ZUID AFRIKA APRIL 2015
Dinsdag 21 april
Eindelijk was het dan zover. DE dag waarop onze reis naar ZA zou gaan starten.
Samen met 5 echtparen voel ik mij als elfde een echt elfje die de komende weken lief en leed, ooh’s en aah’s en veeeeele kilometers ga delen in een voor mij een zeer imponerend South Africa.
Ondanks de file op de deutsche autobahn troffen wij elkaar in Duisburg op het plein vóór het station waarvandaan de ICE ons in 2 uurtjes naar Frankfurt Flughafen zou brengen.
Ná de eerste handshakes en de poging om alle namen een beetje te oefenen zeulden we onze zware koffers de trein in en vulden de lege stoelen.
We hadden al vlug de grootste lol , want wij werden er al meteen door een vriendelijke fraureizigerster op geattendeerd dat we echt niet overal mochten gaan zitten want waar het rood was kwamen passagiers die gereserveerd hadden. Dat was me dus een heel heen en weer geschuifel …Een zeer vriendelijke conducteur die het zelfs zo leuk vond bij ons, dat hij het in etappes deed om onze reisbescheiden te controleren scande onze reisbewijzen.
Na de roltrap, incheckbalie en toiletstop konden we door de douane waar een van de dames wel heel erg gecontroleerd werd. Haar hele koffertje moest leeg en wat vonden ze….schoencreme, niet helemaal gevuld maar wel té groot…. Zelfs n zakdoek moest door de detector. Hopelijk gaan de Zúid Afrikaanse wandelingen over schone paden!!!
Gelukkig konden we op tijd onze boardingpassen tonen en werden we verwelkomd door Afrikaans getinte stewards en stewardessen van South African Airlines.
Iedereen zat verdeeld, maar wel , als echtpaar , naast elkaar in Airbus 340-600.
En ik zat heel relaxt ( of is het relaxed…),samen met een stille Deutsche man , in een rij van 4 stoelen. Ik heb in ieder geval met hem en zijn tomatensapje geproost. Terwijl jullie Humberto Tan volgden zaten wij aan ons ” diner” in the air, wat ook lekker was hoor!!
Terwijl de meeste passagiers in een rode deken gewikkeld probeerden te slapen heb ik het muziekprogramma afgestruind totdat om 5 uur de lichten weer aangingen en de in blauw gestoken cabincrew ons tafeltje vulde met een ontbijt.
Johannesburg ” Here we come”.
Woensdag 22 april
Na een geruisloze landing stapten wij op Zuid Afrikaanse bodem. Pascontrole, koffers weer in eigen hand en daarna op zoek naar onze gids…wat ook ik spannend vond. We maakten kennis met Johanna….een klein Duitssprekende grijs getinte jongedame met jas en grote zonnebril, gewapend met checklist voor onze namen.
Ze maakte al snel duidelijk dat wij de komende 7 dagen naar haar pijpen mochten dansen…en dat de Nederlandse tourleader dat ook zou moeten. Al snel ontdekte we haar humor tussen teksten door.
Toen iedereen zijn en haar portemonnee gevuld had met kleurige Randbiljetten, kreeg ook ik een blad zodat de hele groep ons moesten volgen naar de bus waar meteen de eerste Zuid Afrika-knuffel van chauffeur Hoffart ( zo verstond ik zijn naam tenminste) nog een warmer welkom bleek.
We reden door Soweto, een heel normaal stadsdeel van Johannesburg, met 3.5 miljoen inwoners. Monden vielen open bij de mooie rijke huizen met hekwerken ervoor, mooie muren en torens .
Daarna de eerste barakken zonder stromend water en elektriciteit en dixie closets, Men betaalt daar 10 rand per maand (€7.50). De iets betere huisjes , waarvoor men 50rand moet betalen…staan al 4 jaren leeg, dat vindt men nl. veel te duur.
We zien de taxistandplaatsen met tientallen busjes, waarvan men niet weet of de chauffeur wel rijbevoegd is….Soweto heeft ook 240 scholen en we zien zulu- en moslimwijken afgesloten met een Stopbord en bewaking. Nee…daar kom je zomaar niet binnen.
De zgn Luciferdoosjeshuizen en de meer solide Elefanthuizen en ja hoor de eerste Barbershop in het zand langs de weg….een ZZPer druk aan het knippen , onder een kapot tentzeil.
We rijden door de Vilakaristraat en zien het huis waar Mandela met zijn Winnie heeft gewoond en het huis van bisschop Tutu, inmiddels bewoond en verbouwd door zijn zoon. De bus past met gemak in de Government Ave., de enige straat in Pretoria, waar we inmiddels zijn beland, met aan 2 kanten Jacarandabomen, die nu jammer jammer niet in bloei staan.
Wij stopten ook nog bij de Union Building, de gouvernementsgebouwen met een heeeeel groot statue van Nelson Mandela dat éěn dag na zijn overlijden al geplaatst is. Dit laatste werd mij vol trots verteld door een lief klein vrouwtje die achter een nijverheidskraampje zat.
We lunchten onderweg gezellig met zijn allen aan grote houten tafels en Jippie de zon kwam ons bezoeken. Vanmorgen was het fris en winderig , maar 20 graden is wel lekker toch…
Rond 15 uur draaide de bus een smal zandpad in en stopte bij ons eerste nachtverblijf. Een ander resort, dan was aangegeven met de prachtige naam USAMBARA.
Iedereen is meteen aan het uitproberen hoe fijn een douche ook hier kan zijn en om 17.45 uur gaan we gewassen en fris , met de bus, richting restaurant.
Misty Hills was een fantastisch verrassende eetgelegenheid. Wij begonnen met een special drink : Wodka , lemon, honing….Een soepje van aardappelen en groente, en wauw een fantastische mix van allerlei dieren die wij de komende dagen hopen te gaan zien…behalve the big five….
Een fantastisch mooie locatie met ook een aparte manier van serveren. Vanuit grote spiezen werd er afgesneden. Toen we weggingen nog een aubade van al het personeel…Dus zoals u snap…een fantastische eerste African night.
Morgen, donderdag mogen we om half 7 aan het ontbijt en vertrekken we om half 8 naar weer een nieuw avontuur. Voor nu welterusten en een blije groet namens allemaal.
Lizan
Donderdag 23 april Usambara Lodge
Al vroeg op tv de Zuid Afrikaanse versie van Heel Holland Bakt. Sport uitslagen en nieuwtjes en ‘Plaaslik’ de aartsbiskop ga naer in die veur verjaardag van de dalai lama, ‘Internasionaal’ de franse polisie heeft n 24 jarige gepak wat ga over aanslag Parijs.In Zimbabwe is n 14 jarige seun deur n leeu verskeur…..En de temperatuur wordt vandaag van 12 tot 27 graden.
Intussen is het tijd om te controleren of mijn 10-tal de nacht heeft overleefd en al een plekkie in de ontbijtzaal gevonden heeft. Keurige gedekte 4 persoonstafels en ons warm ontbijt werd door vriendelijke Afrikaantjes geserveerd. 2 Gebakken eieren, sla, tomaat frites,2 gebakken worstjes en geroosterd brood. Dus ….voorlopig niet klagen dat je honger hebt en zeker niet als je denkt aan al het vlees( kudu, varken, lam, krokodil, impala en zebra) van gisterenavond .
Half 8 vertrok Hoffert richting Pretoria om straks de provincie Gauteng te verlaten en een nieuwe provincie Mpumalanga te kunnen bezichtigen.
In de buurt van Johannesburg zijn over de 100 sportcomplexen waar iedereen, arm en rijk , blank of gekleurd kan sporten ook diegenen die wonen in de legale of illegale townships, die we nu weer aan de rand van Johannesburg veel zien. Deze huisjes staan aan de snelweg en daar wonen alleen zwarte mensen.
Johanna vertelt honderduit over de geschiedenis van ZA. Van Jan v Riebeeck in 1652, de Boerenrepubliek Oranje Vrijstaat, de Britten die de Zoeloes verslaan, Paul Kruger de 1e president van de Transvaal, de Voortrekkers onder leiding van Pretorius en natuurlijk ook over Nelson Mandela. Het is geen geheim dat zijn 2e vrouw Winnie in zijn testament niet werd vernoemd. Zijn 3e liefde Gracia wel….En wat ons niet bekend was….Zijn huizen en auto’s waren van de regering…
We hadden effen n stop, want n collega bus stond met stukken… en wat dacht je….Zo zijn immers “mijn mannen”……boden meteen hun kennis aan….Jammer genoeg zag ik hen alleen maar staan met de handjes in de zakken…terwijl Johanna olie- handen kado kreeg……
We zien vele Hollands klinkende plaatsnamen: Roodepoort, Zwartkop, Bergendal en Witbank wat tegenwoordig meer luistert naar de naam eMalalheni, en we bevinden ons in een zeer groot kolengebied.
Gisteren zaten we op een hoogte van 1460m in het Middenveld. Nu in het Hoogveld op 1650m hoogte, waar niet veel groeit. In Middelburg zien we de eerste schapen grazen en witte koeien .
Opgerold gras, die bij ons zou schitteren in de zon, alsof het goud is .Ook in plastic gepakte rollen. Een enkele boerderij waar grote families wonen en in Paardeplaas de grootste tulpenbollenvelden die in september in bloei staan en allemaal geëxporteerd worden, ook naar Nederland dus ff kijken of er Paardeplaas op vermeld staat.
Bij Harrie’s Pancakes in Dullstroom, was het lunchtime waarna de weg werd vervolgd dwars door de Viljoenstraat van Mashishing ofwel Lydenburg. Ik zie zelfs een Janssenstraat en ook een Kerkstraat Daar zien we ook de eerste Nederlands hervormde kerk en veel huizen uit de 1850er jaren.
Terwijl het regende en donderde, wat precies hetzelfde klinkt als bij ons….stopten we bij de Blyde River Canyon. De GrandCanyon in USA en de Fishrivercanyon staan op nummer 1 en 2 en deze op nr 3. Prachtig met de Drie Rondavels, de geel, groen en rood gekleurde kloof en diep in de ravijn een kronkelende rivier. Door de canyon rijdend zien we veel aloë, koraalbomen en estrelias, die alleen in de winter bloeien. Hele velden pretorias die bewust weggebrand werden om straks weer opnieuw te pronken. Een natuur beschermd gebied, waar we ook de koeien voorrang moeten geven..
En het allermooiste van deze dag was wel de stop bij De Bourke’s Luck Potholes…
Het geluk was met ons, want de zon begon te schijnen. Via een pad en loopbruggen keken we uit op door erosie gevormde gaten: Potholes…Het was voor sommigen glibberig en zwaar maar méér dan de moeite waard Ook This Is Africa…TJA.
En ja hoor ook de eerste acacia’s, de paraplubomen , die wij alleen maar kennen van films . Altijd met Zuid Afrika people onder de boom……
Onderweg naar Hazyview, waar wij zullen gaan overnachten, hebben we een onverwachte stop bij een bananenplantage. Johanna sneed een bloedrode grote kalibas af en legde ons uit waarom de bananen krom zijn….Interessant om te zien hoe dat groeit en zo is dat voor ons ook weer overduidelijk…
Er werd weer flink wat verwacht van de camera’s om de vele bananenbomen vast te leggen, die overigens heel sierlijk werden omgeven door de in roze schitterende kapokboom, die overigens geïmporteerd wordt uit Brazilië.
Om 17.00 uur zijn we in het Laagveld en de bus kwam tot stilstand voor de wachtende kofferdragers van Hippo Hollow Country Estate. De sleutels werden weer verdeeld en we stapten binnen in prachtige chalets en ruime mooie kamers.
19.00 uur stond iedereen weer gereed om te gaan genieten van een uitgebreid avondbuffet.
We zaten buiten, vlak bij het water en de eerste Hippo werd op de plaat vastgelegd. Het begon weer te bliksemen en te donderen , maar het bleef gelukkig droog.
Ook deze dag wordt weer n dag om nooit meer te vergeten. Met n big smile en nog nagenietend met n drankje,….nou ja …–je….de flessen bier waren 3/4 liter…..zal iedereen wel snel in diepe slaap vallen.
Dus namens ons allen ,
Dagdag met n ZA lach!
Eerste foto’s te zien op Facebook; www.facebook.com/reishuis of klik hier
Vrijdag 24 april
Goedendag Hollandse meegenieters…, tenminste dat hoop ik dat u het keileuk vindt om onze reis zo te mogen / kunnen meebeleven.
Geen televisie in mijn chaletje, dus ook geen plaslik of internasionaal bulletin. Het weerbericht klopte gisteren niet… dus laten we daar maar niet op af gaan…
Vandaag een feestelijk tintje want Hennie mag 65 kaarsjes uit gaan blazen. Al vroeg uit de veren om de ontbijttafelstoel te versieren en samen met de werkende meisjes alvast happy birthday te oefenen…. Of ze dat dadelijk ook nog gaan durven,??.” Ons sale sien nè?”
Jaja, het was een fantastisch meerstemmig koor die Henny toezongen. Echt waar, met zoveel gevoel dat bij ieder van ons de tranen in de ogen kwamen.
Helaas werd onze vreugde wel heel abrupt afgebroken met een heel droevig nieuws…. De moeder van een van onze dames was vanmorgen overleden…..Ja, en wat wil je dan…NATUURLIJK direct naar huis……Gelukkig had iedereen begrip voor het oponthoud.
Nelly en Henk zouden teruggaan naar Johannesburg en dan hopelijk snel een vlucht naar Nederland kunnen krijgen….
Het was voor ons , al hechte groepie, een emotioneel afscheid. En weer heel gemakkelijk gezegd…Life goes on…..was toch effe verdomd moeilijk.
Hippo Hollow ligt dicht bij Phabeni Gate van het Krügerpark. Dus om 9 uur werd al de eerste giraffe gespot. Volgens Johanna moeder en zoon. Deze leven in groepen van vaak het aantal van 80. En zijn 15 maanden zwanger.
Natuurlijk moest er al meteen weer gestopt worden voor de impala ( antilope) waarvan er hier 150.000 rondspringen. De dames en herenimpala’s zijn van elkaar gescheiden. In mei is het paringstijd Als je dus hier in december bent zie je veel mini-impala’s ronddartelen. Mama herkent haar jong aan de geur.
We zien een ‘Geelbekneushoringvoël’, een grote schildpad, die tevoorschijn komt als het net geregend heeft of als er een regenbui aan gaat komen, veel razendsnelle wevers die razendsnel van boom naar boom vliegen, een alleen lopende vrouwtjesleeuw die waarschijnlijk op jacht is voor haar jong.
Overigens is de leeuw de enige van de grote dieren die in familieband leeft. Als het vrouwtje een jong krijgt, blijft ze even weg om later weer in de groep aan te sluiten. Helaas voor ons…geen verdere leeuw meer gezien.
In de Sand River een Hippo (nijlpaard) en even daarachter een krokodil, die eigenlijk meer ,van ver af deed lijken op een stuk hout….
Koedoe’s, die 4 dagen zonder water kunnen. De mannetjes mét en de vrouwtjes zonder gewei.
Vele termietenheuvels , steenhard , (eentje met een wel erg grote boom )waar normaal ook de bewoners , de dwergmuishonden, tevoorschijn komen.
En eindelijk….we moesten er lang op wachten ….gezin Elefant..5 olifanten, groot en klein met mamaolifant met haar borsten tussen de vóórbenen…
Tijdens onze luchpauze tussen de glanzende langstertspreeuwen en de Blouaapjes zaten we in de zon lekker te peuzelen.
We gingen weer verder in onze touringcar. In de sloot aan de weg een dode koedoe. En we vroegen ons af gedood door een leeuw of misschien overreden…
Een eenzaam klein steenbokkie ( zo genoemd door de steenrode kleur) en die je overigens nooit aan het water ziet omdat het daar te gevaarlijk is met alle grotere dieren.
We stoppen voor een paar vlakvarkjes ( kleine zwijnen) midden op de weg en later geven we ook voorrang aan de parelhoenders met hun felblauwe koppie..
We rijden over een heel smalle brug over de Sabie River met daarin n krokodil, erboven een grote arend en zien nog juist een waterbok wegspringen. Familie Hippo….ooievaars, reigers en een groep bavianen. Een nyala mannetje (fam. van de koedoe) die wel heel lang muisstil bleef staan en Jippie….een luipaard. Kijken met je ziel, zei Johanna. Want dit lid van de Big Five, valt zo slecht op tussen het groen of op een tak, en is ook snel weer verdwenen, dat men bijna geen foto kan maken..
En het geluk kon niet op….want een kudde olifanten wilde de weg oversteken. Een kleintje van een paar dagen( want paste onder de rug van mama) samen met grotere broers en zusjes. Op een gegeven moment stonden vóór ons een paar autos die niet voor- of achteruit konden…
FASCINEREND!!!!
En Yep…..een tweede luipaard… Wat een topdag…we hebben nu al The Big Five mogen zien…
Het was donker en half 7 stopten wij bij het resort. Met de hele dag een lucht vol wolken en op t eind…een paar warme zonnestralen.
Om 19 uur stond de tafel en het buffet op ons te wachten. Alles was weer overheerlijk en heel uitgebreid. Mmmmmmmm
Een Afrikaanse vrijdag met een lach en een traan.
Behalve het heengaan van de moeder van Henny, stonden we ook even stil bij het afscheid van de moeder van Martien, die vandaag begraven werd…
Henny zei vanavond dat ze toch een geweldige verjaardag had gehad.
En morgen weer óp naar een nieuwe dag. Met open jeep een ander deel van het Krügerpark. De wekker weer zetten, want 6.30 ontbijt en 7.15 uur in de bus om daar kennis te maken met onze gidsen .
Weer een lieve groet van allemaal en tot morgen !
Check onze Facebook pagina en zie enkele nieuwe foto’s
Zaterdag 25 april
Alweer een vroeg startende African day. Met de 300km van gisteren nog in onze heupen en zitbenen…. was toch iedereen fantastisch op tijd voor het ontbijtbuffet.
Om 7.15 u reed Hoffert ons naar de ingang , Phabenihek , van het Krugerpark , waar al 4 open jeeps van ECHO AFRICAN TOURS met hun bestuurders gereed stonden. Onze jeep had alleen een Nederlandse bezetting met een Roberto Blanco (officieel Roberto Manzini) als ervaren gids. Een mooie grote diepzwarte schoonheid met hagelwitte tanden. Hij zei dat hij alleen Engels sprak, maar we ontdekten al snel wat zuid Afrikaanse woorden die gemakkelijk uit zijn mond rolden….Dat was dus al snel een lachsalvo!
Ook al vlug, werden we verrast door 4 Afrikaanse wilde honden. Lange poten, grote oren en zwart-wit-bruin gevlekt. Een uitstekende jager. Natuurlijk omdat de impala’s in grote getale hier aanwezig zijn werden die veel gezien. Opmerkelijk hun MacDonald kontje maar ook heel elegant…We zagen 1 mannetje ( met hoorns)met wel heel veel vrouwelijke aanhangers. …… Vaak 50 of meer vertelt Roberto. Dus heren lezers…..niet jaloers worden!
De gnoes, een lomp bruinzwart dier met zwarte manen en kleine hoorns, de mooi gestreepte zebra’s, en de impala’s vindt men vaak bij elkaar. Hele kuddes buffels, imposant joh…kolossaal gebouwd en grote oren onder de gekrulde hoorns. We zagen ook veel jonkies erbij lopen…We hebben lang gewacht om ze de kans te geven de straat over te steken., want er zijn altijd veel domme autobestuurders die hun de weg blokkeren.
Baby- en grooooote krokodillen. De kleinste antiloop: het steenbokkie. De veel grotere antilope Waterbok, met een witte snuit.
Het langste dier op de wereld: Giraf, tot wel 5.5 m hoog dus gemakkelijk de bladeren etend van de toppen van de acacias. Behalve de nijlpaarden in het water zien we er ook staand aan de kant van de rivier. Koedoe’s herkenbaar aan de witte strepen en de mannetjes hebben gedraaide hoorns. En in de verte spotten wij 3 leeuwen lekker luierend onder een boom.
En ja hoor ook een rhino, een neushoorn en verschillende vlakvarkentjes, kleine zwijntjes.
Ook nog een kleine eekhoorn die over de weg rende en tegen een boom aankroop. Een hele groep bavianen op de grond en verstopt in een saucageboom , Worsboom. Daar hangen vruchten aan, die alleen door de baviaan worden gegeten.
Veel wevernestjes en grote spinnenraggen in bomen.
Erg veel vogels hebben wij niet gezien, die komen vaker voor als er meer bloemen zijn.
Maar de Geelbekneusvogel imponeert echt wel en ook de glanzende spreeuwen. Bij het water de zwarte ooievaars en de bontvisvanger Ook verschillende arenden en gieren.
Met tussendoor n toilet- en een korte lunchestop , 288 km in de jeep, en een opgewekte Roberto namen wij , met sommigen een KrugerParkStempel in het paspoort rijker, rond 16 uur afscheid van het fantastische park, waar velen alleen maar van durfden dromen…
Om half 7 werden we verblijd met een muzikaal en dansend optreden. 8 dames en 8 heren tussen de 15 en 25 jaar, schat ik… lieten even zien hoeveel energie een mens kan hebben….Met blijdschap, emotie, doorzetting en een hoop kracht lieten zij ons genieten van een fantastische show. Met getrommel en de geur van vlammend vuur kregen zij ons tot een bravo bravo geroep en meeklappend geheel. Daarna nog een overheerlijk buffet.
T.I.A….This is Africa…..
Met een over verblijd gevoel stappen wij weer ons bed in voor de laatste keer in het Hippo Hollow resort en morgen weer 7.15 uur klaar om óp te gaan naar een volgende dag….
Dat wordt Swaziland.
Gelukkig kreeg ik vanmiddag een berichtje dat Nelly en Henk om 12 uur weer thuis waren.
Wij zaten in de jeepsafari en stonden als groep er even bij stil… Lief en leed samen, dat versterkt ons allemaal toch?
Het hele thuisfront krijgt n dikke knuffel van een erg genietende Reishuis groep.
En tot morgen, als de verbinding ons niet in de steek laat
Lizan
Zondag 26 april
Het was onze laatste nacht in Hazyview en vertrokken richting Swaziland.
Via de N4 verlaten we de provincie Mpumalanga, de kleinste provincie in ZA, en gaat de route vandaag 560 km en 11.5 uren duren.
De bus stopt bij de grensovergang ZA naar Swaziland. Wij allen de bus uit, na de ZA toiletstop, want in SwaziLand is het té vies, lopend over de grens met een uitstempel van ZA , voor het doorgeefluikje bij de douane met een Swazistempel rijker, weer de bus in en rijden verder.
Swaziland is een koninkrijk, met koning mSwati III als regent. Hij is 43 jaar oud en wordt door de Swazi’s op handen gedragen en is dus zeer geliefd.
Een koning hier heeft 9 vrouwen, een uit elk van de uit 9 delen bestaand Swaziland gekozen ,om zodoende ook niemand te kwetsen. Het moet wel een lady zijn van hoog aanstaande voorname familie . De koning heeft , in tegenstelling tot de Europese koningshuizen, geen bodyguards en geen gepantserde auto’s. Tussen de Swazi’s zelf vinden geen moorden plaats…..wel door mensen die uit andere landen komen…..
Swaziland heeft 900.000 inwoners en is een land met gelukkige mensen. Ze zijn niet te lui om te werken en wanneer er vele arbeiders te vinden zijn , zoals bij de houtbewerkingsindustrie of de distilleerderij fabriek, Engels en die overigens pas sinds 4 jaren draait, ontstaat er snel een levendig dorp dat behalve de vele huisjes ook plaats biedt aan hele families waardoor er ook steeds meer bedrijvigheid ontstaat in alle branches die leven daar meer mogelijkheden bieden om het gezelliger, beter en luxer maken. Dus….meer zoals bij ons op een dorp gaat lijken. Overigens rijden er ook dagelijks volgepakte taxibusjes de grens over naar ZA die daar een job hebben gevonden
We rijden door Swaziland over de enige hoofdweg, die aangelegd is door Chinezen. Er staat nog net geen ‘Made in China’ op vermeld…..Deze hoofdweg is rechtstreeks verbonden met Zoeloeland en het Kruger Nationaal Park. Met adembenemende uitzichten van hoge bergen, rotspartijen, wijde vlaktes en diepe valleien. En er verschijnen steeds meer betere, mooie en grotere huizen hoog boven in de bergen en diep beneden in de dalen. Het lijkt hier zondag wasdag, want felle kleuren sieren de afrastering, prikkeldraad of waslijn.
Achter het hoge gras, wel heel dor nu in de herfst en tussen de struiken zie je allerlei vrolijke kleuren. Dat zijn beslist korte en langere beentjes die over een klein zandpad de weg naar huis zoeken. De kleur en hoofddeksels van de mensen, geven hun religie aan..
Vele eucalyptisbomen, dennenbossen, bananenbomen, ananas velden en suikerriet .
We rijden door het plaatsje Pigg’s Peak, dat mede door de papier, meubel ( ook deuren ) uitgegroeid is tot een rijke plaats , met veel mooie huizen en dure auto’s, voornamelijk pick up’s, en intussen ook veel industrie.
Het is zonde dat we alleen maar snel door dit betoverende landschap rijden, je zou er eigenlijk éen nachtje moeten kunnen blijven.
We hebben n korte stop van één uur waar ook wat toeristische winkeltjes waren en een winkeltje waar SwaziKaarsen verkocht werden. Maar…..voordat we besteld hadden duurde het al 20 minuten dus 10 minuten voor vertrek kwamen de burgers en soepjes pas op onze picknicktafel….
Dat viel iets minder in goede aarde bij Johanna want zij dacht dat wij eerst wat rondgewandeld hadden…..en te laat onze bestelling hadden doorgegeven…De Duitse reizigers hadden hun hapjes, op ook een paar na…wel op tijd op tafel. Dat deed mijn haren effe overeind steken……
Hoffert reed een kwartier later dan afgesproken, weer door tussen soms het overstekend vee, de bougainvilles en de papayavelden richting Oosten de Lubombo Bergen.
Later binnen in de bus kregen we de niederländische slappe lach, want mijn dames dachten dat we zouden gaan stoppen bij een kaarsenfabriek……och arme zij…..Met deze stop, die in onze papieren stond vermeld, werd een van de winkeltjes bedoeld waar men Swazikaarsen kon kopen en in een zijgebouwtje kon zien maken……en neeeee, die winkeltjes hadden ze helemaal niet gezien…zij zaten geduldig op hun lunch te wachten…
We gingen dus weer de grens over, stempel van SwLand uit, toiletstop in ZA….en welkomststempel van ZA. Intussen was het bijna 18 uur en ja….dan wordt het ook meteen donker. Dus we snapten wel dat het hurry hurry up en push push moest gaan, het is echt niet fijn om in het donker op je plaats van overnachting aan te komen.
En . . .zeker niet in hotel ZULUNYALA HERRITAGE in Hluhluwe ( Sjloesjoewe)
In het donker allemachtig prachtig, zeker het pas afgebouwde nieuwe gedeelte rondom het hotel. De luitjes die binnen het hotel hun kamers hadden, waren iets minder maar toch ook enthousiast.
We hadden nog even tijd om onze koffers te droppen en we werden werkelijk weer enorm verrast in én een mooie entourage alsmede een fantastisch buffet…Overheerrrrlijk. Om 21 uur stond er nog een optreden gepland van Zoeloedans en zang…
Maar ik weet niet of iedereen na het diner(20.30 u) daar nog zou wachten….We moeten nl morgen, maandag , om 6 uur al ontbijten….
Ik heb me in ieder geval afgezonderd in mijn luxe huis, met een enorm bed, een badkamer waarin je met paard en wagen in kunt, nl grote inloopdouche, een bad op pootjes, 2 grote wastafels.
Niet omdat ik daar wilde gaan genieten, maar om jullie weer de hartelijke groeten over te brengen van ons allen. En dat wil ik vanavond nog verzonden hebben….Ik moet er wel nog effe voor naar de receptie…met de hoop dat de zebra en de krokodillen, die wij hier op het terrein zagen, niet ontsnapt zijn…want mensen zal ik niet tegenkomen.
Ons sale sien….
Tot morgen en geniet van Koningsdag!
Maandag 27 april
Terwijl de vlaggen in Nederland wapperen en iedereen zal gaan genieten van een vrije dag , rinkelt in ZA om 5 uur / half 6 een wekker die ons dwingt om uit ons comfortabele grote bed te stappen. Velen gasten hadden hier nog een dagje langer willen blijven…
Alweer na een fantastisch ontbijt …hadden enkele stoere gespierde dames van een leeftijd tussen 20 en 60….jaar….onze koffers weer in de bus gezet. Je zou je bijna schamen dat deze mooie black mamma’s voor n enkele rand zó hard voor ons en alle andere toeristen zo moeten sjouwen… Maar okay…T ..I..A.. This Is Africa..
De temperatuur was al 22 graden…en natuurlijk omdat het pas 7 uur was…ook nog erg bewolkt.
We zien nog niet afgebouwde huizen en de huisjes die wel klaar zijn om in te wonen, hebben allemaal ook de typische ronde huisjes met een rieten dak. Snelle geitjes huppelen aan de rand van de weg en omdat het hier vandaag een nationale feestdag is, is er niet veel bedrijvigheid alleen wat blij gekleurde dames die, volgens Johanna, voor een gezellige ontmoeting naar een waterplaats gaan om weer wat bij te babbelen.
Vandaag gaan we dus naar Hluluwe-Imfolozi Game reserve. Het 2e oudste reservaat in Zuid Afrika.Het waren oorspronkelijk 2 afzonderlijke reservaten, maar nu met elkaar verbonden. Vooral bekend geworden omdat door inspanningen van dit park de witte neushoorn is gered.
De laatste jaren wordt er wereldwijd aandacht gevraagd om deze prachtige dieren, die horen bij de Big Five, te redden. Door een speciaal fokprogramma door Hluwluwe zijn vele van deze schitterende dieren overgebracht naar verschillende parken all over the world.
Onze driver vandaag was een groooote black man, met volle zoeloe lippen en een big smile die zichzelf voorstelde als ” Halleluya…”.en Yep…ook n beetje Afrikaans sprak…Ook de Hollandse snoepjes bracht hem een blije brede lach en ook zijn mondhoeken omhoog!
Wij waren nog maar amper onderweg en onze weg werd versperd door een grote kudde buffels. Van kleintjes van 3 à 4 weken tot knappere imposante grote broers en zussen tot een heel indrukwekkende oudere van misschien wel om 30 of 40 jaar. Wauw…wat een geweldige schoonheid…Een kudde kan wel 200 dieren groot zijn…en ze blijven gewoon rustig op de weg staan met de kleine vogeltjes op hun rug en met een blik van ‘ wat moet jij hier…”
Dit park is veel dichter bebost en tussen de groene struiken zien we mooie Nyala’s met hun opvallende strepen en nog mooiere ‘kniekousen’..We boffen weer…3 leeuwen luierend onder een boom met net daar voor een gedode jonge giraf…
In de verte zien we olifanten, waarvan er net zoals buffels, rond de 3000 in Hluweluwe verblijven,
Later zien we de jumbo’s veel dichterbij, drinkend bij het water. Een drietal ibissen , die bijna niet opvallen, liggen op de stenen…En steeds als we weer een dier spotten klinkt het uit alle monden een heel muzikaal Halleluja…… met natuurlijk de nodige lach…
Impala’s vinden wij eigenlijk al niet meer de moeite om te stoppen….maar ze blijven mooi mooi en zijn echt niet bang van alle toeristen, eindelijk zien we in de verte enkele neushoorns….dat die ook deel uit maakt van de Big Five…was voor sommigen een ware verrassing.
DE NEUSHOORNS STONDEN OP DE LIJST VAN BEGREIGDE DIERSOORTEN Hier was het de witte neushoorn , in het Afrikaans bedoeld als WYD, war breed betekent. Dit heeft betrekking op de brede lippen, en deze eet gras.
De zwarte neushoorn die overigens niet verschilt van kleur , maar die heeft opvallende smalle puntige lippen en daarmee gemakkelijk takken en bladeren kan eten. We genieten van zebra’s, giraffen etende rondspringende bavianen..
De safari duurde eigenlijk veel te kort. Na 2 uurtjes stonden we weer buiten de Kruger hekken.
We bezoeken een ZoeloeDorp, heel indrukwekkend!!,
Wij kregen vandaag een echte lunchstop….want ., we krijgen ook niet alle dagen een uitnodiging om onze beentjes onder een keukentafel te steken. Onze brunch was een stop bij een fruitmarkt. Met verse ananas en bananen werd de maag gevuld…mmmm …lekkerrrrr.
Het was weer een rushrush dag want we moesten haasten .
Met aan de kanten van de weg heeeel veel eucalyptus bomen, die overigens uit Australië komen, was het nog slechts een half uurtje om bij de boot te komen in St Lucia-meer en konden om 13 uur ook meteen boarden.
Blije, vrolijke, verraste gezichten bij het zien van dit enorme zoogdier. Hippo’s eten alleen maar fijn groen gras en kunnen wel 40 jaar oud worden..Ook de krokodillen zwaaiden ons heeel lief uit. Na 1.5 uur stapten we weer hartstikke blij en tevreden de bus in.
Weer naar een ander hotel , BALMORAL in Durban. Het regende flink toen we uitstapten. Wij beseften dat Johanna voor de laatste keer onze kamersleutels doorgaf….
Buiten op het terras was het weer buitengewoon gezellig en we genoten weer van een uitgebreid avondmaal.
En dan maar weer afwachten wat het morgen gaat worden…..In ieder geval …de wekker hoeft niet gezet te worden want departure is pas om 9 uur…
Wat vliegen de dagen….wat gaat het snel….Ons sale weer sien ..
Namens allemaal een Durbanzwaai vanaf hotel Balmoral aan het strand van de Indische Oceaan by moonlight…!
Dinsdag 28 april
Terwijl de vlaggen in Nederland weer de kast in mogen, worden wij wakker in een lawaaierig Durban. De favoriete vakantiestad. De ook niet veilige stad. Een vd drukste steden met 3.5 miljoen inwoners. De grootste havenstad van dit continent met kilometers strand voor ons hotel.
Terwijl ik een “prachtig” uitzicht heb op een kleine parkeerplaats van het hotel en op de 2 bussen, waarvan een de onze is, hoop ik dat mijn medereizigers kunnen genieten van de vroege bedrijvigheid aan vele kleurrijke kraampjes met daarachter het lange strand.
Hopelijk lukt het ze nog om er een kijkje te nemen . Misschien zelfs gierend kunnen plaatsnemen in een riksja die voort getrokken wordt een in felle kleuren gestoken Zoeloe. Kan Martien meteen op zoek naar de SwaziKaarsenfabriek die hij nog steeds niet heeft gevonden!!Er is geen tijd om hier uberhaupt ergens van te gaan genieten. En ik vind dat best hoor, zeker als ik denk aan onze vorige reis….toen stonden we hier met een kapotte bus en moesten ons DE HELE DAG vermaken rondom het hotel ….
Vandaag gaan we afscheid nemen van onze fantastisch rijdende goedlachse chauffeur. Och, zo iemand hoeft niets te zeggen, de mensen niet achter hun broek aan te zitten, dus kan het ook niet gemakkelijk verkeerd doen…Met Johanna ist dass anders jah….Ook zij doet haar best, maar door het dagelijkse , soms te volle dagprogramma, moet zij ( met haar onafscheidelijke sigaret ) ons wel in een hurry houden….en raakt dan ook wel eens gestrest….
Aan het einde van dit gedeelte van ons ZA avontuur geeft ze mij zelfs meerdere complimentjes….
We houden niet echt van haar, maar haar werk doet ze gedreven en hoewel zij zich nog steeds onder de Deutscher Deutsche voelt ,spreekt zij met enorm veel liefde over haar Afrika.
Met onze steeds voller lijkende koffers gaan we over de Golden Mile met lelijke en mooie hotels en volop amusementsgelegenheden voor de toeristen richting vliegveld. Daar vliegen we met onze gehele groep naar Johannesburg en gaan wij , samen met een aardig Duits echtpaar door naar Kaapstad. De andere Duitsers gaan terug naar Frankfurt.
Dus vanuit de provincie KwaZulu-Natal een blije groet van ons allen , speciaal aan Henk en Nelly!
Alhoewel wij vandaag uit konden slapen omdat het ontbijt pas om 7.30 uur was, waren enkelen van ons al aan het genieten van een wandeling op strand of boulevard met een wijds uitzicht op de Indische Oceaan. De zon scheen krachtig op onze blije toet en de kraampjes werden uitgestald om de aandacht van de toeristen te trekken. Menige black beauty jogger rende voorbij en het in oranje overalls gestoken gemeentepersoneel leunde al flink puffend op hun bezem…of stond met hun phone te spelen. Velen stonden met een dozijn plastic cans, bedoeld om deze te vullen met het oceaanwater, vermengd met het oceaanzand wat een geneeskrachtige werking schijnt te hebben, vooral tegen diarree….
Hoffart stuurde zijn bus rustig door een stukje Durban. Direct voorbij het strand met zijn vele hotels, appartementen en guesthouses. Afschuwelijk lelijke en heel mooie, oud en nieuw, grauw en sommige vrolijk gekleurd. Durban is een oude havenstad en we rijden dan ook door de Havenstraat met zicht op een oud schip wat omgebouwd is tot een restaurant. Zoals in elke grote stad zien we ook hier allerlei belangrijke gebouwen waar oud en modern aan elkaar geregen staat: ziekenhuizen, regeringsgebouwen, een grote beeldentuin tegenover het oude stadhuis met daarnaast de dagelijkse markt, conferentiecentrum, ‘n heel modern belastingkantoor waar men waarschijnlijk ook zondags werkt…..het gebouw ziet er immers duur uit…… we zien een heel mooi theatergebouw met vele glas in lood ramen, casino en een aankondiging waar je deze week kunt genieten van het Russisch ballet enz. enz.
We stoppen bij het Moses Mabhaba Stadion ( WK 2010, waar Duitsland wel heeft gespeeld en t Ned. elftal niet ) met de bedoeling daar met een buitenlift omhoog te gaan om een blik te werpen in het stadion, helaas was men met onderhoud bezig , dus no ticket …) we hebben daar dus maar wat rond liggen, zitten, lopen lummelen…T.I.A This is Africa.
Rond half 1 gingen wij, na afscheid genomen te hebben van Hoffart en Johanna……..naar de incheckbalie voor de vlucht naar Johannesburg.
Ik herinner mij nog heel goed …dat er vorige reis met een traan ,een slik en een snik geknuffeld werd met onze gids en chauffeur……Jammer dat ” die Johanna ” ook nu niet haar hand uitstak….Zonde Zonde Zonde…vond ik dat..Hoffart hield wel van een afscheidskus…
Gelukkig maakte een Zuid Afrikaanse gids, die wij op de boot in St Lucia ontmoette het helemaal goed. Ik had hem slechts ‘n half uur gesproken en het voelde als een welkome klik…Hij nam zelfs enthousiast afscheid van mij op vliegveld Durban. Zo kan het dus ook…
Met een Boeing 737-800 vlogen wij ,in bijna 1 uur, van Durban naar Johannesburg en daarna hadden we een snelle aansluiting naar Kaapstad.
Het was een vlucht van 2 uren en we werden hartelijk welkom geheten door Brigitte onze nieuwe lokale reisleidster. We moesten op het vliegveld nog 1 uur wachten , want er zouden met een andere vlucht nog meerdere reisgenoten aankomen. In totaal zijn we nu met 43 personen. Rond 21 uur stopte onze gloednieuwe bus bij hotel The Capetonian.
Er is nog gelegenheid om te eten , dus ga ik even kijken in de diningroom. Morrgen wordt het weer een vroege en lange bus zit.
Dus wat mij betreft Een fijne nachtrust gewenst deze keer vanuit CapeTown.
Klinkt wel keigoed he.
Groetjes aan allen van onze blije groep!
Woensdag 29 april
Al voor de klok van 7 uur, nadat de regen weer effe was gestopt, werden de eerste stoelen in de bus al gevuld en alle koffers door sterke Afrikaanse hotelbedienden de bus in geplaatst.
Ons stond weer een lange zit te wachten 545 km.’s….. naar Oudtshoorn , waar we een ‘VOLSTRUIS ( struisvogel ) boerderij zouden bezoeken.
De beroemde Tuinroute vandaag….denk niet aan mooi aangelegde tuinen…maar aan één kant van deze route de ruige bergen met regenwoud en veel velden met fleurig ”Fynbos’ , ( omdat het hier nu herfst is nog niet zo veel kleuren ) en blauwe lagunes en aan de andere kant de kust.
Voor menig Zuid Afrikaan een zeer geliefd vakantiegebied . Zeker door de vele heetwaterbronnen en de geweldig grote golfvelden.. Een toeristisch en waarschijnlijk dus ook een mondaine streek. Er zijn 9000 verschillende planten in dit gedeelte. Jammer genoeg is het te ver voor onze , inmiddels, getrainde scherp gestelde oogjes..
We rijden richting Swartbergen met 2 rivieren met zwart water. Zuid Afrika wat ben je toch allemachtig prachtig.
We genieten van de stops: In dit droge gebied, ” De kleine karoo ” met de vele wijnhuizen. In Robertson. Barrydale met de leuke kleine winkel, waar de rooibos-honingthee, billtong en de gedroogde ” vrugte ” in vele tassen verdwenen
Een foto stop waar we vanaf onze route… DE OUTENIGUA-PASS.. heeeel ver , diep, wijds kunnen uitkijken op de vroegere boerenroute…
We passeren de steeds groter wordende stad George met vele scholen en allerlei moderne mogelijkheden , zodat steeds meer mensen worden gelokt.
Ik vraag mij af, hoeveel verscholen kleine groepjes huizen, diep landinwaarts hier ooit zijn bezocht door missionarissen…?
De donkere wolken gaan over in de toppen van de Kleine Swartbergen . Bavianen aan de rand van de weg.
Brigitte leest intussen een spannend verhaal voor over de Bosjesmannen, maar onze aandacht en blik gaan toch door de busramen naar buiten. Ronnie’s Sexshop…..een eenzame bar ,werkelijk in the middle of nowhere.
De struisvogels staan ons al verleidelijk op te wachten, zwarte mannetjes en de lichtere vrouwtjes. Op de Volstruisboerderij, krijgen we n duidelijke uitleg van een jongeman, die trots verteld dat hij het perfecte Duits op school heeft geleerd.
Enkelen genieten van een Volstruislunch, anderen van een lekkere salade of een sandwich , tussen felgekleurde vogeltjes , aan een picknicktafel. Nog snel even de winkel in….de prijzen zijn wel veeeeel lager dan bij ons, maar waarschijnlijk toch nog net teveel, want veel tasjes zien we niet in de bus verdwijnen.
Langs kilometers adembenemende uitzichten stoppen we in het donker bij ons volgende hotel:
THE GRAYWOOD in Knysna…..Een houten donkere entree met een welkom-orange glaasje. Geen tijd om te wachten op onze koffers, geen tijd om ons te verfrissen, snel effe plassen en handjes wassen. Och we zaten immers allemaal in dezelfde bus …zei Brigitte met een lach. Helaas ging dat toch niet zo snel..
Mijn lichtknopjes gaven maar een flauw licht….en in de badkamer leek alles wel heeeel donker, zonder een felle tl-buis. Alles zag zwart zwart , nog meer toen er ook een zwart zwarte man van het hotel mij probeerde te helpen…en toen viel ook de buitendeur nog in het slot…..
” Ons sal repareren, straks , na diner licht in badkamer” beloofde hij mij plechtig.
Met de hele bubs lopen we naar Het Waterfront. Veel restaurantjes en veel leuke winkeltjes. We werden weer op een vrolijke hartelijk manier bediend en reden met een dankbaar en voldaan gevoel met een volle maag terug naar het Graywood hotel.
Knysna schijnt het meest bezochte mooie plaatsje te zijn van de tuinroute. Vele verspreid liggende huisjes, ook tegen de rand verstopt en geplakt van de Knysna Lagune…. die met een kleine doorgang verbonden is met de zee..
Fantastisch…..te gek…..mooooiiiiii. Morgen met de cameras op stap…..
Oh jaaaaaa, de badkamer was verlicht en het bad , wastafel en de toilet is zwart…. U snap?
Haie…..of houd
oe war….tot morgen
Donderdag 29 april
Goedemorgen allemaal vanuit Knysna, Graywood. Alweer een nieuwe ZA-day ….
Wat zal dit ons weer brengen…Ik had vannacht het badkamerlicht maar aangelaten….en stapte om 5 uur daar weer binnen.Hoog bad, effe zoeken voor de juiste menging hot/cold…en naar de altijd aanwezige kleine flesjes shampoo en shower-gel…Altijd lekker ruikend , vaak naar vanille..
Toen ik hier mijn body mee probeerde te soppen…. rook ik de ouderwetse groene zeep….of was het toch de geur van koude rooibosthee. Zo een schoonmaakbeurt hadden we toch ook weer niet nodig…..
Nu begreep ik de reactie van Brigitte van gisteren…haha…..Nee toch maar liever mijn eigen foam van dove…
12 graden en regen in Knysna maar wel allen met een blij zonnig gezicht aan de ontbijttafels…
Vandaag een rustige dag. We hadden zelfs tijd over om na het ontbijt ff wat rond te wandelen en stapten daarna ook weer fris en fruitig en goed gehumeurd bij Anthony en zijn HILTON ROSS- bus binnen. Van Knysna naar het Tsitsikamma park zou het ongeveer 2 uur rijden zijn. Och je weet het nooit….een wegwerkbraek of overstekend vee, kan de tijd zomaar veranderen…
Eenmaal voorbij het verkeerslicht, wat hier een ROBOT wordt genoemd, verlaten we de mainroad en bevinden ons al snel tussen de vele groene bossen, waarin zich veel olifanten verstoppen.
De alweer prachtige uitzichten zijn al niet meer te vangen op en in de camera’s.
Gossie wat is het toch mooi…
We rijden door Plettenberg Baai,de meest exclusieve badplaats van ZA en we vragen ons af hoeveel Nederlanders in Knysna of in Plettenberg Bay verscholen zitten in een vakantiestekkie…
Elke stad heeft een township , armoedig, druk, black, golfplaten dakjes die met een paar grote keien versterkt worden en vaak met een satellietschotel , wat hier in Plettenberg Bay wel heel erg afsteekt met de luxe huizen. Die zijn groot en groter met een pauwgroen, rood of grijs dak.
We zien de witte protea’s en de gele, rode, paarse en witte heide . Weer een grote export dus veel werk, waarvan vele gezinnen op betaaldag graag de alcoholafdeling in Pick And Pay of een andere supermarkt bezoeken…..
We rijden over de Bobbejaanbrug van 170m hoogte. Een 2e brug met 172m in de diepte een fabuleus uitzicht met water tussen rotsen en groen.
En dan de Bloukransbrug van 216m hoogte, the place to spring voor de fanatieke bungyjumpers.
De hoogste van de wereld, zegt men. Helaas nog té vroeg voor een stop , bovendien regent het..
…”Welkom in Ooskaap” staat er op een bord en even later staan we bij de ingang van het
Tsitsikamma Nat.park – Storms River Mouth….ja inderdaad een mond vol….
Bij elke draai in de weg : Oohhhh, Ooooohhhhhh, Ooooooohhhhhh.
We werden meteen al welkom geheten door de clipdassie’s…..een rotskonijn zonder staart…..
We kregen 2 uren tijd om trap op/trap af te gaan om met een nog stijler stukje trap uit te komen bij een hangbrug over de Storms River. Het miezeren was intussen opgehouden en het begon echt te regenen…..nu kon ik niet bij iedereen inschatten of de bibbers van de kou of van de zenuwen waren.
Via 2 kortere hangbruggen konden we zwaaien naar Gerd en Paula die iets minder ver meeliepen in hun eigen tempo. Vele foto’s werden weer geschoten en de zware kleine, grote , hoge en ongelijke traptreden brachten ons weer op de heengaanroute. Een enkele waagde om in het water te duiken, terwijl een paar dames al vol trots hun witte teentjes in de oceaan staken met direkt daarop ook een natte broek door de onverwachtte hoge golven. Nog effe een koffie of een verdiend drankje en een gevulde papieren zak van de de souvenierswinkel …zat iedereen weer op tijd in de bus.
We stopten nog even bij de bungyjump brug, maar helaas geen waaghals te zien was aan de touwen…Het regende nog steeds en met de wind daar was het koud dus.liepen we snel weer terug.
Nog een fotostop bij Plettenberg Bay voordat om 15 uur de bus stilhield voor Graywoodhotel.
Samen met Brigitte stappen verschillenden van onze groep naar Waterfront om in een boot te gaan genieten van een zonsondergang.
De anderen mogen zelf hun tijd gaan in vullen en we gaan ons allen samen treffen bij restaurant DryDock aan het Waterfront.
En ook daar was het eten weer voortreffelijk. En om 21.00 uur kwamen we weer aan in ons hotel.
Terwijl ” de onzen” nog genoten aan de bar zwaai ik jullie een dagdag en tot morge…
Vrijdag 1 mei
De schoonmaakploeg stond al vroeg bij onze mensen voor de deur dus werd het wachten voordat het ontbijtbuffet gereed stond.
Met een ware volksverhuizing in de bus, waarbij alle Nederlanders voorin konden zitten met natuurlijk ook n paar böse gesichten , verlieten we Knysna, wat volgens Brigitte “stad van hout” betekent en ging er nog een laatste blik op de prachtige lagoon.
We rijden door WILDERNESS met rechts een groep rode huizen met groene daken en daarachter een mooi groot hotel. Links en rechts mooie huizen met , het lijkt?…zelfs rieten dak of is het steen?
Links zien we 8 km zandstrand en rechts het Wilderness-gebied van de Tuinroute Nat. Park.
De eerste stop was voor een fotoshot bij DE KAAIMANSRIVER PASS Wat een uitzicht vanuit de vele vakantiehuizen aan de andere kant van de weg, tussen het vele groen.
In de ravijnkloof ssien we nog de oude spoorbrug die vroeger gebruikt werd door de stoomtreinmaatschappij:
Outeniqua Coo-Tjoe……
De wijdse vlakte gaat weer ongemerkt over in hoge bergen waar de weg doorheen kronkelt. Het groen afgewisseld met de felgekleurde oranje ,geel en witte heide schittert in de zon.
Tijdens een toiletstop heeft Brigitte de tekst van Sarie Marijs en Bobbejaan beklimt de berg gevonden. Dus er was een ware ZuidAfrikaanse-song-explosie van een gemengd Nederlands reishuiskoor…
We rijden GEORGE weer voorbij wat hier nog steeds ‘ het mooiste dorp ter wereld’ wordt genoemd. We gaan weer verder met in de verte de bergen van Tsitsikamma en Outeniqua. De prachtige vakantiehuizen hier zijn in bezit van ZAfrikanen. Buitenlanders vindt men meer in Kaapstad en in Durban.
Welkom bij het Bartolomeu Diasmuseum in Mosselbaai . Meteen bij de ingang hangen er veel fotos van kloven en bergpassen met afrikaans geschreven uitleg eronder. Hartstikke leuk dat je dat kunt” lees en begyp nie”.
We zien de 500 jaar melkhouten Posboom met daarbij een grote schoen als brievenbus met de volgende tekst:
” Briewe wat banknote, muntstukke, oningevulde posorders of ander artikels van waarde bevat moet nie in hierdie bus gepos word nie. Registreer dit by die poskantoor toonbank “.
We schieten op de N2 prachtige plaatjes van adembenemende uitzichten. In de verte zien we 2 ZuidAfrikaanse olifanten, die groter zijn dan de olifant in Krüger- en Addopark. Volgens mij staat dit duo hier permanent..
Ook ontdekken we een eenzaam springbokkie, veel koeien, n verloren schaap en later nog geeiten en zelfs mooie zwartglanzende paarden.
Zien nog juist de plaatsnaam Heidelberg maar zijn binnen een zucht dit dorpie weer uit.
We komen voorbij een BONTE BOK PARK. Een antiloop met donkerbruine vacht en opvallende witte vlekken op de snuit, onderpoten en ook een witte staart.
En stoppen voor onze middagpauze in SWELLENDAM. De 3e oudste stad van ZA (1743)
In de Voortrek Street staat het opvallende gerechtsgebouw in kaapshollandse stijl” Drostdy” en een schitterend mooie witte Ned. Gereformeerde Kerk, die jammer genoeg niet geopend is.
Daar tegenover genieten we buiten van de lunch en hebben met een vriendelijke blank afrikaanse een leuk gesprek over hoe trots en blij zij is om Afrikaans te kunnen spreken. Zij zegt dat elke gekleurde ZAfrikaan ook Afrikaans spreekt en schaamt zich over de betoging van de studenten in Windhoek die voor het Engels strijden. Afrikaans is toch zo mooi ..nè?
We kijken nu weer naar hele stukken heuvelland , alsof zij pas bezocht zijn door grote maaimachines of waar grote tractoren overheen gereden hebben of misschien schaap en geit, zij aan zij , lekker hebben mogen snoepen… Daarna begroeide stukken met heide en meer laag struikgewas. De bomen worden weer hoger en ook de bergtoppen ontnemen ons langzaamaan de zonnestralen. In CALEDON zien we de eerste windmolens, graansilo’s en is nog geliefd door de heetwaterbronnen. Er lopen veel schapen, helaas niemand op 2 benen die de velden opfleuren en kleuren. Het vissersdorp HERMANUS aan de Botrivier we moeten hier in september/oktober effe terug om wakvissen te treffen. Een groot comples voor de appels, 40% is voor de export.
In de verte zien we de Hottentottenbergenreeks.
We verlaten het Boerland, t landvan de bergen, en komen in het Kustland.
Stoppen ook nog ecen bij ‘Peregrine’ n coffee bakeryshop met wel heeel veel aantrekkeijke lekkere dingen , zodat de mannen weer geroepen moesten worden om de portemonnee te trekken. De mannen hadden meer oog voor de tracto, wel of niet van John Deer?? en de andere autos op de parkeerplaats.we lonken nog even naar het miljonairsdorp Somerset West, waar vele duitsers wonen…Ook Kaapstad heeft haar eigen Hollywood, een grote filmstudios.
Aan de rand van Kaapatad zien we ook de 1e township met 1TOT 2 MILJOEN bewoners. Dus u snapt wel hoe grooooot dit is. Als toerist kom je daar niet binnen, wat een hutjes, gammele huisjes, waar men met 10 personen in woont, dat wordt dus elke avond voor het slapen gaan, een hele verbouwing. Wat verderop worden de huisjes wat meer huisje en zie je ook aan de rand teben het prikkeldraad rijen dixie’s. De regering zorgt steeds meer voor mooiere stenen huisjes, waar men ook niets voor hoeft te betalen en men is al bezig met zonne-energie.
We zien flamengo’s, Het Groote Schuur Ziekenhuis waar Crhristian Barnard in 1967 de eerste hart transplantatie verrichtte.
Over de Nelson Mandela Boulevard met uitzicht op Tafelberg en Robbeneiland en Leeuwenkop, komen we aan bij The Capetonian Hotel, waar we 3 nachten geleden ook hebben geslapen.
Dadelijk weer ôp naar het dinerbuffet en dan lonkt ons spierwitte bed. Want ook in een comfortabele bus rijden, kan…vermoeiend zijn.
Intussen hebben mijn lieve mensen genoten van een overheerlijke soep, een ruime keuze van alles wat…maar de worteltjes wonnen het echt boven alles uit…..alhoewel ….de dessert-schaaltjes werden ook rijkelijk gevuld….
Voor iedereen die deze verslagen volgt:
Met ieder van ons hechte groepje gaat het hartstikke en dan bedoel ik heeel veel hartstikke …geweldig goed, blij, vrolijk, meelevend, lief, gezellig….
Ik ben kei trots op jullie ouders ,grootouders, familieleden en/of vrienden.
Een lieve groet van allemaal .
En een extra lieve zwaai voor Nelly en Henk.
Oet moen!
Let op donderdag 30 april stond abusievelijk als kop boven vrijdag 1 mei, Donderdag 30 april is zojuist geplaatst!
Zaterdag 2 mei
Natuurlijk is iedereen gewend om vroeg op te staan en verwend te worden met een uitgebreid ontbijt en natuurlijk is iedereen op tijd bij de bus. Het is 8 tot 10 graden .we rijden aan de westelijke kant van het schiereiland. Zien een niet afgebouwde brug, het voetbalstadion van 2010 waar laatst Lady Gaga nog heeft opgetreden en daarna met de Atlantische Oceaan aan onze rechter zijde met een lege promenade, waar het nu zelfs voor de honden té koud is om te wandelen.
Mouillepoint, bekend om het groen en de vele rode bloemen.
Seapoint, met een zeewaterzwembad waarvan het water een beetje warmer is.
Grote ronde blokken steen van graniet, bedekt met een zandlaagje.
Witte zandstranden tussen de vele rotsen die de wind tegenhouden, want met de zuidoostenwind samen met zand en zout…..dat geeft toch een gratis peeling en scrub voor ons blanke huidje.
Bij Maidens Cove een eerste foto stop voor die schuimende golven en zoveel zeewier, wat vanuit de verte meer op vele wachtende vogels lijkt.
Hout Baai met natuurlijk zijn voortreffelijke visrestaurants.
Llandadno, alleen deze naam is al mooi….
We rijden rustig over de Chapman’s Drive, 9 km lang, voor een grote bus alleen eenrichting en de weg aan de linkerkant, waar de bussen rijden is een stuk breder dan de rechterkant van onze tegenliggers. Ooohhh wat een uitzichten..
Afgelopen februari/maart is hier een grote brand geweest, die 2 weken heeft geduurd. De zwarte velden doen bijna je ogen tranen. De brand schijnt ‘s-avonds rond half 11 te zijn begonnen en men heeft het ‘s-morgens pas ontdekt. Zelfs een mooi groot hotel is helemaal afgebrand.
In 3 seizoenen verwacht men dat alles weer groen zal zijn. Tot nu toe zien we een heel zwarte bergketen…Zonde..Het maakt je weer blij als je her en der het groen weer ziet en later ook weer de gekleurde heide.
Nog ff een wegonderbreking: STOP, Wag periode 10 minuten Wees asseblief geduldig.
4 van onze gasten gaan met de boot naar het zeehondeneiland en komen laaiend enthousiast hiervan weer terug, terwijl de anderen zich vermaakten op de markt en op t terras van een coffeebar. we zien een blauwe lucht….maarrr…gaat die van ons weg ?? Of komt die onze richting uit??
We rijden aan de westelijke kant van het schiereiland over de Slangkop road naar SOETWATER en SCARBOROUGH, een heel toeristische plaats waar veel zafrikaantjes een weekend doorbrengen.
We rijden via de HottenTottenHollandBergen met veel aloe’s en protea’s naar Boulders Beach waar men volop kon genieten van verliefde, grote en kleine pinquins.
We rijden weer door en passeren Simons Town, met een treinstation…, Fish Hoek, Kalk Bay met een luxe botenparkeerplaats. We zien ook de zwarte kant waar eind februari de brand hoog op de berg is begonnen.Draaien linksaf , een kleine bergpas in, Broyes Drive genaamd, met prachtige uitzichten met opvallend veel golfbanen..we kijken onze ogen uit.
In de regio Constantia, bekend om zijn zoete wijnen, komen we ogen te kort..
Onze laatste stop was KIRSTENBOSCH , een botanische tuin…
Ik zou graag willen dat ik jullie van de kleuren maar vooral ook van de reuk kon laten meegenieten..22.000 verschillende planten, 36 ha groot,buiten vaste , ook belemaal afhankelijk van vrijwilligers om de alles bij te houden.
Met een overheerlijk diner in Adimo restaurat nemen we afscheid van deze overvolle dag.
Ik verwacht dat iedereen als een blok in slaap valt…
Morgen , zondag, is er een mogelijkheid om naar de Tafelberg te gaan,,, maar de weersvoorspelling is mistig…dus …weinig kans voor dit speciaal bezoek on Tablemountain.
Morgenvroeg zullen wij, ….eigenlijk alleen Brigitte,… beslissen . Als het,weer niet mee zit…jammer maar dan zal de lift , die ons in 4 minuten naar boven zou brengen, met,
Vooralsnog…Het was een superday dus met een blijde Afrikaanse lach…
Roep ik namens iedereen DagDag
Zondag 3 mei
En weer komt er een dag vol verwachtingen…
Omdat men van te voren nooit kan voorspellen hoe het weer zal zijn, stond ik al vroeg bij de vriendelijke receptie heer en behulpzame receptiedame om te informeren of een bezoek aan de TableMountain vandaag mogelijk zou zijn. Om 7.30 u was het nog erg mistig en bewolkt .Een telefoontje om half 9 bracht ons de zekerheid dat wij konden gaan. De taxi werd besteld en intussen liep ik saam met Gemmie en Mat, en gearmd met de big African man van de receptie over de Heeregracht en de Buitengragt ( waarom de ene met ch en de andere met een g geschreven wordt, ik nie begrijp nie…) naar een betaalautomaat, waar ook weer bewaking stond.
Met 7 personen , bil aan bil, klommen we de hoogte in richting entree van de Tafelberg, één van de 7 wereldwonderen….
Voor 225 Rand per persoon mochten we een stukje met de lift en 4 minuten in een cabine van de kabelbaan, waar het plateau waarop wij stonden draaide, al volop genieten van een erg bewolkte lucht, met af en toe een piepgaatje naar een fraai uitzicht.
Iedereen genoot van een betoverende wandeling over mooie verharde paden met prachtige uithammen voor de fotoshots. Allemachtig prachtig. Het waaide, maar de hemel werd wel blauwer en de zon wilde ons bijna omarmen. Tussen de vele Chinezen , Japanners en Europeanen krulden onze mondhoeken steeds verder naar onze oren…
Als dit alles werkelijk geschapen is door God…dan heeft hij geen ministukje vergeten. Overal groen tussen de rotsen….Gewoon adembenemende wildernis in het hart van Kaapstad, een van de mooiste wereldsteden. Als het meer helder zou zijn geweest , hadden we aan de noordkant ook uitzicht op Robbeneiland en Waterfront. Aan de westkant zouden we de kust van de Atlantische Oceaan kunnen onderscheiden. Aan de oostkant De Hottentotten Holland en in het zuiden de glooiende bergen. Erg afhankelijk van het weer. Het grootste advies is dan ook het bezoek aan TableMountain niet uit te stellen want je krijgt niet gemakkelijk een herkansing.
Er is ook een route om te voet te gaan. Een route voor erge fitte wandelaars van 1 uur, of een langere trip van 5 uren…Och , misschien Next Time…..
Om 13.30 u zat iedereen weer in de bus voor de stadstour.
Door de Hans Strydom Ave.( Wie deze goede of slechte man ook was…ik hoop dat Joost het mag weten…) zien we huizen van 60 jaar of ouder, waar net als bij ons, niets aan veranderd mag worden en er mag niet hoger gebouwd worden als het nu hoogste gebouw, en dat is het Absa Bankgebouw
We zien n moderne wijk , De Tamboer.. oh en de prachtige koningsprotea’s….
Onze eerste stop was Signal Heuvel en lopen n stukje omlaag aan de rand van de weg. Een fenomenaal uitzicht op de stad, die door de zonnestralen nog meer schittert. We zien nu wel Robbeneiland, 11 km verder in de oceaan.
Anthony brengt ons weer omlaag via de Kloof Nek Road, tussen de vele victoriaanse privéwoningen. De huizen zijn hier in de breedte gebouwd en niet zoals bij ons de hoogte in…Meer land nie? CapeTown heeft niet echt één centrum, maar 3 centra:
Het oude stadsgedeelte, de Kust-stad en het havengebied.
In het oude stadsdeel wonen niet veel mensen en het is er in de avond leeg, zo ook in het kustgedeelte. In het havengebied is er ‘s-avonds wel volop leven.
In de Queen Victoriastreet een mooie anglicaanse kathedraal. Alle kerken zijn alleen nog maar open op zondagmorgen , omdat er teveel gestolen werd…
We zijn getuigen van een bruiloft. Een witte bruid, met 4 dames in rode lange jurk en mannen in grijs pak met rode vestjes en stropdas. Ook met in dezelfde kleuren kleine snoepkidZ…Ze zingen en lopen rondjes , met het bruidspaar in het midden, maar kijken niet echt blij.
Wij bekijken en volgen het ontstaan van ZA, in het IzikoSouth African museum.
We lopen, liever gezegd slenteren, door de Compagniestuin met vele bloemen en een
Outeniekwa-geelhoutboom, nijlganzen en een hoop grijze , niet bange eekhoorntjes, in deze tuin zien we verschillende Historisch gebouwen. Als we verder gaan door de AdderleyStreet, zien we het treinstation, en een prachtig gebouw met ijzeren hekken rondom: De Oude StandardBank.
Zoals in elke stad ook hier een rode Hip-Hop-toeristenbus. Mooi zandstenen stadhuis. Mooie schilderingen van mozaïek. Veel Hollandse invloeden. Jammer genoeg ook vele gepakte en gezakte daklozen en bedelaars. Allen heeeel mager.
Kaapstad heeft geen POSBOOM…gelukkig wel een groot postkantoor.
Onze laatste stop was DE BO-KAAP. Een moslimwijk, net voorbij Buitengracht Street,
HIER vestigden zich vele islamitische slaven van Batavia.Hun afstammelingen wonen er nog steeds.
Een aaneengesloten rij huizen in felle kleuren met als hoofdstraat de Waalstraat.
We zagen een , Churchstreet, van der Meulenstraat , Longmarketstreet ,die allen vrij steil omhoog lopen. Ook een moskee waar de iman zich dagelijks heel vroeg laat horen. De typische moslimkleding met hun hoofddeksels. Het is zondag dus we zien veel kinderen op straat die natuurlijk de toeristen toelachen.
Onze laatste zondagavond werd afgesloten in GOLD RESTAURANT. Een fantastisch mooie eetgelegenheid waar we veel kleine gerechten kregen. In Spanje noemen ze dat tapa’s…..Met een bont uitgedost zang en dans orkest. Alleen al het trommelgeroffel ….te gek joh….
Er werd gezongen en gedanst ook door Mat, Els en ja….me.. Met een groot applaus, zelfs van de spelende groep en ook het personeel, namen we met een hoogrode warme kleur afscheid van CapeTown….
Kaapstad wordt voor eeuwig in ons hart gesloten…
We namen in de bus en bij het hotel afscheid van de vele Duitse gasten. Een echtpaar wat vanaf dag 1 met ons meereisde had het er zelfs moeilijk mee… Kuskus…smaksmak..sniksnik.
Jan en Gerd gingen blij en met een geschminkt gezicht naar bed.. Ben benieuwd hoe zij er morgen uit zien,,, zonde om dat van hun face te halen..
Ons sal sien….
Morgenvroeg na het ontbijt naar weer een andere wereld ..nl.. het Township.
En weer namens ons allen …
Lekker Slaap en tot morge!!!!!
Maandag 4 mei 2015
En weer waren mijn reisgenoten op tijd aan de ontbijttafel. We zongen met ons allen een happy birthday voor ons koffievrouwtje toen ze mij vertelde dat ze vandaag jarig was. Zonder een echte mond vol met tanden…..maar wel met een rijk bezit van husband en 3 kinderen , was ze trots dat ze vandaag een ZAfrikaanse Sara mocht zien….
Om 8.30 u gingen we met 12 personen en onze gids Thandi , beginnen aan de Townshiptour. We stopten eerst bij een museum en onze chauffeur, die zelf in het township woont, vertelde ons volop over het ontstaan van de townships.
Hoe iedereen voorheen werd weggejaagd , hoe alles ..WERKELIJK ALLES….zelfs straten en huizen, werden vernietigd, hoe alleen de White people mochten blijven wonen, zij kregen een letter W op hun ‘bewijskaart’ We ontmoetten een man van 71, die dit alles ook bewust heeft meegemaakt. Vol trots laat hij foto’s zien waar hij samen met Mandela op staat.
Hoe de Kleurlingen met een letter K erop hun ID kaart kregen, De letter B was voor de black people. Alles werd hun afgenomen….straten zijn tot op de dag van vandaag lege grondstukken.
In het museum ook oude theeserviesjes, puzzels, een oude kapperszaak en vele foto’s.
Zelf had ik al verschillende townships bezocht, ….maar deze , ‘Langa ‘(naam van deze township )was wel heeeeel erg armoedig, vies en in onze ogen zielig… We werden meteen al getrakteerd op een tafel vol dode geitenkoppen waarboven en waarop vele vliegen dansten. Door een mager vrouwtje werd het vuur gemaakt om deze dingen te bereiden. Alleen de hersens werden niet gebruikt , de rest wel, vooral de tong blijkt erg in trek te zijn. En brengt 30 Rand op ( €2.25 ). Bij mij kwam het idee snel op…om vanaf nu ook meteen maar helemaal Vegetarisch te worden.
We zien kleine ‘supermarktjes’ helemaal afgesloten met hekwerk….Er worden ook wat zelfgemaakte dingen te koop aangeboden. We mogen binnen kijken in het “huis” van onze 23-jarige gids, die…naar zij zegt…??daar met 10 mensen wonen.
Kun je je voorstellen in een eenpersoons bed te liggen met z’n tweetjes en dan ook nog andersom…, of met matrasje op de grond…. de kleintjes, kinderen van een broer en een zus, mogen bij oma in bed. Men kookt er op gas , de griezelige en open meterkast…kost 100 Rand (€7.50) per maand en het huisje wordt gehuurd voor 275 Rand per maand.
We zien een heel autokerkhof maar evenzoveel rijdende bmw’s , audi’s en volkswagens. En daartussen hangt de ” schone…” was , juist gewassen bij een paar kranen waar vele vrouwen krom staan en enthousiast babbelen…
Iedereen die niet kan betalen wordt door familie of vrienden onderhouden en als je werkelijk niets hebt , door de regering.
Oh Holland…wat zullen wij een beetje minder gaan mopperen…Maar ja, vaak willen deze mensen niet anders….
Er ligt verschrikkelijke veel troep op de grond….en als je de toiletten, die vaak openstaan….ziet… vol krantenpapier en veel poep……..
En daartussen staat een blinkend golfplaten krotje, afgesloten met een hek met een tiental kleine kids , met snottebel…De eerste meegebrachte snoepjes en Action Stickers werden blij ontvangen.
We komen in een ander gedeelte , waar het heel wat schoner lijkt..en ook is hoor. Geen gammele krotjes maar nettere huizen. Geen troep rondom , maar schone geasfalteerde straten.
We worden nog even ontvangen door de directeur van een school, die vertelt dat er kinderen zitten tussen 6 en 15 jaar oud. Er zijn 43 onderwijzers, sorry ik weet niet voor hoeveel kidZ.
Alle nog overgebleven kleinigheden die verschillende dames vanuit Limburg meegebracht hadden werden bij deze nette heer, gekleed in pak met stropdas, achter gelaten. 90% van de scholieren komt uit township. Zij krijgen elke dag op school ontbijt en lunch.
Met een beetje hoofdpijn, omdat dit allemaal toch niet te begrijpen is voor ons, stapten we bij het hotel weer van de derde , in de eerste wereld.
Om te kunnen gaan genieten van het mooie Waterfront konden we met de shuttle daarheen. Met uitzicht op de tafelberg en de haven aten en dronken we nog wat. De dameskant had volop zon, helaas voor de mannen niet.
Anthony, die intussen 2x op en neer naar het vliegveld was gereden , bracht ons , begeleid door Katerien, naar NH Lord Charles Sommer Set West, n half uurtje rijden . We hadden alle tijd om rustig onze kamers te zoeken. Er werd en wordt volop gerenoveerd en vele schilders waren druk bezig.
We keken snel naar de eetgelegenheid…Ziet er niet slecht uit…Het zwembad lokt ook al schuine blikken en de donkerbruine bar …ja die herinner ik mij ook weer…..TjingTjing!!!! We genoten weer van een overheerlijk avondbuffet. En zeker nog extra van een glaasje in het donkerbruine café. Hartstikke tof met ons minigroepje.
Namens iedereen een dikke knuffel vanuit SommerSet West.
En morgen weer blij óp naar een laatste lange ZAfrikaanse dag.
Dinsdag 5 mei 2015
Vandaag hadden we algemeen besloten ‘n beetje uit te slapen en om 8 uur te gaan ontbijten.
Alweer een fantastisch buffet…Naar gelang we langer bleven zitten, gingen de Hollandse beentjes als een magneet.. steeds opnieuw, naar vooral de fruitafdeling…Mmmmm heerlijk om te zien dat iedereen zo kan zitten peuzelen.
Onze wegen gaan vandaag gesplitst. 3 paren willen graag met de hotelshuttle naar strand en winkelcentrum. Samen met ons andere echtpaar stap ik in de taxi naar Stellenbosch, vooral omdat ik weet hoe ontzettend mooi het daar is.
Wordt vervolgd….
Blij en met de mondhoeken naar onze oren…..komen we rond half 3 weer terug bij ons hotel. We hebben genoten van de Kerkstraat, Dorpstraat en het Plein , met alle leuke winkeltjes en terrasjes. Een mooie kerk, oude koetshuis en de buitenkant van the village museum.
De mooie witte typisch Hollandse huizen met hun groene kozijnen en luiken. Onze chauffeur was nog even zo lief om te stoppen bij ‘Oom Sammie Se Winkel’…
Helaas hadden we tijdens onze wandeling een lange bui wat de koffie met daarna een Stellenbosch Wijntje extra goed deed smaken.
Teruggekomen in het hotel troffen we meteen de anderen van onze groep met een verregende maar wel met een BIG SMILE op het terras , genietend van koffie met een koekie. Gelukkig klaarde het weer wat op.
En de enige zorg van deze vakantie was nu…” Hoe gaat het met de treinstaking in Frankfurt”?
Ons sal moeten sien nè?
Hopelijk hoeven we geen uren te wachten….We weten nog niets….
Woensdag 6 mei
Het zal beslist wennen zijn, als we vanaf donderdag weer een langere Hollandse nachtrust gaan krijgen.
Ook de laatste nacht in Lord Charles was weer op zo’n Afrikaans (wat dus vroeg betekent) wakker worden. Gisterenavond nog lekker genoten van een menu à la carte …à Afrikaans…En de heren nog ff in de bar met hun ogen gericht op Real Madrid – Juventus..Vanaf mijn kamer zag ook ik het 2-1 verlies van de Madrilenen. Vanavond hoop ik dat de Catalanen het beter doen….Och..vooruit. ’n beetje hoop ik ook op Bayern… Dat gun ik dan onze Johanna ……haha…..
Het wordt nog n beetje aanlummelen hier, want Die Katerien komt ons om 12.30 halen.
Hopelijk kan dat met een beetje zon, tenslotte hebben wij die ,met ons grote ZA hart , nu wel verdiend…Ons sal sien.
Eerst maar weer naar het buffet, want straks moeten we overleven met een gesealed vliegtuigpakket…..
Met pijn werd er ook afscheid genomen van het uitgebreide ontbijtbuffet waar zelfs de champagne met de flutes uitnodigend vooraan stonden….wel of niet n glaasje…niemand waagde zich eraan hoor.
Nog even ‘n laatste wandeling onder de inmiddels strakke helblauwe hemel , op een terras nog thee, koffie of ‘n mangojuice , met een blije lach geserveerd door de in groen gestoken bedienden van Mugg and Bean en dan gaan we weer naar andere uniformen….dit maal: de donkerblauwe van South African Airlines.
Een heel aardige blanke Afrikaanssprekende chauffeur stond, met een busje met aanhanger voor de bagage ,op tijd gereed om ons naar de Airport van Capetown te brengen. Daar namen we afscheid van Els en Jan, want die waren, in tegenstelling met onze outfit, met blote benen bij ons ingestapt om nog van een paar dagen Kaapstad te kunnen genieten.
KusKus,,, SlikSlik…..uiteindelijk ook met een flinke blije zwaai.
In bijna 2 uren tijd vlogen we van Kaapstad naar Johannesburg.
Eenmaal weer daar hadden we 1,5 uur tijd om de laatste randen nog effe op te maken en konden we gaan boarden. De geplande vertrektijd stond gepland om 19.20 uur
Helaas stonden wij er 5 kwartier later nog steeds…Wat er precies aan de hand was….????
Er stonden steeds opnieuw enkele reparatie- wagentjes geel te knipperen en er liepen nog al wat felgekleurde vestjes heen en weer. Het toestel ging steeds een beetje naar voren en dan weer naar achteren.
Er was iets gelocked….hydraulisch…..maar gelukkig werden we eindelijk naar achter geduwd en konden we vertrekken. Och…, of we hier nu vertraging hebben of straks bij de ICE in Frankfurt. Tenslotte hebben we nog steeds vakantie….
Het drankkarretje werd door iedereen welkom geheten,,,plaklips….u snap?..Muziekje erbij…En het hoofd nog helemaal (letterlijk en figuurlijk) in de ZAfrikaanse wolken!
Het is donker en ook de led verlichting blijft groen. Zo af en toe loopt er iemand van de crew voorbij. Een rustige vlucht met het sign van riemen vast aan, af en toe een wiebeltje. Groundspeed 822 km/h. Buitentemp. -55 gr C . Aankomsttijd 7.30 uur.
Ons uitzicht is nu een roodgele gloed, alsof het een woestijn is, met onder ons de Mediterranee..
De verlichting gaat aan en de steward met een groooote bril brengt in onze rij het ontbijt en iedereen beseft nu, verwacht ik, dat dit fantastische Zuid Afrikaanse avontuur bijna voorbij is.
Toch fijn zo een nachtvlucht en ook fijn dat er geen tijdsverschil is geweest. Nu nog vol spanning naar de Deutsche Bahnhof….kijken of de trein i.v.m. de staking zal vertrekken.
Poehpoeh ‘t was een heel eind wandelen , maar eind goed al goed ….De ICE naar Duisburg zou vertrekken..
Met een traantje in onze ogen , namen we afscheid van elkaar….
Morgen weer het normale Hollandse leventje.
Zuid Afrika…wat ben je mooi….niet alleen de natuur, de dieren maar zeker ook de vriendelijke altijd smilende blije mensen….met zoveel Nederlandse invloeden en gevoelens..
ZUID AFRIKA:
BAJE DANKIE…voor het heerlijke gevoel welkom te zijn…
BAJE DANKIE….voor de vele gebakken eitjes, door de altijd vrolijke mensen…
BAJE DANKIE…..voor de vele adembenemende uitzichten…
BAJE DANKIE……voor alle ooohs en aaaahs die jij ons deden ontsnappen
BAJE DANKIE…….voor de vele verrassende kilometers door Hoog en Laagveld
Baje Baje Dankie voor mijn cluppie, ik vond het top om bij en met jullie te zijn en ik hoop dat u allen nog vaak wakker zal worden met warme lieve blije te gekke ZA Dreams
Het gaat u allen goed…
Met een dankbare blije knuffel van
Liz@n
Alle lieve volgers en achterblijvers van de Z Afrika gangers ,
Via de gasten van ReisHuis waarvan ik de eer had hen te mogen begeleiden, hoop dat ik jullie door mijn dagelijkse verslagen een beetje heb kunnen laten meeleven in deze grandioze ZA- Dreams.
Het is niet overdreven als ik zeg dat je…ooit…als je tijd en geld en mogelijkheden hebt om zo een prachtige reis te kunnen maken, waarvan nu jullie ouders of vrienden van genoten hebben….,
Stel het niet uit…het leven is kort…dus NEEM DE KANS als het je lukt.
Natuuelijk heb ik niet alles kunnen vertellen, maar hopelijk heb je mee kunnen genieten van deze FANTASTISCH ZA DREAM.
Toch had ik nog n paar punten die ik waarschijnlijk nog niet heb vermeld….
B.v.:
* In Durban zag ik beschilderde putdeksels..wel apart….
* Bij De nieuwe bus in Kaapstad ging de achterdeur niet open.dus al gedurende 2 dagen de hele meute via de voordeur in en uit.
Totdat de chauffeur n collega tegenkwam bij de struisvogelfarm….De deur was met een sleutel aan de binnenkant op slot gedaan……alleen ff opendraaien mister Anthony…haha
* SwartbergPass met de zgn. “blinde” haarspeldbochten.
* De statige Eucalyptisch boom. Hoge bomen, waar de schors vanaf valt, drinkt 2 tot 300 l water per dag, is erg brandbaar en als die brandt, schiet er een vuurbal uit…erg gevaarlijk.
* Als je denkt aan de vele verschillende lage planten , wat ” Fynbos” wordt genoemd, kun je meteen de overheerrrrlijke kruidengeur oproepen…Dat was vooral heeel sterk in het Tsitsikamma Nat Park .mmmmmmmmm
* Het nationale dier is de Springbok, De nat. vogel is De Kraanvogel (helaas niet gezien)
En de Nat. Vis…. dat mag u zelf opzoeken…Ik nie weet nie…De nat.bloem..Protea…
* De vele mensen die vaak bij de verkeerslichten op de weg staan, zijn vaak op zoek naar werk. Dat zijn zij die ook geregistreed staan bij n organisatie ‘Men at Work..’ De kleur van overall geeft aan waarin men gespecialiseerd is.
* ZuidAfrika heeft 56 miljoen inwoners…Alhoewel die zekerheid er ook niet is, niet iedereen is immers geregistreerd. Heeft 3000 kmkust..Heeft 9 provincie’s En er worden 11 talen gesproken, buiten het Engels en het ZuidAfrikaans nog 9 zwarte talen waarvan Zoeloe en Xhosa de bekendste zijn. In de Townships wordt veel de zgn. straattaal Tsotsi gesproken Dat is een mengeling van de Afrikaanse talen met Amerikaans gangstertaal. De stijl van de moderne jeugd.
* Het weer…dat was elke dag anders. Smorgens koud,via een overdag zonnetje, ook in de avond frisser.
Geen rokjesdag . Wel vaak fleece vestje aan uit /aan uit. Dan weer sjaal om /af. Soms ook regenjack..overdag wel vaak zonnig
Maar GodAllemachtig toch zoooo fantastisch Prachtig.
Dagdag voor allemaal en tot op de reünie!
Met een dikke knuffel van
Liz@n
