Onze nieuwste bestemming Zuid Afrika is van start gegaan. Wij wensen alle deelnemers een fantastische reis toe.

Reisverslag Zuid Afrika April 2014

Woensdag 16 april

Hallo Hollanders,

Allereerst wil ik mij even voorstellen. Mijn naam is Lizan en samen met 14 reisgenoten zijn wij op weg naar Zuid Afrika.
Vanaf 09.45 uur zijn we met de bus van Bergen via Venray, Horst en Panningen na vele handjes schudden en enthousiaste blije gezichten veilig door onze buschauffeur rond 13.15 uur afgezet op Schiphol.
Na de koffers/tassen te hebben ingechecked konden we lekker snel al aan de koffie. We hadden nl. al onze boardingpasses en dus ook al onze stoelnummers. Lekker vóór aan. Tenminste dat dachten wij…maar er waren al 2 namen uit onze groep die door de luidsprekers galmden. Zij kregen i.v.m. een kapotte stoel een plekkie achterin toegewezen. Voor degenen die nieuwsgierig worden wie deze gelukkigen waren…..de 2 solo-dames..

Iedereen was heel enthousiast over de A380….Een prachtig vliegtuig, lekker veel beenruimte, gemakkelijke stoelen, vriendelijke stewards en stewardessen die 560 passagiers het probeerden heel aangenaam te maken. Het was heel apart dat wij via camera’s alles konden meemaken waar het vliegtuig heenging. Een groot assortiment aan films, en een lekkere maaltijd tussendoor deed de tijd snel voorbij gaan.
Om 24.00 uur ( Ned. tijd 22.00 uur) landden we in Dubai, waar de temperatuur 32 graden Celsius was.

Terwijl ik dit schrijf, ligt iedereen op een bed en probeert te slapen, wat bij velen ook lukt zie ik… Over ruim 4 uur gaan we ons laatste deel van de reis  naar Johannesburg maken. Dus hopelijk tot de volgende WiFi verbinding.

Welterusten en een zwaai vanaf vliegveld Dubai!

Lizan

Helaas zijn de internet verbindingen in Zuid Afrika momenteel erg slecht, verslag volgt z.s.m.

Donderdag 17 april

De klok in Dubai zegt 04.40uur. Ned tijd.02.40 uur
We zitten in ons toestel 777-300 waar 364 stoelen bezet kunnen . Een  duidelijk verschil want hier zien we minder luxe en ondervinden wij al meer lawaai met het opstijgen. De vliegtijd naar Johannesburg zou 7 uur en 55 minuten bedragen.
En ja hoor na een zeer aangename landing en een snelle afwerking van de koffers werden wij op Afrikaans kleurige vloertegels opgewacht door onze Zuid Afrikaanse  reisbegeleiders.
” NEIL ” een vrolijke blije knappe boy en “Walt” onze rustige heer chauffeur. En buiten stond onze Truck…Janis..(.Uitspraak Janice )genaamd. Het werd heel wat passen en meten met de bagage…maar wij vertrokken blij en vrolijk in onze Janis    richting Timbavati Safari Lodges waar wij na enkele stops rond 19 uur aankwamen.
Leuke kleurrijke huisjes waar de  bloempjes en snoepjes als warm welkom, op de bedden klaargelegd waren.
Om 19.30 uur genoot ieder van een heerlijk uitgebreid warm buffet onder een sterrenhemel met een warm kampvuur achter ons Iedereen was toe aan een douche en een nachtrust want morgen is het weer vroeg dag…Jullie genieten in Nederland op dit momenten van nieuwsuur of n ander hot news programma…wij zeggen Welterusten.

En tot morgen Vandaag hier geen internet hopelijk vrijdag wel ergens….

Vrijdag 18 april

Iedereen was na een heerlijke nachtrust weer vroeg uit de veren. Er werd al druk gewandeld en genoten van dit prachtige park waar ook de eerste dieren werden gespot. Vanaf 7 uur stonden vriendelijke Afrikaanse dames al eitjes te bakken en nadat ik een van de dames , die de uitgang niet kon vinden, ook weer op het rechte pad had gebracht vertrokken we met de zon.  eerste stop was Tumbuktu pub want Janis had dorst …Tijd om effe te genieten van vele Afrikaanse spreuken…dus….De fotosessie was begonnen. Hoffotograaf Jan deed erg zijn best met een gesloten lens…..
Daarna reden we naar MAHOLOHOLO. …..Een wildlife rehabilitatie centrum….Nooit geweten dat er zoveel mooie gieren zijn, en er waren genoeg stoere Limburgers die  hun arm ter beschikking stelden om deze  grote vogel daarop te laten plaatsnemen.. Leeuwen, poema’s,  clipdassen tussen enorme bomen met heel veel vruchten.
Met een goede uitleg van onze gids krijg je een enorme waardering voor dit werk. Daarna hebben we genoten van de Panoramaroute .Wat een prachtige natuur….Berg óp, door Erasmustunnel, berg áf. De feloranje en gele cactussen sierden het vele groen.
Pauze ,waar je voor 2 Rand en één stukje toiletpapier de toilet kon gebruiken en waar het nodige water en snacks werden gekocht.

Van een fenomenaal uitzicht op de 3 rondavels van de Blijde River Canyon kwamen we bij Bourkeys Potholes en wandelden over de bruggen van de Bloedrivier en de Treurrivier  om daarna met Janis te hobbelen…naar Gods Window…Een flinke klim en je waande je in het regenwoud met aan het eind een enorm mooi uitzicht wat je op een foto niet goed kunt uitdrukken. Via Graskop, waar een koffieshop ons toe lachte, maar waarvoor geen tijd was, passeerden we ingepakte bananenbomen langs de weg richting Hazyview. Volop vrolijk  Afrikaans leven, winkeltjes omringden een groot plein van zand,  veel kleine huizen, wel van steen.

We arriveerden in Mkambeni waar onze huisjes op palen, met tentdak als dak, en zelfs een binnen- en een buitendouche.
We genoten van een over heerlijk uitgebreid buffet en wachtten op de terugkeer van 3 personen van de groep die een Night Game Drive hadden geboekt in het Krugerpark. Koud maar dolenthousiast want buiten vele uilen, hadden zij zelfs een Bostijger gezien waarbij de driver zelfs niet over uitgesproken kwam.
Dus, dierbare lezers… het was weer een dag met een blije lach!
Morgen, zaterdag 19 april vertrekken wij om 06.00uur in kleine jeeps naar het Krugerpark. Wordt dus, behalve een vroege, ook een spannende dag. Daarom nu naar bed (22.30u) want de ogen krijgen morgen een zware Spot Dag…

Ik weet niet wanneer jullie dit lezen want ook deze 2 dagen hier geen verbinding richting Nederland…zonde…maar het is niet anders.

Welterusten en de groetjes van ons allen.

Lizan

Zaterdag 19 april

Na een uitgebreid ontbijt bufffet  met lekkere koffie stapten wij om 6 uur in 2 open jeeps voor de gamedrive in het Krugerpark . Het was koud en al snel werden de aanwezige dekens gebruikt om de wind en ochtendkou te  trotseren. Het was paaszaterdag, veel mensen vrij, dat hield in dat er vóór de gate veel auto’s stonden die ook een dagje Krugerpark hadden gepland. Gelukkig waren wij al binnen de hekken dus onze tocht kon snel beginnen.
We ontmoetten al meteen parelhoenders , ’n neushoorn en meteen al een uitdagende jonge olifant midden op de weg, die ons echt geen doorgang gaf. Bongo’s, impala’s, zebra’s, een gnoe die hier Wild Beest wordt genoemd.

Een hele kudde buffels, die zo werd er ons verteld wel uit 500 dieren kon bestaan en graag in rivierbeddingen liggen. Door de onvoorspelbaarheid als zo een buffel kwaad is, wordt hij het gevaarlijkste dier van de big five genoemd. We zagen al sporen van een leeuw …..Om 9 uur een koffiestop waarná de dekens weg konden omdat de zon er nu al lekker door kwam.

Felgekleurde vogels die gewend waren te poseren voor de camera want bleven rustig zitten en een zebra die waarschijnlijk door een leeuw verder moet zonder staart. Impala’s met waarschijnlijk een macho mannetje die een groep van ongeveer 15 duidelijk de baas was. Nijlpaarden en een krokodil. Als je een hele goede verrekijker had…3 cheeta’s tussen de bomen. Waar ook de drivers enthousiast over waren : de Afrikaanse wilde hond eentje met een gewonde snuit, waarschijnlijk met een hyena gevochten, dacht onze driver. De wilde hond wordt eenmaal in de 3/4 maanden gespot.

Een enorme kudde olifanten van 20/25 stuks, stak de weg over Groten kleinere en een hele grote machtig mooi …..
Later roken wij een urinerende olifant die op zoek is naar een vrouwtje. Aan uitpuilende ogen kun je zien als ze agressief zijn.
Veel impala’s,  en een zebra rustig kauwend aan de rand van ons zandpad die totaal niet schrikt van de vele voorbijkomende auto’s.
In Sukuhulupark een lunchstop waar ook de souvenier winkel druk werd bezocht.   Op zoek naar de leeuw…..maar we zien eerst wrattenzwijnen, kudu’s, waterbokken,  2 nijlpaarden , maar geen leeuw…We zullen genoegen moeten nemen met de pootafdrukken.
180 km hebben we gereden en met een blij gezicht, hartstikke voldaan zoveel te hebben mogen zien, kwamen we over het hobbelende pad rond 16 uur  “thuis”. De douche was enorm welkom.
Na een geheel anders samengesteld buffet als dat van gisteren ging ieder zijn eigen weg.

Morgen zondag 20 april, geen paaseieren zoeken ,maar óp naar weer een andere lodge dit keer in Swaziland.

Wij wensen jullie gezellige Hollandse paasdagen en groeten u met een zwaai vanuit Zuid Afrika!

Lizan

Zondag 20 april

Daar zijn wij weer.

Om 08.00uur vertrok “Janis” ( voor de niet-onthouders, zo heet onze truck ) onder een helblauwe zonnige hemel, en beginnen wij aan de rit langs vele bananenplantages richting Swaziland. Er is weer genoeg te zien. Met de zon schijnend op de bomen en struiken waardoor de rose, gele, witte, oranje kleuren nog mooier lijken. We passeren dorpen waar je heel graag even zou willen stoppen. Helaas is er veel gesloten ivm 1e paasdag.  Wel veel “ZZP’ers” zittend onder een tentdoek of gehavende parasol. Maar ocharm zij hebben veel concurrentie aan Mr Video, Pizzahut,  Wimpie, KFC en De Mac, want die hebben hun deuren wel wijd open staan. Niet dat wij daar naar toe wilden hoor maar de voet van Walt blijft stevig op de pedalen staan richting Nelspruit.

Naast de snelweg kleurrijke black ladies die fruit verkopen .Om 11 uur eindelijk voor ons en Janis een half uur break zodat iedereen kon genieten van koffie, ijs of een milkshake en bij de Spar nog wat te smikkelen kon inslaan. Al hobbelend proberen wij de lijst in te vullen met onze paspoortgegevens. We zien veel krakkemikkige huisjes met golfplaten daken afgewisseld met stenen huizen in allerlei bouwstijlen met veel satelliet schotels en altijd lopen er kleine kinderen en koeien en geiten.
Janis op de parkeerplaats en wij mochten lopen om ons bij de Cross Border met paspoort te melden bij de Zuid Afrikaanse douane. Voordat we weer met z’n allen in de truck de grens gaan passeren had ik eigenlijk een foto moeten maken van de toilet gangers met een toiletrol in de hand.
Met 2 stempels rijker, de 2e van Swaziland, begonnen de magen aardig te knorren  en stopten we in PeakCraft Centre rond half 2 van een lekkere pastasalade met brood te genieten en zelfs de pindakaas ontbrak niet….

Een machtig mooi uitzicht met diepe valleien en hoge bergen , over een grote brug waar kinderen stonden te dansen zijn we nog even gestopt. Weer wat souveniertjes rijker en blije kinderen achterlatend met ballonnen, schrijfblokjes en snoep moest Janis hard werken en kwamen door het voornaamste industriegebied MANZINI. Vroeger was dat de hoofdstad, maar ondanks dat het nu nog steeds de grootste stad is heeft MBABANE die positie ingenomen. Soms verandert het landschap in glooiend grasland en op die vlakten zien we wandelaars en ruiters. We genieten nog van vrachtwagens vol Afrikanen in de laadbak en komen rond 5 uur aan in onze nieuwe overnachtingsplaats.
Om 7 uur staat het eten weer klaar en dan na een hopelijk fijne nacht morgen kijken hoe een dag in Swaziland eruit ziet.

Dag Dag

Met de groetjes van de hele groep aan het thuisfront!

Maandag 21 april

Een tweede paasdag in Swaziland. Een rustige niks-moet-dag staat er op ons programma. Dat betekent allereerst UITSLAPEN…..als wij het al niet verleerd hebben….
Vóór het ontbijt liepen er al velen rond in dit bosrijk gebied . Zelfs samen met een hertje of één van de vele kleine vlugge aapjes richting waterval of rivier. Dus de koffie om 9 uur was meer dan welkom. Terwijl wij genoten van het ontbijt waren Walt en Neil al druk bezig met het verwisselen van een band van onze truck.
Om 11uur heeft iedereen intens genoten van een groep Swazidansers die ook met zoveel gevoel zongen dat menigeen een brok in de keel kreeg. Dansen en zingen met zoveel emotie…het deed ons echt wel wat.
Daarna kregen wij een rondleiding met uitleg hoe er verschillende stammen vroeger leefden. We mochten ook binnenshuis kijken. Een grote rieten rondavel die door 8 mensen in 3 tot 5 weken werd opgezet, waarvan het gras om de 5 jaren werd vernieuwd en wat ongeveer 15 tot 18 jaren bleef staan. Hartstikke koel. Een imponerende uitleg over het leven van toen. Als de mannen wilden trouwen moesten zij 17 koeien als bruidsschat meebrengen en daar moest lang voor gespaard worden. De verschillende “huizen” die speciaal voor of alleen mannen of alleen vrouwen waren. De geschillen die opgelost moesten worden door tussenkomst van de grootouders. Onze mannen kwamen glunderend buiten want zij hoorden dat de mannen toch heel wat belangrijker waren dan de vrouwen.

Na de lunch genoten we van een markt volop eigen gemaakte ‘craft’.En oh, wat gun je het die mensen om dan ook iets te kopen. Nog even naar EZULUWI – shoppingcentre waar men al snel een uithangbord van Amstel bier vond.

Het was een fijne, warme, blije dag.

Tot de volgende keer maar weer

Dinsdag 22 april

Vergezeld met een hertje ging het om 06.00uur richting ontbijt, waar het personeel al volop bezig was met het wegjagen van die brutale aapjes. Het duurde nog even voor we de hoofdweg van Zwasiland bereikten. Eerst hobbelend over een onverharde weg, daarna over een slecht wegdek, maar het uitzicht maakte veel goed. Je kon goed merken dat de paasdagen voorbij waren, er was nl. veel meer bedrijvigheid van Afrikanen. Winkeltjes waren geopend, schapen met een halve vacht waren er in overvloed, tussen de hoge bergen met daartussen ruige laagvelden waar vele bijenkorfhutten werden afgewisseld met stenen huizen liepen koeien, ezels en kippen. Veel rietsuikervelden en met een mooi uitzicht op de Lusutu-rivier. Het was waarschijnlijk wasdag want die hing overal te drogen. Onze eerste stop was bij Siphofnemi want Walt zag een postoffice waar sommigen van de groep postzegels konden kopen. We genoten van de vele acacia’s vooral de umbrella thorn, die je zo vaak in Afrikaanse films ziet. Via Big Bend en Nsoko komen we bij LAVUMBA voor de gebruikelijke paspoortcontrole en zo zijn we in de Zuid Afrikaanse provincie KwazuluNatal of te wel Zoeloeland.

Er wordt al snel gestopt voor een heerlijke lunch die onder een boom wordt genuttigd. Om 14.30 uur arriveren wij in Shonalanga Resort. Juist op tijd om te 15.00uur met een boatcruise te kunnen starten. Vele camera’s  vangen vele neushoorns die zich door hun dunne huid en de niet aanwezige zweetklieren  niet al te vaak laten zien. Er zijn zelfs krokodillen gezien en varen  onder de brug met vele zwaluwnesten die in veel tallen zich duidelijk lieten horen.

Iedereen was toe aan een  douche voordat we konden genieten van een fantastisch avondbuffet. We hebben alvast geproost op Tinie, die morgen jarig is en daarom bier en wijn rijkelijk uitdeelde!

Het was een heeeeel warme dag met vele blije gezichten totdat men hoorde dat ze morgen al om 05.00uur moesten vertrekken…Het wordt een spannende game Drive tot 11.30uur in het HLUHLUWE-RESERVAAT .

Dus weer tot morgen met een vrolijke Afrikaanse zwaai van ons allen!

Woensdag 23 april

Dat werd vroeg opstaan vandaag want we gaan in 2 jeeps naar Hluluwe park.

We hadden dinsdagavond een fantastisch lekker warm buffet met de nodige drankjes. Er was in de supermarkt tegenover Shonalanga resort door verschillende luitjes goed gekocht, want de bar was al gesloten.
We hebben eerst geproost op Tinie omdat zij woensdag jarig zou worden dus lekker op z’n Hollands gezongen en op haar het glas geheven. Maar de andere flessen wijn die open gingen moesten ook leeg……dus u begrijpt, dat er bij sommigen enig last hiervan was….Dat even voordat ik u ga vertellen dat wij om 04.00 wakker moesten worden om te 05.00 uur vertrek klaar te zijn.
Met 2 heel leuke drivers, Ricard en John, en warm ingepakt met een extra deken , stonden wij als eersten vóór het hek van het park. 96000 ha groot, waarvan 1/3 wildernis voor geen mens toegankelijk is.
Hluluwe is vooral bekend geworden omdat door de inspanningen van dit reservaat, de witte neushoorn is gered. Omstreeks 1930 waren er nog maar 150 neushoorns in ZA, de rest werd door jagers uitgeroeid. Door een fokprogramma zijn er al duizenden van deze schitterende dieren gebracht naar vele parken overal in de wereld.  zijn witte neushoorns, met dikke bovenlip en graseters, en zwarte neushoorns, met smallere lippen en boom/takken eters.Vorig jaar zijn er 180 neushoorns geslacht en 1030 stropers opgepakt. Er is zelfs een eigen vliegveld om zo vele stropers te kunnen opsporen. Men kan meteen merken dat het hier een beetje subtropisch klimaat is, het reservaat ligt nl. slechts 50 km van de kust (Indische Oceaan). Buiten de neushoorns zijn er veel hyena’s en 11.500 ‘rooibokkies’  impala’s genaamd. En er komen hier wel 81 soorten zoogdieren voor dus tijd om onze slaperige oogjes op scherp af te stellen! Als eerste zagen we de impala met hun Mc Donald kontje en een heel grote giraffe, hier Kameelperd genoemd. Zij hebben een heel sterk hart want dat moet immers 4 meter de hoogte in pompen. Een giraffe loopt als een telganger en heeft de staart echt nodig om de vliegen weg te slaan.

Een kudde buffels, een zwangere zebra met bruine strepen midden op de weg, Nyala’s (afstammelingen van de Koedoe) met grote oren. We genieten van een prachtig landschap door een andere grondsoort ! Met een té gek zicht op de ‘Nyalasi-rivier’ en de ‘Imfelosi-rivier’. Af en toe een camping voor bv.8 personen. Wij stoppen voor ons ontbijt bij de grootste camping ‘Impila’ genaamd. We zien een familie olifanten heel dichtbij met een babyolifantje dat bij de moeder drinkt. Fascinerend bekijken we hoe vakkundig zij bomen en struiken slopen……Wist u dat 40  procent van het geluid wat de olifant maakt, voor de mens niet hoorbaar is?

Bij de rivierbedden zien we giftige vlinders (  african monarc ), de Marshall-eagle die impalas eet…….Aasgieren van 8 kg zwaar…..en ons geluk kon niet op toen er 4 leeuwen de weg overstaken, mister leeuw met 3 vrouwtjes…..Wrattenzwijnen….een aasgier op weg naar zijn nest…Gnoe’s….

Na afscheid genomen te hebben van Ricard en John stond Janis weer klaar met lunchpakketten in  de koelbox. Nog 220 km naar Durban. En route veel pastelkleurige huisjes met vaak 1 of 2 rondavels ( ronde huisjes ) erbij.

Met af en toe een stop voor koffie of een ijsje en langs heeeeel veel suiker komen we in drukker verkeer, hogere gebouwen, veel industrie en af en toe wat regen rond 16.00uur bij hotel Garden Court South Beach met uitzicht op het strand.

Na wat vervelende ervaringen met het zitten  in een truck, hebben we zojuist afscheid genomen van ‘Janis’  en krijgen we vanaf donderdag een  andere bus met een andere chauffeur en er komt een Nederlandstalige reisleidster. Dadelijk eerst nog een gezamenlijk diner om Walt en Neil te bedanken voor de veilge rit en de lekkere warme lunches van de afgelopen week.

Iedereen zal daarna wel goed kunnen slapen na deze lange, maar oh zo’n imponerende , geweldige, fijne dus GRANDIOZE woensdag op 23 april 2014.

Dag dag met een blije lach voor u als lezers

Donderdag 24 april

Iedereen vanmorgen vol verwachting natuurlijk. We hadden ruimschoots de tijd om te genieten van een uitgebreid ontbijtbuffet omdat de vertrektijd vandaag pas om 09.00uur was gepland. Er was al volop leven buiten, Durban is één van de grootste steden met de grootste haven .Voor het hotel werden de kraampjes, met een groot assortiment aan souvenirs, gevuld. Dus voor de liefhebbers weer de gelegenheid om op zoek te gaan .Leuk trouwens, dat ik al weet dat er aan  sommige thuisblijvers flink wordt gedacht. Jammer dat het weer iets minder was zodat de ochtend-strandwandelingen  niet veel werden gemaakt. We maakten kennis met onze reisleidster Hanny en onze buschauffeur Gert. Na  bedankjes, handjes en voor een enkeling een knuffel, namen we afscheid van Walt, Neil en truck Janis. De koffers werden ingeladen en daar gingen we…weer een nieuw avontuur. We werden meteen goed  geïnformeerd over Zuid Afrika. Bij Howick gaan we kijken naar een waterval van 94 m.We zien onderaan zelfs een regenboog met zijn prachtige kleuren. We gaan ” windowshoppen ” wat betekent  Wel kijken en Niet kopen. Als we weer verder rijden genieten we van een schilderachtig landschap met veel bergen  De meeste indruk maken de townships. Rond Johannesburg in de provincie  Mpumalanga ( één van de negen ) zagen wij een heel grote townships, dicht op elkaar gebouwde hutjes/huisjes. Hier staan ze wat verder uit elkaar. Men zal in een township nooit geen blanken vinden terwijl door de betere scholing al wel meer verschillende rijke en arme Afrikanen in betere woningen bij elkaar wonen. We rijden door Pietermaritzburg, de hoofdstad van deze provincie Kwazulu-Natal.  Terwijl de bus af en toe schommelt, wat men een milkshake noemt.., krijgen we een koekje van de chauffeur , gebakken door zijn vrouw. We passeren “The Valley of the 1000 hills” richting Drakensberg. Rond half 3 in de middag komen wij aan bij Amphitheatre in Drakensberg. Een prachtig uitzicht ,waar we heerlijk konden wandelen voordat we met z’n allen  de barruimte betraden. Om 18.00 heeft Hanny beloofd met de groep te gaan bijpraten over de afgelopen week en over  wat er ons te wachten staat de komende 2 weken.

Vrijdag 25 april.

” SAMBONA “allemaal   =  Hallo op zijn Afrikaans

We zouden om 10 uur pas vertrekken, maar door de zon was er al vroeg flink beweging . Ook het ontbijt had een keuze uit verschillende mogelijkheden en met de koffie efbij genoten we ervan.

En daarna naar Royal Natal National Parc. Het oudste  nationale park van Zuid Afrika. We passeren huizen die voorheen hutten waren en nu veranderd in mooie huizen. De kleinere hutjes rondom zo een huis worden nu gebruikt voor opslag, voor hun dieren .of misschien wel voor het personeel…

ER lopen veel big mammas in felle kleuren en met van alles op hun hoofd dragend langs de kant vd weg .De rivier die we zien wordt gebruikt om te douchen, de weg wordt versperd door bavianen, slimme geiten , die weten wanneer ze moeten oversteken,

In het park ontdekken we de koolbomen, waarvan de kool door de bavianen wordt gegeten, en 2 bosbokkies, de glanzende ibis ook genoemd de hadeda-ibis die een hadedageluid maakt bij het opvliegen omdat ze hoogtevrees hebben. Vanmorgen om 6 uur hoorde ik ze al boven mijn huisje….De antilopen in het zuiden noemt men de springbokken en in het noorden worden ze impala’s genoemd. we maakten kennis met een lokale gids, waarvan ik de naam echt vergeten ben.., een Zulu-man. We klimmen met hem 100 meter omhoog wat een klein stukje lijkt, maar toch een hele klim is.

Wat een FANTASTISCH uitzicht, het lijkt wel of we in een film zitten. MooiMooiMooi en heel interessant hoe hij dit met zoveel enthousiasme vertelde.
Als extra bezochten wij een school. 28 teachers , 800 kinderen die vaak 1 UUR heen en 1UUR terug naar huis moeten LOPEN….en dan ook nog velen blootvoets! Kinderen zingen, dansen en maken sommen voor ons. Een onderwijzeres (die ons uitleg gaf) heeft volgens mij wel een Heel Groot Hart om juist voor deze regio te kiezen om les te geven. De ballonnen en pennen van Ria werden ontzettend enthousiast ontvangen. Wat kunnen ze hier nog veel gebruiken, als je maar wist dat het rechtstreeks bij deze lui zou komen, dan zou je zo kleding, schoolartikelen, boeken over van alles , waar de kinderen maar iets van opsteken, willen toesturen.

We krijgen nog een verrassing want we gaan nog een uurtje wandelen naar een waterval van 948 m hoog. Jammer dat de nationale bloem, PROTEA, in de herfst niet in bloei staat . we zien de geelhoutbomen en klauteren via stenen, bruggetjes verder de hoogte in. Onze chauffeur Gert stopt nog effe bij een krachtcentrale en geeft uitgebreid uitleg.

Blij , moe en voldaan arriveren wij weer bij onze lodge. Morgen zaterdag, staat ons een lange busreis te wachten naar Lesotho. Het armste en vaak koudste land van Afrika.

Geen elektriciteit dus de komende 2 dagen kan ik u niets vertellen.

Tot zover weer een blije zwaai vanaf onze backpackersLodge !

Meer fotos check de Facebook pagina KLIK HIER

Zaterdag 26 april

Nadat iedereen de sleutel en de handdoeken ingeleverd had en genoten had van een lekker ontbijt konden we al om 8 uur vertrekken. De “afpoetsploeg” stond al te popelen om aan de gang te kunnen. We verlaten Kwazulu-Natal en omdat Nederland de eerste Koningsdag vandaag viert…..gaat onze reis naar……: Oranje Vrijstaat…….maar daarná door naar Lesotho.

Alleen Helene was roodwitblauw gekleurd dus ik verwacht ,dat er niet veel van onze groep aan WA gedacht hebben….

Door de eeuwenlange invloed van wind, zon en regen zijn de heuvels fantastisch mooie formaties waar wij, ondanks de vele “milkshakes” ontzettend van genieten en met de zonnestralen op de Sterktwijgindam ( hopelijk is de naam correct,,,) is het uitzicht weer formidabel.

Er zitten vissers langs de rivier, er lopen blessbokkies, zwarte wildebeesten (gnoe) zebra’s. We spotten zelfs een vos. Zien ook veel koeien, springbokkies en mili (maïs) velden. Een Afrikaan kan niet zonder rijst, zelfs de rijken eten dagelijks rijst. Gekookt of lekker op de braai.

Intussen probeert gids Hanny ons enkele Afrikaanse woorden te leren.

Dat rugby de meest populaire sport is en dat er op veel scholen aan  cricket, hockey, atletiek, ballet en zwemmen wordt gedaan.

Bij de townsships op de vrije scholen voetbal en een beetje cricket. Alle scholen spelen met elkaar. Er zijn kleuter- lagere-en hoge scholen en daarna kan men naar colleges. Goede scholen hebben beurzen maar je kunt ook thuis leren.

Met kerst heeft men 7 weken vrij, ook de bouwbedrijven in deze zomertijd. De scholen hebben met Pasen één week. Wintervakantie 3 weken in juni en in september / oktober 7 å 10 dagen. Bovendien vaak extra lange weekenden zoals nu met de nationale Vrijheidsdag.

We kijken naar velden vol suikerbonen, voor de boontjes soep De koeien draaien ons de rug toe maar de grijze statige reiger staat fier aan de kant van de weg om de bus vol Hollanders te begroeten.

We stoppen ” een uur en een half “in een lief, ouderwets dorpje Clarens genaamd , een klein kunstenaars dorp waar we kennis maken met de traditionele billtong, droë-worst en de ook bij ons bekende macademia-noten .We reizen weer verder, op zoek naar de nationale vogel De Grote Blauwe Kraanvogel, die overigens zelden te zien is, misschien later in de Kaap.
We moeten helemaal om Lesotho heen, want in Lesotho Zijn geen wegen, alleen maar bergen. CaledonRivier en MopeliRivier vormen deze grens. Opvallend is de wilgenboom, altijd te vinden bij het water, populieren in herfstkleuren en zien een caddy volgeladen met blije Afrikanen.

We hebben een koffie break bij het luxe GoldenGate Hotel. Vlakbij het Golden Gate Park waar we alleen maar mogen  gaan wandelen naar toilet en terug! Er zijn veel campings omdat die park bij de lokale bewoner erg geliefd is.
Onze lunch stop is in Fouriesburg Country Hill, vrienden van onze chauffeur Gert. We probeerden daarna nog even een Afrikaans Gereformeerde kerk te bezoeken, maar helaas…gesloten.
Na de break reden we verder en zagen volop activiteiten van de politieke partijen. Op 9 mei a.s. zijn er verkiezingen dus de moeite waard om zieltjes te winnen. We zagen busjes van ANC, DAC en de partij vd jongeren, MADIBA.
Er kwam zelfs een van de heren  van DA effe de bus in om hun partij aan te prijzen en liet zelfs een paar felblauwe shirtjes achter. We rijden weer verder en passeren meerde kleinere plaatsen waar vaak dezelfde straatnaambordjes voor vormen zoals: Voortrekker- Kerk- Bloem -en N.Mandelastraat. Een bedrijvig klein dorpje ,Setsoto, waar geen blank persoon valt te herkennen. Allemaal zwart dus, Zelfs een kraam met een aanbod van  levende kippen en schapen en weer vele kraampjes aan elkaar hangend van golfplaten die van alles en nog wat verkopen.

Rond 4 uur zijn we allen weer een stempel rijker en mogen we Lesotho binnen.
De armoede die je ziet raakt me. De sombere grijze vervallen huizen met een blinkend golfplaten buitentoilet. De vele mensen met de bekende deken over de schouders of rond hun middel geknoopt, de gebreide mutsen, en toch… Er komt een bus voorbij en wat wordt er gezwaaid.
De schapen met hun herder die leunend op zijn stok, gehuld in een deken en met bivakmuts zijn kudde in de gaten houdt. Je ziet zoveel mensen lopen , dwars over het land. Waar komen ze vandaan en waar gaat de tocht naar toe. De ossenkarren volgestapeld met hout en bijna bij elke “woning” één of meerdere kapotte oude auto’s. Oeps we slaan een zandpad in……richting MalealeaLodge…
Omhoog, omlaag, bocht naar links, naar rechts, hobbel bobbel, shake shake en dat drie kwartier lang. Wow wat hebben we een supere driver, die ons in het intussen  donkere Lesotho laat “afstappen”.
Een prachtige lokatie, allemaal kleine huisjes …..warm welkom…..en  een overheerlijk avondeten…..Moe en met volle maag ging iedereen de nacht in.
En ja hoor 22.00 uur …helemaal donker. Ik hoop dat iedereen het zaklampje gereed heeft want, met een klaargezette kaars met n doosje lucifers is het bij haast toch worstelen…..

Zondag 27 april

Al vroeg hoorden we de Hadedavogel…..? Bij daglicht met de zon op de rondavels lijkt het nog meer sprookjesachtig.
Vandaag gaan we een rondje stappen en de zonnige Lesotho-stralen ontvangen . Om 11 uur stappen we aan met Hanny en 3 gidsen….dus óp naar the village. We zien eerst de winkels….Golfplaten donkere onderkomens….
We wandelen en omdat er nog ballonnen en potloden zijn om weg te geven , zien we al gauw een hele reeks kinderen die netjes in een rijtje gaan staan om dit te ontvangen. Uitleg over de aloëtrees en de mintplanten .Uitleg en een kijkje in de ” bierbrouwerij”……aanmoediging om de rieten mandjes te kopen, een kijkje in een “supermarktje”. En dat allemaal tussen de schapen, kippen en pony’s. Geniet later thuis maar van de foto’s want de camera maakt vandaag overuren.
We zijn getuig van een kerkdienst. Op houten bankjes duurt zo een bijeenkomst van 11 tot 13 uur. En dat ook nog met kleine kids. Iedereen op hun zondags gekleed. We verstaan er niks van, maar genieten van de zang. Het is nog een hele trip naar het museum. Dat is weer in een rondavel met rieten dak. Gids Lucky vertelt trots en vol enthousiasme. Nadat iedereen heeft genoten van spaghetti bolognese met een frisse salade kunnen we kiezen om 15 minuten op een paard te gaan rijden, lekker ’thuis’ te blijven of een 2uur durende wandeling te maken. De zon schijnt, de wind doet aardig zijn best en iedereen heeft een smile.
De wandelroute naar en door het “dorp” was een flinke stap. Er zijn in deze regio 14 dorpen met een gemiddeld aantal van 400 inwoners. Wij bezoeken de grootste, dat 800 bewoners telt. Elk dorpie heeft een eigen Chief en er is één hoofdchief.
Dus bij ongeregeldheden moet het besproken en uitgevochten worden bij de hoofdchief. Het dorpje waar wij lopen heeft een vrouwelijke chief.
Om 17.30 uur stond een zang/dansgroep ons op te wachten en konden we plaats nemen op de witte plastic stoeltjes. Met een dikke trui, sjaal en jas hebben we ervan genoten. Het is hier dus koud , alhoewel sommige huisjes wel verwarming hebben en omdat om 10 uur alles uit gaat en het dus pikkedonker en koud zal worden, gaan (spreek nu op eigen titel) we met sokken het bed in. Het dekbed is van super kwaliteit maar de deken extra.. heb ik echt nodig. Gek hoor als je al om 20.30 uur naar bed gaat…

Maandag 28 april.

Iedereen vroeg aan de ontbijttafel met gebakken eieren en spek en om 07.45 vertrouwden we allemaal op Gert.  Deze hobbelweg duurde nu in het licht slechs een half uur en we konden meer genieten van alles om ons heen.
Dag Lesothomensen in dekens gehuld, dagdag schaapsherder met bivakmuts, dagdag  Basotho-pony. Afscheid ook van de hutten van leem en hun Grasdak met buitentoilet zonder spoelwater, zonder spoelwater en zonder elektriciteit.
Vanmorgen waren bijna alle telefoons leeg en gisteren hield ook de IPad het voor gezien. Eigenlijk wel gemakkelijk zo een leven zonder deze moderne communicatie. Maar met een bus is het op alle afgelegen lodges niet aan te raden, beter zou het zijn met terreinwagens of Janis met betere vering!
Bij Van Rooyenshek Cross Border lopen we weer met z’n allen de grens over en probeer ik de loketdames aan het lachen te krijgen, Het is me ook wat Hele dagen Stempelen!!!!! Daar mag je toch niet bij lachen…..
Om 09.45 rijden we de provincie Oranje VrijStaat binnen meteen het dorpie Wepener. Een straat met de Stadsaal! Postoffice, modesaak, superfoods, slagthuis, drankwinkel en een groep gevangen in oranje overalls die mogen gaan sporten. We zien oude victoriaanse huisies uit de Britse tijd.
De bus kan beter doorrijden ondanks een weg als lapjesdeken, dus weer wat milkshakes.
We zien grote grasvlakten met in de verte mensen te paard die hun kudde bij elkaar proberen te houden,  geel, groene velden, blokken steen,  met aan beide kanten bergen. Over de oranje rivier,  koffiestop bij Wimpie en een politiecontrole die de bus van buiten en ook van binnen controleerde.

Johanesburg ligt op 2000 m hoogte en nu rijden we over een pas met een hoogte van 1800 m. Maar vanaf daar gaan we alleen nog omlaag richting oceaan .Men is onderweg druk bezig met ‘padwerkzaamheden’= weg verbreden. Veel land, soms met hekken wat in houdt dat er staatsboerderijen zijn. Boerderij is in het Afrikaans: Plaas…De kale dorre velden worden steeds meer opgesierd met bomen. En de bergen komen steeds dichterbij. We rijden verder naar Queenstown, genoemd naar de English queen en rijden via een laan van doorn – gom – en eucalyptusbomen  deze stad binnen. Tussen 2 rotondes zien we veel auto industrie, een  SuperSpar, verscheidene kerkjes, en een prachtig zandstenen postkantoor. Vele winkels met niet één Europees blank persoon, alleen maar XHOSA mensen.

Nog 180 km naar East London en Gert heeft een “stokkie” gepakt zodat wij kunnen genieten van muziek. Helaas geen afr. Boerenmuziek maar easy listening met een country-tintje.
We zien de 1e struisvogels en lachen om de afr.naam voor een parkeerplaats langs de snelweg met stenen bankjes under the trees…”  aftrekplaas “. We zitten nog op 1200 m hoogte in dit Xhosagebied en zien aan de rechterkant van de weg de afslag naar KingsWilliamTown met veel bomen en vaak veel mist, die in de winter als een deken van spinnenwebben over de bomen hangt wat voor de filmmakers een uitdagende inspiratie gaf…denk ik..

Een van de 12  grote steden van ZA , 150.000 inwoners en met een grote haven, veel toerisme door de mooie stranden aan de Indische Oceean is East London, ook wel Buffelotown genoemd. Het is vandaag een vrije dag

i.v.m. Vrijheidsdag, en daar boffen we bij, want er zijn geen files…De laatste km’s gaan richting Areena Resort .Aan de kant van de weg zien we meteen al bokkies en  een giraffe…..en eenmaal door de eerste poorten, waar de bus maar net doorheen kan, worden we al verwelkomd door fam. Gans en 6 kleurige dames , even daarachter een paar pauwen.

Om half zes had iedereen zijn suite of lodge toegedeeld gekregen … Geen tent, zoals wij onze gasten vertelden, maar een prachtig onderkomen, 4 sterren en…..Elektriciteit. Dadelijk om 19.00 uur mogen we aan tafel en kijken wat dat weer gaat brengen. Het was een lange rit van 530 km dus een lekker maal met een fantastisch uitziend bed, doet ons uitkijken naar morgen.

Dinsdag 29 april

En de dagen vliegen voorbij. Het resort waar wij nu zijn ligt aan een rivier. Een groot resort met vele huisjes, tenten en stacaravans, waar mensen , zo te zien, een seizoenplaats hebben. Er lopen veel bokkies, veel struisvogels, ook zebra’s en we hebben zojuist een giraffe kunnen aaien. Wat speciaal…!!

Vanmiddag is een groot deel van de groep met een boot en route geweest, een beetje fris met de wind maar ook dat was weer een hele ervaring.

Woensdagmorgen gaan we om 08.00 uur vertrekken om het Addo National Park te bezoeken. Ons wacht daar een Afternoon Game Drive. Op de landkaart lijkt het een klein stukje maar het is toch ongeveer 300 km. ! 50 km ten noorden van Port Elizabeth.
De voornaamste attractie in het AddoPark vormen de olifanten die vaak van zeer dichtbij te bewonderen zijn. Het is ook een plek  waar flinke aantallen neushoorns, buffels, koedoes, jakhalzen, grondeekhoorns en diverse inheemse vogelsoorten  voor komen en in 2003 zijn er bovendien weer leeuwen uitgezet. Dus genoeg om ons vooraf al te verheugen! Eerst maar weer eens lekker slapen, want zo’n hele bezige dag in het Afrikaanse buiten maakt  het tot een lekkere nachtrust.
Vanuit onze terrassen bij de kamers in Areena Resort een blije zwaai en tot morgen!

Woensdag 30 april

Even terug naar dinsdag 29 april bij Areena resort. Er waren gisteren een aantal caravans gearriveerd, dus het was druk op het grote grasveld. Met een lekker aperitiefje aan de bar konden wij onze avondmaaltijd bestellen..Baie Lekker allemaal.

Na een aangename nachtrust stonde we allemaal om 8 uur al gereed om in te stappen. Een lange rit staat ons te wachten maar met de nodige tussenstops zal ook dat gaan lukken .Het is nooit van te voren te voorspellen hoe lang het gaat duren. ” Ons weet nie of daor padwerk is ! Of misschien koeie of geite op de pad…”.
De Oostkaap is heel groot en we zien veel boedrerijen met veel schapen en veel citrus bomen. We komen bij Grahamstown , genoemd naar een Britse militair John Graham. Een erg grote stad met veelal mooie witte huizen tussen veel bomen. Veel kerken dicht bij elkaar, Cathedral St George, Daarom de bijnaam ” Stad der heiligen”. Er zijn ook musea in deze stad over prehistorische dieren, de Xhosa cultuur en we zien verschillende bankgebouwen maar wij zoeken  veilige ABSA pinautomaten en natuurlijk vind ons  een plekkie waar wij koffie kunnen drinken.
Tijden de rit vertelt Hanny veel over ZA, wat baje interessant is, maar daar ga ik u niet mee verrassen…. of misschien  vervelen want het gaat natuurlijk over dieren, beetje politiek, mineralen….etc….
Van de N2 buigen we af naar de N10 richting Cradock en nog steeds onder een helblauwe lucht gelukkig geen regen maar soms wel herfst-fris. We stoppen bij Nanaga Farmstall en mogen kiezen van de lunchkaart. De zeer vriendelijk heer die de bestelling opneemt, een echte getrainde rugbyspeler, geeft aan wat baie lekker is. We gaan over de Zondagsrivier en hoe dichter dat we bij het Addo Elephant Nat Park komen , blijken er in de meer heuvelachtige gebieden  exclusieve particuliere reservaten te liggen. Veel bos, dichtbegroeid met allerlei acacia’s en de spekboom waarvan de olifanten graag eten.
Er zijn veel gasthuizen. van hele luxe tot eenvoudige tentjes op een camping. In de verte zien we de Zuurbergen. De vegetatie is hier heel anders dan in Krugerpark of Hluluwe,  vele zure planten.

We rijden Addo binnen en wat worden we weer verrast.  óp en naast de weg volop leven zoals: zebras, koedoes ( herkenbaar door hun gele pootjes) vlinders, vogels zoals de secretarisvogel en de nationale vogel, die je overigens niet vaak ziet, de grote blauwe kraanvogel, de slanghalsreiger, zelfs een jakhals ( wolf met zwarte strepen ), vele bokkies en een Boskat…..
Maar buiten deze fraaie bewoners zien we tientallen olifanten, etende, spelende, grote, kleine, nog kleinere…FANTASTISCH! Een grote schildpad, verscholen onder een struik die misschien wel honderd (en) jaren oud is en er rijdt in de verte zelfs een enorme lange goederentrein, steenkool zegt de chauffeur.

Via een lang hard zandpad klimmen we hoger , totdat we stoppen bij  Zuurberg Mountain Inn,  een prachtig complex  met prachtige huizen, 2 onder één kap. Het lijkt wel een villa met grote kamer met open keuken (tje), grote badkamer met  ligbad op pootjes   en een heel grote douche. We zitten hoog, dus dadelijk met de jas aan naar de eetkamer.

Donderdag 1 mei

Een VOORTREFFELIJK avondbuffet heeeeeeel uitgebreid.. Zelfs spruitjes!, En nog nooit zo ’n grote keuze bij het ontbijt gezien…. En dat allemaal bediend door aardige bescheiden lieve Afrikaanse mensen.
We gaan om 8.15 uur vertrekken en de groep mag weer plaats nemen in open jeeps om in het Addo park nog meer te gaan genieten. Wij worden hier bij zuurberg mountain inn uitgezwaaid en bekeken door brutale aapjes.

Tot later weer

We vertrekken weer vol verwachting richting Port Elizabeth. Een grote stad ook wel De Vriendelijke Stad genoemd en samen met nog 2 plaatsen : de gemeente Nelson Mandela Bay. Er is een grote haven die veel arbeidsplaatsen geeft en daardoor bevinden er zich rondom grote townships .

vandaag mogen wij onze lunch zelf uitzoeken in een Soort uper Spar en al gauw zat het stoepie bij de toiletten gevuld met blij etende Hollanders. Jaja….ook dat heeft weer wat…! We vervolgen deze Sunshine Coast en genieten weer van een prachtig uitzicht. Zoutpannen, grote cruiseschepen, grote lange bay, mooie huizen. De Zwartkoprivier die de oceaan binnenkomt. Er zijn hier zoveel rivieren,  en toch is er een tekort aan water…..vertelt onze gids. We zien vanaf de pier vissers met hun ” visserstokken” . Betonblokken scheiden de zee van het land. Een groot stadion van het WK in 2010, veel hoge appartementen met bijna overal een satelliet waarvoor men  600 Rand per maand moet betalen.

We kijken uit op een hoge telefoonmast en vragen ons tegelijkertijd af hoe men zelfs in een township een telefoon kan permitteren, want iedereen loopt toch met een telefoon. We vervolgen en zien dat er nog 724 km naar Kaapstad te gaan zijn. En daar gaan wij dus nog 2 dagen over doen, met nog heel wat moois op ons programma.
Hou Links, Ry regs voorby….zeggen borden langs de N2 en wij kijken  naar vele boerderijen met heel veel koeien, schapen, kippen op grote groene vlakten. Glinsterend blauw spiegelt het rivierwater en soms ook zien we de oceaan, veel bossen en…voor de eerste keer een windmolenpark.
Een hele lange berg,  met allemaal verschillende namen, die de appellanden daar achter verbergt. En nu zullen we Hanny maar geloven dat daar juist Adam en Eva gewoond hebben. De rivieren hebben ook aardige namen zoals : Seekoei, Krom , Elands, Kruis… maar de hoogste brug  gaat over de rivier Storms….wow wat een uitzicht! Veel Gom-bomen (eucalyptus)  ook zoveel dennenbomen,  kleine plantages gaan we nu ook meer zien. In de bus genieten we van de muziek…dit keer speciaal voor Hanny…: Dana Winner……
En dan stoppen we bij Tsitsikamma. Klimmen tussen de bomen en planten, waarvan er nu jammer genoeg niet veel in bloei staan, zien de schuimkoppen op de rivier en komen dan uit bij de hangbrug  over de Storms. Na 1 uur en een half zijn we weer terug en drinken wat bij het restaurant en ja hoor….er is weer een winkeltje…dus nog een extra 10 minuten erbij voordat Gert de bus start naar Tsitsikamma Lodge. Het is steeds weer een verrassing waar we terecht komen. Het wordt alleen maar mooier en mooier, ons werd verteld dat er veel bomen zijn , dus verwachtten deze keer misschien een boomhut.
Wauw……Prachtige , nee allemachtig  prachtige mooie luxe huizen! Mijn eerste indruk was dat ik vannacht richting toilet zou kunnen verdwalen…. en in  de boom zien we de wevertjes, mooi geel….Met schrik zien we de dagen veel te vlug voorbij gaan….
En hopelijk spreek ik voor de hele groep: Wat een adembenemde reis, wat zijn wij bevoorrecht. Wij willen u niet jaloers maken, maar ben wel blij dat  het thuisfront op deze manier met ons een beetje  kan meegenieten.

Een lieve groet voor u allen!

Vrijdag 2 mei 2014

Wow….wat een prachtig resort ,wat een luxe. Er waren er die vanmorgen of gisterenavond een spa-bad hadden genomen.
Het avondeten was super, zelfs met warm appelgebak en vanillesaus…. en ook het ontbijtbuffet was grandioos. Je voelt de warmte en het enthousiasme van eigenaar en personeel, zeker een aanrader voor vele touroperators.
We vertrekken vanmorgen weer vroeg , richting Plettenberg Baai. Over deN2 met prachtige uitzichten. Afrika lijkt wel één grote boerderij. We gaan over bruggen met het advies van Hanny Kijk links, kijk rechts..
We rijden over de BlouKransBrug waar velen vanaf 260 m bungyjumpen…..
We zien steeds meer mooier rijke huizen, een echt vakantieoord ! Af en toe rennen er wat bavianen langs de weg..
Dit is een echt toeristisch gebied met vele mooie huizen, rijke buurten waar veel Afrikanen hun 2e huis hebben . Prachtig uitzicht op de baai waar we strand zien, beschermd tussen de bergen en kliffen.

En dan…óp naar de oceaan waar , gehuld in een zwemvest, onze mensen in een boot stappen, die door een traktor het water wordt ingeduwd. Op zoek naar walvissen of dolfijnen. De achterblijvers zwaaien  onze medereizigers enthousiast uit. Gelukkig is het water om te zien, vrij rustig en kwam de boot ná 2 uur weer veilig aan land. Helaas zijn er geen walvis of dolfijn gespot maar wel honderden zeehonden, wat ook erg imponerend was. 2 Personen waren van de bank gevallen en een vd dames had haar duim bezeerd, maar gelukkig geen letsel verder,  Gelukkig ook niemand ziek, misschien heeft Harry straks een blauwe bil…
De volgende stop was een wandeling door een township. Vol houten, lemen, golfplaten hutten…..Zielig om te zien …vonden
sommigen…maar ja….ook dát is South Africa.

We reden naar Knynsna en konden genieten aan het Waterfront of effe winkeltjes bekijken.
Rond 16 uur werden we welkom geheten met een drankje ( in een irish-coffee-glas…maar t was gewoon n frisje…) in NH Plettenberg Bay. En alweer hartstikke mooi.  Vele gebouwen van 4 grote kamers met tv. Wat worden we toch weer verwend. Om 7 uur worden we dit keer niet verwacht in de eetkamer maar in de wijnkelder…..en dan zal iedereen ná een zonnige Afrikaanse buiten dag beslist weer op tijd naar bed willen gaan , want ook morgen is het weer vroeg dag!

Zaterdag 3 mei

We verlaten de Plet, de duurste en meest chique plek van deze regio en passeren Knysna met zijn/haar schitterende lagune. We zien nog het oude spoor liggen van de Outeniqua  Choo Tjoe train, jammer genoeg al lang geleden weggespoeld….
We gaan dwars door de bergen door een levendig vakantiedorp Wildernis genaamd met een fantastisch uitzicht, maar we kunnen niet overal stoppen om fotos te maken. Door de vele rivieren zien we vruchtbare valleien en vele fraaie boerderijen met boomgaarden. In Phantomvlei, Groenvlei , Rondvlei en Swartvlei worden veel oesters gekweekt en er zijn veel vogels en vissen . Er zijn zoveel kleine parken en plekkies, veel resorts, echte aantrekkelijke vakantiegebieden waar alles te beleven valt. De Swartvleirivier slingert door de accommodaties met hun grote golfbanen. Ondanks de wintertijd, nu het dus kouder is, is er altijd wat te doen in ZA. Prachtige views langs de Indische Oceaan. Touwrivier, Kaaimansrivier waar we stoppen , maar even zo snel weer de bus in vluchten omdat het zo koud is. We gaan over de Outeniqua-pas. Aan de voet van de Outeniquaberg ligt George en we rijden nog steeds over de N2 de tuinroute. We zien veel flora, protea’s, erica’s, mooi fynbos, heide, rietvelden, allerlei soorten bloemen, Klapperbos met de Japanse lantaarn met wit of rose bloemen, wilde peperbomen, nu zonder bloemen, over de Olifantsrivier. Nog steeds fantastisch…

Eergisteren had Gerard zijn scheenbeen gestoten aan een bloembak, maar toen we hem  vanmorgen zagen, was zij been gesierd met rode vlekken. Onze “tourdokter” Gert,  heeft meteen actie ondernomen, want hij dacht dat Gerard een spinnenbeet had. Dus ging hij samen met Jenny en Hanny naar een arts en terwijl wij bij Wimpie werden afgezet , kreeg Gerard een penicilline spuit en wat tabletten. GELUKKIG VALT HET REUZE MEE, DUS THUISBLIJVERS MAAK JE GEEN ZORGEN. De arts  zei dat het vaker voorkwam en gaf wel het advies om vóór het in bed stappen altijd  te controleren of er niets in het bed ligt en ‘s morgens  voor het aankleden ook altijd je kleding uit te kloppen…We zijn immers in Afrika….

Terwijl de rest van de groep aan het stappen is in de Cango Grotten, genieten Gerard en ik buiten van een té gek uitzicht op de bergen met hun vele rots-  en groen formatie.
We rijden naar de ” volstruisboerderij ” waar wij van alles te weten komen over de struisvogels. De grote zwarte mannetjes en de elegantere grijze vrouwtjes. We kunnen ze uit de hand eten geven, met een bak in onze handen  en met de rug naar deze machtige beesten eten zij uit de voederbak, we staan op struisvogeleieren die zo groot zijn als 20 kippeneieren. En wat betreft mijn eigen thuisfront…….nee, ik heb deze keer  nie op een volstruis gereden…nee nie…! Nog effe naar de struisvogelshop waar we alleen maar kijken naar de leren tassen.

Rond 18.00 uur komen we aan een zeer mooi wit protea hotel Riempies genaamd. Iedereen weer op zoek naar het nummer van hun huis.

En oei oei….morgen de laatste ZA-day…………

Zondag 4 mei

Eigenlijk is het  niet te geloven……we beginnen aan onze laatste hele dag in ZA. En verlaten Oudtshoorn en het prachtige Riempies Hotel, waarvan het personeel al vroeg in de keuken aan het aan bet bakken en braaien….was.
In de straat zien we leuke  ” aftree-woninkjes ” .waar 2 witte plastic stoeltjes op het kleine terrasje aan de voorkant, al op hun bewoners wachten. Het is pas 7 uur dus nog niet veel leven , het is immers zondag. We passeren een mooie kerk, een gouvernementshospitaal , maar ook een zeer goede medische kliniek voor de rijkeren.
Gert wijst op de politie-schietbaan, waar hij heeft geleerd met een wapen om te gaan. We bevinden ons nu in de Kleine Karoo, waar het in de avond koud is en overdag warm. Veel”  kijk links,  kijk rechts …kijk rechts ,  kijk links…

Veel kleine dorpjes, veel waterbronnen,  daarom veel ‘gastehuisen’ en luxe woningen. Het is,  dat we al vroeg op pad gingen , anders hadden we al vroeg onze wandelschoenen kunnen aantrekken en waarschijnlijk meerkatten kunnen begroeten. Een uitgestrekte vlakte, bekend om de wijn en de vele vruchten zoals: druiven, abrikozen, peren, pruimen, perziken. Veel boerderijen met olijfbomen, veel kerkjes en een ” Bo-plaas”  bekend vanwege de port. Calitzdorp, is een mooie logeerplek .

Hier staat de tijd stil.., mensen staan vroeg op en gaan ook vroeg naar bed. Het is immers om 6 uur al donker. Van Oudtshoorn naar Kaapstad loopt de langste wijnroute van de Kaap: Route 62 waar de bus nu ook over rijdt. Op zondag weinig vrachtverkeer, dus het gaat volgens Gert allemaal naar wens. Veel mensen gaan op zondag naar de kerk, vaak in uniform in een bepaalde kleur. Soms duurt een dienst een hele dag met koffie en lunch….

Prachtige bergpassen, vele rivieren, en de bergen lijken wel omhoog getrokken rolgordijnen, ze liggen gevouwen aan elkaar, dan weer zie je er een man in die op zijn rug ligt, of een olifant op zijn buik met 2 uitgespreide oren….dan lijkt het wel een legoland… Wat een machtige natuur, onze grote bus lijkt een klein speelgoedje.

We passeren Ladysmith en stoppen om 9.15 uur in een klein dorpje Barrydale genaamd, maar moeten eerst voorrang geven aan enkele bavianen! Motagu is de volgende plaats, en weer een prachtige plek met luxe resorts met zwembaden. Baie Lekker voor families,  kleine accommodaties met een favoriete warmwaterberg. Het hart van de wijngaarden is Ashton een heel klein dorpje. Robertson is een grotere plaats. Een populaire plaats voor vele vakantiegangers, waar ook vele huwelijken plaats vinden. zelfs Nederlandse en britsen trouwerijen…Zeer bekend om de 24 wijnhuizen met een 1e klas chardonnay. Je ziet grote Robertson fabrieken en de spoorlijn met de goederentreinen is er dus niet voor niets…
Worcester is de volgende village , midden in de Nuyvallei. Al die mooie namen zoals Breïrivier, de Hexrivier in de Hexbergen. We komen al in de eerste buitenwijken van Kaapsteden, wat eigenlijk gewoon steden zijn, wel honderd…..
Vele townships, groot, armoedig, mandelahuisjes, maar ook steeds mooiere huizen. De mensen die een betere baan hebben blijven toch dichtbij hun township wonen. Het regent een beetje, komen bij de Paarlberg en rijden de derde grootste stad van de Kaap binnen :Paarl. (1 =  Kaapstad,  2 = Oudtshoorn, 3 = Paarl) We klimmen naar de regenwolken en de mist en boven op de berg staat het Taalmonument.
Gert wijst waar hij woont, zien de grootste shoppinmall vd Kaap: Canal Walk, een pretpark , alleen in de vakanties open,  luchtmacht academie, vele containers, klaar om vervoerd te worden  en een berg die lijkt op een leeuwenkop.
Het gaat steeds harder regenen, en ondanks dat deze rit rondom Kaapstad niet was gepland, genieten we van de verhalen en uitzichten.
We rijden naar de tafelberg, waar werkelijk niemand is, alleen de regen. Jammer, maar logisch dat dit gesloten is. We zien de kleurrijke huisjes in de moslimwijk en hebben een enorme mooi route langs de kust De Chapman Peak Drive. Geloof maar, dat het hier bij zonsondergang allemachtig prachtig is. Helaas ook niemand op het strand, geen watersporters, geen strandliggers, geen paardrijders, geen stappers  geen ” BranderPlankRijders….??” U snap?
Prachtig mooie baaien., duinen, kleurlingenstrand, township metde mooi naam Kaylelitsha. We rijden via Sommer Set West waar ook veel Nederlanders een huis hebben. En komen om 17 uur aan in ons laatste ZA onderkomen: Lord Charles Hotel.

We hebben genoten van ons afscheidsdiner dat door Reishuis is aangeboden! Een speech van Martin met alle lieve bedankjes. En na afloop nog even met enkelen de bar in.

Maandag 5 mei

Intussen heeft iedereen ontbeten. Staat de bus weer klaar om nog even een rondje Stellenbosch te doen, waar het te vroeg zal zijn voor een wijnstop maar uit ervaring weet ik , dat ze vlakbij  Uncle Sammies Winkel ook lekkere koffie hebben.

Afscheid straks   van Ans, Anneke, Jenny en Gerard en dan  RICHTING VLIEGVELD…..

Intussen zitten we op het vliegveld van Kaapstad. Vanmorgen hebben we nog een prachtige rit gehad naar Stellenbosch
Nog een laatste  blik op de tafelberg, de hottentottenhollandbergen…..de townships met de vele satellietschotels. De Simonsberg, Jonkershoek, Pappegaaienberg. Als we stoppen bij de  “Robot” (verkeerslicht) zien we baie aardbeien..

Veel wijnboerderijen, meestal eigendom van goed verdiende sportmensen….Over de 1e Rivier rijden we de Dorpstraat  van Stellenbosch binnen. Wordt oom wel eikenstad genoemd, door de vele eikenbomen. Het is een echte studentenstad en er zijn wel 22.000 studenten. Een prachtige plaats met veel witte huizen met groene vensters, oud kaapse Hollandse stijl.

We wandelen langs vele winkels waarvan Oom Sammie Se Winkel wel het meest apart is. Nog een kopje koffie en daar gaat de laatste busrit met Gert en Hanny .

Na handjes, kusjes, zwaaitjes vertrekt de bus met de 4 personen die nog in Kaapstad blijven. Het inchecken ging heel snel en nu zitten we  met ons elven te wachten om te boarden.

Zuid Afrika…..Baie Dankie ….voor de vele vele adembenemende weken die voor ons allemaal een niet uit te wissen herinnering achterlaat.

Wij zullen er door onze foto’s ook nog vaak heeeeeeeeeel blij aan terug denken.

Dinsdag 6 mei

De laatste km’s in de lucht waren weer in de A380

En tijdens de vluchten met de Emirates werden en worden we weer verwend met een natje en een droogje….charmant geserveerd door de stewardessen met hun rode hoedjes met witte sluiers aan de zijkant. Ze moeten hard werken hoor, want we krijgen weer én een ontbijt én en een lunch geserveerd.
Rond 13 uur worden we door de piloot geruisloos neergezet op Schiphol. De koffers lieten nog even op zich wachten maar gelukkig zat alle bagage van onze groep erbij. Buiten moesten we nog even wachten  op de bus die ons uiteindelijk weer veilig in Limburg bracht.

Intussen zullen er beslist veel souveniers zijn uitgepakt en de eerste enthousiaste verhalen verteld, foto’s gezien en wasmachines aan het werk gezet en wellicht gaan de reizigers lekker vroeg naar bed.

Lieve mensen ik zal jullie missen, de gezamenlijke ontbijtjes, de gezamenlijke milkshakes, de gezamenlijke enthousiaste oh’s en ah’s, de gezamenlijke blikken naar rechts, naar links, naar links, naar rechts, de gezamenlijke TjingTjing’s.  En al was het soms hier en daar met een onduidelijkheid….

Ik  vond het een eer om  bij jullie te mogen zijn en ik hoop dat ook u allen nog vaak ontzettend blij wakker wordt met fantastische herinneringen aan dit prachtig Zuid Afrikaans avontuur. Het gaat u goed!!!!!

En de voor volgers van dit reisverslag , hopelijk heb ik hiermee een indruk kunnen geven van het Zuid Afrikaanse leven !

Baie Dankie en tot een volgende keer

Lizan