Zuid-Afrika september 2015

Vanaf medio woensdag 9 september realtime reisverslag van de Zuid afrika reis.

 

SALIBONANI
Dit betekent GoedeDag
Hallo alle vrienden, familie en de Reishuismannen.
Alweer mag ik in een bus van Munckhof stappen om te zoeken naar de vele koffers met daarachter blije enthousiaste reizigers die samen met mij naar Zuid Afrika reizen. En blij en vol verwachting gingen we met 14 personen dan ook eerst richting Duisburg, Wat met de tomtom van heer chauffeur ook weer gevonden werd.
Effe zeulen met de koffers over de trap en de slimmeren natuurlijk met de lift …..konden we , met een vertraging van 15 minuten, de ICE in stappen , die ons in 1.5 uur naar Flughafen Frankfurt bracht. Ook de incheckbalie  van SouthAfrican Airways werd in Terminal 1 al snel gevonden.
Het feit dat onze balie nummer 659  – 675 had, doet u hopelijk ook goed begrijpen dat het al weer n hele trip was…..Nog effe door de eerste controle…..nou ja…effe…Een van onze mannen wilde maar niet geloven dat alles uit zijn broekzakken moest, zelfs zijn zakdoeken….en oeps…ook zijn portemonnee….maar gelukkig….hij mocht zijn broekriem wel omhouden….of hadden ze die niet gezien misschien….?. Er moest weer heel wat gehusseld worden met de stoelnummers…Een vd dames moest nog even n nieuwe boardingpass aangemeten krijgen, want haar meisjesnaam was niet juist.
Eind goed al goed, en door al het geruil mocht ik ergens in het midden plaatsnemen …naast een grote zwarte lieve non, gekleed in een blauwgrijs gewaad en een vrolijke sluier. En wij ontdekten al snel haar schaterende lach. we hoorden al heel haar ziektebeeld…Diabeet, moet dus veeeel drinken.. dikke voeten, die zij , op mijn advies , al bij de voorbuurman op de armleuning  legde, 2 telefoons eentje voor home in -Zimbabwe en eentje voor een directe verbinding met God. Ik vroeg ook meteen of ze holy water dronk…Gelukkig schaterde ze ook om onze humor. Ze bad echt even voordat wij vertrokken en ook voor ons zei  ze…

Ze had nog een heel serieus verhaal dat ze voor de eerste keer BETAST werd door de douane….Het was voor ons dus meteen lachen…Maar serieus , een lieve dame hoor…met artrose  en haar opgezwollen voet zocht steeds de mijne…….We waren om 21uur vertrokken en om 21.30 was de bar al open en kregen we al iets te drinken. Meteen 2 , want je moest meteen iets bestellen voor bij het komende eten. Het aanbod om te proosten met ons nonnetje, sloeg zij af,” but after diner YES please”…Helaas sliep ze al na onze eerste paar slokken…..
Het was n rustige nacht, velen sliepen of genoten van de tv of muziek. Om half zes ging de verlichting aan en werd  het ontbijt gebracht door de altijd vriendelijke en rimpel-loze zuid afrikaanse bemanning. Na bijna 9000km en 10.5 vlieguren …Johannesburg …Here we come…

Weer n flinke paspoortcontrole en de groen geel blauw witte tegels en vlaggen verwelkomden ons. Nadat we onze koffers op de bagageband hadden gevonden , de eerst toiletstop op ZA-bodem, rolden we richting ruimte waar veel kleurige dames en heren met papieren duidelijk maakten wie onze reis de komende week zou gaan begeleiden….En…..jaaaa hoor…Da stand die Johanna…..meine deutsche Nicht Freundin…..
Ook deze nieuwe Nederlandse groep begreep al meteen hoe Johanna in elkaar steekt. We gaan er maar t beste van maken….Ze is en ze blijft meeeeeer deutsch…dus zullen we maar weinig tegenstribbelen…Weer n prachtig mooie grote bus van Hilton Ross en een ZAfrikaanse chauffeur met de naam Willy..
We startten vandaag met nog 3 Duitse medereizigers en vanavond (dinsdag) komen er nog 16 Duitsers bij. Zij komen van Kaapstad , waar ze 3 dagen zijn geweest. Dus in totaal reizen we vanaf donderdag met 33 personen. Rond half 9 vertrekken we .

We rijden eerst naar het grote stadion, waar in 2010 de WK werd gehouden. Het stadion is rijkelijk gekleurd en heeft de vorm van een groooooote pompoen. Er staat ook een hoge zuil met de tekst ‘  Welkom, Tomorow starts Today….’.
De  eerste fotos worden genomen.. Het stadion is tegenwoordig volop in gebruik genomen door het geven van  concerten en ook de plechtigheden van afscheid Nelson Mandela zijn daar allemaal gehouden.

We gaan eerst onze ogen open zetten voor een oriëntatie rit door Soweto,. Ontstaan van 1904 en intussen zo gegroeid , dat het een volwaardige  en ook enorm grote wijk van JoBurg is. Met 110 scholen . We rijden eerst door het rijke deel. Huizen , van steen, met opvallende getinte muren. Zelfs glas in lood ramen. Een groot contrast met de vele krakkemikkige barakken aan de andere kant, waar men 10 rand huur voor betaald en illegaal elektriciteit aftapt. Naast deze golfplaten met daarop volop stenen en de vele dixie-toiletten staan mooie nieuwe huisjes, gebouwd door de stad. Maar nobody woont daar…ze staan allemaal leeg….want 50 rand huur wil men niet betalen.

Het stadsbestuur heeft ook gedreigd met het illegale aftappen om de stroom in het weekend af te sluiten. Maar de zwarte townshipbewoners hebben al duidelijk gemaakt, als dat gebeurt, dat men dan de boel wel even kort en klein zal slaan… Dus het blijft weer hetzelfde, en alhoewel men zegt dat de hutjes opgeruimd zullen worden….de mooiere huisjes blijven  onbewoond . Wel  typisch dat er vele satellieten op de daken staan en ook dat vele mensen er heel netjes gekleed bij lopen.

De eerste ZZP’er langs de weg: 4 palen met een doek erover van 1.5 meter breed met een plank met daar bovenop een naaimachine… Er tegenover een primary-school en een katholieke kerk. Links van de weg weer veel armoedige hutjes met kleurrijke  was ertussen in en aan de andere kant een mooi modern busstation, een kinderspeelplaats en een open veld met allerlei fitness-toestellen.

We stoppen ook nog even bij de voorheen genoemde solide huisjes, heel klein, 3 aan elkaar gebouwd, maar zo stevig dat het veilig wonen in regen en wind de mensen er nooit uit zullen verhuizen…
We rijden voorbij aan de stadions van de bekendste voetbalclubs: Kaiser Chiefs   en  Orlando Piarats…

Aan de rand van de weg zien we mensen die glas, metaal en plastic verzamelen om er misschien nog iets aan te kunnen verdienen. 40% van de bevolking is werkloos….
De beroemde VilaKazistraat waar het huis van Mandela staat wat nu een museum is en ook het huis van Bisschop Tutu, wat inmiddels door zoonlief helemaal gerenoveerd is.
Intussen is het 12.15 en op bevel van Johanna, zet Willy zijn bus méér naar links en mogen we uitstappen voor de lunch bij HUCKLEBERRY’S. Een hele mooie locatie met gezellige grote houten tafels  tussen veel groen , een warm zonnetje en een lekkere keuzekaart.. De bekende paarse jacarandabomen zijn helaas nog kaal….

Bij de Unionbuilding,  een heel breed regeringsgebouw voor een mooie panoramafoto, stappen we uit en bij het robuuste standbeeld van N Mandela worden er veel Limburgers op de plaat vast gelegd. We mogen ook nog getuige zijn van een spectaculaire motorrijders show. Zij reden over hoge afzettingen, draaien in de lucht een salto of doen gekke fratsen met hun armen en benen…

Via de N14 rijden we richting Krugersdorp en zien we de eerste ” wandelaars “op de snelweg…Dat kun je bij ons toch niet voor stellen…..Ze lopen waarschijnlijk naar huis of houden zó een van de vele taxibusjes staande. Om 14.30 uur rijden we een file in , ontstaan door het werk aan de weg. Iedereen, behalve Frans en Felix,  zit met een hangend hoofd en de ogen dicht achter de zonnige busramen.
Om 15 uur arriveren wij bij Misty Hills…..Met een helrode koraalboom voor de deur. Een allemachtig prachtig resort met vele sjieke huisjes tussen veel bomen en watertjes….Dit eerste ZA verblijf kan niet beter beginnen….

Om 18.30 worden we verwacht in restaurant  CARNIVORE en gaan we vlees eten……Intussen is het 21 uur en zijn wij weer aangekomen is ons superdeluxe huisje. We werden aan tafel eerst verblijd met een zoete pompoensoep en lekker brood.
In het midden stond een carrousel vol lekkere erg pittige sausjes met daaronder schaaltjes  salade, boontjes,  en in het midden in hangpotten de typische ZA maïspap met een speciale saus. Warme borden met heel snel achter elkaar in wit geklede obers die vanaf een grote spies vlees sneden en  op onze borden brachten.  Spareribs, kudu, antiloop, zebra , krokodil en beef….Voor de echte vleeseter …een paradijs hoor. Met een biertje uit het vat of een ZA wijn was het genieten…

Na een trommeldemo zochten we de weg terug naar onze nachtverblijven. Morgen, donderdag, een vroege dag….6 uur wekker, 6.30 ontbijt ,7.15 onze koffers aanwijzen zodat we om 7.30 uur kunnen vertrekken… Dus vanaf Misty Hills  een lieve groet van ons allen en , bij een goede verbinding…, wat je nooit weet…heel graag weer tot morgen, donderdag 10 september.

Welterusten…

Lizan

Donderdag 10 september

Om 6 uur rolden wij zelf onze koffers al over de paden Om half 7 kregen we de koffie al ingeschonken door de zeer vriendelijke en blije dames van het ontbijt , want om half acht was het plan te vertrekken. Het was nog n beetje fris, maar de zon deed al erg zijn …of haar.. best om ons ook weer te verwelkomen.

SABONA…Hoe gaat het met je? Dat waren de eerste woorden door het oh zo vriendelijke personeel.
Voor degenen die Johanna kennen van mijn verhalen…Samen met haar heb ik de koffers met de labels van de kamernummers gecontroleerd….en je gelooft het misschien niet … maar ze bedankte mij….
In Misty Hills hadden we kraanwater wat veilig te gebruiken was, maar in de volgende hotels zou dat niet meer zijn…Maar och, in de bus konden we 3 flesjes water kopen voor 20 Rand.

Al onze Duitse gasten hadden al snel een plekkie vooraan in de bus gevonden, en toen wij dus binnenkwamen werden we blij en enthousiast door velen verwelkomd en verdwenen naar de 2e helft van deze luxe bus. We reden terug naar Soweto. Met zijn bijna 2 miljoen inwoners , heeft SoWeTo , wat South West Township betekent…, zelf ook nog 16 “stadsdelen” . Soweto is ontstaan door de vele arbeiders van de mijnen, die bij het uitbreken van de builenpest 25 km vanaf Johannesburg met vrachtwagens werden gedropt in deze streek.
JoBurg ligt op 1760 meter hoogte, met vele diepliggende mijnen , waarvan de diepste op 4.2 km  diepte ligt. Je kunt je bijna niet voorstellen hoe zwaar dat dit voor de mijnwerkers geweest moet zijn..16 uur werken met elk half uur een pauze…en een loon van 5 tot 8000 Rand per maand ontvangen.
Van de provincie GAUTENG komen we nu in de provincie MPUMALANGA. En zien onderweg vele overvolle taxibusjes met vaak een chauffeur zonder rijbewijs… We hadden gisteren  al gezien dat er aan beide kanten v d weg veel werkzaamheden waren   en helaas was het langzaamaan en stilstaan voor chauffeur Willy, zodat we na 1 uur rijden nog niet veel opgeschoten waren  en deze dag zou 650  tot  700 km’s rijden zijn….

We rijden nog steeds in het HOOGVELD , het begin van de DRAKENSBERGEN, en langs vele maïsvelden.  Zien de eerste koeien, die overigens hier nog niet met hormonen zijn behandeld.
Onze eerste stop was, door het kiezen van een andere weg , met dus onverwachte kilometers…, pas om 9.45 uur om daardoor dus de toiletdame weer extra te belasten en hopelijk ook te verblijden met een extra Rand…Johanna omhelst mij ….zegt dat she loves me and that the dutch group is so nice…en vertelt ook enthousiast en met humor over haar ZuidAfrika, over  de Nederlandse historie vanaf 1652 toen Jan van Riebeeck hier kwam, hoe in 1853 de boeren de ZA Republiek stichtten, Over SHAKA , die de koning van de ZOELOES werd, en die door zijn halfbroer DINGANE werd vermoord…de 2  boerenoorlogen van 1880  en 1892, etc.etc.

We passeren het kolengebied met bruine , antraciet en zwarte kolen, de vele cactussen ,nog zonder bloemen  of vruchten, tulpenbollenvelden , die straks allemaal naar Nederland worden gebracht…

De veraf gelegen boerderijen met enkele huisjes waar de werknemers van deze boer wonen. De boer, dus werkgever, wordt ook verplicht om voor vervoer te zorgen voor de kidZ van zijn werknemers naar een school, die vaak 30 km ten noorden of zuiden van zijn farm te vinden zijn.

In DULLSTROOM hebben we een lunchstop bij Harrie’s Pancake….mmmmmmm Zien ook vele stroompjes , waar veel forel in blijkt te zitten,.

De volgende grotere plaats is LYDENBURG.  Een oude “Voortrekkersplaats” met een heel oud schoolgebouw en een Ned. Hervormde kerk , met daarnaast een klok,  die vroeger klingelde  en zo de begintijd  en de stoptijd van het werk aangaf. Een geweldig mooi oud stadshuis en de vele gemoderniseerde “voortrekkershuizen”.
Johanna vertelt hoe een kleine meisjespeuter al vroeg leert  lopen met een steentje op haar hoofd. De volwassen dames kunnen wel tot 80 kilo op hun hoofd  vervoeren…ongelooflijk,, nie??
We zien nog een chroomfabriek voordat de PANORAMA ROUTE begint.
Vele acacia’s, jammer genoeg alleen nog witte, omdat  de gele, lichtroze en rode helaas nog niet bloeien. Perzikboompjes, sinaasappelbomen, felpaarse bouqainvilles… Zuid Afrika, zelfs nu nog niet alles in bloei staat..”WAT BEN JE TOCH VERRASSEND EN MOOIIII.

Inmiddels zijn we op 1200m hoogte als we stoppen bij de BLYDE RIVER CANYON en genieten van een fantastisch mooi uitzicht met de 3 rondavels. Dit zijn rotsformatie’s in de vorm van ronde hutten.
Deze canyon is de 3e grootste in de wereld en ook de meest begroeide. We genieten van alweer een fenomenaal uitzicht. Het lijkt op een schilderij dat nog nat is….En we mogen weer uitstappen om met open mond te genieten van de BOURKES LUCK POTHOLES

Bijzondere door erosie ontstane cilindervormige gaten, die elk  slechts 6 meter diep zijn. We liepen over rotsen en bruggen van de Blyde- en Treurrivier. Keken uit op watervallen…. Deden een big HighFive met tientallen in uniform gestoken groep schoolkinderen…..

Alles Adembenemend moooiii man..
We spotten nog enkele bavianen en wat blauwaapjes. Een klein aapje met blauwe balletjes en een rose penis; wat ik van sommigen onder ons, zó beter niet hoefde te  verwoorden…Maar dat vertelde men mij later tijdens ons borreluurtje…Zeker omdat ik een van onze lieve heren al blauwaapje noemde, vanwege zijn blauwe t-shirt… Sorry Giel….mijn vingers typten het zo…..

Enthousiast en blij stapten we weer in bij Willy en genoten van de laatste kilometers.

De grote eucalyptus bomen en dennenbomen. We hoorden dat een eucalyptusboom ná het kappen , nog 2x groeit, maar men krijg  de wortels niet uit de grond…En na deze ellenlange bomen plantage bereiken we weer Graskop, wat het einde van de Panoramaroute betekent.

Ook stopten we nog effe bij een bananenplantage, waar Johanna, na een val(zonder gevolgen) ons liet zien waarom de bananen krom zijn… De in blauwe of witte in plastic verpakte trossen, om te voorkomen  dat de bananen niet overrijp worden in de zon…

En eindelijk waren we in HAZYVIEW om ons weer te verbazen over alweer een prachtige locatie waar wij 3  nachten gaan verblijven  HET PROTEA HOTEL. Snel onze koffers naar de prachtige aaneengeschakelde huisjes en hurry-up naar de ZAfrikaanse Braai. Dat was buiten braaien en binnen graaien. Een zeer uitgebreid buffet, waarvan ieder van ons weer volop genoot.

Johanna , die overigens haar vriendschap dubbel en dwars bleef bewijzen….. vroeg of wij, haar fantastische leuke niederländische gruppe , buiten nog een glas met ons allen wilden drinken, wat wij overigens , ook zonder dit verzoek, al van plan waren. De CASTLE bierflesjes werden goed ontvangen en ook onze Chardonnay was overheerlijk.

Terwijl iedereen al op één oor zal liggen, groet ik u allen met een lieve zwaai van onze gezellige club uit het ZAfrikaanse Hazyview. Morgen, vrijdag, gaan we met onze touringcar door het zuidelijk deel van Kruger Nat. Park.

Win logeren al dichtbij de entree ,dus lekker niet al te vroeg óp….en staat de koffie om 7uur klaar in de ontbijtzaal. Hopelijk valt dat voor iedereen niet te zwaar , na de nodige pilsjes en wijntjes..

“ONS SALE SIEN”

Welterusten en tot morgen

namens allen

Vrijdag 11 september

Goedemorgen aan het Nederlands thuisfront.

Alhoewel op deze vrijdag pas een een laat vertrek,  8 uur  , staat, ben ik al om 5 uur klaar wakker en ik verwacht jullie familie en vrienden hier in het hotel ook. Want…, constant hoor je geluid van verkeer…of het nu helikopters zijn die hier boven het Krugerpark circelen of een trein vol kolen  of van een dichtsbijzijnde autoweg..? Ik nie weet nie…..
Op tv deZA kerkelijke uitzending met gospelsongs en ook ” Africa gots talent “En ja talenten met zoveel zangcapaciteiten….dát  hebben deze knappe ZAfrikanen .

In een grote moderne badkamer, met helaas een douchegordijn….. zal menigeen hier zich lekker opfrissen, zodat we , na een gezellige donderdag met een zomerse buitenzitavond onze ogen kunnen scherp stellen om op zoek te gaan naar hopelijk de Big Five ., niet ingedeeld naar grootte, maar naar het gevaarlijk zijn. Overigens zijn zij alleen gevaarlijk als de mens hen iets aandoet, en

Zoniet dan loopt hij of zij gewoon weg… alleen ik zou ze  überhaupt niet graag tegenkomen….
Dat zijn DE LEEUW, BUFFEL, LUIPAARD, NEUSHOORN EN OLIFANT….

Om 8 uur is het ongeveer een half uurtje rijden naar de ingangspoort PHABENI. Er werden meteen de nodige Afrikaanse en Deutsche boeken gekocht en na het invullen en het afgeven van onze namen met handtekening,( Ze willen nl. Met zekerheid weten dat wij zowel binnen en uit het park komen ) heeft Johanna nog wat administratieve handelingen in het kantoor en Yep….daar gaan we. Het was nog wat fris maar velen lieten hun sterke kuiten al van ZA genieten.
De verwelkoming van dit Nationale Krugerpark, wat in 1927 open is gegaan  voor het grote publiek en 350km lang en 60 km breed is…,werd al meteen gedaan door 2 ZEBRA’S.  Johanna begint meteen volop te vertellen . Bijvoorbeeld dat ze leven in groepen van wel tot 80 en dat zij maximaal 25 jaar oud worden.

Ook al heel snel de eerste IMPALA’S, met hun zwarte M op de kontjes en waarvan er 200.000 in het park verblijven. De kleine slanke elegante hertjes…die volop keuze hebben in de vele  planten die zij eten; een razendsnelle REEBOK; 2 OLIFANTENMANNEN, herkenbaar aan zijn afgeronde kop, die vaak alleen of in een kleine groep lopen, staan te genieten van hun ontbijt, wat hoofdzakelijk  bestaat uit bladeren, het liefst van de acaiabomen,  om daarna waarschijnlijk de straat te kunnen oversteken; kudde BUFFELS, altijd in de buurt van water;  een  VISAREND stil zittend ; VLAKVARKENTJES ; n rennend STEENBOKKKIE dat ook  zijn eten vindt bij de bladeren; familie BAVIAAN; Een spiedende GIER hoog in de boom en een SCHILDPAD aan de rand van de weg. Weer een stel buffels die zich ons al poepend de rug toe draaien…met op hun warme rug DE REDBILLED OXPECKER , die zich de vele insecten waarschijnlijk goed laat smaken.
De statige KOEDOE’S die voor de maaltijd zowel blad als plant uitzoekt en die wel 4 dagen zonderwater kunnen…

En de angstaanjagende gitzwarte BATELEUR met een kleine staart en met de oranje-achtige voeten en snavel..Onze1e stop is bij een van de hoofdkampen met de naam SKUKUZA, wat ” hij die korte metten maakt ” betekent. Deze naam heeft hij te danken aan de eerst aangestelde officiële wildbeheerder, die succes had met het afschaffen van de stroperij in de omgeving, en vandaar als bijnaam SKUKUZA kreeg. Van wildreservaat veranderde , mede door deze heer , het in een nationaal park. We ontdekten in een vijver paarse  …en witte waterlelies.  En in een Impala-Lelie,  een kale stam met gedraaide takken , gekleurd met felrose bloemen , zit een sprinkhaan verborgen en laat zich als een fotomodel gewillig vastleggen.
We worden verwend want zien nu ook BOSBOKKEN, en vele blauwaapjes heel dichtbij in de bomen.

Bij de SAND-rivier genieten we van HIPPO’S, staande in het water, en omdat ze niet kunnen zwemmen ook lopend door het water en liggend en staand op het witte zand. Met ons geniet ook een kleine KROKODIL van deze taferelen. n HAMERKOP zoekend naar kikkers of een visje. Er vliegen tientallen gieren boven het water natuurlijk op jacht of willen ze een frisse douche, want  velen zitten samen op het zand naast de rivier.

Wauwwww …  ver,  ver  op grijze stenen zien we 6 leeuwen. 2 vrouwtjes met 4 jongen. Daar kun je wel uren naar kijken. Helaas is een dag veel te kort en gaan we naar de lunchstop.

Boven op de trap die naar een waterpartij en naar de toiletten leidt zit een grote baviaan…dus maar heel stoer door stappen… gelukkig bleef hij/zij gewoon zitten. Tussen het water en het overdekte terras, waar iedereen aan de lunch zat, ligt er een brede strook .

Ik stond rustig te praten , naar anderen van de groep, die daar in het zonnetje zaten te genieten van datgene wat ze binnen hadden besteld.  En ineens zaten er 4 tot 6 blauwaapjes rond mij en vielen mij aan. Brrrrr Ikke gillen en 2 Duitse heren van onze groep, sloegen die kleine krengen met stokken van mij af.. ze vielen mij echt aan op mijn benen. Maar gelukkig werd ik gered en  kon ik weg rennen…

Vanaf heden kijk ik toch effe anders tegen deze brutale rekels aan.  Getverderrrieeee.

We zaten nog een half uur op het terras, wat wel was overdekt. En toen de meesten weer uitgegeten waren , en toch die rotaapje wilden fotograferen, bleven er een enkele boven aan de rand van de tafels staan. En in een split second sprong er een grote baviaan aan de andere kant van hetdak, pakte een grote zak Lays chips die op tafel lag en weg was hij met de chips. De apen zijn voor velen van an onze groep, n beetje minder lief nu..

Toen we de bus wilde instappen stond er ook nog zo een grote baviaan  aan de kant om in te stappen.. Hij liet zich niet snel wegjagen.. weer veilig achter de ramen in de bus genoten we allemaal weer van de VLAKVARKENTJES,  n GRIJZE LOURIE, die ook wel ” Go away bird ” wordt genoemd; GIRAFFEN genietend van het eten van de hoge bomen; weer de charmante KOEDOES, ditmaal met ook wijfjes in de groep en ook  nog 2 leeuwen , lopend vanaf de weg, zodat niet iedereen van ons ze konden zien.

Een rijtje roofvogels naast elkaar op een grote brede tak en helaas werd ook de hyena niet door iedereen gezien. Via de Paul Kruger gate gingen wij het KNP uit. En via een brug over de Sabierivier reden we  richting Hippo Hollow.
Dit is een resort  HAZYVIEW waar ons het avondbuffet voor vandaag stond op te wachten. Maar eerst hebben we met open monden, en een heeeeeel groot emotioneel gevoel mogen genieten van een dansgroep van 10 boys en 6 girls. Wat een spektakel,  wat een energie, wat een uitstraling, wat een brede monden met spierwitte tanden, wat een blije lach, wat een fantastische stemmen, wat een lenigheid…. Ondanks het enorme applaus,  waren we er ook stil van.

Met een goed gevuld en verzorgd buffet, viel er weer genoeg te kiezen om deze adembenemende en overheerlijk ,deels zonnige dag af te sluiten.
Moe ,voldaan en blij , dat weet ik zeker .zo  zal ieder van ons graag het bed opgezocht hebben.
En hopelijk morgen, zaterdag, weer met frisse ogen om 7.15 uur melden bij de bus.
We gaan in open jeeps opnieuw zoeken naar de fantastisch mooie dieren in KrugerPark.

Groetjes aan allen van ons allen

Met een blije ZuidAfrikaanse Zwaai!

Tot morgen

Zaterdag 12 september

En weer was het vroeg dag en de blauw aapjes stonden al te vergaderen voor mijn deur….Nee, na de ervaring van gisteren…..zag ik ze liever niet…maar gelukkig , ze lieten mij gewoon lopen…
Na het ontbijtbuffet om half 7, zat iedereen om 7.15 u  vol verwachting in de bus , klaar om te vertrekken naar Phabeni Gate . Daar stonden de jeeps van Echo Tours met hun chauffeurs ons al breedlachend op te wachten. Een groep stapte in bij een charmante Albertina. en de andere helft van onze groep werd met open armen ontvangen door Siwela een zeer aardige Zoeloe, die op zijn werk als driver/guide  ‘Louis’ genoemd wordt. Het was koud, de dekens werden omgeslagen, de jassen hoog gesloten, de capuchons, hoeden, mutsen en petten uit de rugzakken gehaald. Wel ideaal voor de olifant die met dit perfecte weer, geen last heeft van warmte of stress dus eerder dichterbij is te bewonderen. Het was n mannetje, herkenbaar door zijn hoge rug en zijn ronde kop.

Margo roept dat ik moet gaan schrijven want wij zien al de eerste arend, en zij wil straks controleren of ik toch niets vergeten ben…… So…lets go…Het is een TAWN EAGLE = n BRUINAREND. En weet je wat hij zingt….:kop-yop-yip-yip-yip…
(  Dat lees ik in het vogelboek van Louis waar ik naast zat…ssssttttt met af en toe de warme blazer aan…..)We worden ook verrast met de gevaarlijke buffels, die zonder enige waarschuwing kan aanvallen. Louis vertelt: Een buffel kan in 2 tot 5 uren zelfs 5 leeuwen doden, ze kunnen dus snel rennen.  Giraffe, zebra, wildebeest, koedoe en impala  beschermen elkaar. De impala ruikt en ziet als eerste het gevaar, wat dus door de anderen  meteen wordt herkend en de 4,5 tot 6 meter lange giraffe ziet dan waar het gevaar dreigt…

Een klein zwart vogeltje met lange staar: Magpie Shrike of Langstertlaksman.
Een Vulture , gier, op het nest waar 2 kleintjes omhoog piepen.
Een African Grey Hornbill,  grijze neushrenvogel
Een Ground Hornbill, Bromvoël
Vele glansspreeuwen.
Snel vliegende Cape Skin, Kaapse Pietjiekanarie fel geelgroen gekleurd. Verschillende Giraffen, mannetje donker der dan vrouwtje en de dame heeft zwart haar op de hoorntjes, zowel giraffe als olifant hebben net als wij  wervels en kunnen hun hoofd draaien. De olifant zelfs verder dan de giraffe. 2  leeuwen die opstaan en weer gaan liggen…ALLEMACHTIG WAT PRACHTIG..

Vele apen op en naast de weg en in de bomen. Vele neushoorns, soms verstopt tussen de dode takken en soms heel dichtbij met de hele familie bij elkaar. Een African Sacred Ibis, Skoorsteenveër: n soort ooievaar met zwarte bek, kop en ook zwarte poten. N Francolin,  Patrijs, met rode hals en gezicht en bruine pootjes.

En jaaaaa n CHEETAH,  Luipaard, en een gedode Bosbok in een boom, waarvan al gesmuld was iets later werd er een luipaard gespot die dat op de menukaart had gekozen en ja hoor, hij lag te smullen dus alle drivers, die onderling ko takt hebben, draaiden om om ook hiervan getuige te mogen zijn. Gade geslagen door veel gieren die hun deel ook willen mee pikken…

We beseffen allen maar al te goed dat we alle 5 dieren van de  Big 5 intussen hebben gezien.

Onze dag kan toch niet meer kapot zo……

Onze lunchstop is bij TSHOKWANA, heel wat rustiger dan het veeeel grotere commerciële SKUKUZA. Er werd flink gegeten van overheerlijke sandwiches tussen de Blauglansspreeu en de Neushoringvoël. Met een gele snavel en met een rode snavel. Gelukkig waren er geen  vervelende angstaanjagende aapies…

En jippie we zien meerdere Zebra’s  die tot 35 jaar oud kunnen worden en per dag 12 liter water drinken. Steeds meer Olifanten met  ‘babikies’ , oudere broers en zussen, en grootouders van 65 jaar, die de weg oversteken. De sierlijke waterbok, met de witte krans achterop , wat op n wc-bril lijkt.

Krokodillen bij de SabieRivier, een Boomeekhorrn die de weg over sprint. Vele Hippo’s in het water naar ook net zoveel liggend daar buiten. Zij kunnen xe gezegende leeftind van ongeveer 40 jaar bereiken. Een groep impalas verraadt door hun gedrag dat er gevaar dreigt. Ze kijken één richting uit. Dus snel de wagen gedraaid en we zagen een luipaard de weg over . We hebben meer dan geluk, de Big 5 lijkt zich voor ons te herhalen. Want n beetje later zien we weer ‘n Cheetah langs de rivier, die er kennelijk veel lol had want er werd op de rug gedraaid en danste met de poten omhoog.

We zien n vogeltje met een lila borst, blauw in de vleugel en n geel groen kop, wat  Lila Breasted Roller  blijkt te heten..Dan weet u dat ook weer.
En nog eentje: Woodland Kingfisher  of te wel Bosveldvisvanger….Alstublieft!!! En wat denkt u van een Green Pigeon, Papgaaiduif,  groente.  wit paars zwart geel vogel met rood aan de snavel.

We hebben overigens ook een gewone tortelduif gezien,, nu ja ,, n Afrikaanse versie dan. En  op de valreep nog een GNU = BlauWildeBees  behoort bij de antilope-family Overstekende zwijntjes,  2 steenbokkies, wat rustende buffels, Egyptische ganzen en een visarend sluiten de rij.
Bijna nog een snelle Mongooe, mangoeste…een muishond. Bij Nambi Gate verlaten wijk Krüger en nemen met kloppend en springend hart afscheid van onze fantastische drivers..

BAIE  BAIE  DANKIE  voor deze ongelooflijke enerverende fantastische niet te wil laten en missen zaterdag …

En natuurlijk hebben we met ons alle genoten van het avondbuffet en zitten nu nog effe aan n náborrel nadat we eerst de hele boel verbouwd hebben om met elkaar te tjingen en zu prosten….. morgen weer om half 7 ontbijten en dan weer n lange rit van ruim 500 km .

Dus over ons totaal geen zorgen…Wij redden het hier wel…stukje bij beetje komen er steeds meer Duitse medereizigers ons vergezellen..10+ dus voor deze gezellige Reishuis Groep. Als de WiFi verbinding het toelaat weer graag tot morgen.

Lizan

Zondag 13 september

Hallootjes allemaal,

Vandaag is het internationale chocoladedag, lees ik in de krant  zo dus geniet ervan.

Iedereen stond al weer vroeg in de rij voor de gebakken eitjes, uitgebreide omeletten, geroosterd brood, waar het apparaat nog wat startproblemen vertoonde en ook nu weer van allerlei warme andere lekkernijen. De koffie werd geserveerd door  Bongani en ook de breedlachende Ntshako , wat enjoy betekent, liep weer met de koffie of theekan.
Effe afscheid van heer keukenmanager en alle koffers konden weer Ge-identifiziert werden…..zodat wij tegen half 8 weer fris en fruitig naar een nieuw avontuurlijke dag gingen

Het was fris en ook erg bewolkt. We rijden omhoog, niet via de autoweg maar door het zwarte stadsdeel van Hazyview, met uitzicht op vele wel en niet alleen afgebouwde huizen. Solide stevige gekleurde (paars, geel, rose , groen )huizen afgewisseld met bouwvallige rondavels.
Jippie, de eerste jacaranda’s, voorzichtig in bloei….

Willie stopt voor een rode Robot (verkeerslicht ) moest wachten omdat men met de weg bezig was, vandaag op zondag dus niet. En iedereen geniet van een bezorgde moederkip met haar vele piepkleine kuikentjes. We zitten op de R538 met heel veel troep er naast. Intussen regent het en de bus kruipt omhoog tussen de bergen, daarna wijdse groene velden en dan weer hoge bomen. Draaien de N4 op, richting oosten naar de zuidelijke grens van het KNP bij Malelane.

Johanna houdt sommigen wakker met haar privé gebeurtenissen vanaf München tot aan JoBurg , maar helaas ,  voor anderen slaapverwekkend….we passeren enorme velden suikerriet, sinaasappel en bananen en worden verrast door de eerste struisvogels.

Na 2 uur warm, koud, koud, warm, beslagen binnen-en natte buitenramen, raaien we in Malelana de ‘ impalastraat ‘ in en blijkt de toiletstop ook weer hard nodig te zijn. Vele vertragingen van of door wegwerkzaamheden, waar geen man aan het werk was, alleen dames die bij aanvang van weer n oponthoud met een rode vlag mogen zwaaien…

Mango- en lycheebomen, ananas -en bananen plantages, koeien en geiten naast of op de weg, betoverende uitzichten op watervallen, meertjes en beekjes en vrolijke zondagsmensen door het land over de vele , nu natte, zandpaden.

Moslims en joden vind je hier veel en de speciale lange gewaden in verschillende kleuren, groen/wit , blauw/groen , wit/blauw verraden van welkee gemeenschap men is.

Bij Jeppes Reef gaan we de grens over. Lopend en oh nee, geen fototoestel!!! Iedreen eerst een uitstempel van South Africa, Dan nog snel naar een ZA toilet, want in Swaziland is dat minder zuiver…., en weer voor een afgeschermd klein loketje een binnenkomststempel bij de grenspost Matsamo van Swaziland.

Koninkrijk Swaziland is van noord naar zuid 168km lang en van oost tot west 60 km breed, een stuk kleiner dan het KrugerNationalPark. Heeft ook 5 natuur- en dierreservaten. Beneden in het dal en hoog boven in de bergen zien wij huizen die daar beslist geen stromend water hebben Hopelijk wel elektriciteit…maar ja  die mensen wonen daar ook uit vrije wil…Swaziland is een gelukkig land waar alleen Swazi’s wonen en onder elkaar daarom juist geen gewelddadige criminaliteit is.

Koning MSwati III is heel benaderbaar, geen bodyguards, iedereen kan met hem spreken, niets geen afscherming. Hij heeft 9 vrouwen, die uit alle 9 hoeken van SwLand komen maar wel van hoge afkomst moeten zijn. Deze dames laten zich alleen samen zien op 19 april, zijn verjaardag. De taal die wordt gesproken is Swazi, Zulu en Engels.

De oranje sinaasappels maken ons blij onder de donkere  lucht. Kilometers lang Eucalyptus- en Naaldbomen. De eerste grotere plaats is Pigg’s Peak. Een rijke plaats met veel dure auto’s, 4 banken, n bouwmarkt, vele supermarkten en schoolgebouwen.

Door de bosbouw, de suiker, de ananas verwerkende fabriek, de distilleerfabriek is er veel werkgelegenheid.

Je ziet het aan de vele huizen, mooi en afgrijselijk lelijke, rondom deze fabrieken dat er vele arbeiders zijn wat natuurlijk goed is voor alles, wat de vele hierboven genoemde gebouwen kunnen leveren.

In de regen stoppen we bij kraampjes vol stenen beeldjes. Bij het zien van onze bus, gaat iemand flink aan het hakken en verschijnen er vele verkopers en -sters om hun waren aan ons kwijt te raken. En natuurlijk willen velen onder ons een echt Swazi-souvenier.

Borden met 562km naar Durban, Dal van de Hemel, Ezulwini Valley en Live chickens te koop versperren de weg voor de vele zondagse wandelende inwoners onder een paraplu.

Via een door de chinezen betaalde autoweg gaan we van MBabane , de vroegere hoofdstad naar Manzi i de tegenwoordige hoofdstad. Bij de afslag naar Royal Residence rijdt Willie gewoon rechtdoor. En daar zien we veel goed onderhouden sportvelden, grote schoolgebouwen en wandelparken. Veel geiten met mini-mini-geitjes en ook vele armmoedige huisjes.

Om 17,15 uur zijn we weer 2 stempels rijker . Lavumisa Swaziland dagdag en Golela ZAfrika hier zijn we weer…Over deze grenspost ,worden we meteen al verwelkomd door onze grote en vele bekenden…nl…Impala’s, zwijntjes en zelfs een alleengaande buffel.

We rijden over de Pngola-rivier richting Hluluwe waar om 18.30 uur de hekken voor onze bus werden geopend van ProteaHotel Hluluwe, waar we verwelkomd werden met een stuk ananas en een champagneglas gevuld met appelsap. En alweer een overrrheerlijk buffet werd lieflijk geplunderd door onze club.

Met jas en/of fleece-vest aan en onder het aangename genot van een drankje,  genoten we bij het zwembad van een trommel en dansgroep. We vragen ons af wat de betekenis is van het hoge opgooien van de benen en waar de zang op slaat…Ik nie weet nie…..
En , vooral bedoeld voor mijn thuisfront en de groep Reishuis van april 2015…..van Johanna kreeg ik een glas overheerlijke rode wijn….

Felix gooide nog effe al zijn danstalent op toneel, hij kreeg zo een groot applaus…ik hoop dat hij wel zal slapen vannacht en er niet van wakker ligt…. Met een groot applaus nemen we afscheid van alweer een sublieme dag van deze te gekke reis.

En graag weer tot morgen

Een dikke kus aan het thuisfront van ons allemaal en mij speciaal!,

Tot morgen.

Lizan

Maandag 14 september

Vandaag staan we met een zonnetje op en na ons , altijd weer uitgebreide ontbijt, maken we buiten weer nieuwe vrienden..: een verwaande pauw …en veel wevertjes, fel gele tjilpende kleine vogeltjes in een grote boom op de binnenplaats. Met de vele hangende nestjes. Als mevrouw wever het door haar mannetje gemaakte nestje niet goed vindt…wordt hij gedwongen om een nieuw nestje te bouwen….en jaja  ocharme hij….. dan moet hij dus van vooraf aan beginnen. Er hangen daarom wel erg veel nestjes in de zon met vele inspecterende dameswevers. Het  altijd vriendelijk lachend personeel zegt ons al een blij entree .

Mijn buurvrouw die naast mij een enthousiaste bewoonster is….vindt het waarschijnlijk nog té vroeg om op te staan. Alhoewel ik haar vriendelijk wekte….moest ze deze maandag  duidelijk effe goed wakker worden…..

Vanmorgen gaan we naar Hluwluhe Imfolozi park. Het is het derde grootste park in the world. Het grootste is Yellowstone. Omdat het gisteren regende zie je onderweg nog steeds die zondag was wapperend in de zon drogen. In 15 minuten  tijd zij  we al bij de parkeerplaats hiervan Jeeps van Hilton Ross,  HluhluwePark   (spreek uit  Sjloe-Sjloe-ie…)stonden al ontvangst klaar. En vandaag was een Volle Australiër de gids van 9 Hollandse  personen Wij hadden een breedlachende Zoeloe, die luisterde naar P A T R I C K.
Het Hluhluwe-Imfolozi Game Reserve is op één na oudste reservaat van Afrika. Door een speciaal fokprogramma van de witte neushoorn, is dit park heel bekend geworden. En er wordt nu hard gewerkt om ook de zwarte neushoorn  te redden. oepssss… meteen een verrassing. zwijntjes,  bosbokkies, 2x een neushoorn tussen de vele acacia’s. En wauwwwww ineens staan er 4 zebra’s voor ons op de weg. En wandelen heel rustig naast onze wagen..Ja,  je kunt ze bijna aanraken…Veel parelhoeners, met n andere kleur dan die wij vooraf zagen. Een rode duiker, kleine antilope, en de al vele geziene YELLOW SPOTTED NICATOR. n gele vogel.

Je mond valt open….Dit park is niet te vergelijken  met het veel meer bekendere, KNP (KRUGER NationaL PARK) .Het grote voordeel is dat je  al snel de geasfalteerde weg kunt verlaten, en Patrick stuurt zijn jeep al heel snel over bijna onbegane zandpaden. Niet noor niets   want we zien ineens 3 neushoorns , als spookrijders op ons pad en ook nog 3 verder tussen de struiken…!!! Zelfs een eenzame heer giraffe genoot van onze nabijheid, want hij bleef net zo rustig aan de rand van ons pad staan en stak ook zeer sierlijk vóór de jeep over …Hij, het was n mannetje.., donkerder van kleur en geen haar op zijn hoorntjes. Hij had zelfs een oxpecker (klein vogeltje met rode snavel die houdt van insecten,)tussen zijn hoorns en eentje op zijn  rug. Patrick vertelde dat giraffen een tong hebben van ongeveer 45 cm en we zien ook dat hij loopt als een telganger… Loerend hoog in de boom zien we de witte kop van een stilzittende visarend…En oooohhhh …ook  een Nyala. Een antilope die wij in Kruger niet hebben gezien. Een sierlijk bruin vrouwtje met witte strepen en grote mannetjes , meer grijs, meer haren, ook met witte strepen en een groot gewei.Nyala’s komen eerder voor in de warmere delen en houden niet van vocht en kou.

Ook de geduldige visarend met de opvallende witte kop, Egyptische ganzen, een Brown Snake Eagle , een bruine slangenarend  , En een geweldige grote olifant, lopend naast de rivier en spelend met het water. Het is zooooo mooi om dit te kunnen volgen!!!!
We hobbelen over de erg ongelijke paden, rijden omhoog , alsof we bijna de enkele wolken uit de helblauwe lucht kunnen pakken. We mogen uitstappen om te genieten van een meer dan mooi uitzicht en zien in de verte weer enkele neushoorns. Het duurt even voordat ik in het dikke birdboek van Patrick de Yellow Throated Longclaw heb gevonden  ” trioo-trioo—troo-chit-chit–troo-chit-chit ” zingt deze knappe vogel, jammer dat die vogeltaal niet wordt verstaan nie???
2 uren in dit groene park is veeeeel te kort. We zien al weer de huisjes, geplakt tegen de  bomen, wat betekent dat we weer in de bewoonde ZA – wereld arriveren met gewone normale koeien…. We rijden rond 10.15 uur door richting Zulu-kraal. We worden in de sfeer gebracht van hoe deze Zulumensen vroeger woonden. Een medicijnman, een heksendokter “Sangona” , een dame die geen heks maar ook geen dokter is. Naast haar zit een in stijl geklede man te hakken aan beenderen. Jonge stoere mannen die hun schilden tonen en die door Johanna flink betast worden om hun kleding te laten zijn… Een getrouwde vrouw et een klein Zoeloetje en een jongedame met blote borsten , een kralenrokje en veel sieraden , wat haar als vrijgezel laat zien, showt hoe ze een grote plant op haar hoofd kan dragen.

Sambona een van onze groep mag hard op een grote trommel slaan en ja ja, daar komt al iemand aanrennen. Sambona….goedemorgen….Yebo….Imama kom binnen dames. De mannen mochten eerst en daarna de vrouwen.SIABONGA   wat bedankt betekent. SIJAPILLA….Helaas kon ik niet vragen of ze de koffie klaar hadden..

Salekahle…..Tot ziens.

Deze mensen , die daar echt blijken te wonen, maar niet zoals vroeger , familie van elkaar zijn , zijn weer harstikke blij dat ze dadelijk hun normale t-shirt en jeans aan kunnen trekken, maar helaas …er staat weer n nieuwe bus vol kijkers… Veel verkoop van allerlei maten houten schalen wat natuurlijk niet gek is met deze enorme grote bosbouw..

In St Lucia genieten we buiten van een lunch . Het is vandaag hurry hurryup-dag want we gaan ook nog even naar het St Luciameer. Een water, wat door de 5 samenkomende rivieren is ontstaan.
In een grote boot spotten we de eerste wevers, met veel lawaai in de bomen, een Zilverreiger en een Slangenhalsvogel, Egyptische ganzen tussen het riet, een zonnende lleguaan op een kapotte houten steiger en natuurlijk de veeeeeele Hippo’s , lopend in het water, ze kunnen immers niet zwemmen, of lui aan de kant met de koppen op de konten van de anderen. En er blijken 2 haaien in dit, slechts 1.5 meter diepe water, te logeren.
We zien wel 2 topjes van hun staart, of weet ik waarvan.. N zwartwitte kingfisher = een ijsvogeltje,  een grooote krokodil en onder de bruggen veel zwaluwnesten met nog veel meer snelle zwaluwen. Een gitzwarte adelaar vliegt boven ons richting de mangrove-bomen. Voordat we de bus instappen, zien we het bewerken van een Monkeyorange. Een vrucht, zo groot als een sinaasappel, groen/geel wat men omtovert tot een prachtige theelichtjeshouder….

Over de Hluhluwerivier rijden we in de stralende zon,  richting zuiden met prachtige  vergezichten, En al voorzichtig bloeiende jacaranda’s, koorstbomen en vele vele bomen, ananasplantages.
Hebben nog een quick stop bij een fruitmarkt , zodat we ,na een heerlijk in de bus gekregen banaantje, kunnen luisteren naar de Diamantverhalen , die na 1867 door afrikanen en verschillend stamleden volop gezocht en gevonden werden in de rivierbeddingen in Kimberley. Dat veroorzaakte natuurlijk een gevecht tussen de Engelsen en Oranje Vrijstaat en Transvaal.
Johanna probeert ons nog wakker te houden met verhalen over het koninkrijk Shaka Zulu…maar verschillende passagiers luisteren met gesloten ogen of haken af.

We krijgen voordat we in Durban aankomen allen een zaadje van de  bloem van de Koraalboom . Wat ons geluk zal gaan brengen zodat een oplettende douane , als we door de poortjes gaan , bij iedereen zo een klein rood balletje zal ontdekken. Na weer een lekker warm en uigebreid avondbuffet, zoeken de meesten hun kamers op.
Doodop maar oh wat een fantastische dag. De camera’s  , I-phones en tablets hebben overuren gedraaid , ook die moeten , net als wij ook weer opgeladen worden.

Een blije zwaai vanaf de kamers in Hotel Balmoral  aan de beach van de Indische Oceaan…

Liz@n.

Dinsdag 15 september

Sambona allemaal
Vandaag is het uitslapen voor ons terwijl bij jullie het Hollandse leventje weer helemaal op de rails is hoop ik….

Wij gaan pas om 9.15uur vertrekken . En ik ben benieuwd of er iemand een frisse duik heeft genomen in de Indische Oceaan. Het waait nog al, dus het ontbijt wordt door de meesten binnen genuttigd. Ik zit samen met Willie, de chauffeur, alle do’s en dont’s van zijn werk en van de gidsen te bespreken….ook Johanna komt aan de beurt. Och life is geven en nemen …toch??

Een laatste blik vanuit Balmoral Hotel op de beach en de kleurige kraampjes op de boulevard met daartussendoor een nog meer uitgedoste man die zijn Riksja,,, als ik het goed benoem.?.., probeert aan te prijzen om met hem een stukje sightseeing te ondernemen. Er staan van die karretjes in de vreemdst vreemd gecombineerde kleuren , war er overigens zeer vrolijk uitziet.
Jammer voor hem, we kiezen toch maar de bus, samen met de laatste dag van onze ervaren Willie.

We rijden kriskras door de stad, met vele snelheidsremmers. Op een grasveld was het een confrentie met vele duiven. We komen voorbij een kinderziekenhuis en grote woonblokken. Niet te geloven dat er hier 150 geleden alleen mangrove-bomen stonden…In de Oude Havenstraat staan oude viez3 gebouwen en een verwijzing naar UShaki Marine World. In uniform gestoken jongelui druk kwebbelend voor de Maritim School. Ook grote oude huizen met metalen hekken , waar men vroeger de paarden aan vast parkeerden. Huizen, waarvoor waarschijnlijk ooit veel voor is betaald omdat ze verkocht werden ” met zeezicht” .Maar door de vele later gebouwde en nog steeds te bouwen plekken , al lang van zicht op zee zijn ontnomen….Een korte stop op het strand met een prachtige skyline.. met blik op de Golden Mile.  Duitse en Nederlandse fotos worden hier veel geknipt…

Op een gebouw staat  “DOEANE EN AKSYNS”  Wat ook ons ineens doet beseffen dat het vandaag Prinsjesdag is…..En, speciaal voor Paul, we rijden voorbij Durban Manor Hotel.

Ik geniet weer van de geverfde putdeksels, de grote winkelstraten met oud en nieuw samen gebouwd. Heel vieze ,maar ook vele gezandstraalde en met glas in lood ramen, oude gebouwen
En de volgende stop is MOSES MASHIDA STADION. Met een gesloten buiten lift gaan we 106m de hoogte in om te genieten van een ontzettend prachtig uitzicht. Het spoorwegsysteem lijkt wel een speelgoedtrein, wijde  blik op de stad en verre omgeving, blije blik op de ocaan met de hoge golven. (…Nee…. vanmorgen heeft niemand gezwommen…) Een heel aardig ZA gezin vertelt ons over de voetbalclub Batvana Batvana….

We stoppen bij Hotel Beverly Hills , om vrolijk afscheid te nemen van 8 duitse medepassagiers, voor hen Die Liebe Niederländer

Daarna naar het vliegveld. Applaus voor de safe driver Willy , Johanna vliegt mee terug naar Joburg.

En hoewel zij door meerdere om verschillende capaciteiten werd geprezen of ook andersom ook niet werd bejubeld…, tegen mij was ze meer dan vriendelijk…maar om nu te zeggen dat ik haar persé de volgende keer weer wil hebben…neuje….er zijn ook nog anderen denk ik..

Om 14.40 vlogen we in ruim een uur naar Joburg. Waar Johanna , ongelooflijk maar echt waar…op onze groep stond te wachten om iedereen te bedanken en een afscheidsknuffel te geven. Ze zei meteen dat ze dat normaal NOOIT deed, maar wij waren sehr liebe Niederländer…

Om 17uur  gingen we door naar Kaapstad en weer was South African Airlines prima op tijd in CapeTown.
Benieuwd wie er op ons stond te wachten….Het was een drukdoende Chris…2 bussen werden er gevuld .In Bus B , waar wij werden ingedeeld, werd bezet door de drie Duitse gasten die al bij ons waren, en nog 8 andere Deutscher, die ik helaas nog niet zou herkennen…

Ons sale morgen sien nie..?

Ondanks dat we in het vliegtuig een warme hap hadden gekregen, werden we ook in Garden Court hotel nog uitgenodigd om te smullen van het avondbuffet.

Na wat heen en weer probeersels om WiFi verbinding te krijgen hebben we gezamenlijk nog lang nagetafeld en hopen we morgen, woensdag, weer fit te staan voor de eierbakplaat ….

Dus…een dagdag met een ZA lach

Woensdag 16 september
En daar zijn we weer.

Onze chauffeur is een volslanke blanke ZuidAfrikaan die luistert naar de naam Heinie.
En onze guide heet Chris. Geboren in zuid afrika met een duits paspoort en zeker één, misschien wel twee generaties jonger dan Johanna.
Een vlugge spreker met zijn mond en ook zijn ogen.
We hadden gisteren meteen al een probleem, want de benen van onze lange heren pasten niet tussen de stoelen………Dus waren we heel benieuwd hoe onze bus er deze morgen uit zou zien, want Chris zou proberen een andere bus te krijgen. En ja die kwam er ook.
Gelukkig konden de heren in deze bus aan de linkerkant wel relaxed zitten, dus alle korte beentjes werden verzocht rechts plaats te nemen..
Dus iedereen had ,weer blij en tevree , hun favoriete plekkie gevonden.
Om 7.45 uur vertrokken we richting oosten….a long way …620 km.
We zien de tafelberg met links de Duivelspiek en rechts de Leeuwenkop.
Over de N1 is de 1e plaats , ongeveer 30 à 45 minuten, PAARL., genoemd naar de gladde en koepelvormige bergen daarachter.en rijden naar de Kleine Karoo, wat droog betekent dus het regent hier weinig.
En met trots kijken we naar de HOTTENTOTTEN-HOLLAND-BERGEN. Zo genoemd door
De vroegere KhoiKoi mensen , die stotterden .
Om door deze bergen te komen , gaan we door de 7 km lange Huguenot-tunnel en zien al de eerste protea, erica , lelie , iris…het zgn. FYNBOS en na de tunnel zitten we weer tussen de hoge bergen.
Na 30 km. verlaten we de N1 en dan zien we het grote verschil met het veel drogere gebied.
ZuidAfrika heeft 130.000 ha wijngebied. Dat is 1,7 % van het land.
Juist hier, in de droge Karoo, vind je daarom veel meer de rode wijn en ook de zoetere wijnen, en ook port en sherry.
Door deze vele wijngaarden, die beetje bij beetje steeds groener worden, zie je dan ook boerderijen , met daar omheen de arbeidershuisjes gebouwd. Deze heerboeren zijn ook heel verantwoordelijk voor hun werknemers en dienen ook voor hun gezinnen te zorgen.
We genieten van de mimosabomen , met hun gele bloemen en die erg dicht bij elkaar staan.
Chris vertelt constant en ook erg enthousiast .
In totaal heeft ZA 53 miljoen inwoners waarvan 4.5 miljoenen in Kaapstad wonen.:
80%, dat is 35 miljoen is zwart, 5%, is blank ongeveer 5 miljoen, 5miljoen is gemixt en 2 % is Indiën.
Interessant te horen dat de gemixte groep is ontstaan vanaf 1652 toen de Hollanders zich vermengden met
de mensen achter de Hottentotten, “de Khoikoi mensen”,
de bosmannetjes, de ” San ” en
de slaven van Madagaskar en Indonesië.
In Kazulu Natal wonen 16 miljoen ZOELOE’S en 13 miljoen Xosa’s, waaronder ook Mandela hoorde
De meest gesproken taal is Xosa / Afrikaans / Engels .
Er zijn 11 officiële talen en onlangs is als 12e de gebarentaal daar aan toe gevoegd.
Het Afrikaans is de jongste taal van de wereld ( sinds 1900 ).

9 miljoen volwassenen en 4.5 miljoenen kinderen zijn analfabeet..!!!
Corruptie is een heeel groot probleem.Sociale hulp is zéér slecht….
Terwijl ZA eigenlijk ALlES heeft. Zeer rijk aan mineralen en ijzer. Bosbouw. te gekke bergen, Stranden, Goed Klimaat, Zoveel plantages van allerlei fruit, Olijvenplantages van hoge kwaliteit ,Wijngaarden. Veel vis. Toerisme dat elk jaar groeit, Industrie….Allerlei watersporten, paardrijden,en vele campings….

Om 9 uur is onze eerste 15minuten-break bij ‘ultra city’ en via de N1 komen we in
ROBERTSON met 7 à 8000 inwoners waar we veel abrikozen, appel, peren en meloenen vinden Tevens een groot wijgebied en ook bekend vanwege de paarden, vooral renpaarden..
ASHTON met zijn groente fabriek en gedroogd fruit en waar toch 30/40% werkloos is.
De rivier vergezelt ons en onze weg met de vele roze en gele struiken, tussen hoge bergen en rotsen aan beide kanten van de weg en ineens vele bavianen, rustig vlooiend …
MONTAGU een plaats met prachtige wit gepleisterde huizen in kaaphollandse bouwstijl , met groene luiken en rieten daken , Ook victoriaanse stijl met het mooie hekwerk.
BARRYDALE , een touristische uitnodiging om te moeten stoppen…met lekkere koffie en beroemde citroentaart en n paar leuke winkeltjes.
Vele Aloë’s en andere vetplanten en de “chinese lantaarn” met hun bloemen die eruit zien als een lantaarn.
We zien een spitse bergtop die ” Toverkop ” wordt genoemd. De legende gaat over een heks, die zo geërgerd was datzij met een stok de berg door tweeën heeft geslaan.
LADISMITH, bekend door de kaasfabriek en de vele wijngaarden
HOEKO een klein plaatsje van ongeveer 100 inwoners Bekend door een dichter/schrijver, C Langenhofen en daardoor heel veel invloed had op de Afrikaanse taal
ZOAR en AMELIENSTEIN missionarisdorpjes.
We zien de Mandelahuisjes. Hetzelfde eruitziend en allen naast elkaar.met een geiser voor warm water op de daken. Hele km’s rotsen van leisteen, met gaas bedekt en muren ervoor, ter bescherming van het wegverkeer.
Adembenemend mooi, als een tapijt allerlei kleuren bodembedekking, geel, wit, rose,rood,paars .
Struiken met gele bloemen die je zou als een samengesteld boeket mee zou kunnen nemen.
CALITZDORP. Ook een boerengemeenschap, het centrum voor portwijnindustrie met wel 30 verschillende wijnen.
We rijden door de 2e hoogste bergketen van ZA De Swartbergen, 2000m hoog en met vele haarspeldbochten.
Stoppen in Oudtshoorn bij een Struisvogelfarm waar we door Ricardo enthousiast werden gemaakt over her “VOLSTRUIS”leven. En Felix weer mocht fotograferen omdat vrouwtjelief in de veren werd gestoken…Een prachtig typisch oud herenhuis , Verenhuis, met de naam WEL GELUK 1910 boven de deuren waarachter 18 kamers verborgen liggen en nog echt bewoond schijnt te zijn.
De 2 oudste struisvogels showen zich, 34 jaar oud ..
Er staan ook logee’s uit Kenia en Zimbabwe. De witte volstruis laat zich graag fotograferen en de Emu’s paraderen verwaand aan de andere kant van het hekwerk.
Intussen is het 16 uur en gaan nog 2 uren met Heinie op weg. Fotostop bij de Outeniqua Pass.
Eerst nog door GEORGE aan de voet van de Outeniquabergen.
Zien Hopvelden met vele planten. Van 10 gram hop maakt men 50 liter bier.
In George vele grote huizen met pik-pik draden op de omheinde muren, met overal een bord dat wijst op aanwezigheid van een alarm. Privé school, animal hospital.
Midden in centrum staat een mooie kerstboom met niet verlichtte lampies.Roze linten om de boomstammen en ook door hekwerken. Dit net als bij ons, voor de kanker.
De meest geliefde badplaats is WILDERNESS meteen hele reeks vakantiehuizen met groen een dak.

En ineens schitteren dan tussen de groene struiken witte lelies en zelfs Strelizia’s…
En dan te weten dat je die bij ons duur als kamerplant kunt kopen om hem met zorg levend te houden.
We zien de TOUWrivier, die uitmondt in 3 meren. Nl.: Swartvlei, Langvlei en Rondevlei met zoutwater.
We genieten van de TUINROUTE? Denk hierbij niet aan mooi aangelegde tuinen, maar de wondermooie vegetatie tussen de bergen, de rivieren valleien, wandelroutes met hutjes voor overnachting …..
Chris weet zoveel aan een stuk door te vertellenwat iedreen wel boeit maar met de lange zit en het motergeronk doet velen laten verdwijnen in droomland. Zelfs mijn buurman steekt in zijn droom ineens zijn duim omhoog en begint te lachen….Achteraf vertelde hij mij , dat hij inderdaad had gedroomd……In SEDGEFIELD met de vele vakantiehuizen, die maar een paar weken per jaar worden bewoond, vindt men het enige zoetwatermeer:Groenvlei

Tenslotte rijden we , met een blik op de prachtige lagoon, Knysna binnen met 8 tot 9000 inwoners.
In de taal van de KhoiKoi betekent Knysna ‘ Water- en houtgebied.
Ook hierover is veel te vertellen, maar ná een over over overheerlijk diner in een restaurant en de vele kilometers van vandaag en nu ook met de regen tegen de achterkant van onze huisjes, heb ik zin in mn bed en hoop jullie morgen weer te kunnen treffen.
Verwachtend dat iedereen al lang ligt te slapen…wil ik je namens de gezellige lachende goedgehumeurde ZuidAfrikaLiefhebbers van harte groeten….
Liz@n

Voor meer fotos klik HIER of kijk op www.facebook.com/reishuis

 

Donderdag 17 september

DE regen hield ons vannacht wakker. Op tv waren de herhalingen van het  voetbal van de clubs uit Europa en ook het CNN news was de moeite waard om te volgen. Terwijl we steeds een flatscreen tegen de wand hadden, werd ik nu verrast met een oude dikke beeldbuis tv…maar dat stond goed bij de donkerblauwe badkamer, gelukkig waren de handdoeken stralend wit…en ik herinnerde mij meteen de geur van groene zeep die in de kleine Rooibos-flacons zat. Verder was dit een heel leuk verblijf met veel hout en een prachtige binnentuin en een iets minder uitgebreid ontbijt met de koffie in animo-kannen. Zal Giel ook nog wel kennen van toen toen toen bij de Sligro….
Om 8.30 uur stapten we uitgeslapen(???) In voor weer een dag vol verrassingen. We reden een township voorbij waarvan de hutjes er deze keer uitzagen als kleine sjieke lodges. Die worden beslist goed onderhouden door de daarin wonende hardwerkende mensen, die door de vele bosbouw werk hebben gevonden. Het ligt er buitengewoon keurig bij. Heel wat beter dan de townships rond de grote steden, waar er zoveel werkloos zijn. We zien aan de andere kant van de weg ook vele Mandelahuizen maar later ook weer het grote contrast met de schamele hutjes met de doffe golfplaten, de was aan prikkeldraad en de troep overal eromheen…dat doet zeer …zo’n grote tegenstelling.
Bloeiende eucalyptussen,  met mooie rode bloemen halen ons uit de medelijdende gedachten…
Geelhoutbomen en de donkere Stinkbomen….uitleg overbodig denk ik.
Dat levertveel geld op  met de meubelindustrie . Geelhoutboom 8 tot 12000 rand per kubieke meter
Van het geelhout maakt  men bv. de tafelbladen.
Stinkhoutbomen kosten wel 30.000 rand per kubieke meter en vele tafelpoten hiervan gemaakt sieren de vele eetkamers..
Door de veel voorkomende bosbranden , duurt het lang voordat een boom weer groot staat te pronken, waardoor er vele bomen worden geïmporteerd uit Noord en Zuid Amerika en uit Europa.
40% van het bosgebied bestaat uit Eucalyptus bomen, wat veel papierindustrie oplevert.
9% bestaat uit de grote  Zwarte bomen  die familie zijn van de acacia’s en gebruikt worden voor de goedkopere meubels.
Knysna heeft 2 olifantenparken,  Men denkt dat er 25 olifanten zijn , die niemand ooit ziet , maar wel de gesloopte bomen…
Leeuwenpark met witte en bruine leeuwen en ook tijgers, poema en andere katachtige grote dieren. Ook een Apenpark met 11verschillende soorten en een heeel mooi vogelpark met meer dan 3000 vogels die vrij rondvliegen dus niet in kooien zijn op gesloten. Men heeft nl. over dit 2 ha grote park een groot net gespannen. Apart he?
We komen dichterbij PLettenberg Bay. 32 km ten oosten van Knysna Een geliefde en meest exclusieve  badplaats.van ZA….Heeft ook een Baia Formosa  =  mooie baai.
Wel voor rijke mensen. Tijdens de kerstvakantie is het in “Plet” dan ook erg druk.
De helft van onze groep stapt met reddingsvesten in een boot van OceanBlue om in 2 uur tijd walvissen, dolfijnen en zeehonden te gaan zoeken.
Zij kwamen dan ook met een big SouthAfrican Smile terug, want een walvis en prachtige dolfijnen bracht hen in extase..
De anderen genoten of in een winkelstraat of lekker van een strandwandeling in de inmiddels lekker warme zon, terwijl er regen was voorspeld…
We rijden verder omlaag richting Tsitsikamma National Park en Storms River Mouth. Met prachtige mooie campings aan de rand en in het park .
Tsitsikamma betekent in de KhoiKoitaal  Sprankelend water.
De monding van de Stormrivier is de grens van de Tuinroute die 118 km lang is.
Een betoverend mooi park met heeeel veel wandelroutes waar men 5 dagen voor nodig heeft, met overnachting in kleine hutten en dat alles ook nog zonder gids. De Ottertrail  en v Men moet 2 jaar vooruit boeken, daarom zijn er inmiddels ook 2 hotels gebouwd  voor de vele bezoekers van dit natuurreservaat. Vorige reis hebben wij in dit park ook overnacht. Nu gaan we ,na een lekkere lunch, via de vele trappen omhoog en omlaag, naar de hangbrug die over de StormsRiver te vinden is.waar velen  trots staan te poseren  voor de foto’s…
Vele CLIPDASSIE’s, een soort bruine marmot, zonder staart staan ons overal op te wachten. Vele bomen, planten, ongelooflijk veel aronskelken, veel vogels die we wel horen, maar niet zien…wel af en toe een felgroene loeri…..of vele afrikaanse mussen. Een soort parelhoen met rode snavel,
maar…wat een paradijs!!!
Om half 6, stoppen we bij Graywood en spreken we af om bij het waterfront bij elkaar komen on te genieten van het avondeten bij de 2JJ’s waar we ook nog verblijd werden met een zangoptreden van het bedienend peroneel.
Nog even met onze inmiddels 3 duitse vrienden, 1 afzakkertje in een bar naast ons hotel.
En we gingen meer dan voldaan naar onze huisjes om lekker in bed te duiken.

Bij het verlaten van Tsitsikamma, zien we 2 kleine bosbokkies en de Koningsprotea ,de natonale bloem, volop in bloei.
Alleen al in de tuinroute vindt men 1300 bloemsoorten en wel 300 protea’s. ( genoemd naar de griekse god Proteus ).we stoppen  bij de BloukransBrug , 451m lang met de hoogste bungyjump van de wereld…216 meter diep  en voor 800 Rand mag je het proberen…
Helaas waren wij te laat en kon niemand van ons deze sprong nog wagen.
Deze 451 m lange brug is ook de grens tussen Oostkaap en Westkaap
We zien een verwijzing naar een Slangenpark…..
Genieten ook van de bonte violette kleuren, afgewisseld door witte en gele struiken en de vele verschillende kleuren groen.
Een houtverwerkingsfabriek laat zien hoeveel arbeiderssplaatsen er  hier zullen zijn. 30% is privébezit en 70 % behoort de staat.
Er worden ook met opzet bossen In brand gestoken .zodat alles daarna, de vrijheid krijgt om weer opnieuw  te groeien met een sterker, mooier en tevreden resultaat.
We zien ook nog de gesmolten stukken asfalt…niet gesmolten door de zon, maar door de op de weg gegooide en in brand gestoken olie  om autoraces te doen….

En weer gaat iedereen met een fantastisch blij gevoel en nieuwe ZA -nacht in.
Dus ook voor u een fijne nacht…en een warme groet vanuit een winterachtig Knysna waar ook de lente nog van slag is..
Liz@n

Vrijdag 18 september

Er werd al druk heen en weer geschoven met de koffers. Het lijkt wel of die steeds voller worden. Met voor de meesten de korte broek nog steeds netjes onderin. Het is droog maar wel fris zowel in de avond -als ochtenduren. Met Chris had ik het aan het ontbijtbuffet nog even over het eten van gisteren bij de 2 JJ’s. Wij vonden het allemaal iets minder dan de avond ervoor en…de wijn vond ik , voor hier , erg duur. We moesten 69 rand per glas betalen en als je daar de 10% tip bij telt is dat 75 rand wat dus € 5. 00 is. Gisterenavond dronken wij een zelfde wijn voor 55 rand…
Dus….men weet hier de toeristen ook aardig te vinden. Bovendien kwam de zangclub ook nog met een bedelhandje aan onze tafels..Wat ik wel erg vreemd vond…Ben benieuwd of Chris hierop nog reageert richting groep… Hij lachte het weg met een “no comment” maar vond het zelf ook vreemd.
Och ook This Is Africa….T I E……

Het regende, en  ook koud . De Afrikaanse lente is misschien ook de weg kwijt,.
We maakten nog de laatste fotos van de voordeur van onze huisjes met de koper blinkende namen die betrekking hadden op een trein, zoals de Orient Express bij mijn buur, Coffee pot bij de andere buur en bij mij Choo Choo. Er reed vroeger een trein van Knysna naar Kaapstad, maar door steenslag en water is die stuk gegaan en heeft de Outeniekwa-choo choo niet meer gereden.

Nog een laatste blik op de reusachtige Knysna- geelhoutbomen die wel 60 m hoog  kunnen groeien en bij wet beschermd zijn. Rijden voorbij de Buffelbaai met de vele vakantieoorden, hebben een fabelachtig uitzicht op een grote brug  met daaronder het bruine water , door tanine en het stofzand. Helaas geen mogelijkheid voor een fotostop want het is mistig en bovendien regent het..

Diep onder ons kijken we op de rivieren Swart, Gwaing en Maalgate…die als in een sprookje weelderig erbij liggen. En dan weer , aan de andere kant van de weg, de armoede…hutjes met nu alleen maar nat en modder rondom.
Tussen Mossel Baai en George , een lengte van 50 km, ziet men alleen maar grote luxe vakantiehuizen waarvan de meesten verstopt liggen achter de struiken en die alleen door de eigenaars bezocht  worden tijdens de vakantie en verder het hele jaar leeg staan, dus dorpjes waar geen mens woont…De tuinroute stopt bij de Grote Brak Rivier.

Er ligt in het water een groot olieplatform. Het gebeurde vaak dat de stroom van het ene op t andere moment uitviel, soms een hele dag, zelfs in Kaapstad. Als men dan geen generator had, was dat best vervelend. Tegenwoordig wordt men gewaarschuwd en schakelt men wijk voor wijk 4 tot 6 uur de stroom uit. Dat kan 1 of meerdere keren in de week zijn . We zagen de oude Nestlé chocolade fabriek en wat later ook de nieuwe.

Vele campings , die in de zomermaanden zo vol zijn dat je geen grassprietje meer kunt zien…10 tot 20 jaar geleden stond hier nog geen enkel huis. Sinds eind jaren 80 is er hier ook een grote gasfabriek met natuurlijk weer veel arbeidsplaatsen. We komen bij Mossel Baai bekend als 2e beste klimaat van de wereld, ná Hawaii. Maar vandaag gaat dat voor ons niet op..

We genieten bij de entree van de vele foto’s met die mooi ZAfrikaanse tekst. Bezoeken het scheepsvaartmuseum met een zelfde schip, gevaren uit Portugal, als dat van Bartholomeu Dias , die als 1e Euroeaan in 1488 voet op ZA bodem zette . Zien de ‘posboom’ waaronder de zeelui  vroeger in een laars de post neerlegde , met de hoop dat een volgende zeeman die meenam en zo tenslotte de post van oost naar west op bestemming kwamen.  We genoten van een taxibusje waaruit volle  in het oranje, geel,  wit, rood en groen geklede bejaarde dames, die opgevangen werden door heer taxichauffeur, breed lachend voor onze camera’s poseerden,. Voor de rollators was blijkbaar geen plaats, alhowel zij die duidelijk nodig hadden. Zouden zij niet prachtig kunnen zingen?..Of zouden ze ook een kaart komen posten?

We rijden door de Churchstreet, terwijk aan het einde van de weg  Kerkstraat aangegeven staat..We rijden door industriegebied en zie de volgende aanduidingen:

Paneelkloppers      Enjinherbouers.
Zonde van de hoge hotels die we later zien met daarachter verstopt de mooie huizen. In de verte de Seal  of  Robben eilanden met veel robben.
Mooie chalets die men kan huren. In de zomer vliegen er de hele dag helikopters die bij het zien van gevaar meteen ook iedereen uit het water dirigeert.
Het 1e minidorpke heet Albertina waar ook behalve een kleine houtfabriek één van de twee Aloēfabrieken staat. Daar wordt natuurlijk cosmetica ,medicijnen, zonnebrand uit gehaald en wordt hiervandaan ook wereldwijd geëxporteerd. Riversdale is het volgende dorpje ….overigens wel meten in  zonneschijn…..

Heidelberg van het jaar 1840 met een kerk in het midden. En een handjevol huizen. Het ziet er nog een beetje kaal , en nu ook grauwig uit. Heuvelachtig met vele verschillende kleuren groen en een hele rij bomen aan een zandpad wat naar een farm leidt. Schapen, ganzen, aloë’s, heide, dor gras aan de rand van de weg en een grote boerderij met enkele arbeidershuisjes.
Het landschap is zo ontzettend mooi met zijn hoge bergen die eruit zien als beslapen opgerolde dekbedden met daaronder de koeien.
De volgende stop is in Swellendam als eerste The Drostdy  een museum dat” oop ” is, met een fotogenieke NederDuits Gereformeerde kerk, en in deVoortrek Street ook het gerechtshof, een van de Kaaps-Hollandse gebouwen van deze stad.
Ook typische victoriaanse stijl steeds met het ijzer en de terrassen. Oud postkantoor. Restaurant ” de Vagebond”  Vele kerken en als men op zondag niet in de kerk was, werd er meteen op maandag op je deur geklopt om te informeren waar je was…. Alle huizen zijn rond 1840/50 gebouwd Hartstikke mooie oude huizen…Het lijkt alsof we in de jaren 20 door Nederland rijden….
We stoppen 1 uur om wat te eten of in de supermarkt wat in te slaan….Wat een verrassende locatie …Old Goal  uit 1890..  voor allemaal weer een blije foto-serie rijker !! En…iedereen kreeg spontaan zin in een lekkere lunch…ready weer voor de volgende paar honderd kilometer……om precies te zijn volgens Chris 220 km.
Giel zegt dat hij ooievaars ziet, maar ik weet niet of hij weer droomt of door zijn schoongepoetste bril het anders bekijkt. Waren het reigers dan?
Kwanokuthula  met daaronder Vermaaklikheid staat er op het groene richtingsbord  aan de weg. Wij vragen ons af of dit wel of niet met elkaar te maken heeft. Als u deze namen met aandacht leest, is er een eigen conclusie uit op te maken
Capetown is in ieder geval, en gelukkig voor ons ( i.v.m. met de tijd)de andere richting uit… CALEDON is de laatste plaats vóór de Hottentottenhollandbergen.

Er staan spiksplinternieuwe windmolens.Plots roept Chris enthousiast dat hij Paradijsvogels ziet. Helaas voor ons té té laat om n foto ervan te maken. Paradijsvogel is de nationale vogel van Zuid Afrika. Meestal met 2 bijelkaar, mannetje en vrouwtje. Het feit dat er nu meerderen bij elkaar zijn, wijst erop dat dit jongen zijn, daarom is Chris zo blij, want deze vogel is met uitsterven bedreigd. We rijden door de Houwhoekpas op de Hottentotten bergen. We zien daarna veel fruitplantages,  appelf en peren fabrieken en ook weer veel Eucalyptusbomen. 8 verschillende soorten zoals de pink lady, jonathan,golden delicious.

En daar zien we Flamengo’s, het Groote Schuur ziekenhuis, waar in 1967 Chris Barnard de eerste,  geslaagde, hartplantage heeft gedaan. Via de Nelson Mandela blv. hebben we zicht op een van de 7 havens waar veel fruitexport is.
En we zagen Garden Court hotel waar we 2 dagen geleden hadden overnacht en we ook de komende 3 nachten zullen gaan overleven. Natuurlijk werden we herkend en lief en hartelijk welkom geheten. Dus Home back Home  but also far from home!!!!

Vanavond weer een uitgebreid avondbuffet. Met een lekker biertje of wijntje erbij. Daar is echt niks mee mis.
We voelen ons nog steeds enorm blij hier in South Africa en kijken weer uit naar een nieuwe dag rondom Cape Town.

Dus graag weer tot morgen, namens allen   sweet dreams  4 u!!!

Zaterdag 19 september

Jezusmina….wat gaat de tijd toch snel…we zullen volgende week de korte nachten en de hurry hurry beslist gaan missen.
Speciaal voor ons cluppie gaat de ontbijtzaal 15 minuten eerder open,zodat we om half 8 kunnen vertrekken .Wij gaan om 8.30 uur robben, oftewel zeehonden spotten. Ook de pinguinekolonie mag zich op ons bezoek voorbereiden. En wat dacht u van Cape Point en Kaap de Goede Hoop…. wauwwwwww En dan hopelijk     “asseblief”    ook de voorspelde zonnestralen daarbij ……

Via Dock Road en Waterfront komen we ook voorbij het grote stadion van WK 2010 met zijn 65.000 plaatsen en een totaal kostprijs van 4.5 miljard Rand…Abnormaal veel …maar ook het hele gebeuren rondom de WK heeft ZA veel goeds gebracht.

Het oude kleine stadion werd toendertijd afgebroken en er werd n nieuw exemplaar gebouwd , maar wat ze nu willen doen…: Het nieuwe stadion afbreken wat zeker 20 miljoen rand gaat kosten…Een voordeel, ook daar zijn weer veel arbeidskrachten voor nodig….

De voetbalelftallen van ZA zijn niet rijk en ook niet zo succesvol.
We rijden SeaPoint voorbij, het vroegere waterfront, waar ook nu nog vele bars, restaurants te vinden zijn. En komen daarna  over de Beach road. Op de boulevard zien we vele actieve joggers en rustige wandelaars. Zelfs fietsers op deze draaiende kustweg , zwoegen onder de helblauwe zonnige hemel. De temperatuur van de oceaan is in de zomer 15  16   tot 18 graden . In de wi n ter 10 tot 12 graden  das wel koud nie?

Onze chauffeur stuurt zijn bus steeds richting zuid aan de westkant van de Tafelberg. We hebben een korte fotoshop met een formidabel zicht op de tafelberg en de 12 apostelen. Deze zijn zo genoemd door zeilers  die hun schipondergang hebben overleefd. Hoe men ook telt, de 12 halen we niet….Ookhetzicht op Camp Bay is zooooo mooi, dat het bijna niet werkelijk lijkt.

Camp Bay wordt de Cote d’Azur van ZA genoemd, alhoewel ik denk, dat er intussen wel mooiere en/of modernere badplaatsen te vinden zijn dan deze Franse badplaatsen….
Bij Houtbay wacht de boot op ons om op Seal Island zeehonden te aanschouwen. Alhoewel er al wel  eentje aan de waterkant zwemt. Overal zo een typische drukte met de geur van vis vis vis… er wordt zelfs vers gevild….bbbrrrr. En er wordt weer flink geprobeerd souveniers te kopen bij de altijd vrolijk lachende ZAfrikanen. De inwoners van Houtbay hebben een eigen republiek gevormd en hebben zelfs een eigen pas.

Er staat een bord met ” Republic Houtbay”.

Zij zijn echter helemaal niet blij met het ontzettend grote Township , ” Mandela Park” met daardoor en daarmee  natuurlijk alle vervelende dingen rondom hen.
We zien mensen uit het Township op de trottoirs zitten, met de hoop dat er een of andere truck stopt die hun voor  een paar uren werk aan biedt , tuinieren, schoonmaken etc.
Terwijl iedereen op de boot hangt, ligt of staat, zit ik op een boventerras lekker in de zon, met een cappuccino dit verhaal te schrijven.. nee, zo slecht is het ZA leven hier niet.

Na 45 minuten hebben de bootgangsters ook dit avontuur weer overleefd met weer vele foto’s rijker van luierende, spelende of verliefde zeehondjes….en rijden we weer ongeveer een half uur verder richting Simon’s Town. De zgn. CEAPMAN’S DRIVE die we nu volgen is de mooiste kustweg van de wereld.
Echt….niet op foto’s uit te leggen hoe ontzettend moooooiiiiii.

Een draaierige , hoog/laag gaande route met links bergen en rotsen, soms met netten i.v.m vallende stenen, en rechts een fantastisch uitzicht op False Bay, een inham van de Atlantische oceaan. Entree geld voor de bus, om ons op deze Drive te kunnen laten genieten , bedraagt 395.00Rand. In het water rotsen met daarop een kunstig gemaakt luipaard. Links van ons hoge begroeide bergen , waar soms nog zwarte stukken opvallen van de laatste bosbrand die hier in januari geweest is.

Een fantastisch uitzicht op Kaapstad en de Tafelberg , laat onze camera’s tijdens deze fotostop weer keihard werken. Zelfs de geparkeerde knalrode sportwagen is voor sommigen net zo interessant als dit te gekke uitzicht richting Seal-eiland waar zij een uur geleden nog ronddobberden….

Er wordt hier ook altijd door vele arbeiders aan de weg gewerkt en geinspecteerd op steenslag. Het mooiste uitzicht is Slangkoppunt met daarachter de plaats Noordhoek. Een 7 km lang strand, waar het zo hard waait en zomers zo heet is, dat je met windscherm en al weggeblazen wordt. Daarom zien we hier ook geen zonaanbidders. Maar voor paardrijders een paradijs om hier te mogen galoperen. ..

We kijken diep en zien daar Eftelinghuizen, met die mooie ronde vormen en rieten daken en grote dure huizen met enorme veel grond en rondom  paardenstallen. Om de moerassige grond te verstevigen heeft men veel ( ingevoerde ) mimosabomen geplant.

De weg naar Simon’s Town wordt versierd met koraalbomen, palmen en vele kleuren bloemen. Veel victoriaanse bouwstijl. Deze plaats is ooit onstaan door een ligplaats van schepen die ná een lange trip onderlangs, in de wintermaanden,  gerepareerd moesten worden. En ene Simon vd Stel zag daar toendertijd wel brood in.. Aan deze kant is de zee veel rustiger , maar ook veel vuiler.

We stoppen op een grote parkeerplaats ,bij een wit zandstrand met begroeide duinen om te gaan kijken of de pinguine-kolonie wakker is. Terwijl ik uitkijk op vele rotsen, een klein plaform, bergen , zee, ibissen en duiven op een blauw bankje onder een acacia,  is het wachten op wat stoere verhalen over de ontmoetingen met de pinguines. Pinguines maken geluiden als een ezel, en zijn niet groter dan 30 cm. Ja ja hele families zijn vastgelegd op de fotocamera’s. Zwemmend, luierend, spelend.

Merkbaar is dat de ene wel wat en de andere niets met deze beestjes heeft.., wij verlaten Boulders Beach , met blik opde HottentottenHollandbergen op weg naar Kaap de goede hoop. Jammer voor ons Nederlanders, is ook deze naam veranderd in een Engelse ,want dit Nat Ressrvaat heet nu , als ik het goed heb…..? Iets met South African National Park. Onderweg spotten we blesbokken, n bergzebra. Terwijl je ook oog in oog kunt komen staan met Elanden en ook vele kleine dieren met zelfs giftige slangen.  Er zijn 200 vogelsoorten, bavianen , bestaande uit 5 families , elk family aap bestaat uit 20 apen. die zelfs , als enigen in ZA hier onder bescherming vallen.

We stoppen bij CapePoint, het meest zuid-westelijke puntje van ZA en kijken op de Hottentottenhollandbergen. Er zijn in heel ZA 20 nationale parken. We worden door onze gids nog gewaarschuwd voor de brutale , stelende , big baboons..
Ze vallen aan, pikken je eten, of willen mee eten. In het restaurant willen ze zelfs meehappen van jouw bord. of springen op je tafel…
Er vliegen ook veel snelle zwarte, soort spreeuwen, met bruine vleugels. En die maken je ook aant schrikken en als je niet op let, pikken ze het eten , van de take away, uit je handen. Voor 55 rand mag je op en neer omhoog, alhoewel je ook te voet tegen de wind in kunt stappen. Eenmaal boven bij de vuurtoren meot men zich goed vasthouden  want de altijd sterke wind doet heel goed zijn best. Dit is het punt waar de Indische en Atlantische oceean bij elkaar komen.

We gaan wandelend langs de kust, over trappen , vlonders, rotsen,met een heel sterke wind zodat je af en toe moet stilstaan om  niet weggeblazen te worden naar Kaap de Goede Hoop. Deze fantastische klim duurt ongeveer 1 uur, Maar zo imponerend, dat dit nooooooit meer uit je gedachten gehaald zal worden!!!!

ZUID AFRIKA WAT BEN JE ADEMBENEMEND MOOI…..

En weer hangt iedereen aan de linkdrkant van de bus, want struisvogels met vele kuikentjes erbij en de oceaan op de achtergrond….dat is toch echt een plaatje waard. Onze volle dag met de bus  brengt ons naar de botanische tuin in Kirstenbosch. Vele protea’s, erica’s, japanse papirus, zilverbomen, De vele kleuren in de zon is weer ontzettend mooi.

Op het Waterfront in Kaapstad is het een drukte van jewelste. Een podium met een heel groot scherm, met wk rugby , doet vele kelen schreeuwen. Er liggen veel schepen in het water. Daar omheen tientallen terrassen, restaurants, winkels. In een van deze restaurants genieten we van een 3 gangen menu .Moe maar zeer voldaan brengt de bus ons terug naar het hotel , waar de bar ,met vele lage stoelen ,nog effe uitgeprobeerd moest worden voordat we weer tussen de helder witte lakens stappen.

Met een blije lach, zeggen we het thuisfront DagDag.

 

Zondag 20 september

De Hadeda-Ibis roept ons al een goede morgen en met een prachtig uitzicht vanuit mijn hotelkamer op de lichten van Cape Town is het toch wel heerlijk wakker worden. Ik krijg het alleen niet voor elkaar om te vermijden dat de badkamer geen waar waterpaleis wordt. De douche splasht behalve mijn body de gehele badkamer…Dus ben ik weer goed wakker om van een toppiedag te kunnen genieten!

Om 7.45 hadden we taxi’s besteld voor onze groep en nog 3 geadopteerde Duitseers….om naar Table Mountain te gaan. Het was 15 minuten rijden Om 8.30 zou de tickeroffice open gaan. Maar door de te verwachte drukte waren we blij dat we al vroeg op pad gingen . Er stond nl al een flinke rij. Mensen uit alle hoeken van  onze aardbol, willen immers de Tafelberg op. Samen met een blanke Afrikaanse gids, die een Japanner begeleide, had ik tijdens de lange ” wantijd ” een hartstikke leuk gesprek in zowel Afrikaans als engels. Hij vertelde ook dat het klimaat zo erg aan het veranderen was en dat je in Kaapstad op één dag wel een 4 seizoenen klimaat kon verwachten….

Met een lift gingen we het eerste stukje omhoog om daarna over te stappen in een cablecar, waar 65 personen in konden. Niet vasthouden aan de reling, want we draaiden rond zodat we vanaf alle richtingen ver en omlaag konden kijken. Magnifiek!!!! Heerlijk om te zien hoe iedereen daar genoot. Het is er zo groot om via zijpaden , die over aangelegde rotsgesteente  gingen, een eind weg van de route naar alle hoeken van dit wereldwonder een blik te werpen op Cape Town en  verre omgeving. Er waaide een stevige en frisse wind en er viel ook  af en toe een drupke.. Je kon n Dassie Walk  van 15 min, n Agama Walk van 30 min of n Klipspringer Walk van 45 minuten volgen. Veel bloemen, nog net niet in bloei, veel clipdassies en er zouden ook verschillende vogels moeten zijn. Helaas zagen we alleen een zwarte spreeuwsoort met grijs kopkie en bruine vleugels, die we ook in Cape Point al ontmoet hadden. Ook Robbeneiland zo duidelijk te zien liggen , deed ons wel wat…Daar zat , ver van alles , ook Mandela 18 jaar opgesloten.. Voor de echte liefhebbers…je kon ook naar boven lopen….3.5 uur….of klimmen… Er is ook een restaurant en een souvenirshop. Ondanks de honderden bezoekers, was het niet druk , iedereen waaide immers alle richtingen uit.

Om half een reden onze taxibusjes weer voor en gingen we terug naar Garden Court Hotel. Om 14 uur staat ons een stadsrit te wachten.. door Kaapstad wat ook vaak Moederstad wordt genoemd. Heel decadent ga ik op de eenzame stoel naast chauffeur Heinie zitten om de rit door Kaapstad goed te kunnen volgen. Het centrum van Kaapstad is erg  klein en is ook helemaal volgebouwd. Er zien 3 stadsdelen.de eerste wijk is het zakelijke en commerciële gedeelte. ‘t tweede gedeelte is het inkoopcentrum ‘t derde gedeelte is het uitgaansdeel.

Als we de Heerengracht oversteken staan we oog in oog met Bartholomeu Dias. Komen het grote conferentiecentrum voorbij. Zien Tafelberg aan de ene kant en de oceaan aan de andere kant. Draaien de Strandstreet in, metrostation, hoofdlokatie van Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC).Een fantastisch mooi CityHall- gebouw, van zandsteen gebouwd, waarvan het klokkenspel een replica is van de BigBen,…..nu grote zalen, waar concerten worden gehouden,, De green market square met de kolossale gouverneurswoningen.

Door de Buitenkantvstreet – Darlingstreet – Open plein  met goedkope kramen, oude postkantoor, oude  ankengebouwen van 1900. Ik lees: ” Lewensverzekeringsgenootskap ” , gesloten winkels, want het is zondag…, bloemenmarkt met prijzen waar men bij ons zoveel meer voor betaalt, oude slavenhuis, nu n museum.
Rijden door Dorpsstraat, en Longstreet met de vele victoriaanse bouwstijl en HET uitgaansleven met de vele bars , de beroemdste maar ook de beruchtste straat van Kaapstad, Buitensingel is het einde centrum, en dan zie ik Buitengragtstreet. We rijden richting Signal Hills, het achterste deel van de 660m hoge Leeuwenkop. Links de Duivelspiek van 1011m hoog, vernoemd naar een piraat die pijp rookte….. En in t midden de 300 miljoen jaar oude Tafelberg van 1058 m hoogte.

We stappen uit bij de bontgekleurde huizen van de Bo-Kaap wat ‘over kaapstad ‘betekent.Daar woont een hechte gemeenschap van Moslims van 8000 personen. Via de Waalstraat, vd Meulenstraat en de keien in de Heilige laan kuieren wij door Rosestreet en de Houtstreet. Een bewoner van het vroegere 6e district, wat nu een leeg gebied is, worden we door tranen geroerd door zijn verhaal van de door hem oh zo aanbeden ZAfrika…. We stoppen op Signal Hills en lopen met een flinke wind aan de kant van de snelweg, met enorme mooie vergezichten op Cape Town. Daarna even een wandeling en een blik op en bij een lokaal klein marktje met verschillende bedelaars en politie… Ik voelde me  enorm onveilig …bahbah…Krijgen slechts een half uur voor Het South African Museum, wat vele mensen van ons belachelijk kort vonden…maar ja je kunt niet alles uitgebreid bezoeken.,

We wandelen door de Compagniestuin met prachtige bloemen , bomen,   bruidjes…, eekhoorntjes, ganzen, ibissen  e  gaan ook even binnen in de Anglicaanse St George kathedraal, waar we getuige waren van een repetitie van een koor, gekleed in lange rode gewaden. Ook bisschop TuTu was hier vaak aanwezig.

Het was intussen weer dinertime… Een fantastisch restaurant, met ZA-Tappa’s…en een te gekke show van zang, dans en djembee’s.. Onze laatste Kaapstadavond was meer dan fantastisch. Alweer een dag die niet van ons netvlies te verwijderen is..

Moe en happy gaat iedereen zijn en haar eigen weg en kijken we uit naar morgen.

Lekker Slaap en tot morgen.

Maandag 21 september

Terwijl ik vannacht nog lag na te denken over het sterrenstelsel met de vele lichtjaren, die wij in het South African Museum hebben gezien, waren het niet de sterren , maar de lichtjes boven Kaapstad die mij dwongen weer op te staan.

Om 8 uur zouden er slechts 2 van onze groep naar de Township gaan. Er werd nog even herzlich abschied genommen van een duits echtpaar die vanaf dag een zich zo bij ons thuisvoelde, en nu naar huis ging. Wij gingen met taxi’s naar  Waterfront. Hebben daar gezellig gewandeld, koffie gedronken, winkels bekeken, gegeten en  zijn daarna weer teruggegaan naar Garden Court Hotel.

De 2 dames, die na hun Townshiptour bij het waterfront werden gebracht, waren erg onder de indruk van Langa, zoals dit township heet. Er werd eerst een museum bezocht waar het duidelijk werd hoe een township is ontstaan.  Ze hebben de kleine kinderen verblijd met de van thuis   meegebrachte snoep en kleine kadootjes en genoten van de blije en dankbare lach..
Wat moeten we het toch weer dubbel en dwars waarderen, dat wij in Nederland zijn opgegroeid…
Maar vergeet niet, hier weet men niet anders en op hun manier van leven zijn ook zij keiblij en happy.

Om 15 uur werden we met de bus een half uur later gebracht naar hotel Lord Charles in Sommerset West. Een half jaar geleden was men hier volop aan het renoveren…en ja …het is hartstikke mooi geworden…Alles veel lichter geverfd, nieuwe meubels in een mooie entreehal, waar de sleutels van onze rooms werden uitgereikt..
Alleen ,…….sniknik……2 namen bleven er over…Een van de dames en ik….

Men wilde graag even met ons spreken. Mijn lieve reisgenote begreep het meteen….oh no…geen sprake van…Men wilde ons in één kamer onder brengen… En begrijp het niet verkeerd, we kunnen echt wel door 1 deur…maar als je als alleengaande zoveel meer moet betalen voor een singleroom….dan moet je dit NOOIT accepteren.. Dan begrijp je niet, dat een plaatselijke reisorganisatie of dit hotel dit zomaar kan doen…

Het had heel wat tijd en woorden nodig om ons , na bijna één uur , toch ieder een kamer te geven.
Eind goed en gelukkig alles goed…
Vanavond gaan we allen naar diningroom á la carte….

Yep….iedereen heeft genoten van een zelf gekozen menu. Nog effe een afzakkertje in de pub en  jasses…alweer is er een ZADay away….

Het was weer n blije te gekke  This.Is. Afraica.dag .

Vanuit een grooooot breeeed spierwit bed groet ik jullie namens iedereen.

Lizan

Dinsdag 22 september

En dan mag je een keer uitslapen, en dan is iedereen natuurlijk vroeg op. Men is hier in het hotel nog steeds druk aan het werk. Begreep ook, dat niet alles klaar was. Op de benedenverdieping , waar iedereen van onze groep hun kamer had, was niet alles zo mooi. Ik had de mazzel in een geheel nieuw opgepimpte room te  mogen verblijven met een achttal foto’s schilderijtjes aan de muur, helaas geen ingebouwde koelkast maar eentje los in de kamer. Het was weer genieten van het ontbijtbuffet….met zelfs de flutes en de champagne duidelijk in zicht.

Met hotelshuttle gingen we naar Stellenbosch. De churchstreet met de vele winkels, terrassen en wijnproeverijen. De diepe goten aan de rand van de weg, de vele witte kaap-Hollandse huizen met groene kozijnen en luiken, de mooie kerkjes, musea, enkele victoriaanse gebouwen, de vele studenten, de onverwachte zeer aparte binnenkant van De oude Bank , de schone Companje, en  natuurlijk tussen de bomen de Dorpstraat, met daarachter de niet aanwezige trottoirs , maar mooi geveegd zand,” Oom Sammie se Winkel “.

Een winkel waar echt van alles te koop is, waar je binnen moet door eerst op een  belletje te drukken waarna het hek automatisch opengaat…ontzettend mooi jôh…. Onze chauffeur reed nog even alle universiteiten voorbij , met de vele auto’s en de 30.000 studenten, die we natuurlijk niet allemaal zagen, maar de vele  heel veel geparkeerde auto’s gaven de drukte wel aan.

Later konden we met de hotel-shuttle  kiezen om naar het strand of naar het SommerSet winkelcentrum te gaan. En omdat de zon er aardig door begon te komen…werden we meteen verrast door stevige mannenkuiten, want de korte broek werd toch snel even onder uit het koffer gehaald.

Helaas hebben wij het resultaat hiervan niet mogen zien, want iedereen verscheen sjiek aangekleed om de besproken plaatsen in het restaurant te bezetten.

Dit laatste maal werd aangeboden door Reishuis en met grote dank en een blije toost heel erg gewaardeerd. Het was overigens een baie lekker uitgebreid buffet. De rij bij de altijd vriendelijk lachende koks achter de plaatbakplaat, bleef maar lang, want iedereen sloot nog een keertje aan…Mmmmmmmmm

Nog even een laatste glas in de sfeervolle bar en dan op naar een laatste ZA-nacht.

Lekker Slaap allemaal!!

 

Woensdag en Donderdag

Een baie goede morgen vanuit hotel Lord Charles in Somerset West.. Alle koffers zullen wel gepakt zijn, want om 10 uur moet men uitgecheckt zijn. Voor dit alles gaan we nog een keer naar ons champagne-ontbijt… Ben benieuwd of iemand zich hieraan al durft te wagen.

Met een laatste groet voor en aan de vriendelijke ontbijtzaal-crew, die toch altijd met die spierwitte tanden en hun vrolijke kleine en grote pruiken ons hart doet verblijden. Het was erg druk bij het ontbijt en er waren vele mooi typisch aangeklede Zuid Afrikaanse dames …zoooo mooi, Beschilderde gezichten, kralen, banden, strikken en hoeden op hun hoofd, allen fel gekleurde lange en korte jurken en dan ook nog met die gave gezichten…met die brede lach. Ik proostte met een van de dames naast mij, ik had immers in mijn eentje genoeg te bekijken en omdat ik verwachtte dat er niemand van ons een glas champagne zou heffen….Vond ik dat ik het daarom juist wel moest doen….:

Dankbaar dat het, tot aan deze laatste dag in Zuid Afrika zo super super supergoed is gegaan.

Dankbaar dat er geen enkele vervelende gebeurtenis is geweest…

Dankbaar dat er ook niemand, behalve wat gekuch en wat keelpijn , ziek was.

Dankbaar dat ik dit allemaal weer mee mocht vieren.

Dankbaar, zo dankbaar dat ik daar op MOEST tjingen……

We lopen nog even naar een kleinere mall aan de andere kant van de drukke weg. En de laatste luie zit was bij het zwembad van Lord Charles.

Onze koffers werden nog even in de hal gezet en om 12.30 uur stapten we de bus, in richting Airport Cape Town. Onze chauffeur kon eigenlijk keigoed achteruit rijden , want de lange laan van hotel naar de weg ging helemaal in de teruguit-versnelling..
Een laatste blik op de mooie huizen van SomersetWest, de bedelaars liggend op het gras, met nog zwartere voeten dan zwart….De townships, met de betonnen toiletten, de satellietschotels, de daken vol autobanden, het houten hekwerk eromheen, vrolijk gekleurde wapperende was, de dixietoiletten, de smalle zandpaden , de vele armzalige hutjes zo dicht naast elkaar, spelende kinderen, openbare toiletgangers net buiten de omheining, de geiten die daar uit pikken, en de vuilnishopen overal tussenin…Ook That Is Africa……Ook nog een hele wijk Mandelahuisjes die er , op een afstandje , er toch hartstikke netjes en mooi uit zagen.

Ruim op tijd kwamen wij op de vlieghaven aan, maar er stond zo een lange rij, dat het wel een uur duurde voordat we onze koffers kwijt waren. Bovendien zagen we op de borden dat onze flight naar JoBurg steeds meer vertraging had….we kregen een extra rood HOTlabel aan de koffers, maar , werd ons verzekerd , het vliegtuig naar Frankfurt wacht echt wel op ons…..dus hopelijk ook op onze Hot-gelabelde bagage.

Bij Wimpy werden  de inmiddels hongerige magen gevuld en we sjouwden nog wat rond in winkeltjes zodat ook de laatste randen konden worden opgemaakt.

Het vliegtuig naar JoBurg zou 15.10 vertrekken. Maar er was staking van het bagagepersoneel in Johannesburg zodat alle vluchten vertraging hadden en we uiteindelijk in Kaapstad pas om 16.45 uur vertrokken. We werden in deze  SouthAfrican Airways welkom geheten door een heeeeel enthousiaste steward. Naar later bleek, toen wij n snack en n drankje kregen, …wat een vriendelijke blije man want hij had voor elke passagier een woordje klaar. Helaas was hij in een ander gangpad dan ik zat. Die van onze rij, was erg chagrijnig, want er kon geen lachje vanaf!!! Jammer dat ik die vrolijke blije steward niet kon aan spreken…graag had ik hem willen vragen of hij al eens op de gay-pride in Amsterdam was geweest….
IK heb overigens ook geen spraakzame buurman naast mij…MAAR GOED…NIVEA…..dat is: Niet Invullen Voor Een Ander…

Van CapeTown naar Johannesburg was een vlucht van 1298 km waar wij om 18.38 uur zouden landen…Met een  beetje wiebel wiebel lukte dat aardig…Onze verlate vlucht, heeft voor de volgende aansluiting naar Frankfurt vertraging…Maar ook zij zullen niet zonder ons vertrekken….

Het was nog een hele trip naar de terminal en gate , en helaas geen tijd meer voor de “Tooo-ie–letten”  zoals Johanna het zou verwoorden. Dus eenmaal in het vliegtuig, dat één uur met vertraging  vertrok, was het , zodra het seatbelt-teken uit ging,  een ware toiletloop.

Voorlopig zijn we 8675 km van Frankfurt verwijderd dus het duurt nog even voordat het donderdagmorgen 7 uur is…Na het diner en een donkere nacht ging de verlichting weer aan en werd om 5 uur het ontbijt geserveerd. Iedereen kwam uitgeslapen en blij door de paspoortcontrole en nestelden ons tussen de veeeeele wachtenden bij de bagage-band…wachten, wachten  wachten totdat er geen koffer meer kwam en wij te horen kregen dat onze koffers nog in Johannesburg stonden. Alle papieren ingevuld en daar gingen we zonder bagage naar ICE820 op station 7 Eigenlijk wel n stuk gemakkelijker dan met zware koffers….. Wij namen abschied von die Annet, die wij de hele reis geadopteerd hadden, en waar ze zeer blij mee was.

Om 11uur, 2uren later dan gepland, stapten we van de trein in de bus, waarvan de chauffeur zeer geduldig stond te wachten. Na een dikke knuffel namen we afscheid van elkaar en hopen we natuurlijk alle leuke foto’s en verhalen samen te delen op de reünie avond

En nu maar hopen dat ook de koffers snel op plaats van bestemming komen want de wasmachine wacht op de inhoud.

Het was mij een genoegen om de thuisblijvers via het dagelijks verslag op de hoogte te hebben kunnen houden. Hopelijk heeft u ervan genoten.

Wat mijn club betreft…..Jullie waren super, blij, tevreden, altijd met een lach, lief voor elkaar.

We zullen de oh’s en de ah’s missen, we zullen het weer moeten doen met de eigen wake-up calls, we zullen heimwee krijgen naar de rijen bij het buffet, naar de vers gebakken eitjes of de rijkgevulde omelet, Naar de brede Zuid Afrikaanse blijde lach, naar Johanna en naar Chris, de hobbels in de bus, naar de prachtige bergketens, de diepe valleien, de vele bomen en wijde vlakten, naar de Big Five, de vogels , de pikkewyn (pinguin ) streep-eseln  (zeba)de bloemen  de wandeling van Cape Point naar Kaap de Goede Hoop en naar de gezellige gezamenlijke TjingTjings.

Hopelijk blijft dit alles nog heel lang bij jullie en geniet je nog van veel Zuid Afrikaanse dromen.

Baie Dankie…Ek het baie veul genie vir julle..  Ek het smaak vir julle en ik zal jullie  gaan missen.

Liz@n