waren gekookt. Ze smaakte erg naturel ondanks het sausje. De gebakken loempia’s gingen er wel in. Ook de eens met limoengras liet zich goed smaken.
Na de lokale familie hartelijk te hebben bedankt liepen we naar de parfum rivier. Hier stond een drakenboot op ons te wachten die ons in een half uur terug bracht naar de stad. Aan boord was het goed toeven een heerlijk briesje door de boot bracht ons heerlijke verkoeling. Aan boord was er een ijverige vrouw die ons van alles probeerde te verkopen en ze slaagde erin ook nog.
Terug aan wal reden we nog als laatste stop van vandaag naar een eeuwenoude brug met dak. Deze overdekte brug in oude Chinese stijl was meer dan 400 jaar oud en er stond op het hoogste punt een altaar ingebouwd met wierook. Enkele oudere Vietnamezen zaten aan de rand op de brede bankjes die onderdeel uitmaken van de brugconstructie zelf te genieten van de schaduw.
Terug naar ons hotel was de namiddag ter vrije besteding en was het diner vanavond weer op eigen gelegenheid en morgen mogen we uitslapen want we vertrekken pas om 11 uur naar het vliegveld om onze reis verder te vervolgen naar Ho Chi Minh City oftewel Saigon in Zuid Vietnam.
Dinsdag 15 oktober
Vandaag konden we heerlijk uitslapen en omdat we later aan het ontbijt zaten dan normaal was het ook daar lekker rustig. Om half 11 stonden netjes alle koffers beneden en konden we 15 eerder dan afgesproken vertrekken.
De rit naar het vliegveld van Hue duurde slechts een half uurtje en bij aankomst zagen we al een mooi nieuw vliegveld in de vorm van een schildpad, mooi gebouw. Het was niet druk ondanks dat het een internationale luchthaven is maar dat zal internationaal in de zin van zuid oost Azië zijn.
We kwamen bij de incheckbalie van Vietnam airlines en de balies waren nog gesloten, echter na een kwartiertje wachten gingen ze open en de 4 grondmedewerkers stonden voor de balie en begroeten ons op commando met een diepe buiging, heel speciaal om zo welkom geheten te worden.
De incheck verliep dan ook lekker vlot en we konden snel door de security check en het bleek dan ook maar een klein vliegveld te zijn want er waren slechts 6 gates. Er waren verschillende horeca punten en daar konden we heerlijk genieten van een kop thee of lekker cappuccino.
Stipt op tijd vertrok onze vlucht naar Ho Chi Minh city. Onderweg ervaarden we wel wat turbulentie en veel bochten werk. Na het uitstappen reed de bus ons naar de aankomsthal en konden we redelijk vlot onze koffers van de band halen.
Chu voorop richting de bus, eenmaal de koffers ingeladen reden we al snel op de overvolle straten van Saigon. Ook hier weer iedereen voegt gewoon in of je nu van links of rechts de rijbaan opkwam men reed er gewoon op en een ander die op zijn of haar pad tegen kwam remde wel af, maar het gaat allemaal goed, heel vloeibaar hier en gaat naadloos in elkaar over. Geen boze gezichten of de middelvinger gewoon rijden maar.
Onze bus maakte eerst een stop bij het Presidentiële paleis, hier konden we fotos maken van de voorzijde maar we mochten niet voorbij de poorten.
Een stukje verder waar de bus zeker 10 minuten over deed over wellicht slecht 2 km stopten we bij het Saigon postkantoor uit de 1886 onder Franse architectuur. Oude telefooncellen in de hal en 2 grote muurschilderingen, waaronder van Saigon in 1890 en een van Vietnam en Cambodja met telegrafie verbindingen. Het postkantoor dient nog steeds als hoofdpostkantoor. Het tegenover gelegen Notre Dame stond helaas nog steeds in de steigers dus dat was jammer.
Hierna reden we door naar de Ben Tranh markt waar we los werden gelaten om nep shirtjes etc te scoren. Flink onderhandelen geblazen.
Na de nodige onderhandelingen reden we naar ons hotel super centraal gelegen in het centrum van Saigon.
Afgesproken in de lobby om naar ons diner restaurant te gaan wat vandaag in het programma zat. Verscholen in een steegje kwamen we uit bij restaurant Ambrosia. In een sjieke omgeving met mooi opgedekte tafels met wit linnen werd het een luxe avondje met een 4-gangen diner. Het diner liet ons goed smaken maar van de drankjes hadden ze weinig verstand. Zo was de Carlsberg bier niet koud geserveerd en zaten er ijsklontjes in het bierglas, dan maar een 1864 pilsje die wel koud was.
Verder was het weer een geslaagde dag maar wel moe geworden van het reizen reden we gauw naar ons hotel voor een goede nachtrust.
Morgen staan de Cu Chi tunnels op het programma. In dit gedeelte van Saigon was het zwaartepunt van de tunnels waar nu een open luchtmuseum is en waar we de tunnels zelf kunnen ervaren.
Woensdag 16 oktober
Vandaag gingen we naar een van de hoogtepunten of eigenlijk dieptepunten van de geschiedenis van Vietnam bekijken in het open luchtmuseum van de Cu Chi tunnels.
De tunnels lagen door het hele land echter het zwaartepunt ligt bij het district Cu Chi ca 60 km ten noorden van Saigon. We reden op tijd aan want onderweg merkten we al dat het een drukte van belang was. Eem oneindige stroom van scooters en brommers en veel verkeer dat de stad in en uit wilde.
Voordat we de stad uit waren zaten we al een uur in de bus. Onderweg hadden we nog een intermezzo bij de eenden eieren galerij waar ze ons lieten zien hoe ze prachtige schilderijen maken met eenden eieren pulver op houten blokjes die met een soort van hars werden besmeerd en uiteindelijk mooie schilderijtjes maakten met als grondstof eenden eieren en parelmoer (binnenzijde van oesters) als laatste werden ze gepolijst en gewaxt. Bijzondere aan deze workshop was dat er gehandicapten deze vervaardigde en zo een sociale werkplaats was.
Na dit bezoek vervolgde we onze weg naar de Cu Chi tunnels. Eenmaal aangekomen was het in de jungle gelegen open lucht museum gelukkig niet al te druk. Na de ticketcontrole kregen we een uitleg van de tunnels die wel tot 3 niveaus diep waren tot ca 10 meter diep. Nauwe tunnels waar ook verblijfsplaatsen, keuken, vergaderruimte, slaap gelegenheden, hopspitaal en wapenopslag zijn gebouwd alles in het donker. De Vietcong (Communistische guerrilla strijders) leefde daar onder erbarmelijke toestanden en hadden vaak huidaandoeningen en vitamine tekorten.
De tunnels werden zig zag gebouwd zodat men sneller kon vluchten of zich kon verdedigen. Ook waterslots werden er ingebouwd zodat gif aanvallen werden gestopt. In dit gebied telde de tunnels ca 300 km lang en hadden diverse ventilatie schachten die vaak bij termieten hopen uitkwamen zodat ze enigszins verstopt waren.
Diverse boobytraps werden tentoongesteld; barbaars.
Uiteraard was er ook gelegenheid voor diegene die dat wilde om zelf de tunnels te ervaren. De tunnels zijn iets groter gemaakt zodat westerlingen er ook doorheen konden maar op sommige plekken echt zowat op de knieën. Men kon 20 meter of 40 meter uitproberen maar eenmaal erin doorlopen naar het volgende punt om weer boven te komen.
Ook was een schietbaan waar men kon schieten wat een kabaal niet echt verantwoord.
Ook kregen we tegen het einde wat te proeven, cassave en wat pinda gruis om te dippen. Dooor het wandelen ging dat er goed in.
Terug bij de bus reed de bus weer in ca 2 uur terug naar Saigon en was het wederom een drukte van belang op de weg. Rond 14 uur kwamen we aan bij ons lunchadres wat een Michelin vermelding heeft en kregen een 3 gangen lunch op hoog niveau. Heerlijke lunch!
We liepen vervolgens naar ons hotel op ca 500 meter en konden we ons even opfrissen en even een uurtje pauze. Tegen de avond liepen we naar een van de hoogste gebouwen van Vietnam, helaas niet het hoogste want dat was al volgeboekt. Saigon is het rijkere financiële stad en voormalige hoofdstad van Zuid Vietnam dus anders dan Hanoi de huidige hoofdstad en voormalige hoofdstad van Noord Vietnam waar het een politiek centrum is,. Saigon zie je dus ook veel meer hoogbouw en is veel moderner. We werden met de lift omhoog geschoten en konden van het uitzicht genieten.
De avond was ter vrije besteding en morgen staat een reis dag op het programma naar de grensplaats Chau Doc waar we de dag erna de grens met Cambodja zullen oversteken. Maar ondewerg gaan we eerst de Mekong delta bezoeken, een mooie dag in de natuur.
Donderdag 17 oktober
Na ons ontbijt zat iedereen al ruim voor vertrek in de bus, gauw die stad uit leek het wel. Wat een drukte al op dit tijdstip met zoveel scooters en auto’s op de weg.
Onze bus reed behendig de stad uit en al gauw werd het verkeer minder echter de wegen ook smaller dus echt sneller waren we niet. Onderweg verteld Chu ons nog van alles over Vietnam. Ook kregen we de indruk dat er toch nog wel wat propaganda is in Vietnam. Je kon merken aan de gids dat hij niets met de USA heeft en hij het idee heeft dat Nederland wel erg goed met Amerika bevriend is.
Maar hij vertelde ook wel dat ondanks dat Vietnam communistisch is er een vrije markteconomie is wat veel welvaart brengt en op dit moment zeker een van de grotere opkomende economieën in de wereld is. Met in 2023 een groei van ca 6% zal het in 2024 op ca 6,5% uitkomen terwijl die in Nederland nagenoeg 0 is en Duitsland in een recessie is beland. De inflatie is hier ca 2%.
Net voordat we bij Cai Be aankwamen voor onze Mekong Delta tour brachten we een kort bezoekje aan een boeddhistische tempel. Op slechts enkele minuten vanaf hier konden we in een authentieke boot stappen die ons naar verschillende werkateliers bracht. De eerste was een plek waar de gedroogde stengel van de water hyacint werd gevlochten.
We maakten vervolgens in kleinere bootjes met 4 personen een tocht van ca 30 minuten tussen de mangrove. Prachtig om te zien maar je kon ook goed zien dat er hier invloed is op eb en vloed. De serene rust alsof de tijd stil staat. De stilte werd onderbroken doordat de roeier over ging op een buitenboord motor. Het laatste stukje werd er weer geroeid.
Terug op de grotere boot kwamen we weer bij een ander plekje waar er voor ieder een heerlijk bordje vers fruit klaar stond; Verse ananas, verse mango Jackfruit vers van de boom verse guave en een soort kruising tussen een appel en peer. Heerlijk en gezond.
Ondertussen voerde deze eilandbewoners een traditionele opvoering met traditionele instrumenten, dans en zang.
Onze volgende halte was een snoepmakerij waar van gepofte rijst snoepjes werden gemaakt. Met een speciale bak techniek werd de grote wok verhit met het kaf van de rijst als brandhout en in de wok zand om om de hitte gelijkmatig te verdelen zodra de pofrijst in de wok werd gedaan was het net gepofte mais en plopte de rijst open. De hele inhoud ging in een grote zeef en werd het zand eruit gezeefd. Vervolgens nogmaals door de zeef zodat de niet gepofte rijst werd gezeefd en vervolgens werd dat met diverse ingrediënten waaronder kokosmelk snoep/cracker van gemaakt. Ook mochten we een borreltje banaan jenever proeven die erg sterk was.
Uiteindelijk bracht onze bus ons naar een oude traditionele huis wat nu uitgebreid was naar een restaurant met zitjes binnen als buiten.
Een menu werd op tafel gezet waaronder een hele vis gefrituurd met huid en schub waardoor de schubben uitgedroogd was en de bediening het behendig graatloos ontlede en deed op een velletje rijstpapier stukje vis, wat verse munt ,komkommer en sla en rolde deze behendig op tot een loempia’tje welke je dan in de vissaus dipte. Weer eens wat anders.
Na de lunch was het inmiddels tijd om onze reis richting Cambodja voort te zetten. Een rit van ca 3,5 uur volgde met een toilet pauze. Helaas zijn de wegen hier nog niet van het beste soort en kon men hier zeker niet de maximum snelheid bereiken voor een bus. Er gleed een prachtig landschap voorbij met veel water, rijst velden, palmboom plantages en bananenplantages. Deze streek zoals Vietnam in het algemeen wel maar hier was het wel erg groen.
Vroeg in de avond kwamen we aan bij ons hotel voor een nacht en gebruikten we het gezamenlijke diner in het hotel restaurant.
Morgen vertrekken we met de speedboot naar Phnom Penh Cambodja en om die reden namen we vanavond tijdens het diner waar dhr. Chu nog bij was alvast afscheid met een bedankwoordje voor de goede zorgen de afgelopen 11 dagen.
Morgen brengt hij ons nog naar de haven en nemen we definitief afscheid va deze oude rot in het vak.
Vrijdag 18 oktober
Vandaag moesten we vroeg uit de veren, onze speedboot vertrekt nl. op tijd. We zaten allemaal op tijd aan het ontbijt met lekkere grote pistolets die hier heel luchtig zijn gebakken. Dit liet zich goed smaken.
We moesten om 06.40 vertrekken maar helaas was onze bus te laat, de bus stond aan de overkant maar geen chauffeur te bekennen. Bijna 10 minuten later stond de bus voor dus dat wordt minder fooi.
Gelukkig was het nog geen 10 minuten rijden naar de werf waar onze koffers werden ingeladen in de speedboot en daarna mochten we zelf aan boord. Deze keer een iets kleinere speedboot tov vorig jaar toen konden er ca 60 personen in nu ongeveer 40. De speedboot maakte al snel zijn topsnelheid en zo voerde we in een klein uurtje naar de Vietnamese grens. Degene die achter op het open dek zaten (wel overdekt) zat wel bij de motor die behoorlijk geluid maakte. Bij de grens moesten we allemaal uit stappen en even daarvoor had Chi al alle paspoorten verzameld en de bemanning had deze inmiddels gesorteerd met pasfoto en het visum formulier. We moesten buiten de boot in een soort van wachtruimte wachten en we konden daar tevens onze Vietnamese Dongs wisselen in Cambodjaanse Riel. Na ca 1 uur wachten mochten we weer aan boord en voerde we in ca 15 minuten verder om bij de Cambodjaanse grenspost te komen. Daar weer uitstappen en werden de paspoorten door de bemanning bij het loket Visa on Arrival ingeleverd. Er kwam een mooie sticker in en een voor een moesten we ons melden bij een loket waar ze de passen controleerde en kwamen er weer nieuwe stempels in ons paspoort. Sommigen moesten in de camera kijken en op een apparaat met glasplaat hun vingers laten scannen en anderen weer niet, een beetje willekeur dus.
Toen iedereen zijn paspoort terug had mochten we weer aan boord en vervolgende we onze rivier tocht met nog ca 3,5 uur te gaan. De bemanning deelde al gauw een heel klein lunchpakketje uit met daarin 2 mini banaantjes, 2 pakjes crackers en 1 klein stukje cake. Onderweg zagen we veel vrachtschepen die volgeladen waren en deze lagend an ook vaak heel erg diep. Ook veel landbouw direct langs het water in de zeer vruchtbare grond.
Na ca 3 uur varen doemden al de hoge gebouwen op. En uiteindelijk kwamen we aan in Phnom Penh de hoofdstad van Cambodja.
Onze lokale gids stond ons al op te wachten en aan wal werden onze koffers naar de bus gedragen.
In de bus stelde onze nieuwe lokale gids zich voor mevr. Ros Phan.
Onze eerste stop was een mall waar een Starbucks was en daar werd de vitrine dan ook meteen door ons leeggekocht.
Na deze welkome koffie break reden we in slechts enkele minuten naar het koninklijk paleis. Wat een pracht en praal maar heel mooi bewaard gebleven ondanks de verschrikkingen van de Rode Khmer bewind. De reden dat het zo goed bewaard was gebleven, was omdat de koning in die tijd huisarrest had en binnen de paleis muren moest blijven. Er werden toen geen schatten geroofd. Er staat dan ook nog een 90 kilo wegende gouden beeld ingelegd met diamanten. Ok de zilveren pagode die volledig de vloer bekleed heeft met zilveren tegeltjes werd nu tentoongesteld met vitrine vol goud.
Ook de enorme Stupas waren erg mooi. De wandschildering die om het paleis geschilderd waren in 1903 waren allemaal nog origineel en beelden de geschiedenis uit en het geloof toenmalig hindoeïsme. Tegenwoordig is het vooral Boeddhisme.
Ee stond een grote maquette van Angkor Wat; een nationaal symbool, werd natuurlijk door ons op de foto gezet.
Na het bezoek reden we naar ons hotel wat ook op slechts enkele minuten rijden was. Een mooi vrij nieuw hotel met mooie kamers en luxe badkamer. Heel modern ook!
We kregen een heel ander beeld van Cambodja’s hoofdstad het is er veel moderner dan we eigenlijk dachten. Het straatbeeld is weer heel anders dan Vietnam veel minder scooters en veel Tuktuks. De moderne hoge gebouwen worden vooral gebouwd door de Chinesen, die hier dan ook vele belangen hebben. Ook de bouw van de traditionele huizen alsook de koninklijke paleizen zijn totaal anders dan wat we tot nu toe hebben gezien, het gaat meer naar de bouwstijl uit Thailand en Myanmar.
Chi wees waar de gasten hun diner konden gebruiken want het was slechts een wandeling naar de rivier overs waar vele restaurants waren. Van het hotel kregen we een drank coupon en konden we op de 14e verdieping op het dakterras een gratis drankje doen. Na een tijdje begon het echter hard te regenen.
Uiteindelijk kozen de meeste voor een diner dichter bij het hotel.
Morgen gaan we de verschikkingen van de Rode Khmer zien e=om vervolgens in de middag met de bus in a 6 uur naar Siem Reap te rijden.
Helaas is er voor de terugreis een flinke kink in de kabel gekomen. Onze vlucht met Cambodia air van dinsdag a.s. is definitief verplaatst naar 3 uur later, (van Siem Reap naar Ho Chi Minh) hierdoor gaan we onze vlucht missen van Ho Chi Minh city naar Hong Kong en door naar Amsterdam. Dit is dus behoorlijk balen. De lokale agent was samen met Chi de afgelopen 12 uur flink aan het overleggen om oplossingen te vinden. De uiteindelijk uitwerking zal nu zijn dat we noodgedwongen een dag eerder van Siem Reaon terug moeten vliegen naar Ho Chi Minh city en onze laatste nacht dus in HCM city moeten doorbrengen. Heel erg jammer maar helaas niets aan te doen. We vertrekken dius uit Siem reap niet dinsdag 22 oktober maar mandag 21 oktober om 17 uur. Helaas betekend dit dat een gedeelte van het programma in elkaar geschoven moet worden en Chi zal zodra we in Siem Reap aankomen overleggen hoe we dit verder gaan inpassen.
Zaterdag 19 oktober
Heerlijk wakker worden in onze mooie kamers en op naar het ontbijt op de 14e verdieping. Het buffet was weer prima maar de koffie machine was erg traag alsmede het personeel snapte er niet zoveel van. Door het wat trage ontbijt en de trage kofferdragers die de koffers zouden ophalen van onze kamers naar beneden moesten allemaal in de 2 gastenliften, hierdoor 20 minuten later vertrokken dan de bedoeling was.
Onze eerste bezichtiging was gelukkig dichtbij maar de geschiedenis erachter op zijn minst fraai.
Tijdens het regime van de rode Khmer onder leiding van Pol Pot in de jaren 70 kreeg de oude hogeschool een nieuwe bestemming en wel de gevangenis. Tijdens het regime werd het een gevangenis en het hoofdkwartier van de veiligheidsdienst. In slechts 48 uur werden alle inwoners van de hele stad de stad uit gejaagd om op het land te werken. De intellectuelen werden opgepakt en in deze gevangenis gemarteld en onder mensonterende manier vastgeketend in kleine hokjes. Volgens het regime waren deze mensen niet eens een kogel waard. Tijdens deze genocide is 1/3 van de inwoners van Cambodja gedood. Indien er binnen het gezin of familie een intellectueel was, werd de hele familie uitgeroeid van oma en opa tot baby’s.
Tegenwoordig is het een museum met de kleine gemetselde cellen nog in originele staat en een foto tentoonstelling. Net als bij de nazi’s werden de mensen gefotografeerd en gedocumenteerd en soms ook fotos voor en na de marteling. Ook stond er een grote galg waar de mensen werden opgehangen uiteraard onder toeziend oog van andere gevangenen om hen angst te brengen.
De directeur van de gevangenis zat een levenslange gevangenisstraf uit en overleed in 2020.
Alle gevangenen werden uiteindelijk naar Choeung Ek het uitroeiingskamp gebracht waar ze gedood werden en in massa graven werden begraven. Er hingen luidsprekers zodat de mensen die op het land werkten dit niet meekregen. Kinderen werden met hu hoofd tegen een boom geslagen en ouderen werden met o.a. de achterzijde van het geweer de hersens ingeslagen. In het midden staat nu een monument Stupa met veel schedels gesorteerd naar man/vrouw en kinderen en de wijze waarop ze vermoord zijn. Helaas begin het te regenen net voor we aankwamen en voor dat we het wisten kwam het met bakken uit de lucht.
Na deze indrukwekkende bezichtiging waar je stil van werd reden we terug naar de stad om te lunchen met uitzicht op de rivier. Na deze break vervolgde we onze reis naar Siem Reap en verlieten we de hoofdstad.
Het was ca 6 uurtjes rijden incl pauzes. Een van die pauzes was bij spider city een plekje waar de delicatesse o.a. de vogelspin is. Bij het uitstappen konden we de gefrituurde spinnen sprinkhanen maden en andere insecten al zien liggen. Kleine kinderen probeerde fruit te verkopen en ook liepen er kinderen met een vogelspin in hun hand die je kon overnemen op je eigen hand. Luguber en qua delicatesse niet voor ons weggelegd.
Na deze pauze reden we verder over de provinciale weg door naar onze bestemming.
Maandag 21 oktober
Vandaag bezoeken we een van de hoogtepunten van Cambodja en van het Angkor tempel conplex.
Eerst een goed ontbijt met ruime keus voor zowel Aziaten als de westerlingen. Het zal na 18 dagen wennen zijn om weer ons eigen eitje te bakken als ontbijt.
Onze koffers werden ingepakt eant in de namiddag vliegen we naar Ho Chi Minh City nog voor een laatste overnachting.
We vertrokken met de bus richting Angkor Tom dit enorme comolex bestaat uit diverse tempels en onder andere het olifanten terras. Om er te komen moesten we overstappen in 2 kleinere busjes want de grote kon niet onder de boog door en de route niet vervolgens. De mini busjes brachten ons naar Angkor Tom. Een flinke wandeling over het complex waarbij onze gids veel kon vertellen, hoe het Khmer volk toen leefde. Ongelooflijk hoe men in die tijd zulke bouwwerken uberhaupt kon bouwen. Ook toen waren er architecten en knappe koppen om het voor elkaar te krijgen.
Angkor met haar tempels waren helemaal overwoekerd met onkruid en bomen. Vele burgeroorlogen tussen hey Khmer volk zelf en de Siem volk (Thai) en ook de Vietnamezen deden het Khmer rijk niet goed.
Pas toen de Fransen in de 18e eeuw de tempels weer ontdekten werd het blootgelegd en de onkruid en de bomen weggehaald.
Na het verlaten van Angkor tom brachten onze mini bussen ons naar Tag Prom, deze tempels zijn nog wel overwoekerd door enorme hoge bomen waarbij de wortels van de bomen soms over de blokken stenen. En zelfs over bouwwerken heen waren gegroeid. Hier waren de Fransen toen te laat maar achteraf gezien maar goed ook, laat de natuur maar zijn gang gaan.
Op veel plekken waren de stenen blokken weggeduwd door de wortels en gaf een heel apart beeld van de plekjes. De bomen in deze omgeving zijn dan ook heel hoog.
Na deze indrukwekkende tempel tour reden onze minibusjes weer naar de parkeerplaats waar onze grote bus alweer stond te wachten. In ca 20 minuten reden we naar de Les Artison ambacht school. Hier kregen we een rondleiding in de werkplaats waar ze oa houtsnij kunst maakte uit blokken hout werden de mooiste beelden gemaakt. Een andere afdeling maakte weer stenen beelden. En een schildersafdelingbwaar ze op houten plakjes die diverse keren met hars zijn gelakt en gepolijst de mooiste schilderijtjes.
Als laatste werkstation konden we traditioneel weefgetouw zien waarbij de spoel met de hand heen en weer werd gegooid.
Uiteraard mondde dit uit in een grote sjieke winkel waarde spulletjes werden verkocht.
Tijd voor de lunch. In een zaaltje van een restaurant kregen we ons laatste Cambodjaanse maaltijd. Het was weer lekker maar sommigen verlangde ook wel weer naar een boterham als lunch.
Na de lunch begon het enorm te gieten, het kwam met bakken uit de lucht.
Terwijl de groep in de bus aan het wachten was, had Chi ondertussen 17 visums binnen om weer Vietnam in te mogen.
De visums zouden geprint worden bij het restaurant echter dat duurde lang en uiteindelijk maar laten zitten want we moesten naar het vliegveld. In de bus werd uitgelegd dat de visa dan via whatsapp werde gedeeld en op het vliegveld net wifi kon iedereen dan de visa laten zien bij het inchecken.
Omdat er nog 6 visas niet waren aangekomen vanuit Hanoi via de mail moesten we voor die personen bij de incheckbalie wachten. Degene die al wel een visa hadden konden inchecken en alvast naar de gate.
Het wachten op de visa werd steeds nerveuser want die kwamen maar niet en de medewerkers van incheckbalie vertelde ons dat de inchecken nog maar 10 minuten mogelijk was. Dit werd door ons niet geaccepteerd. De regels van de maatschappij zijn duidelijkbgeen visa is geen instapkaart.
De enige mogelijkheid was nu dat deze 6 personen nu een vlucht later zouden gaan van 21.30 en de groep die al binnen was met deze vlucht van 17.15 uur.
Ook moesten dan de tickets worden omgeboekt wat extra kosten met zich meebracht.
Uiteindelijk 16.28 exact 2 minuten voor sluitingstijd van de incheckbalie kreeg Chi de verlossende visa via ee app die hij gauw doorstuurde en de medewerkers vroegen dan zsm in te checken.
We konden dus nog mee. Het duurde even voordat de laatste 6 waren ingecheckt en toen begon een race tegen de klok om langs de douane en de security controle te geraken. Gelukkig is dit gloednieuwe vliegveld niet zo groot en bevonden de gate zich redelijk vlakbij. Dit vliegveld is volledig door Chinesen gebouwd maar is dus nog totaal niet druk ondanks dat ze miljoenen passagiers kunnen verwerken per jaar. De bouw was voor Covid begonnen en vorig jaar oktober opgeleverd maar omdat deE bestemming enorm populair is onder de Chinese bleven die na de Covid periode nog weg. Het toerisme moet weer hier op gang komen.
Bij de security check aangekomen stond er een rij en Chi vroeg aan die mensen ind e rij hoe laat hun vlucht was en die was om 19 uur. De onze om 17.15 en het was al 16.55 uur en vriendelijk vroegen we of we voor mochten aangezien onze vlucht dus over 20 minuten zou vertrekken. Gelukkig mochten we voor en de check zelf ging vervolgens vlot waarna Chi met Hay en Truus als laatste naar de gate gingen. Het bleek dat ze gelukkig nog niet waren ingestapt want voor hetzelfde geld was de gate al gesloten. Onder applaus werden de laatste 3 onthaald dat we het allemaal gered hadeen. Wat een avontuur deze keer.
Onze propeller vliegtuig van Cambodian air stond al klaar en konden al gauw instappen. Een klein vliegtuig ook weer eens bijzonder om dat mee te maken.
Uiteindelijk slechts 10 minuten later dan gepland vlogen we in 90 minuten naar Saigon waar onze bus ons stond op te wachten om ons naar het hotel te brengen.
Nog een overnachting en dan vliegen we morgen via Hong Kong terug naar Schiphol
Dinsdag 22 en woensdag 23 oktober
Ondanks het tijdstip namen de meeste nog gister avond bij de buren; een Biergarten, nog wat te eten. Al gauw zochten de meeste daarna de kamer op voor een goede nachtrust. Omdat we al eerder in dit hotel hadden verbleven en de voorzijde met cityview behoorlijk luidruchtig was van het straatgeluid werden er kamers aan de achterzijde gevraagd echter die waren wel aan renovatie toe, maar goed voor 1 nacht kan het. Omdat we echt midden in het centrum zitten was er weinig keus, het tegenovergelegen Sheraton zal beslist top zijn maar daar betaal je dan ook voor.
Het ontbijt kon genuttige worden tot 10 uur en de meeste sliepen dan ook en beetje uit en ging wat later naar het ontbijt dan wat we gewend waren.
We konden de kamers gebruiken tot 12 uur en rond dat tijdstip werden ook onze koffers opgehaald van de kamer en konden we in bewaring geven want we vertrokken pas om 14 uur naar het vliegveld.
Met een rit van ca een half uur kwamen we aan op het vliegveld van Ho Chi Minh en we waren wat te vroeg, na de avonturen op Siem Reap airport vonden we het prima. Mooi in de rij stonden we mooi voor aan. OP het moment dat het personeel ging beginnen stonden ze mooi voor de balie en maakten ze een diepe buiging en heten ons welkom.
Klik hieronder op de ▶︎ voor bewegende beelden!
